18 เดือนแห่งความภาคภูมิใจ
หลังจากที่ได้เข้ามาเปิด Blog ไว้ เมื่อเกือบสองปีที่แล้ว แอบหยอดบันทึกไว้ 1 เรื่อง แล้วก็ห่างหายจากลาไปเลย จนกระทั่งหลายวันมานี้เกิดสำนึกผิดขึ้นมา อันเนื่องมาจากการมาศึกษาดูงานที่อุทยานการเรียนรู้เมืองนครศรีธรรมราช ของหน่วยงาน และคณะบุคคลต่างๆ ตลอดเวลาที่ทำงานอยู่ที่อุทยานการเรียนรู้เมืองนครศรีธรรมราชซึ่งต่อไปนี้จะเรียกว่า CLP (City Learning Park) มีหน่วยงานทั้งจากส่วนกลาง และจากองค์การบริหาส่วนท้องถิ่นต่างๆ ไม่ว่าจะเป็น อบจ. เทศบาล และ อบต. จากหลายๆ จังหวัดจากภูมิภาคต่างๆ มาศึกษาดูงานที่ CLP เป็นจำนวนมาก ครั้งสุดท้ายที่จำได้ คือคณะของ ดร. สมชัย ฤชุพันธ์ ทุกหน่วยงานมาดูแล้วจะมีคำถามเหมือนๆ กัน คือ ระดับเทศบาลมีหน่วยงานอย่างนี้ได้ด้วยหรือ? ฟังแล้วก็แอบตอบอยู่ในใจว่า ก็เคยมีคำถามอย่างนี้เหมือนกันค่ะ ตอนที่มาทำงานที่นี่วันแรก
และอีกหลายคำถามตามมากได้แก่ ทำอย่างไรถึงมีคนมาใช้บริการเยอะอย่างนี้ได้ทุกวัน ทำอย่างไรถึงได้มีหน่วยงานจากส่วนกลาง เช่น สวทช มาร่วมจัดกิจกรรมได้ ทำอย่างไรถึงได้มีกิจรรมดีๆ มาจัดได้ และคำถามสุดท้าย ปัจจัยอะไรทำให้งานประสบความสำเร็จได้ถึงขนาดนี้ ทำให้ต้องตอบคำถามอย่างนี้อยู่เป็นประจำ จึงเกิดความสำนึกผิดขึ้นมา ว่าทำไมเราถึงไม่บันทึกการทำงานเอาไว้ตั้งแต่แรก
หากบันทึกการทำงานไว้อย่างต่อเนื่อง ก็จะเป็นการเล่าประสบการณ์ที่ดีให้กับหน่วยงานที่สนใจจะจัดตั้งอุทยานการเรียนรู้ หรือแหล่งเรียนรู้อื่นๆ ที่มีลักษณะคล้ายๆ กัน ให้เขาสามารถอ่านได้ ศึกษาได้อย่างละเอียด แต่ก็ยังดีนะที่ยังคิดได้ วันนี้ก็เลยจะถือโอกาสเป็นวันฤกษ์งามยามดีที่จะกลับตัวกลับใจใหม่เริ่มต้นบันทึกการทำงานไว้ให้ผู้สนใจได้อ่านเพื่อเป็นแนวทางในการทำงานต่อไปได้
ความเห็น (2)
สนับสนุนให้คุณณภชนกบันทึกประสบการณ์การทำงานไว้เป็นประวัติศาสตร์ของหน่วยงานนี้เป็นคลังความรู้เป็นบันทึกความดี ขอเป็นเพื่อนร่วมทางด้วยคน ผมก็เป็นสมาชิกของ CLP คงได้ทักทายเมื่อได้เจอกันครับ
ขอบคุณค่ะ ครูนงเมืองคอน