คิดบวกหรือคิดลบอยู่ที่ฝึกตน.....อย่าลืมผนวกบรรยากาศมาเตือนสติด้วยนะจ๊ะ

เช้าวันที่ 5 เมษายน 2551 นั้น  เมื่อทีมเรามากันครบ ก็มีเรื่องให้เครียด  ด้วยสาวที่รับหน้าที่ประสานงานอบต.ให้ข้อมูลว่า ติดต่อกันไม่ได้ตั้งแต่เมื่อวาน........สงสัยอบต.จะไม่ไป..........หลายวันก่อน เคยติดต่อแล้ว เขาบอกว่า อาจจะยกเลิกไม่มา เพราะติดภารกิจ  7 วันอันตราย.......ต้องอยู่โยงปฏิบัติงานแทนนายกอบต.กระทันหัน..........

ได้เวลาจวนขึ้นเครื่อง  เราก็สรุปว่า เจอปัญหาแล้วแน่นอน อบต.ไม่ไปกับเราแน่........... เอาละซีทำยังไง   กับตั๋วเครื่องบินที่สาวคนประสานงานออกเงินซื้อให้ก่อนละนี่..........ฉันหลุดปากถามความคิดก่อนลงมือไปซื้อตั๋วให้ก่อนของสาวคนประสานงาน.........บ่นไป.......ถามทำไมๆๆๆ..........ไปหลายประโยค 

ตอนนั้นคิดว่า........จะป้อนคำถามให้คิด.......ย้ำให้จำเป็นบทเรียน........จนมองเห็นความทุกข์ของเธอ.......จึงสัมผัสว่า..........ที่จริงเธอรับรู้บทเรียนของเธอแล้ว.........ส่วนการเรียนรู้ที่ฉันอยากให้เธอได้เก็บเกี่ยวไปพื่อไม่ทำซ้ำอีกนั้น..........ณ เวลานั้นผิดกาละเทศะที่จะโยนคำถามเพื่อสอน..........รู้ตัวแล้วฉันก็หยุด........แต่สิ่งที่ทำไปแล้ว........คืนกลับไม่ได้..........เหลือแต่บทเรียนรู้ที่นำมาเล่าสู่กันฟัง

ที่ฉันคิดว่าสอน.........หาใช่การสอนไม่.........แต่กลับเป็นการลงโทษไปเสียนี่.........ผลกลับมาแทนที่จะเป็นบวก เลยเป็นลบ    เจ้าลูกน้องสาวผู้นี้เครียดตลอดเวลาที่บินเข้ากรุงด้วยกัน

บทเรียนรู้อีกบทวันนี้ ในการตามเรียนรู้ตัวเองคือ 

..........ความปรารถนาดีที่แสดงไม่ถูกกาละเทศะ.....สร้างทุกข์เพิ่มให้คนโดยไม่ตั้งใจ.........

.........การกระตุ้นการเรียนรู้ด้วยการโยนคำถามให้คิด........ต้องดูบรรยากาศ........ถ้าบรรยากาศลบ..........ให้ระวังผลข้างเคียงการสั่งยาวิธีนี้

ดอกไม้สวยในมือภาพนี้.......เตือนใจ.....เตือนความคิดว่า.....ทุกอย่างในโลกนี้......เป็นมิติสัมพันธ์..... 

 2 ด้าน.......บวกและลบ......เมื่อธรรมชาติจัดสรร........ธรรมชาติที่สำคัญที่สุดคือ.....ธรรมชาติในตัวตนของเราเอง.......จะถูกใช้ก่อน........เราจึงควรฝึกตน......ให้สมเป็นมนุษย์......ซึ่งมีความหมายว่า......สัตว์ที่ฝึกได้......เรียนรู้ได้

 

[นิพัธ กิตติมานนท์]

ผมก็ต้องฝึกตนเองเสมอๆให้สมศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์เหมือนกันครับ