วันปีใหม่ไทยของเด็กอุทัยธานีปี 2551
เมื่อวันที่ 13 เมษายน ที่ผ่านมา พวกเรา (หมายถึงผมและญาติพี่น้อง) ไปรวมตัวกันที่วัดแห่งหนึ่งในอำเภอพระประแดง พูดง่าย คือวัดบ้านเกิด เพื่อทำสังฆทานอัฐิบรรพบุรุษ คนเยอะมากแต่ยังไม่มีการสาดน้ำกัน ที่พระประแดงเขาจะเล่นหลังจากสงกรานต์ทั่วไปอาทิตย์หนึ่ง
เสร็จพิธีการทั้งหลายแล้ว ผมและคณะบางส่วนมุ่งหน้าขึ้นเหนือ เป้าหมายอยู่ที่เมืองพระชนกจักรี หรืออุทัยธานีนั่นเอง เจตนาที่เดินทางไปก็ไม่มีอะไรมากแค่เพียงอยากไปเยี่ยมพรรคพวกเก่า ๆ และไปกราบขอพรท่านพระอาจารย์มหาฟู ที่ผมเคารพนับถือ ถึงอุทัยธานีเกือบ 5 โมงเย็น ที่ถึงช้าเพราะแวะไหว้พระในเส้นทางที่ผ่านตลอดเวลา
ถึงอุทัยธานี ขับรถวนไปมาอยู่ 2 รอบ คิดถึงครับ จากมา 6 เดือนกว่า อยากรู้ว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง อุทัยฯยังคงความเป็นอุทัยฯ ที่เคร่งครึม สง่าและน่าเกรงขาม วิถีชีวิตผู้คนยังเหมือนเดิม ผู้คนหลายคนที่จำผมได้เข้ามาทักทายสารทุกข์สุขดิบ พรรคพวกที่ไปด้วยยอมรับว่า ผมค่อนข้างผูกพันกับเมืองนี้ เย็นนั้น ข่าวผมไปอุทัยฯออกไปอย่างไรไม่รู้หลายคนมากราบขอพรและรับประทานอาหารเย็นร่วมกัน คืนนั้นผมนอนอุทัยฯที่บ้านพรรคพวกคนหนึ่ง
รุ่งเช้าไปกราบขอพรท่านอาจารย์ ท่านดีใจมากครับ ขอให้มุ่งมั่นทำงานเพื่อชาติ เพื่อแผ่นดิน อีก 2 ปี ก็จะสบายแล้ว จากนั้นผมไปดูพระพุทธรูปที่วัดใหม่ ผมขอพระพุทธรูปท่านไว้หนึ่งองค์ เพื่อจะนำไปประดิษฐานที่สระแก้ว เพราะสระแก้วไม่มีพระพุทธรูปประจำสำนักงานได้เห็นพระองค์นั้นแล้วผมชื่นใจครับ
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ก็พากันไปทานข้าวกลางวันที่ร้านข้าวมันไก่ขาประจำ ที่พาพรรคพวกไปร้านนี้ เพราะต้องการให้เขาได้มีโอกาสชิมต้มมะระ แบบอุทัยฯ ที่ผมเคยเขียนถึงว่าอร่อยที่สุดในโลกไงครับ ขณะกำลังนั่งทานกันอยู่ ปรากฏว่ามีเด็กนักเรียนผู้ชาย 5 คน มาจอดจักรยานที่หน้าร้าน เนื้อตัวเปียกมอมแมมมาเลยครับ พอนั่งเรียบร้อย ก็ร้องสั่ง ข้าวมันไก่จานละ 10 บาท 5 จาน แม่ค้าร้องบอกไปว่า จานละ 10 บาทไม่ขายแล้ว อย่างต่ำจานละ 15 บาทแล้ว เด็กกลุ่มนั้นนั่งมองหน้ากันชั่วขณะ แล้วสั่งใหม่ งั้นเอาข้าวมันไก่ จานละ 15 บาท 4 จาน แม่ค้าก็จัดการให้ เมื่อยกข้าวมาส่งื ก็ถามเด็กคนหนึ่งที่มาด้วยกันว่า แล้วเอ็งไม่กินรึ ผมเงยหน้ามองไปที่โต๊ะเด็ก เห็นเขาส่ายหน้า
อาศัยที่ผมสนิทกับแม่ค้า ผมเลยเอ่ยปากว่า เด็กมันจะกินได้อย่างไร ก็ตังค์มันไม่พอ มันคงมีแค่ 10 บาท เพราะคิดว่ายังไม่ขึ้นราคา ทำให้มันจานหนึ่งแล้วกัน แล้วมาเก็บตังค์ที่โต๊ะผม แล้วผมกับพรรคพวกก็ก้มหน้าก้มตากินกันต่อไป พักใหญ่ ๆ เด็กคนนั้นมายืนต่อหน้าผม ยกมือไหว้ขอบคุณ แล้วล้วงไปในกระเป๋ากางเกง ส่งเหรียญ 10 บาทให้ ปากก็พูดว่า ขอบคุณ คุณลุงจริง ๆ ครับ ผมมีตังค์แค่ 10 บาทจริง ๆ ผมขอรวบกวนคุณลุงแค่ 5 บาท นะครับ ผมไม่รับและบอกเด็กไปว่าลุงเลี้ยงเนื่องในวันสงกรานต์ก็แล้วกัน แถมชมเขาว่าลุงเห็นหน่วยก้านแล้ว ก็คิดว่าหนูเป็นเด็กดี ขอให้รักษาความดีไว้
ขณะเดินทางกลับเข้ากรุงเทพฯ ผมนั่งคิดตลอดเวลาว่า ถ้าเด็กที่ผมเลี้ยงข้าวมันไก่เขาโตในอนาคต และได้มีโอกาสช่วยเหลือคนที่ด้อยกว่าเขาได้ เขาคงทำ เพราะอย่างน้อยในชีวิตเขา เขาก็เคยได้รับโอกาสที่ดีจากผู้ใหญ่ใจดี คนนี้มาบ้างแล้ว ผมคิดต่อไปว่า การกระทำของเด็กคนนั้น ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ให้เห็นของความเป็นคนดีของพี่น้องชาวอุทัยธานีได้บ้าง เพื่อนผมคงยอมรับได้ว่า คนอุทัยฯเป็นคนดี ตามที่ผมเน้นย้ำเสมอ
ขอบคุณหนูน้อยคนนั้น ที่ช่วยให้ลุงคนนี้หลุดพ้นจากการไม่น่าเชื่อถือของบรรดาพรรคพวกทั้งหลายได้ ขณะที่เราพูดคุยในรถ ผมท้าว่า เด็กที่มีพฤติกรรมดี ๆ อย่างนี้ มีอยู่เกลื่อนเมืองอุทัยธานี ไม่เชื่อปีหน้าจะพามาท้าพิสูจน์
ใน การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์ในการทำงานกศน.
ความเห็น (5)
สวัสดีปีใหม่ไทยค่ะ ท่านผอ.น้อย
- อ่านไปก็เป็นปลื้มไป ช่างมีน้ำใจทั้งผู้ให้และผู้รับ เหตุการณ์อย่างนี้บางคนอาจมองว่าเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขี้นได้ในสังคม แต่สำหรับหนูแล้ว การให้คุณค่า ต่อสิ่งที่เรากระทำหรือพบเห็น ย่อมมี ความหมาย(ในใจ)เสมอ
- สำหรับหนูขอเรียกว่า "ก้อนความดี" มาถึงตัวแล้ว ถ้าไม่ใยดีต่อความดี ไฉนเลยจะได้รับความดีกลับไป นับถือค่ะนับถือ
นี่แหละ ที่เรียกว่าบุญละ ทำแล้วสบายใจ คือได้บุญ มีของมาฝากครับ รวมบล็อกเด่น คน กศน.
http://gotoknow.org/planet/rattaket08
แพลนเน็ตรวมบล็อกตัวนี้จะใช้เป็นตัวทดลองขึ้นโชว์ในเว็บของสถาบันฯ รวมทั้งในเว็บของสำนักฯ โดยผมได้ประสาน อ.ดร.พงศธร ผู้ดูแลเว็บของสำนักฯ แล้ว ไม่ขัดข้อง แต่ตอนนี้กำลังรอให้เว็บของสถาบันเสร็จ และดูรูปแบบให้เหมาะสม แล้วจะส่งโค๊ตไปให้ อ.ดร.พงศธร เพื่อนำไปวางไว้บนเว็บของสำนักฯ ต่อไป เมื่อทุกอย่างเข้าที่ การที่จะดึงข้อมูลใครมาเข้าในแพลนเน็ตนี้ คงจะต้องขอคำแนะนำจากผู้รู้ในวงการบล็อก g2k (รวมถึงท่าน ผอ.ด้วย) ต่อไป
ขออนุโมทนาบุญด้วยครับ ที่มีเมตตาต่อผู้ยากไร้ ทำให้สังคมไทยน่าอยู่ขึ้นมาก ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มีอยู่ในจิตใจคนไทยมาช้านาน อยู่ในยีนส์เลยก็ว่าได้ แต่ปัจจุบันเริ่มเลือนหายไปจากสังคมไทย ดีใจมากครับ ที่ท่านได้สร้างพระประธาน ประจำสำนักงานการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยจังหวัดสระแก้ว ซึ่งควรมีมานานแล้ว ต่อไปนี้ พุทธานุสติ คงเกิดขึ้นในใจคน กศน.สระแก้วเราทุกคน
เรียนท่าน ผอ.โกวิท
ขอบคุณที่กรุณาเห็นความตั้งใจของผม ผมอยากทำอะไรสักอย่างที่เป็นประโยชน์ต่อคนสระแก้ว ที่สามารถเห็นได้เป็นรูปธรรม ท่านอย่าลืมช่วยผมนะครับ
สุดใจ สิงห์ดำรงค์
เรียน ท่านผอ.สมนึกของชาวกศน.อุทัยธานี ที่นับถือ ดิฉัน บรรณารักษ์ห้องสมุดประชาชนอำเภอทัพทัน ในฐานะที่เป็นคนอุทัยฯ คนหนึ่งมีความรู้สึกภูมิใจที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของคนอุทัยฯ (จริงๆแล้วดิฉันเป็นคนจ.ชัยนาท อยู่อ.วัดสิงห์ แต่ทำงานที่ กศน.อ.ทัพทัน มาเป็นเวลา รวมแล้วอย่จ.อุทัยฯ มานานกว่า 10 ปี)อย่างไรก็ตาม วันนี้ดิฉันดีใจมากที่ได้มีโอกาสคุยกับผอ.สมนึก ถึงแม้จะไม่ได้พบกับตัวจริงก็ไม่เป็นไร ...ท่านผอ.สมนึก ท่านทำดีที่สุดแล้วค่ะ เพราะ การให้ที่ดีที่สุด คือ การให้ในสิ่งที่เขาต้องการ...แล้วท่านจะได้ในสิ่งที่ท่านต้องการ ท้ายนี้ดิฉันอยากจะบอกว่า ดิฉันภูมิใจในความเก่ง ดี มีมนุษยสัมพันธ์ เป็นผู้บิรหารที่ดี สามารถเป็นแบบอย่างที่ดีของดิฉันและคนอุทัยธานีตลอดไป
ขอบคุณสำหรับสิ่งดีดีและความจริงใจที่มีให้คนอุทัยฯตลอดมา สุดใจ