18 เดือนแห่งความภาคภูมิใจ 2
ตั้งแต่แรกที่ได้ทำงานในตำแหน่งผู้อำนวยการอุทยานการเรียนรู้เมืองนครศรีธรรมราช มีความตั้งใจสูงสุดอยู่อย่างหนึ่งคือ ต้องการทำงานเพื่อพัฒนาบ้านเกิดเมืองนอน ให้คนรุ่นใหม่ได้รับโอกาสดีๆ "ทัดเทียม" กับเด็ก "เมืองกรุง" ได้ทุ่มเท ตั้งใจ ในการทำงานเป็นอย่างยิ่งพยายามติดต่อหน่วยงานต่างๆ ที่มีชื่อคำสุดท้ายว่า "แห่งชาติ" ทั้งหลายแหล่ หลายๆ หน่วยงาน และได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำนักงานพัฒนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งชาติ ซึ่งมีศูนย์แห่งชาติอยู่ หลายศูนย์ เช่น ศูนย์นาโน ศูนย์ Mtec ศูนย์ TMC ได้กรุณามาจัดกิจกรรมวิชาการที่เป็นวิทยาศาสตร์ให้กับเยาวชนที่นครศรีธรรมราชมาอย่างต่อเนื่อง
วิธีการติดต่อหน่วยงานเหล่านี้ก็จะใช้วิธีการส่ง mail ไปแนะนำหน่วยงานไว้ก่อน ว่าที่อุทยานการเรียนรู้เมืองนครศรีรรมราช ตั้งขึ้นมาโดยเทศบาลนครนครศรีธรรมราช มีภารกิจเพื่อพัฒนาเด็กและเยาวชน จุดขายก็คือ แต่ละวันจะมีเด็กมาใช้บริการมากถึง เกือบ 1000 คน
เมื่อมีโอกาสไป กทม ก็จะเดินดุ่ม ๆ เข้าไปหาผู้บริหาร หรือผู้รับผิดชอบโดยตรง คำถามแรกที่ถูกถามคือ รู้จักหน่วยงานนี้ได้ยังไง ใบเบิกทางที่ใช้ทุกครั้งที่ไปแนะนำตัว คือ ภัชเคยทำงานอยู่ที่ สกว.ค่ะ เป็นเลขานุการของ "ท่านอาจารย์สิปปนนท์" และ "อาจารย์หมอวิจารณ์" ค่ะ ซึ่งก็ได้ผล การที่เคยทำงานอยู่ที่ สกว. อาจจะถูกมองว่า เคยเป็นพวกเดียวกันมาก่อน จึงคุยกันได้ง่ายขึ้น หรือเปล่าก็ไม่รู้แน่ชัด หรืออาจจะเป็นเพราะอุทยานการเรียนรู้ก็มีจุดแข็งของตัวเองที่ว่า เป็นแหล่งเรียนรู้ที่มีประโยชน์ต่อเยาวชนจริงๆ หรือาจจะเป็นเพราะตัวเองใจกล้า หน้า... ก็ไม่รู้ แต่อย่างไรก็ตามการติดต่อประสานงานก็มักจะประสบผลสำเร็จทุกครั้งไป
จนทุกวันนี้ก็ยังรำลึกถึงพระคุณของ ท่านอาจารย์สิปปนนท์ และอาจารย์หมอวิจารณ์ อยู่ตลอดเวลา การที่ท่านได้ให้โอกาสให้ไปทำงานรับใช้ท่านที่ สกว.นั้น ส่งผลดีต่อตัวเองมาจนถึงทุกวันนี้
ความเห็น (2)
ได้ทราบเทคนิควิธีการนำเสนอตนเองและนำเสนอหน่วยงานให้เป็นที่น่าสนใจ
ขอบคุณครับ
นักประเมินโรงเรียน ของ สมศ เรียกว่าจุดเด่นใช่มั้ยคะ
นักการตลาด เรียกว่าจุดขาย หรือเปล่าคะ
แต่ภัชทำในฐานะของนักประสานงาน และนักพัฒนาชุมชนนะคะ
ลูกสาวเคยถามภัชว่าแม่เป็นนักอะไร นักการเมืองก็ไม่ใช่ นักวิชาการก็ไม่ใช่ นักการศึกษาก็ไม่ใช่
ภัชตอบลูกไปว่า แม่เป็น "นักรู้จัก"