การเรียนรู้กับการจดจำ

ในการจัดการเรียนรู้นั้น หลายท่านบอกว่าการให้นักเรียนท่องจำนั้นไม่สำคัญแต่ผมว่าสำคัญ

การเรียนรู้กับการจำ

         ในการจัดการเรียนการสอนนั้น มักได้ยินครูอาจารย์หรือผู้หลักผู้ใหญ่หลายท่านมักจะพูดถึงอยู่บ่อย ๆ  ว่าการจำนั้นทำใหนักเรียนคิดไม่เป็น ก็เลยกลายเป็นว่าการสอนใหนักเรียนจำนั้นไม่มีความสำคัญ  ทำให้การจัดการเรียนการสอนสมัยหลัง ๆ  มานี้จะเห็นนว่านักเรียนมักจำอะไรไม่ค่อยได้แม้กระทั่งแม่สูตรคูร ที่เมื่อก่อนเราเรียนท่องเช้าเย็นจนจำได้ขึ้นใจ เมื่อจะใช้ก็คิดออกทันทีม่ต้องเปิดดูตำราให้เสียเวลา

         จากประสบการณ์ ผมว่าการจำนั้นมันสำคัญมากเพราะจะควบคู่ไปกับการทำให้เราได้ขบคิดไปด้วย ตัวอย่าง เมื่อเราเรียนนักธรรมชั้น ตรี โท เอก เราต้องอ่านต้องท่องธรรมะแต่ละหมวดจนจำได้ขึ้นใจเมื่อเราอยู่ที่ไหนถิ่นใดใครถามเราก็ตอบได้พูดได้สาธยายและขยายความได้ ทันทีทันใด จนผ่านมาหลายสิบปีเราก็ยังจำได้และนำไปใช้ไปอบรมลูกศิษย์ลูกหาได้ อีกอย่าง เวลาเราเรียนภาษาบาลีเราต้องท่องเช่นเดียวกันท่องจนขึ้นใจและตีความได้ เวลาเราแปลภาษาบาลีเป็นภาษาไทยเราก็จำและเข้าใจรูปประโยคและศัพท์ได้ ผ่านมาหลายสิบปี เราก็ยังจำได้และแปลได้ เป็นต้น

         การท่องจำนั้นในทัศนคติของผมนี่ไม่ใช่เป็นเพียงนกขุนแก้วขุนทองอย่างเดียว แต่ยังเป็นศิลปะชั้นยอดเยี่ยมเลยทีเดียว 

        ในปัจจุบันเราถามอะไรเล็กอะไรน้อยเด็กมักตอบไม่ได้เพราะว่าจำไม่ได้อย่างเฐญจศีลเบญจธรรมง่าย ๆ  แค่นี้เด็กนักเรียนก็จำไม่ได้ตอบไม่ได้ข้อไหนเป็นข้อไหนไม่รู้สับสน  และเวลาเราอยู่ในโรงเรียนมักไม่ได้ยินเด็กนักเรียนชั้นต้น ๆ  ที่ฝึกท่องแม่ศุตรคูณกัน และเรื่องวันเดือนปี ง่าย ๆ  แน้เราก็ไม่ปลูกฝังเด็กนักเรียนให้หนั่นอ่านหมั่นท่องจำกัน แล้วถามว่าจะเกิดอะไรขึ้นล่ะครับท่าน บางทีก็อาจทำให้สมองฝืดก็ได้

        อย่างว่านั่นแหละเมื่อเรราให้นักเรียนมัวแต่คิดเป็นทำเป็นแต่ไม่จดไม่จำอะไรเลยผมว่าบางทีมันก็แย่เหมือนกันนะ

        ทุกอย่างที่เราสืบต่อทอดกันมาเริ่มจากการใช้มุขปาฐะการใช้ปากท่องจำนั่นแหละครับ แต่ปัจจุบันวิทยาการก้าวหน้ามากไป เราจึงลืมศีลปะชั้นเยี่ยมนั้นไป  เพราะเราคิดว่ามันไม่มีความสำคัญ แต่ลึก ๆ  แล้วมันยังมีความสำคัญอยู่มากเช่นกันนะครับ สำหรับการจัดการศึกษา  เพราะอะไร ?

       เพราะ...มันเป็นของคู่กัน...  ความคิดต้องคู่กับความจำ เมื่อจำได้ จึงคิดได้ เป็นต้น

       อันที่จริงไม่ได้ต่อต้านแต่เป็นมุมมองและความคิดของผมเอง โดยความเป็นจริงตามสภาพและความน่าจะเป็น นั่นเอง

[ธีรนร นพรส]

ใช่ครับ ความจำมีความสำคัญ แต่ก็ต้องประกอบด้วยความสามารถในการคิดวิเคราะห์อธิบายได้ด้วยจึงจะดี

มันต้องเสริมกันและกันต่างหาก พอผู้ใหญ่ในบ้านนี้เมืองนี้เขาไม่ชอบการท่องจำแบบนกแก้วนกขุนทอง เขาก็สั่งการใช้สอนแบบวิเคราะห์อธิบายอบ่างเดียวไม่สอนให้จำ คือตัดไปทั้งแท่ง แล้วเด็กจะเอาข้อมูล เอาคลังความรู้ที่ไหนมา

ใช่เลยครับ เห็นด้วยๆ

[เฉิน]

ใช่ที่สุดเลยแหละอาจารย์ ศีลปะการจดจำของเด็กนักเรียนขาดไป