หมอเจ๊ คนสวย แซ่เฮ
พ.ญ. ศิริรัตน์ เอกศิลป์ สุวันทโรจน์

24 มีนาคม 2551: เรียนรู้ร่วมกันคู่ส.ค.ส.


ฉันคิดว่าความเงียบนี่เอง ที่ทำให้ฉันสัมผัสได้กับความรู้สึกสดชื่น ซึ่งผู้ตกแต่งสถานที่ได้สร้างบรรยากาศอย่างกลมกลืนจัดสรรไว้ให้

 

เช้านี้  ตื่นเร็วกว่าอยู่บ้าน  เวลาที่ลืมตาตื่น 6.30 น.  ตื่นแล้วก็นอนเล่นกับเตียงอยู่เป็นครู่  จึงเข้าห้องน้ำ  แต่งตัวเพื่อเข้าอบรม   แวบคิดถึง 4 สาวที่มาด้วยว่า เมื่อวานไม่ได้นัดหมายกัน แต่ก็ไม่ได้คิดจะโทรฯไปนัดหมายอย่างไร   เมื่อรู้สึกว่าตัวเองเสร็จสรรพเรียบร้อยแล้ว  จึงตัดสินใจไปกินอาหารเช้า  เมื่อเดินออกนอกห้องนอน  รู้สึกทันทีกับอากาศร้อนที่สัมผัสตัว  ก็โรงแรมที่นี่  เขาติดแอร์แต่ในห้องนอน ล๊อบบี๊  ห้องอาหารและห้องประชุมนะซิ   รอบนอกห้องไม่ว่าจะเป็นทางเดิน  ระเบียงห้อง   ระเบียงทางเดินเป็น  Open air ทั้งหมด   เขาใช้สีเขียวเข้ามาตกแต่งให้รู้สึกคลายร้อน  เป็นสีเขียวจากต้นไม้ซึ่งปลูกไว้ในกระถางใบใหญ่หน่อย  แค่วางไว้สักต้นที่ระเบียงห้องก็รู้สึกดีแล้วกับห้องสี่เหลี่ยมที่นอนพัก   ตรงระเบียงห้อง มีโต๊ะวางไว้เช่นเดียวกับระเบียงหน้าล๊อบบี๊ที่เคยเล่าไว้  ในห้องพักเขามีคำขอร้องแขกให้งดสูบบุหรี่ในห้อง  อากาศในห้องแอร์จึงไม่มีกลิ่นบุหรี่ปน ให้รำคาญ อึดอัด   ระเบียงทางเดินหน้าห้องพัก  มีต้นจั๋งใส่กระถางวางเรียงรายไว้ตลอด  จนถึงทางเข้าล็อบบี๊    การมีสีเขียวจากต้นไม้ทำให้รู้สึกคลายร้อนลง แต่ไม่ทำให้เกิดความรู้สึกเย็นสดชื่นเท่าไร  คงเป็นเพราะไม้จำพวกนี้ชอบเก็บน้ำ  ไม่ใคร่คายน้ำทางใบ  ห้องพักที่ชั้น 6 นี้ ถูกวางเรียงเป็นรูปตัว U   ขาตัว U  เริ่มต้นจากประตูออกจากล๊อบบี๊ซีกขวา และประตูที่ใกล้ห้องประชุม   (ห้องประชุมอยู่ด้านซ้ายของล๊อบบี๊)   ก้นตัว U ขนานกับตัวล๊อบบี๊     

 

 

เช้านี้ เขาให้คนที่เข้า check in  ตั้งแต่เมื่อวานนี้ กินอาหารที่ห้องอาหารเช้าใกล้ล๊อบบี๊  ห้องอาหารนี้นั่งกินแล้วสดชื่น  รู้สึกสดใสจากสีสันที่จัดวางไว้ให้ดูดีด้วยสีเขียวจากสีผนังบางจุด  ความสะอาด  ความเงียบของสถานที่   ความสุภาพของพนักงาน  ความสุภาพของผู้เข้าใช้สถานที่ที่พูดคุยกันเพียงเบาๆ  ทั้งๆที่มีคนนั่งกินกันอยู่เกินกว่า 5 คน  ห้องอาหารนี้ไม่ใหญ่โตนัก จัดวางที่นั่งให้พอรับคนได้ 32 คน   ระยะห่างของโต๊ะจัดไว้ดูพอดี พองาม ทำให้ดูไม่แน่น  มีโต๊ะที่สามารถนั่งได้พร้อมกัน 6 คนอยู่ราว 4 โต๊ะ  โต๊ะนั่งได้ 3 คนอยู่  2  โต๊ะ  2 คน 1 โต๊ะ   ที่นั่งใช้เบาะสีโอโรส เช่นเดียวกับล๊อบบี๊    ฉันคิดว่าความเงียบนี่เอง ที่ทำให้ฉันสัมผัสได้กับความรู้สึกสดชื่น ซึ่งผู้ตกแต่งสถานที่ได้สร้างบรรยากาศอย่างกลมกลืนจัดสรรไว้ให้     

 

 

อาหารเช้าที่ฉันเลือกจากเมนูที่ส่งให้ในวันนี้ เป็นชุด continental  ประกอบด้วย ขนมปังก้อน 1 ก้อน ขนมปังแผ่น 2 แผ่น  แยม 2 ถาด   ชา 1 ชุด พร้อมนมและน้ำตาล  และผลไม้ 1 จานเล็ก   ซึ่งทำให้รู้สึกอิ่มพอดี    นั่งกินอยู่เป็นครู่ก็ยังไม่เห็น 4 สาว และไม่มีโทรฯมาหา   เลยโทรฯไปหาอี่ บอกว่า นั่งอยู่ที่ห้องอาหารแล้ว   โทรฯหาสักครู่ทั้งหมดก็เดินกันมา   

เสร็จจากอาหารเช้า กันแล้ว  เราก็แวะไปโต๊ะลงทะเบียน   ผู้จัดอบรมเห็นทีมกระบี่ ก็ช่วยหาใบเซ็นชื่อมาให้   เราได้รับป้ายรูปหัวใจ ห้อยคล้องด้วยเชือกขาวคนละใบ  ได้ยินผู้จัดบอกอี่ว่า ให้เขียนชื่อเล่นลงไปในป้าย  ฉันเปรยกับตัวเองขึ้นว่า  เอ! เขียนชื่ออะไรดี  ผู้จัดอบรมคงได้ยิน จึงบอกว่า เขียนชื่อหมอเจ๊ซิครับ    น้องๆตื่นเต้นที่ผู้จัดรู้จักฉัน   ตอนนี้เองที่ฉันเริ่มพิจารณาหน้าตาของผู้จัดอบรม  เป็นการพิจารณาว่า ฉันเคยรู้จักคนๆนี้เมื่อไรหนอ  แล้วฉันก็อ้อ  เมื่อเห็นเคราแพะของเขา  คุณธวัช หมัดเต๊ะ แห่ง ส.ค.ส. ที่เคยเข้ามาแวะคุยกับฉันและแนะนำให้ฉันทำ AAR  ด้วยตอนฉันเริ่มเขียนบล็อกใน gotoknow นี่เอง   รู้สึกดีใจที่มีคนจำได้ ทั้งๆที่รูปที่ Post ไว้ไม่ได้ชัดอะไร    มาทบทวนทีหลังก็ถึงบางอ้อว่า น่าจะเป็นการจำได้ เพราะรู้ว่า มาจากร.พ.กระบี่ และเพราะใส่ชื่อจริงไว้นี่เอง   เป็นการจำได้ เพราะนึกไม่ถึงว่า จะพาทีมกระบี่มาพร้อมกันทีเดียว 5 คน  ด้วยกระมัง

 

 

ก็หลักสูตรนี้ค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง  ขนกันมาทีเดียว 5 คนก็ไม่แปลกที่จะมีคำถาม  มากันทำไม  มุมหนึ่งคงดีใจที่มีคนสนใจหลักสูตร  มุมหนึ่งคงโล่งใจที่มีลูกค้ามาช่วยลดการขาดทุน  มุมหนึ่งคงมีคำถาม  อยากเรียนรู้อะไร จึงขนกันมา  มุมหนึ่งคงเกร็งๆว่า  จะให้ได้ทั้งหมดที่คาดหวังไหม   สารพัดมุมที่เป็นไปได้  เหล่าคำถามนี้กระมังจึงทำให้จำแม่นขึ้น

 

 

ฉันแอบดูชื่อผู้เข้าร่วมประชุมว่ามาจากที่ไหนกันบ้าง   อือ!  มาจากหลากหลายหน่วยงาน  ส่วนใหญ่มาจากนอกกระทรวงสาธารณสุข ทั้งเอกชนและภาครัฐที่ทำงานด้านกองทุน  ธนาคาร  ประกันชีวิต   มหาวิทยาลัย   บริษัท  ส่วนที่มาจากกระทรวงสาธารณสุข ทีมกระบี่เยอะที่สุด   นอกจากร.พ.เรา ก็มีน้องจากร.พ.หล่มสักอีกคนที่มาแจมด้วย   นับรวมแล้วทั้งหมดมี  29  คน ไม่รวมวิทยากร   ทีมที่มี 5 คน มีทีมเรา ( ฉัน  อี่  หยาม มด โส ) และ ม.วลัยลักษณ์ ( พี่ติ๋มสวย  ติ๋มน่ารัก  มอลลี่  เม และ อ.ติ๊กหญิง)  นอกนั้นส่วนใหญ่มากัน 1 - 2  คน มี  ไทยประกันชีวิต ( ต่าย , ฉัตร ) ,  กฟผ. แม่เมาะ (อ้วน) , กฟผ.กลาง (อิ่น),  เซ็นทรัลพัฒนา ( ฝน , วิน ) , สสส. (แน๊ท) , SMEs ( ตา ) , มศว. ( ติ๋ม , เล่งนึ่ง) , ร.พ.หล่มสัก (โต๋ ) , LPN (นัท ผู้ชอบกินนม) , ตั๊ม เสียงหล่อ ( จำที่ทำงานไม่ได้ ) ,  โรงงานยาสูบ (จุ๋ม, แนน ) , สช. (  หนึ่ง , ส้มซ่า ) , ราชภัฏ เพชรบุรี ( อ.ติ๊กชาย ) ,  และ สาวชื่อแปลกหู  จุฑาดา (น้องบี )

น้องโส และน้องอี่  2 ใน 4 สาวร่วมทีม2 ใน 4 สาวที่ไปด้วยกัน

น้องมด ที่คนใน class เรียกกันว่า น้องคนสวย อีกหนึ่งสาวในทีมจากกระบี่

รูปน้องมด

น้องมารีหยาม  ขวัญใจของ ckass อีกสาวหนึ่งของทีมฉัน

น้องมารีหยาม

สาวน้อยคนที่ 5 คือ ฉันเอง

รูปหมอเจ๊

หมายเลขบันทึก: 174251เขียนเมื่อ 30 มีนาคม 2008 21:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:53 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • น่าจะมีต่ออีก
  • ละเอียดดีจัง
  • จำหรือจดครับคุณหมอ
  • ขอบคุณมากครับ
  • คุณเกษตรยะลาค่ะ
  • มารำลึกความจำที่บ้าน
  • และรับเขียนบล็อกก่อนจะลืมค่ะ
  • ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
  • รีบไปหน่อยเลยกดคีย์ผิด
  • รีบเขียนบล็อกค่ะ.......ไม่ใช่รับเขียนบล็อก

มาเยี่ยมคุณหมอค่ะ เขียนได้บรรยากาศดีค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท