ผลการคัดเลือกเข้ามหาวิทยาลัย


อันดับหนึ่งก็รัก อันดับสองก็ชอบ

ตอนที่แล้ว เลือกอันดับ

ครั้งนี้ประกาศผล ปรากฎว่า.... สอบได้อันดับที่สอง คือ สาขาจิตวิทยาและการแนะแนว มอ.ปัตตานี ก็ตัดสินใจเลือกเรียนที่นี่ จะไม่ไปสอบเอนต์กลางอีก ตอนนั้นใครไม่พอใจในอันได้ที่ได้ก็สามารถสละสิทธิ์และไปสอบอีกครั้งเรียนว่าเอนต์กลางสามารถเลือกสอบมหาวิทยาลัยใดก็ได้ ห้องของเรา ห้อง 606 สอบได้ประมาณ 20 คน ทั้ง มอ.ปัตตานี มอ.หาดใหญ่ และ มศว.สงขลา บางส่วนสอบได้พยาบาลประมาณ 4 คน ของกระทรวงสาธารณสุข และอีกส่วนก็เรียน ม.ราม

ช่วงเวลาที่ มอ.ปัตตานี การได้มีโอกาสได้เป็นลูกพระราชบิดา ทำให้ได้นำ ข้อความที่แท่นพระรูปมาถือปฏิบัติตราบจนวันนี้คือ " ให้ถือประโยชน์ส่วนตนเป็นกิจที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เป็นกิจที่หนึ่ง ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศจะตกแก่ทานเองถ้าท่านทรงธรรมะแห่งอาชีพไว้ให้บริสุทธิ์ "  

ที่มอ.ปัตตานี พวกเราจะรู้จักเลโคลน ปลาตีน  ขณะเรียนมีโอกาสเข้าร่วมกิจกรรมต่าง ๆ ทั้งชมรมแนะแนว  ชมรมค่ายอาสาพัฒนาชนบท สโมสรนักศึกษาคณะศึกษาศาสตร์ สภานักศึกษา และองค์การนักศึกษา  ด้านกิจกรรมระหว่างเรียนเป็นสิ่งแรกที่ประทับใจและยังรู้สึกได้เสมอ  เพราะได้เห็น ถึงความร่วมมือร่วมใจ ความสามัคคี การเอาใจใส่  การช่วยเหลือกัน การพัฒนาสัมพันธภาพและการอยู่ร่วมกันและการแก้ปัญหา ที่สำคัญได้ไปร่วมค่ายอาสาพัฒนาชนบทตั้งแต่ปี 1 - ปี 4   (รวมร่วมสร้าง 4 โรงเรียน)สมัยนั้นจะเป็นค่ายสร้าง จะเป็นการสร้างอาคารเรียนชั่วคราวประมาณ 2 ห้องเรียน พื้นที่สร้างก็จะเป็นโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดน ในพื้นที่ นราธิวาส  สงขลา และยะลา แถว สะบ้าย้อย บันนังสตา สุไหงปาดี ศรีสาคร นอกจากนี้ก็มีค่ายวันเด็กและอื่น ๆ อีกเรียกว่าไปเกือบทุกค่าย ที่สำคัญได้คู่ชีวิตในปัจจุบันก็จากค่ายอาสาพัฒนาชนบท ของมอ.ปัตตานีนี้แหละ

ด้านการเรียน ก็เป็นเรื่องหลัก แม้ว่าจะออกค่ายบ่อยครั้ง แต่จะแจ้งอาจารย์ผู้สอนก่อนทุกครั้ง และจะชดเชยโดยเข้าไปเรียนในกลุ่มอื่น ๆ และจบปริญญาตรีด้วยผลการเรียนเฉลี่ย 3.32 เกียรตินิยมอันดับสอง และได้รับโล่ห์นักศึกษาผู้ทำกิจกรรมดีเด่นจากคณะศึกษาศาสตร์ ในงานวันครูประจำปี ซึ่งทำให้รู้สึกภูมิใจเล็ก ๆ

นอกเรื่องนิดนึง เพราะจะได้บันทึกข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ในจังหวัดชายแดนใต้  ตอนนั้นต้องเดินทางทั้งสี่จังหวัดชายแดนใต้บ่อยครั้งทั้ง  สงขลา ปัตตานี ยะลา และนราธิวาส  ไม่มีเหตุการณ์อะไรที่ทำให้รู้สึกกังวลใจเรื่องความไม่ปลอดภัยเลย โดยเฉพาะเมื่อเรียนปี 4 ประมาณปี 2537 ต้องไปฝึกปฏิบัติงานให้คำปรึกษา ณ โรงเรียนคณะราษฎรบำรุง จังหวัดยะลา  1 ภาคการศึกษา ก็ขับรถมอเตอร์ไซต์ตอนเช้าประมาณ 7 โมงกว่า จากปัตตานี ไป ยะลา สัปดาห์ละ 2 วัน ก็คิดไม่ออกเหมือนกันว่า ทำไม่เหตุการณ์ถึงได้เกิดรุนแรงขนาดนี้ในปัจจุบัน

หมายเลขบันทึก: 171600เขียนเมื่อ 19 มีนาคม 2008 12:26 น. ()แก้ไขเมื่อ 28 พฤษภาคม 2012 09:39 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

" ภูมิใจเล็ก ๆ "

หรือคะ ต้อง ภูมิใจใหญ่ๆ เลยจ้ะ

..................

การได้มีโอกาสได้เป็นลูกพระราชบิดา ทำให้ได้นำ ข้อความที่แท่นพระรูปมาถือปฏิบัติตราบจนวันนี้คือ

" ให้ถือประโยชน์ส่วนตนเป็นกิจที่สอง ประโยชน์ของเพื่อนมนุษย์เป็นกิจที่หนึ่ง ลาภ ทรัพย์ และเกียรติยศจะตกแก่ทานเองถ้าท่านทรงธรรมะแห่งอาชีพไว้ให้บริสุทธิ์ "

ดีใจจังได้เจอพี่มอ.ขอบคุณครับที่มาทักทาย งานของพี่ท่าทางน่าสนุกน่ะครับ.

ลูกพระบิดาเหมือนกัน ภูมิใจมากครับ

สนุกกับการทำงานนะครับ

สวัสดีคะ

แวะเข้ามาทักทายคะ

เพิ่มเติมคะ http://gotoknow.org/blog/tutorial4u

ขอบคุณคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท