ต่อเนื่องจาก
ตอนที่ 1..ปัญหา.. หลังจากสมาชิกในครอบครัวลงมติให้
"หา" ลูกหมามาเลี้ยง ก็ต้องมานั่งช่วยกัน
กำหนดวัตถุประสงค์ พี่เม่ยจึง
"จดบันทึก" ไว้ได้ดังนี้คือ
เพื่อเป็นการสร้างความ "น่ากลัว" ให้แก่เจ้าแมวตัวร้าย จะได้ไม่แอบเข้ามา ปลดทุกข์ในบ้านเราอีก (อันนี้เป็นไอเดียของสองสาวน้อยๆของบ้านค่ะ)
- เพื่อส่งเสริมให้เด็กๆ (ลูกสาวทั้งสอง) มีจิตใจที่อ่อนโยน มีเมตตากรุณา ที่สำคัญให้รู้จักรับผิดชอบต่อ "ชีวิต" อื่นบ้าง (ไม่ใช่สนใจแต่ชีวิตของตัวเอง...แน่นอนค่ะ..อันนี้เป็นของพี่เม่ย)...และ..
เราจะได้มีสุนัขไว้ เฝ้าบ้าน เวลาเราไม่อยู่ตลอดทั้งวันและตอนกลางคืนด้วย (อันนี้ของคุณพ่อบ้าน "ผู้ห่วงใย" พวกเราทุกคนในครอบครัว)
เมื่อกำหนดวัตถุประสงค์เรียบร้อยก็ วางแผนการดำเนินงาน ต่อทันที เริ่มต้นเลยเราก็กำหนด คุณสมบัติของลูกหมาที่เราต้องการก่อน จากการสอบถามความต้องการของสมาชิกก็สรุปได้ว่า เราต้องการ ลูกหมาไทย เพศผู้ สีอะไรก็ได้ ที่สำคัญไม่เป็นขี้เรื้อน ต้องการตัวเล็กๆ หน่อยจะได้เห็นความน่ารักนานๆ
หลังจากนั้นก็ มอบหมายงาน ให้ทุกคนช่วยกันสอบถาม สอดส่อง เสาะหา ครอบครัวหมา ตลอดทางผ่านเวลาเรานั่งรถไปทุกที่ บางทีเห็นหมาแม่ลูกอ่อนริมถนน เราก็จะขับรถตามไปโดยไม่ให้มันรู้ตัว และเตรียมการกันไว้ว่า ถ้าเราเห็นที่ไหนก็จะไปตีสนิทกับแม่หมาก่อน เอากระดูกไก่ไปให้กิน แล้วขอจากเจ้าของมา พวกเราช่วยกันเก็บรวบรวมข้อมูล ด้วยการสอดส่ายสายตาไปข้างทางตลอดเวลาที่อยู่บนรถ...
การดำเนินงานได้รับความร่วมมือจากสมาชิกในบ้านเป็น อย่างดี เพราะเรามี "เป้าหมาย" เดียวกันค่ะ..