....ได้ยินได้ฟังมา(ที่จริงอ่านจากข้อความที่นายส่งมา)
ดีใจไปกับนาย จนอยากไปดูด้วยตา
ข้อมูลไม่ละเอียด เพราะนายพิมพ์ภาษาอังกฤษยาวเหยียด
(ยอมรับว่า รู้ภาษาต่างด้าวน้อยกว่านายแล้ว)
นายไปบวชที่บ้าน ต้องเรียกว่า "หลวงพี่" ซีนะ
หลวงพี่ท่านไปบวช วัดใกล้บ้านเกิด เงียบ สงบ เดิม ๆ คือ....ชนบท หรือภาษาง่าย ๆ บ้านนอก
สี่ ห้า วันแรกท่านโทรมาคุยวันละคำสองคำ ( สำรวม)
สองวันก่อนส่งข้อความเอา
สรุปว่า ประตู บันได ห้องน้ำ กุฎิในวัด หลาย ๆ ห้อง ท่อน้ำประปา ท่อน่ำทิ้ง และลูกกรงของวัดชำรุด สึกหรอ หลายต่อหลายจุด
ท่านวางแผนจัดการ และปฎิรูป ซ่อมให้วัด
ท่านทำอย่างไร ฉันยังไม่รู้รายละเอียด ทราบแต่ว่า..มีการบูรณะอย่างเป็นรูปธรรม มีการ
ซ่อมแซม
ทำให้นึกได้ว่า ตอนที่หลวงพี่ยังอยู่ในฆราวาส (อยู่ที่บ้าน) ฉันก็ไม่ต้องแตะงาน บูรณะบ้าน หรือ อะไรต่อมิอะไรที่ฉันไม่ถนัดเอาเสียเลย
บ้านร้อนหรือ เพราะเป็นบ้านพักข้าราชการ ชั้นเดียว...
เอาล่ะ ลองติดสปริงเกอร์โดยออกแบบกันกับช่างของโรงพยาบาล ไว้บนหลังคา เปิดฝนเทียม(ภาษาของลูก) พร้อมทำรางรองน้ำแบบรางน้ำฝน...เพื่อรีไซเคิลน้ำนี้ลงตุ่มเก็บน้ำ ไว้รดต้นไม้หรือล้างรถ..จิปาถะ
โรงรถ นกชอบมาเกาะ และฝากผลงานของเสีย (ขี้นก) ปิดช่องเกาะซะ แก้ปัญหาไปได้
สวนจิ๋วของฉันยุงเยอะ ซื้ออ่างบัวมา เลี้ยงปลาหางนกยูง ..เอ อันนี้ไม่ค่อยสำเร็จ ก็บันทึกหน่อยน่า
บ้านรก..แฮ่ะ ๆ จัดเอง ไม่บ่นแม่บ้านให้กวนอารมณ์
แม่บ้านซีคะ ระวังเก็บของให้เข้าที่ให้ดี(สมบัติบ้า...ประสาหญิง)
เผลอโดนทิ้ง (บริจาค)
....เขามีตำแหน่ง(งานประจำ)เป็น Vice Pressident ของบริษัทต่างชาติแห่งหนึ่ง
หลายปีแล้ว กว่าสิบปีละมั้ง (ลูกและแม่ เคยแปลกันว่า..ตำแหน่งภรรยาของท่านประธาน...ฮา)
ก่อนหน้านั้น เขาเป็นผู้จัดการโครงการณ์ อายุน้อยสุดของรุ่นเขา
(เชื่อเขาค่ะ เพราะเพื่อน ๆ เขาบอก)
ครอบครัวภูมิใจในเขานั้นแน่นอน
แต่...สิ่งที่อยากพูดถึงเขาในวันนี้
คือเรื่องที่เขาทำ จัดการ บริหารการบูรณะให้วัดแห่งหนึ่งมากกว่า
เพราะ มันไม่มีกฎข้อบังคับว่า คุณต้องทำ
มันไม่มีผลประโยชน์ต่อตำแหน่ง (รักษาเก้าอี้)
มันไม่ต้องถูกออดิเตอร์มาตรวจ.......แต่คุณทำ
จึงภูมิใจ และขอบันทึกไว้...พร้อมเสียง...ปรบมือ
คุณคือ Manager ตัวจริง(ของฉันและเจ้าเด็ก)
มาอ่านครับ อนุโมทนาสาธุ จ้า...