วันนี้ผมขอนำปรัชญาชีวิตของ คาลิล ยิบราน ซึ่งได้อ่านมาถ่ายทอดให้ทุกคนอ่านกันครับ
เมื่อเพื่อนพุดเปิดอก เธอย่อมไม่กลัวที่จะขัดแย้งหรือสนับสนุน
และเมื่อเขานิ่งเงียบ ดวงใจของเธอก็มิได้หยุดฟังสำเนียงจากดวงใจของเขา
เพราะในมิตรภาพนั้น ความนึกคิด ความปรารถนา และความมุ่งหวังทั้งหลาย ย่อมอุบัติขึ้นและร่วมรับรู้ด้วยกันในความสงัด และด้วยความปราถนาปราโมทย์อันไร้คำกล่าวใดๆ
เมื่อยามต้องจากเพื่อน เธอก็ไม่เศร้าโศก
เพราะคุณธรรมในเขาอันเธอรักยิ่งนั้น จะปรากฏชัดแจ้งขึ้นในยามห่างไกล เช่นเดี่ยวกับที่ชาวเขาจะเห็นยอดผาชัดแจ้งก็ต่อเมื่อมองดูจากทุ่งราบเท่านั้น
และขออย่าได้มีความมุ่งหมายใดๆ ในมิตรภาพเลยนอกจากเพื่อขยายดวงวิญญาณให้กว้างขวางลึกซึ้งขึ้น
เพราะความรักที่มุ่งหวังสิ่งใดอื่น นอกจากเพียงเพื่อเปิดเผยความล้ำลึกของตนเองนั้น มิใช่ความรัก แต่เป็นร่างแหที่ถูกเหวี่ยงทอดออก และจะจับเอาไว้ได้ก็แต่สิ่งที่ไร้คุณค่าเท่านั้น
และจงให้สิ่งที่ดีที่สุด แก่มิตรของเธอ
ถ้าหากเขาจำต้องรู้ระดับน้ำของเธอ ขณะน้ำลด ก็ขอให้เขาได้รู้ขณะมีนเอ่อท่วมท้นด้วย
เพื่อนที่เธอแสวงหา เฉพาะขณะเมื่อยามต้องการฆ่าเวลาเท่านั้น จะมีคุณค่าอะไร
จงใฝ่หาเขา ขณะที่เธอปรารถนาจะดำรงอยู่อย่างแท้จริงด้วย
เพราะเขามีหน้าที่ อันจะทำความปรารถนา มิใช่ความว่างเปล่าของเธอให้เต็มเปี่ยม
และในความหวานชื่นของมิตรภาพ ขอจงมีเสียงหัวเราะและการร่วมเริงบันเทิง
เพราะในหยาดนำค้างของสิ่งเล็กน้อยนั้นลง
ดวงใจจะได้พบรุ่งอรุณของมัน และกลับสดใสอีก
(ปรัชญาชีวิต คาลิล ยิบราน : เขียน ระวี ภาวิไล: ถอดความ)
สวัสดีค่ะ อาจารย์
หนูมาให้กำลังใจค่ะ
สู้ต่อไปค่ะอาจารย์
สวัสดีครับ ครูประภาพรรณ คนสวย
ขอบคุณมากครับที่เป็นกำลังใจให้ครับ หวังว่าปรัชญาข้อคิดจะเป็นประโยชน์ในชีวิตของครู นะครับ
หน้าหนาว ผมตั้งใจไปเที่ยวสายน้ำสาละวิน ครับ ครูคงเป็นไกด์นำเที่ยวได้อยู่นะครับ ว่างๆ ผมจะโทรไปหาครับ แต่ตอนนี้หากว่างผมจะต้องหาหนังสือเกียวกับสายน้ำสาละวินอ่านเสียก่อน
ขอให้มีความสุข ครับ
สวัสดีค่ะ อ.ทวิช