บนเส้นทางการเรียนรู้ ในวงน้ำชา (๑)
วันที่ ๙ มีนาคม ๒๕๕๑ นักการอิ่มกับนักการเมี่ยง ออกเดินทางจาก จ.พิษณุโลก เวลาประมาณ ๑๓.๐๐ น. แวะไหว้พระเอาฤกษ์เอาชัยในการเรียนรู้ ที่วัดศรีโคมคำ จ.พะเยา ก่อน แล้วเดินทางต่อสู่จังหวัดเชียงราย พอย่างเข้าเขตเทศบาลนครเชียงราย ฝนตกลงมาอย่างหนัก....ได้ฤกษ์ชุ่มฉ่ำ...อิอิ...เข้าพักที่โรงแรมอยู่สุข....ชื่อเป็นมงคลม๊ากมาก...อะไร อะไร ก็ดูดีไปหมด...
วันที่ ๑๐ มีนาคม ๒๕๕๑
จุดนัดหมายคือห้องนั่งเล่น สถาบันขวัญเมือง....วันนี้สองนักการ(อิ่มและเมี่ยง) ...มาก่อนเวลานัดหมายเล็กน้อย....มาถึงก็เดินอ่านหนังสือเล่น...รู้สึกว่าตัวเองเกะกะมาก...ในเช้านี้
ยืนเกะกะสักครู่ ก็ลงตัว..ต่างก็แยกย้ายจับจองที่นั่ง ซึ่งเป็นการนั่งกับเบาะที่มีหมอนอิงเป็นสามเหลี่ยม....หน้าตาคล้าย ๆ อย่างนั้นแหละค่ะ...เรียกไม่ถูก....
เราเริ่มต้นวันนี้ด้วยการRelaxation ประมาณ ๑๕ นาที โดยให้นั่งอยู่ในท่าที่สบาย เปิดไฟสลัว ๆ เปิดเพลงคลอเบา กระบวนกรกล่าวคำเชิญชวนให้ผู้เข้ารับการอบรมเกิดการผ่อนคลาย....
หลังจากนั้น......อาจารย์ใหญ่(วิศิษฐ์ วังวิญญู) ได้ทำการแนะนำสมาชิกและหน่วยงาน
๑ กิ่งมะกอก มากัน ๘ ชีวิต
๒ เทศบาลนครพิษณุโลก มา ๒ ชีวิต
๓ มหาวิทยาลัยแม่โจ้ มา ๒ ชีวิต
๔ ทีมกระบวนกรจากสถาบันขวัญเมือง นำโดยอาจารย์ใหญ่ อาจารย์มนตรี คุณผึ้ง คุณบี น้องน้ำ และน้องจอม
อาจารย์ใหญ่..นำเราเข้าสู่การเรียนรู้ โดยการพูดถึง ว่า ทำอย่างไรถึงจะสลายความเป็นระบบโรงเรียนหรือกำแพง เพื่อให้เกิดการเชื่อมโยง ให้คนเข้าหากัน เพื่ออยู่รอด...อยู่ร่วม...อยู่อย่างมีความหมาย...
ให้คนอยู่รอด...ให้มีพื้นที่ปลอดภัย ทำให้เกิดความไว้วางใจที่จะแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ให้คนอยู่ร่วม...ให้คนสามารถหันหน้าเข้าหากัน เกิดสุนทรียสนทนา
ให้คนอยู่อย่างมีความหมาย...มีความรู้สึกว่าตนมีความสำคัญ และมีความเป็นเจ้าของ
เราเริ่ม Check in ภายใต้คำถามนำของกระบวนกร ที่ว่า “ให้บอกเล่าเรื่องราว ความเป็นมา ที่เข้ามาเรียนรู้บทเรียนในครั้งนี้” งานนี้...นักการอิ่มชิงแย่งไมค์ก่อน...อิอิอิ..ใช้วิชาโม้แหลก...ที่เรียนรู้มาจากคนชอบวิ่ง.... ต่อด้วยพี่อ้อมจากแม่โจ้ แล้วก็มานักการเมี่ยง....หลังจากนั้น..ทุกสิ่งทุกอย่างก็เงียบสงบ..ไม่มีใครจับไมค์...ไม่รู้ว่ากลัวติดน้ำลายนักการเมี่ยงหรือเปล่า...อิอิอิ ... กระบวนกร...ได้ทำลายความเงียบ... โดยการถามนำกลุ่มของกิ่งมะกอก...ให้เปรียบเทียบการเข้ารับการฝึกอบรมของ Landmark forum กับสถาบันขวัญเมือง ว่าเป็นอย่างไร...ความเงียบ...กลับกลาย...เป็นเสียงบอกเล่าของกิ่งมะกอก...ที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา....เราจบช่วงนี้...ก็พักเบรก...
คำโดน ๆ ก่อนพักเบรก “การใคร่ครวญ” กลับมาได้หลายรอบ ทุกครั้งที่กลับมา มันได้อะไรเพิ่มขึ้นมาอีกมากมาย........
พักเบรก ...ภาคเช้า...ด้วยน้ำสมุนไพร.....ขนมอร่อยๆ...ผลไม้(มะหลอด, ชมพู่, มะปราง, ส้ม,ข้าวโพด)....หรูกว่า....หม่ำเบรกของโรงแรมหลาย ๆ ที่เสียอีก....อร่อย ๆๆๆๆ....
นักการอิ่ม
ความเห็น (3)
- นักการอิ่มชิงแย่งไมค์ก่อน...อิอิอิ..ใช้วิชาโม้แหลก...ที่เรียนรู้มาจากคนชอบวิ่ง....
- นักการอิ่มมีความผิดฐานเอาความลับของหน่วยงานมาเปิดเผย อิอิ
- ฝากความระลึกถึงอาจารย์วิศิษฐ์ คุณเม นายดิน และน้องผึ้งด้วยด้วยครับ
อ่านรายการเบรกแล้ว ก็น่ากินไปหมดค่ะ
นักการพี่หนิง
เฉียด้าย เฉียดาย บ่อได้โตย