เสม็ด...เกาะเสม็ดของเรา...ไม่เก่าเลย


เสม็ดอีกแล้วครับท่าน....แล้วเราก็ได้ข้ามไปเกาะเสม็ดซะที...หลังจากที่ลุ้นเรื่องจองห้องพักมานานนม

เค้าว่าทะเลภาคใต้นั้นสวยงามนัก แต่สำหรับชาวอีสานอย่างพวกเรา ที่มีเวลาว่างไม่เกิน 4 -5วัน เพราะมีวันลาพักผ่อนจำกัด  มักจะมาทะเลทางชลบุรี ระยอง จันทบุรี และตราด ซึ่งไม่ไกลจนเกินไป แต่ที่ชิลด์ชิลด์สำหรับทริปแบบ 3 วัน 2 คืน คือ เกาะเสม็ด น้ำใสใช้ได้ ทรายขาวละเอียด  แล้วขับรถไปเองก้อไม่เหนื่อยนัก นั่งรถทัวร์ไปก้อสะดวก ลงที่ระยองต่อรถสองแถวคนละ 20 บาท ก้อถึงท่าเรือบ้านเพ เพื่อข้ามไปเสม็ดแล้ว  ตอนนี้จากขอนแก่น-ระยอง สะดวกมากขึ้น เพราะมีรถปรับอากาศสายตรงถึง 2 สาย ซึ่งสามารถซื้อตั๋วได้ที่สถานีรถปรับอากาศขอนแก่น ถนนกลางเมือง

  1. 407 พัฒนา จากหนองคาย-ระยอง  ใช้เส้นทางกบินทร์บุรี
  2. ชาญทัวร์  เริ่มให้บริการไม่มานานนัก ขึ้นมอเตอร์เวย์ ราคาตั๋ว 499 บาท

เกาะเสม็ด....ที่ได้มีโอกาสแวะไป คือ อ่าวสับปะรด หาดทรายแก้ว อ่าวไผ่ อ่าวช่อ และแวะไปเล่นน้ำหน้าหาดอ่าววงเดือน ซึ่งล้วนแต่ประทับใจเพราะบรรยากาศแต่ละหาดแต่ละอ่าวก็ต่างกัน  เพื่อนๆ ก็ต่างกัน สำหรับครั้งนี้จริงๆ แล้วอยากไปที่อ่าวแสงเทียน เห็น comment ไว้ในอินเตอร์เน็ตแล้วน่าสนใจดี โดยเฉพาะที่พัก แมงกะพรุนไฟ  เอาไว้คราวหน้า คงได้เจอกันแน่....สำหรับอ่าวพร้าวนั้นคงหรูไปสำหรับวิถึชีวิตอย่างป้า

วันที่สองของทริป เราตื่นนอนตามอัธยาศัย ปาปากับหนุ่มออกไปถ่ายรูปกับทะเลตอนเช้า ปูปู้ พี่แอ้ และป้า  ยังยึดที่นอนเป็นสรณะ ป้าเองก็ตื่นนานแล้ว แต่นอนเหม่อมองผ่านผนังกระจกยาวไปชมบรรยากาศของต้นโกงกาง ซึ่งพระอาทิตย์ขึ้นมุมนั้นพอดี แสงตอนเช้าก็สวยดี เหมาะสำหรับให้พี่แอ้เปิดจักร (จัก-กระ= ดวงตาที่สาม)  แต่แกก็ยังไม่ตื่น หลังจากจัดการเรื่องส่วนตัวเรียบร้อยแล้ว คณะของเราก็รีบขึ้นรถไปท่าเรือเพ วันนี้ฝากรถไว้ที่ท่าเรือโชคกฤษดา ในราคาคืนละ 80 บาท ซื้อตั๋วเรือข้ามฝากสนนราคาไป-กลับคนละ 100 บาท วันนี้คนไม่มากนัก หากเป็นวันเสาร์ หรือช่วงหยุดหลายวันหล่ะก้อ... แน่นเอี๊ยด บัตรข้ามฝากขาไป-ขากลับจะเป็นคนละสี หากขากลับสมาชิกในทีมมีมากกว่า 5 คนต้องโทรแจ้งก่อน เพื่อที่บริษัทจะจัดคนลงเรือได้อย่างปลอดภัย...ตอนขากลับคณะเราเองมา 5 คน มารอเกือบ 50 นาที ทั้งที่เรือออกทุก 30 นาที จนท.ยังไม่ได้จัดให้เราลงเรือ แต่พอเรือจะออก ยังมีที่ว่าง ก็เร่งให้พวกเราวิ่ง เร้ว....เรือจะออกแหล่ว...ไอ้คำว่าเร้วนี่ไม่มีเสน่ห์เอาเสียเลย เหมือนเรามาช้า ทั้งที่เรามารอนานมาก....แถมเรือขากลับไม่มีชูชีพ....ไม่มีจริงๆ ขอยืนยัน อันนี้รับไม่ได้....ถ้ามีเวลามากพอคงต้องโทร.คงต้องบอกใครสักคน เพื่อป้องกันไม่ให้มีโอกาสเสี่ยง....เกิดขึ้น...แต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรมากไปกว่าบ่น

 

กลางวัน-กลางคืนที่เจี๊ยบบังกะโล อ่าวไผ่ เกาะเสม็ด

วันนี้เราได้ เจี๊ยบบังกะโล เป็นที่พัก บ้านราคา 1,800 นอนได้ 4 คน พร้อมอาหารเช้าแบบนานาชาติ ที่จัดไว้ใต้ต้นสน ท่ามกลางหาดทรายและเสียงคลื่น (เพิ่มสมาชิกอีกคนคิดเพิ่มเป็น 2,100 ) ระหว่างรอ Check in เราก็ไปปูผ้ายึดเงาร่มไม้เพื่อจะได้ดำเนินชีวิตตามอัธยาศัย....แบบว่านอนมองทะเลเอาให้เบื่อไปข้างหนึ่ง....เม้าท์ มองดูผู้คน ฟังเพลง อ่านหนังสือ ถ่ายรูป วาดรูป นอน กิน นวด เป็นกิจกรรมที่เราสามารถเลือกได้....พี่แอ้เมากลิ่นโลชั่นกันแดดที่ฝรั่งโบ๊ะไว้ จนต้องแอบหนีไปนอนที่ห้องพัก  เด็กๆ ก็ได้เรียนรู้วิถีของการท่องเที่ยวอีกแบบหนึ่งที่เรียกว่า เปลี่ยนที่นอน

ซึ่งจริงๆ แล้ว การเปลี่ยนที่นอน โดยเฉพาะทริป นี้ ได้อะไรมากมายกว่าที่คิด เช่น ได้เรียนรู้ซึ่งกันและกัน ได้ปรับตัว มีการยืดหยุ่น เรียนรู้การอยู่เป็นสังคมมากขึ้น เห็นพัฒนาการของเด็กๆ ที่กำลังเติบโตเป็นผู้ใหญ่

ซึ่งป้าเองต้อง

  • ขอขอบใจพี่แอ้ ที่เสียสละความเป็นส่วนตัว...ลดอายุมากับหลานๆ
  • ดีใจที่เห็นความรักของพี่ๆน้องๆ พี่ปาพี่ปู้รักน้อง ไม่ยอมสั่งเมนูกุ้งเลย เพราะหนุ่มแพ้กุ้ง (แต่ไม่แพ้กุ้งแห้งและน้ำพริกกุ้งเสียบ)
  • ชื่นใจที่ หนุ่ม ผู้ชายคนเดียวของทริป เป็นแมน...สมแมน...ไม่เหยาะเหยาะ และเป็นห่วงใยพี่ๆ ที่ต่างเดินไปนู้นมานี่
  • ซาบซึ้งใจที่หนุ่มบอกว่าจะตั้งใจเรียน เพื่อให้สามารถเลือกงานที่ดีได้ เมื่อมีคุณภาพชีวิตที่ดีจะพาป้ากับพี่แอ้ มาเที่ยวแบบนี้ ไม่ใช่อยากมาเที่ยวฟรี...แต่นั่นหมายถึงเราไม่ต้องบังคับเค้าเรียนแล้ว...เค้าคิดได้เอง
  • สุขใจที่ได้มาเที่ยวกับหลานปู้ ที่มักไม่ค่อยไปไหน กลัวความห่างจะทำให้เราไม่เข้าใจเค้าและไม่สามารถดูแลเค้าได้เมื่อเค้ามีปัญหา....แต่วันนี้มันทำให้เราสนิทและเรียนรู้กันมากยิ่งขึ้น
  • ภูมิใจที่พี่ปาเรียนจบ ไม่ต้องห่วงมากนัก แต่ว่าไม่ห่วงก้อยังไม่ได้ เพราะปาปานี้ทำให้คนรอบข้างแยกไม่ออกว่าอะไรคือความต้องการของตัวเอง....สิ่งที่ต้องการจะบอกคือ การจัดชีวิตให้มีความสมดุล สมดุลความคิด นำสู่ความสมดุลของการกระทำ นี่แหละความสุขแบบยั่งยืน ยังสามารถที่เรียนรู้ในการใช้ชีวิตได้อีกเยอะ

เสม็ดวันนี้ ต่างจากวันวานที่ความเจริญ ความหนาแน่นของธุรกิจการท่องเที่ยว นักท่องเที่ยวอย่างเราจะทำอะไร มีให้เลือกหมด ขอให้มีเงินจ่าย เช่น ดำน้ำดูปะการัง เพิ่มประสบการณ์กับการไดหมึก คายัค ฯลฯ แต่สิ่งที่ยังมีเสน่ห์คือ หาดทรายขาว ละเอียด นุ่มเท้า และความสดของอาหารทะเล ทำให้ทริปนี้ได้รับการเทคะแนนถึง 4.6 แต้มจาก 5 แต้ม กลับมาถึงบ้านหลานๆ บ่นเสียดายว่าถ่ายรูปมาน้อย นี่ขนาดรวมแล้ว 621 ภาพ ยังว่าน้อยอีก

การถ่ายรูปเป็นกิจรรมอย่างหนึ่งที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่มักจะกระทำ และการถ่ายรูปเป็นเครื่องมือช่วยเก็บความทรงจำ แต่นักท่องเที่ยวควรคำนึงว่า ความสนุกสนานในการถ่ายรูปของเราไม่ควรทำลายบรรยากาศในการพักผ่อนของคนอื่นๆ เช่น การวี้ดว้าดกระตู้วู้  หากถ่ายรูปคนในสิ่งแวดล้อมนั้นควรขออนุญาตเจ้าของก่อน บางครั้งมีจุดถ่ายรูปเฉพาะ ควรแบ่งปันสลับให้ผู้อื่นถ่ายบ้างไม่ควรยึดหัวหาดถ่ายแต่เพียงตูและคณะของตูเท่านั้น ยิ่งสมัยนี้กล้องดิจิทัลซูมได้ไกลมากไม่ควรอย่างยิ่งในการใช้เป็นกล้องส่องทางไกลโดยเฉพาะริมหาด ที่บุคคลแต่ละคนมีความเป็นส่วนตัว

อีกครั้งที่เจี๊ยบ....ก็ไม่ทำให้เสียใจ เพลงเพราะและอาหารอร่อย อากาศร้อนที่ขอนแก่นก่อนการเดินทาง ทำให้เราอดใจเกือบไม่ไหวที่จะลงเล่นน้ำก่อนตะวันคล้อย เมื่อแดดล่มลมตกคณะเราจึงได้ไปลอยคอโต้คลื่น  มีปาปาทำหน้าที่เฝ้าสัมภารกพร้อมเป็นตากล้องให้....ขอบใจหลาย...หลายคนหันหลังให้ตะวัน มีเพียงพี่แอ้สู้ตะวันเพราะต้องการเรียนรู้ศาสตร์ใหม่ การเปิดจักระ ซึ่งมีหนุ่มอ้าปากฟังว่าอะไรคือการเปิดจักระ 

ค่ำนี้เรามีนัดดินเนอร์ริมหาดกับร้านอาหารของเจี๊ยบ ซึ่งคอมมเมต์ไหนๆ ก็บอกว่า อาหารอร่อย เราช่วยการันตี เพราะนอกจากกับข้าวแล้ว บาร์บีคิวที่หมดไปหลายชุด ก็ทำให้เราสนุกกับบรรยากาศริมหาดท่ามกลางแสงไฟ ที่แตกต่างจากกลางวันโดยสิ้นเชิง ...เสียดายที่ไม่สามารถบรรจุตัวเองใส่ dress สวยๆ ได้ ไม่งั้นคืนนี้...บรรยากาศยิ่งดีไปใหญ่ (ไหน...ว่างัยนะ)

ก่อนงานเลี้ยงจะเลิกลา....พรุ่งนี้เรานัดหมายกัน...ตามรูปแบบเดิม ชีวิตใครชีวิตมัน...มีเวลาอยู่กับทะเลถึง 10 โมงเช้า เพื่อที่จะข้ามฝากและเดินทางออกจากบ้านเพก่อนเที่ยง

แล้วจะเล่ามาวันที่สามของทริปและเอารูปบรรยากาศมาฝากให้ชมนะคะ

เก็บรูปความทรงจำไว้ที่...ไม่หวงนะถ้าใครจะแวะดู  http://picasaweb.google.co.th/tsirip1302                       

สนใจข้อมูลเพิ่มเติมของเจี๊ยบบังกาะโล    คลิก www.jepbungalow.com/

 

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 175737เขียนเมื่อ 7 เมษายน 2008 16:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:55 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)

สวัสดีค่ะ 

ไม่ทราบเลยนะคะว่า  ถ้าจะไปพัทยานี่ ไปชาญทัวร์ก็ได้  หนิงเคยไปแต่ของ 407 อ่ะค่ะ

ขอบพระคุณค่ะ

สวัสดีค่ะ

  • ครูอ้อย เคยไป เกาะเสม็ด เมื่อ ปี พ.ศ.2527  ชายหาด และใต้น้ำสวยมาก
  • ตอนนั้น  ครูอ้อยนอนที่บังกาโลเป็นไม้ไผ่ค่ะ
  • ตั้งแต่นั้นมา ก็ไม่เคยไปเลยค่ะ

 

สวัสดีค่ะ น้องหนิง

เรื่องรถชาญทัวร์พี่เองก็เพิ่งทราบ ด้วยว่าวันนั้นไปธุระที่ กท. พอดีใช้บริการชาญทัวร์ เลยเห็นป้ายโฆษณา เสียดายไม่มีข้อมูลเรื่องเที่ยวรถเนาะ

สวัสดีค่ะ ครูอ้อย

  • ตอนนั้นเสม็ดบริสุทธ์ น่าดูนะคะ
  • ตุ่นได้มีโอกาสไปเกาะครั้งแรก คือเสม็ดนี่แหละค่ะ ตอนนั้นไปคงประมาณปี 2536 พักบ้านไม้ ที่หาดทรายแก้ว ท่าเทียบเรือยังเป็นไม้อยู่เลย
  • สำหรับเสม็ดตอนประทับใจ "ลุงหวัง วันเดอร์แลนด์รีสอร์ท" ที่อ่าวช่อ ก็เพราะว่าชอบท่าเทียบเรือแบบไม้นี่แหละค่ะ

สวัสดีค่ะ..

ช่วงนี้ต้อมเกิดอาการอยากไปทะเลๆๆๆๆๆๆๆ แต่ชะรอยจะไม่มีวาสนา จึงยังได้แต่ร้องเพลงรอ ร้อ รอ ไม่ได้ไปสักที

อิจฉา ๆๆๆๆคนได้ไปทะเล..

พี่ตุ่นจ๋า..ปิดเทอมเราไปเที่ยวกันเถอะ..ไปกันยกแก๊งเดิมแหละหนุกดีเนอะ..

มีป้าที่ไหน..มีความครื้นเครงที่นั่น..จริงๆนา..

คิดถึงจังน๊า..

หวัดดีค่ะคุณเนปาลี

หลายคนก้ออยากไปทะเลค่ะ

แต่อากาศเปลี่ยนแปลงมากนะคะปีนี้

พี่เองอยากไปทางเหนือแล้วหล่ะ...ฝนลง...ใบไม้เขียวจัง

คุณครูแอ๊ว...

ดูท่าชีพจรจะลงเท้า

เป็นธรรมดาของวัยสะรุ่น...

ทริปที่ว่าจะ...ว่าจะ...เห็นที (ไม่ค่อย work) เพราะช่วงหยุดวันแรงงาน เจ้จั่น, น้องเอ ติดนะจ๊ะ

เมื่อประมาณ 1 เดือนที่ผ่านมา อ่านเจอว่า มีการจัดอันดับชายหาดในประเทศไทยด้านการจัดการสิ่งแวดล้อมดีเด่น ในขวัญเรือน ซึ่ง หาดทรายแก้ว เกาะเสม็ด ติดลำดับ TOP 10 ของการจัดการด้านสิ่งแวดล้อมที่ดี...ไม่แน่ใจวาได้อันดับที่ 4?

นี่แหละช่วยการันตีความน่าเที่ยวของเกาะเสม็ด... (อยู่ใกล้กับอ่าวไผ่จึ๋งเดียวเอ๊ง)

คนทะเลอยู่เชียงใหม่

ชอบ Page ของคุณจังเลย..ทุกอย่าง เพลง,สัญลักษณ์(ผีเสื้อ),การเล่าเรื่อง-ข้อคิด..

เมื่อได้เข้ามาแล้วรู้สึกผ่อนคลาย ทำให้คิดถึงทะเลเพิ่มมากขึ้นเพราะปัจจุบันประกอบอาชีพอยู่เชียงใหม่ ..แต่วางแผนจะไปเยี่ยมทะเลเร็วๆ นี้ ยิ่งเห็นภาพที่พัก ที่เคยไปใช้บริการแล้ว โอย..อยากกินบาร์บีคิว มันฝรั่งย่าง บนชายหาดอ่าวไผ่อีกครั้งนึงจัง..

ขอเป็นกำลังใจและขอขอบคุณที่แบ่งปันความสุขมาให้นะคะ

ขอบคุณสำหรับความชื่นชอบของคุณ "คนทะเลอยู่เชียงใหม่"

เพราะอย่างน้อยสิ่งที่เราทำขึ้นก็เนที่ถูกใจ ใครบางคน

ทะเล...มีเรื่องราวให้คิดถึง

แต่เชียงใหม่ ก็เป็นเมืองที่มีเสน่ห์ค่ะ

ห่างที่...อาจทำให้คิดถึง

แต่หากสิ่งเราอยู่ที่ความอบอุ่น มีเพื่อนที่ดี และมีกำลังใจ...จะทำให้คลายความคิดถึงได้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท