หนีงานพาลูกเที่ยว

ทำงานเครียดมาหลายสัปดาห์ แล้วก็พยายามนั่งเช็ควันว่าง ว่าจะมีวันไหนอีกบ้าง แล้วก็ได้ข้อสรุปว่า ดูท่าว่าจะแน่นจริงๆ เมื่อหลายวันก่อน ปู่ของหลานๆ ก็โทรมาบอกว่า ถ้าจะขับรถสัมมนาที่ภูเก็ตเองก็ให้พาอิลฮามกับเตาฟิกไปอยู่บ้านปู่สิ แต่พอมาเช็คแล้วก็ทำไม่ได้อีก เพราะต้องรีบต่อเครื่องไปกทม.แล้วรีบมาเป็นวิทยากรที่ วอศ. มอ.ปัตตานี สรุปเมื่อคืนเลยต้องโทรไปบอกคุณพ่อว่า คงพาหลานๆ ไปไม่ได้แล้ว เอาเป็นเดือนพ.ค.แล้วกัน (คิดว่าว่าง)

และเมื่อคืนเช่นกัน พยายามนั่งสะสางงาน แต่แล้วคิดไม่ออกจริงๆ ก็เลยคิดว่า เราเองคงล้ามากแล้วมั๊งครับ ตัดสินใจเลยครับว่า พรุ่งนี้พาลูกไปเที่ยวสวนสัตว์สงขลาดีกว่า (จริงๆ มีวาระแอบแฝงอยู่ คือจะไปซื้อเสื้อสูทใหม่สักชุดหนึ่งที่หาดใหญ่)

ออกจากบ้านประมาณสองโมงเช้าครับ ไปถึงสิบโมงครึ่ง จริงๆ อิลฮามยังไม่รู้จักสวนสัตว์ครับ ไม่รู้ว่ามันคืออะไร เรียกชื่อก็ยังไม่ถูก เลยเอาสิ่งที่จำได้มาผสมเป็น "สวนเด็ก" ตลอดทางไปร้อยกว่ากิโลเมตร พยายามจะบอกว่า ไม่ใช่สวนเด็กค่ะ สวนสัตว์

สรุปว่า อิลฮามกลัวสัตว์ทุกชนิดครับ ไปนั่งชมแมวน้ำแสดง อิลฮามก็พยายามจะเบือนหน้าหนีเพราะกลัว ต่อมาก็ไปดูการแสดงช้าง อันนี้ยังไม่ทันเริ่มแสดงเลยครับ แค่ช้างเดินมาแล้วเอางวงมาข้างหน้าอิลฮามก็ร้องจะหนีแล้ว แต่ดูเตาฟิกจะชอบช้างมากเลยครับ ไม่กลัวเลย

ถัดจากดูช้างได้แป๊บเดียวกับมาดูฮิบโป แรกๆ อิลฮามก็กลัวครับ แต่พอจะกลับก็เริ่มชอบ โดยเฉพาะตอนที่มันอ้าปากจะให้อิลฮามโยนอาหารไปให้ แต่บังเอิญอิลฮามไม่มีอะไรจะให้มันกินเลย

รอบนี้อิลฮามก็ได้เห็นยีราฟตัวเป็นๆ สักที อันนี้ก็ดูอยู่ไกลๆ ครับ อิลฮามไม่ยอมเดินไปดูใกล้ๆ ที่ได้เข้าใกล้หน่อย คือ อูฐครับ เพราะมันหลับตาอยู่ อิลฮามเลยกล้าไปนั่งดูได้ไม่ไกลนัก

ออ.ไม่ต้องพูดถึงเสือกับสิงโตครับ อันนี้ดูได้นิดเดียวก็เริ่มกลัวขึ้นมาโดยอัตโนมัติ แต่ที่ชอบและนั่งดูอยู่นานหน่อยคือ ลูกเสือสองตัวที่เขาแยกมาทำกรงต่างหาก

ส่วนสัตว์อย่างอื่นก็ไม่ได้ดูต่อครับ เพราะไม่ไหวเดินต่อแล้ว อากาศร้อนด้วยเลยออกจากสวนสัตว์ไปเข้าห้างที่หาดใหญ่ต่อ

กลับมาถึงบ้านก็เกือบหนึ่งทุ่มครับ โทรศัพท์แรกที่ได้รับเมื่อถึงบ้าน คือ หัวหน้าทีมวิจัย โทรถามว่าอยู่ไหนทำไมไม่แวะไปรับไฟล์เอกสาร ก็เลยต้องขอโทษขอโพยกันยกหนึ่งเพราะเวลาไม่ทันจริงๆ ต่อมาก็น้องชายโทรมา ถามว่าตกลงที่ไปถึงหาดใหญ่รอบนี้นะไปทำอะไร (จริงๆ คิดว่า พ่อผมน่าจะอยากรู้มากกว่า ฮิฮิ แต่ให้น้องถามแทน)

ตอนนี้หลับไปเรียบร้อยแล้วครับทั้งอิลฮามและเตาฟิก ได้เวลาที่คนเป็นพ่ออย่างผมต้องมานั่งเคลียร์งานต่อให้เสร็จ อือ ง่วงเหมือนกัน แต่บังเอิญที่เจอมาคือ ง่วงไม่ขับ ยังไม่เคยเจอว่า ง่วงไม่ต้องทำงาน เลยต้องนั่งทำงานต่อครับ (ถ้ามีใครรณรงค์คำขวัญ ง่วงไม่ต้องทำงาน แล้วละก้อผมเชียร์เต็มที่ครับ)

ออ.อีกสิ่งหนึ่งที่แปลกใจคือ ปกติเวลาออกไปนอกสถานที่แบบนี้ ผมมักจะได้รับเสียงโทรศัพท์จากที่ทำงานบ่อยมาก แต่ครั้งนี้ไม่มีสายจากที่ทำงานเลยครับ ดีใจมาก แต่นึกออกว่า ก็ทีมงานลาพักร้อนนี้หว่า ใครจะโทรมาหาตูอีกละ

เขียนใน GotoKnow โดย จารุวัจน์ شافعى
ใน คู่มือสำหรับพ่อมืออาชีพ

คำสำคัญ (Tags): #สวนสัตว์

หมายเลขบันทึก: 174848เขียนเมื่อ 2 เมษายน 2008 22:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:25 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน