จ่ายภาษีด้วยชีวิต

ผ่านช่วงวันเสียภาษีรายได้บุคคลธรรมดา(โดยไม่ถูกปรับ)ไปแล้วนะคะ

ภาษีที่ต้องจ่ายจากรายได้ที่หักค่าใช้จ่ายส่วนตัว ค่าประกัน ค่าฯลฯ ไปแล้ว แต่ละคนต้องจ่ายเพิ่มหรือลด ก็คงว่ากันไปตามวิธีคำนวณเงินภาษี

แต่มีภาษีอีกประเภทที่ต้องจ่ายให้รัฐบาลเป็นรายวินาทีด้วยชีวิต...ไม่ทราบใครเคยคำนวณไว้หรือยัง

ถ้ายัง...ขอช่วยดูจากข้อมูลการสำรวจภาวะสุขภาพคนไทยของช่วง 4-5 ปีที่ผ่านมานะคะ

เราจะพบว่า....มะเร็ง...มีอัตราป่วยและตายที่สูงขึ้นเรื่อยๆ พร้อมๆกับ

โรคเรื้อรังที่เกิดจากพฤติกรรมสุขภาพ(บวกกรรมพันธุ์ด้วยบ้าง) อย่างเบาหวาน ความดัน ฯลฯ

ความเจ็บป่วยจากอุบัติเหตุ

โรคจากสภาพแวดล้อม อย่าง โรคหอบหืด

ถ้าถามว่า โรคเหล่านี้เกิดขึ้นมากไหม...มากขึ้นเรื่อยๆ ค่ะ และพุ่งนำโรคติดต่อขึ้นไปเรื่อยๆด้วย

โรคเหล่านี้มันสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมที่ถูกทำลาย

สภาพสังคมเปลี่ยนเป็นสังคมเมือง เร่งรีบ หวาดระแวง เครียด ไม่มีความปลอดภัยในอาหาร น้ำดื่มฯลฯ

และลงท้ายที่การเจ็บป่วยเหล่านั้น

เราต่างกำลังเร่งตัวเองเข้าสู่ภาวะของโรคที่เสียค่าใช้จ่ายมหาศาล หน้ำซ้ำ เราก็ยังเสียภาษีให้กับรัฐด้วยชีวิตของเราเองคือสภาพร่างกายที่ทรุดโทรม เจ็บป่วย อยู่ใช่ไหม

ในเมื่อเรายอมรับต่อการขาดการคุ้มครองสิทธิอันพึงมี อย่างเช่น

สิทธิที่จะได้อยู่ในสังคมที่เงียบสงบไม่อึกทึกด้วยเสียงเพลง เสียงเครื่องยนต์
สิทธิที่จะอยู่ในสภาพอากาศและสิ่งแวดล้อมที่สะอาด
สิทธิที่จะมีระบบขนส่งมวลชนที่ดี และทั่วถึง

ยิ่งประเทศแสวงหาความเจริญทางวัตถุมากขึ้นเท่าไหร่ ก็เท่ากับเรา "จ่าย" ชีวิตของเรามากขึ้น ให้กับภาคส่วนความเจริญเหล่านั้นที่เกิดจากนโยบายภาครัฐและการขาดการควบคุมดูแลและ "คุ้มครองสิทธิพื้นฐานของการมีชีวิตในสภาพการเป็นอยู่ที่ดี" จากภาครัฐอย่างจริงจัง

วันนี้คุณหยุดจ่ายภาษีความเจริญด้วยชีวิตของคุณ และหรือลูกหลานของคุณหรือยังคะ

สำหรับดิฉัน..ยังค่ะ..เพราะยังไม่ทราบจะหาหนทางไหนที่จะหยุดจ่ายขณะที่ยังมีลมหายใจค่ะ

ท่านใดสามารถหยุดจ่ายชีวิตให้กับความเจริญที่ปราศจากการคุ้มครองความปลอดภัยเหล่านี้ กรุณาบอกด้วยเถอะค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย จันทรรัตน์ เจริญสันติ
ใน Bridge

คำสำคัญ (Tags): #ภาษีรายวินาที

หมายเลขบันทึก: 175076เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 00:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:26 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน

ความเห็น (21)

สิทธิรักษ์

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 01:38 น. ()

สวัสดีครับ สุดยอดครับ

ต้องขออนุญาตไปรวมนะครับ ขอบคุณมากครับ

รวมตะกอน

บางทราย

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 03:04 น. ()

น้องจันทร์ครับ

พี่ต้องการสิทธิการฟังสภาอภิปรายด้วยความประเทืองปัญญา มิใช่มาฟังคน "ถ่อย" และนักเลง

ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 06:08 น. ()

เมื่อเราอยู่ในสังคมผิดปกติ
เราคงจะแก้ไขอะไรไม่ได้มาก
มีทางให้เลือกอยู่บ้าง เช่น

- สร้างสังคมหมู่กันเอง คนสกุลเอ

ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 06:12 น. ()

เมื่อเราอยู่ในสังคมผิดปกติ
เราคงจะแก้ไขอะไรไม่ได้มาก
มีทางให้เลือกอยู่บ้าง เช่น

- สร้างสังคมหมู่กันเอง คนสกุลเอ

- สร้างพื้นที่ สภาพแวดล้อมเอง หมู่บ้ายอุ๋ยจั๋นตาวิลล่า

- สร้างสัมคมเรียนรู้ในหมู่กันเอง เช่น อ่านบล็อกน้าสร้อย

- รวมกันอยู่ แบบ อิ อิ

พิสูจน์

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 06:37 น. ()

เสียภาษี เงินเดือน ให้ สส.

คุ้มไหมหนอ ให้มาทำหน้าที่

ถีบ ทะเลาะ เบาะแว้ง แย่งชิงดี

แสนเสียดาย ภาษี ที่เสียไป

ข่าวก็ลง ก็ตาม รายละเอียด

ช่างน่าเกลียด สะอิดสะเอียน เจียนคลื่นไส้

สรยุทธ ขุดคุ้ย เพื่ออะไร

ไปสนใจ..เรื่องเหลวไหล..ไร้ปัญญา

กวิน

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 08:53 น. ()

ยุคภาษีอาน เอ้ยยุคพระศรีอาริย์

มะปรางเปรี้ยว

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 11:05 น. ()

อาจารย์สร้อยคะ

ถูกใจเหลือเกินบันทึกนี้

มาคิดดู เราต้องสุดดมควันรถ ที่เราไม่สร้าง แต่เราก็ต้องใช้รถ เราสร้างควันรถมากน้อยแค่ไหนต้องคิด

เราต้องมาทนฟังเสียงเพลง ที่คนอื่นเปิด เวลาเราหลับนอน คนเปิดมีความสุข แต่คนจะนอน ทุกข์เหลือเกิน

แล้วถามว่า ทำไมเราต้องเสียภาษีชีวิต ความสุข ในสิ่งที่เราไม่ควรเสีย

ฉะนั้นเวลาจะทำอะไร ก็ต้องมองด้วยคะว่า มีผลกระทบอะไรต่อผู้อื่นบ้าง

ขอบคุณบันทึกนี้ของอาจารย์สร้อยมากคะ :)

mr. สุมิตรชัย คำเขาแดง

เขียนเมื่อ 4 เมษายน 2008 11:19 น. ()

ครับผมอาจารย์ครับ

ที่จริงเราจ่ายภาษีให้รัฐเป็นการช่วยกันบำรุงประเทศนะครับแม้ว่าส่วนหนึ่งจะบำรุงกระเป๋าหรือฐานะของใครบางคนบ้าง แต่เชื่อว่าส่วนใหญ่ภาษีที่เราจ่ายไปก็เป็นส่วนสำคัญของการช่วยกันดูแลบ้านเมืองของพวกเราเองนะครับ

มีคนกล่าวว่า ภาษีเป็นเครื่องยืนยันว่าเรามีความเท่าเทียมเสมอภาคกันในสังคมนี้ ผมว่ามีส่วนหนึ่งจริงนะครับ เราต่างต้องจ่ายเพื่อส่วนรวมของประเทศนี้

แต่...กับการจ่ายลมหายใจหรือเวลาชีวิตสำหรับสิ่งแย่ ๆ หรือความเจริญทั้งหลายแล้ว การจ่ายแบบนี้ไม่มีอะไรที่ดีขึ้นเลย จะเรียกภาษีหรือเปล่า มันคือค่าธรรมเนียมแบบไหนกันแน่ ...แต่ก็อย่างที่อาจารย์บอกน่ะครับ เรายอมจ่ายเพื่อความเจริญทางวัตถุที่เรารู้สึกไปว่ามันสบายสะดวกดี

สรุปว่าเราใช้ชีวิตเราเองแบบเปลือง ๆ ไปเองนะครับ ถ้าเราหยุดจ่ายก็ได้ทันทีเช่นกัน แต่มันเป็นเรื่องใหญ่ไปแล้ว

เราไม่ใช่แค่ต้องจ่ายเวลาชีวิตเท่านั้นเรายังต้องใช้เวลาส่วนใหญ่สร้างความมั่งคั่งให้กับเศรษฐีจำนวนไม่ถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ในโลกนี้ เราสร้างความร่ำรวยให้กับผู้คนไม่กี่คน สังคมไม่กี่ประเทศ

เราไม่ใช่แค่กำลังเป็นผู้ควบคุมการจ่าย แต่เรากำลังกลายเป็นทุนมนุษย์ที่ถูกใช้โดยมีเงินเป็นเครื่องมือบังคับเราบวกกับความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ที่ไม่มีวันจบสิ้น

ก็เท่านั้นเองครับ

จะหยุดหรือครับ ผมเองก็หยุดหรือหลุดจากพันธนาการนี้ได้ แต่ผมกำลังคิดก่อการเงียบ ๆ อย่างไม่ให้พวกเจ้าของเงิน หรือพวกควบคุมรู้ตัว

วันนี้ผมพยายามใช้โทรศัพท์ให้น้อยที่สุด เพื่อผมจะไม่ถูกควบคุมทางการสื่อสาร

วันนี้ผมซื้อเสื้อผ้าน้อยลงมากที่สุด เพื่อไม่ถูกควบคุมทางการสวมใส่และวิถีแห่งการกระทำซ้ำและเลียนแบบ

วันนี้ผมดูทีวีให้น้อยลงที่สุด เพื่อหลุดจากอุบายอันแยบยลของผู้ควบคุมเรทติ้ง

วันนี้ผมปลูกอาหารกินทางเพื่อหลุดจากการควบคุมทางการบริโภค

วันนี้ผมใช้น้ำมันให้น้อยที่สุดเพื่อหลุดจากการเคลื่อนไหวทางเศรษฐกิจดูดเงิน

.......................

บอกแล้วครับอาจารย์ว่ามันเรื่องใหญ่จริงๆ ครับ

กมลวัลย์

เขียนเมื่อ 5 เมษายน 2008 00:55 น. ()

เรื่องภาษีชีวิตนี้เป็นเรื่องที่คิดมานานแล้วเหมือนกันค่ะพี่สร้อย

เห็นมานานแล้วว่าโลกนี้ไม่มีอะไรฟรี ... ใึครว่าอากาศฟรีกัน อิอิ

คนส่วนใหญ่เวลาซื้อของ แล้วได้ของถูก ก็คิดว่าตัวเองโชคดีได้ของถูก..ดีใจ..

หารู้ไม่กำลังจ่ายภาษีด้วยชีวิตอย่างที่พี่สร้อยบอกจริงๆ นอกจากชีวิตตัวเอง แล้วก็ยังลูกหลานด้วย.. เฮ้อ...

มาอยู่เมืองนอกเห็นเขารีไซเคิลกัน เราก็ทำเต็มที่ รู้สึกดีจริงๆ บ้านอยู่ใกล้ที่ทำงาน เดินเอา ขึ้นรถเมล์ ประหยัดมากๆ ไม่ใช่ประหยัดเงินเรา แต่ประหยัดทรัพยากรโลกน่ะ่ค่ะ แต่พอกลับไปอยู่กรุงเทพ ก็คงเข้าวงเวียนอยากจ่ายภาษี อยากทำ แต่ทำคนเดียวไม่ได้เหมือนเดิม ... ทำได้ทีละจิ๊ดเท่านั้น... แค่นี้ก็ยังดีนะคะ คิดบวกไว้ก่อนน่ะค่ะ ^ ^