ช่วงปิดเทอมถือเป็น low season ของห้องสมุด ที่หนังสือเรือนแสนกลับมานอนเงียบๆ เหงาๆ ที่ชั้นหนังสือ และช่วงนี้ถือเป็นโอกาสอันดีที่พวกเราพอจะมีเวลาหายใจเตรียมการณ์สำหรับเปิดเทอมต่อไป
แต่ในฐานะที่มีหน้าที่ในการดูแลการให้บริการของห้องสมุด ก็ยังอยากให้มีบรรยากาศของการใช้ห้องสมุดอยู่ ไม่อยากให้เงียบๆ เหงาๆ คิดอยู่นานว่าจะทำอย่างไรดีหนอ ให้หนังสือจำนวนเรือนแสนที่เก็บอยู่ในห้องสมุดให้มีการยืมออกไปบ้าง
เคยตั้งคำถามว่าทำไมต้องกำหนดว่านักศึกษาปริญญาตรีต้องยืมหนังสือได้ 7 เล่ม ปริญญาโท-เอกยืมได้ 15 เล่ม ใช้อะไรเป็นเกณฑ์มาตรฐานพอหาข้อมูลไปเรื่อยๆ พบว่าเกือบทุกห้องสมุดมหาวิทยาลัยมีตัวเลขที่ยืมออกในจำนวนที่ใกล้เคียง ไม่ว่าจะเป็นห้องสมุดที่ตั้งมานาน หรือห้องสมุดที่เพิ่งตั้ง แต่ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ เรื่องง่ายๆ แบบยากๆ นี้ ขอเก็บเอาไว้ก่อน คิดไปเกรงว่าหน้าจะหมอง หรือเป็นโรคซึมเศร้าไปซะก่อน
เนื่องจากได้จัดโครงการ Customers Delight ซึ่งถือเป็นตัวตั้ง ดังนั้นจึงหาคำตอบได้ไม่ยากกับการคิดงานใหม่ขึ้นมา กิจกรรม “ยืมไม่อั้น” จึงตามมาโดยเปิดโอกาสให้นักศึกษาที่ไม่ใช่ปีสุดท้ายยืมหนังสือได้ไม่จำกัดจำนวนและส่งคืนเมื่อหลังจากที่เปิดเทอมแล้ว ที่สำคัญพวกเขาได้มีโอกาสอ่านหนังสือในยามว่างช่วงปิดเทอม
กิจกรรมนี้แต่แรกชื่อว่า Unlimited ชื่อนี้ได้จากได้ยินว่าสินค้าหลายอย่างมีการจำกัดจำนวนการผลิต ประเภท Limited แต่กิจกรรมของเราไม่จำกัดจำนวน จึงใช้คำสวนทางกัน ต่อมาให้โจทย์นักศึกษาฝึกงานจากสถาบันราชภัฏภูเก็ตว่า “ท่านคิดว่าโปรโมชั่นของธุรกิจอะไร สามารถนำมาประยุกต์ใช้ต่อการทำงานในห้องสมุด ให้ยกตัวอย่างพร้อมทั้งรูปแบบ/วิธีการที่นำมาประยุกต์ใช้” น้องๆ ฝึกงานก็ยกตัวอย่างของโปรโมชั่นของมือถือค่ายหนึ่งขึ้นมา ซึ่งถือว่าใจตรงกันของคนต่างวัย จึงเปลี่ยนจาก “Unlimited” เป็น “โทรไม่อั้น” เพื่อให้เครดิตกับน้องๆ ทั้งสามที่อดทนทำกรณีศึกษาที่บรรจงคิดให้ทั้งหมดจำนวน 12 ข้อ ซึ่งกว่าจะได้ผลลัพท์ออกมาทั้งโหดมันฮา น้องๆ ตื่นเต้นถามว่าจริงเหรอ? บอกว่า “จริงดิ”
เมื่อกิจกรรมได้รับการอนุมัติจากผู้บริหาร ก็เริ่มตั้งแต่คุยเรื่องวิธีการกับผู้ปฏิบัติงาน หาทางหนีทีไล่ของปัญหาที่คาดจะเกิด ปรึกษากับบรรณารักษ์ระบบ รวมถึงแจ้งผู้เกี่ยวข้องและประชาสัมพันธ์
การประชาสัมพันธ์มีการกำหนดวันสิ้นสุดของการสมัคร หลังจากนั้นทุกอย่างจบไม่มีต่อเนื่อง เพราะต้องการให้นักศึกษาติดตามข่าวสารของหอสมุดฯ คนที่รอก่อน ไม่รู้ ไม่เห็น ไม่ทราบ คิดว่าเมื่อไรก็ได้ เป็นคำต่อว่าที่ต้องอดทน ที่เราจำเป็นต้องฝึกให้พวกเขารู้จักแสวงหาสารนิเทศ เป็นคนใฝ่รู้และอะไรที่ได้มาง่ายๆ ก็อาจทำให้ไม่รู้คุณค่า เหตุผลหลักก็คือไม่เข้าใจว่าประกาศทั้งหลายทั้งปวงที่หอสมุดฯ ติดไปทั่ว ก็ยังปฏิเสธว่าไม่รู้ ไม่เห็นและไม่ทราบ ดังนั้นครั้งนี้จึงเป็นแบบฝึกหัดให้กับพวกเขาด้วยเช่นกัน
ขณะนี้สมาชิกของกิจกรรมยืมไม่อั้นกำลังสนุกสนานกับการยืมและการอ่านหนังสือ ส่วนตอนนี้พี่ๆ เคาน์เตอร์จะบอกว่าจะบอกผู้ที่พลาดโปรโมชั่นนี้ว่า รอโปรโมชั่นต่อไปนะคะ/ครับ สำหรับเราข้อมูลของผู้ที่เข้าร่วมกิจกรรมก็จะนำเป็นฐานข้อมูลสำหรับทำ CRM ต่อไป
แม้จำนวนจะไม่มาก แต่ก็เป็นการเริ่มต้นที่มีอะไรๆ ให้ฝ่ายบริการสนุกสนานกับการคิดต่อ เพื่อพัฒนางานอีกมากมาย ความคิดที่คิดเล่น ๆ สนุกๆ หรือล้อเลียน ที่มีความเป็นอิสระ ปราศจากข้อจำกัด เป็นสิ่งที่เพื่อนร่วมงานทุกคนมีและเราสามารถหยิบมาใช้ได้
สุดท้ายขอบคุณเจ้าของความคิดทั้งหลาย ที่เราไม่มีโอกาสขอบคุณด้วยตนเอง
มาเยี่ยมค่ะ ตอนนี้มีห้องสมุดเกิดใหม่ขึ้นมากค่ะ น่าดีใจ
สวัสดีครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ ป้าปองจ๋า
ป้านิดจาก ม.นเรศวร ให้น้องจิมาหาป้าปองค่ะ น้องจิติดคณะอักษรศาสตร์ที่ม.ศิลปากร เดี๋ยวน้องจิไปฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะค่ะป้าปอง รักษาสุขภาพด้วยเจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^