ซื้อเข้า..แล้วซื้อออก..

 

 “ซื้อเข้า...แล้วก็ซื้อออก”  เป็นคำพูดที่พี่ลัดทำให้เราต้องถามย้ำว่า..อะไรนะ..

ซื้อเข้า..แล้วก็ซื้อออก...พี่ลัดพูดซ้ำอีกครั้งเมื่อเห็นว่าเรายังไม่เข้าใจและถามคำถามซ้ำ..และทำหน้างง””ๆ

“ความจริง...เสียงพี่ลัดเริ่มเล่าเรื่องต่อว่า..ทำไมต้องเสียเงินซื้อเข้าแล้วก็ซื้อออก..แค่เรารู้จักการกินการอยู่..ลดหวาน ลดมัน ลดของที่กินแล้วไม่มีประโยชน์ออกไป. มันก็สามารถคุมน้ำหนักได้ ทำไมต้องเสียเงินเอาออก...

พี่ลัดหมายถึงว่า การที่เราต้องใช้การลดน้ำหนักแบบต้องจ่ายเงินเป็นค่าลดน้ำหนักด้วยวิธีการต่างๆ ไม่ว่าจะยา อาหารเสริม เข้า คอร์ด หรืออะไรๆ ก็แล้วแต่ มันเป็นสิ่งที่ทำให้สิ้นเปลือง...

ทำให้ แต่ละคน..ค่าใช้จ่ายมาก...ยิ่งใช้เงินไม่มีประโยชน์ยิ่งลำบาก เป็นหนี้..พี่ลัดคงอยากเล่า..ไม่ได้หมายถึงโต๋แน่นอน เพราะไม่ได้ใช้อะไร...ตอนนี้ผอมเอง...วันนี้พี่ลัด (ลัดดาวัลย์) พูด ...เรา คิด..และเห็นว่ามีประโยชน์เลยอยากจะบันทึกไว้..

 

อันนี้เราเห็นด้วย ทุกประการและที่สำคัญที่สุด การได้พูดคุยกับพี่ลัดเพียงเล็กๆ น้อยๆ แค่เดินผ่านเข้าไปในห้องบริหาร..ก็เหมือนกับการได้สนทนาธรรมประจำวันนี้แล้ว..เพราะก็ทำให้เราได้สติเหมือนกัน โดยเฉพะกับคำพูดที่ขึ้นต้นสนทนากับเรา..แบบไม่ต้องมีประธาน กริยา กรรม อะไร ลอยๆขึ้นมา..ว่า “ซื้อเข้า...แล้วก็ซื้อออก”  

ทำให้เรานึกถึง...2 เรื่องที่สำคัญ คือ เรื่องที่ 1 ธรรมชาติของ ธรรมชาติ..ที่มีเข้าแล้วก็มีออก..

กินเข้าไป...ก็มีทางออกมา..แต่กว่าจะถึงตรงนั้นมีเข้าออกที่เกี่ยวข้องหลายเรื่อง เอาช้อนเข้าปาก ทานอาหาร แล้วก็เอาออก...อ้าปากเปิดแล้วก็ปิดปาก...เคี้ยวขึ้นแล้วก็ลง..ทุกอย่างเป็นอากัปกริยาของการเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไปทั้งสิ้น..

                ยังมีเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับการเข้าและออกอีกมากมาย...หายใจเข้าแล้วก็หายใจออก...ตื่นนอนแล้วก็หลับ ..อิ่มแล้วก็หิว...ลืมตาแล้วก็หลับตา...เลยลดไม่ได้ที่จะเอาคำพูดพี่ลัดมาบันทึก..เพื่อเตือนสติตนเอง...ซึ่งมักมีอาการซื้อของไม่มีประโยชน์บ่อยๆ...จะได้ไม่ต้องเสียเงินซื้อเข้าแล้วก็ซื้อออก...

เรื่องที่ 2 ที่นึกถึงคือนึกถึงคำบรรยาย รศ. ดร.สนอง วรอุไร..นักวิทยาศาสตร์ปริญญาเอกด้านไวรัส..แต่ยึดแนวพุทธศาสตร์ของพระพุทธเจ้า..ถูกเชิญมาออกรายการทไวไลท์โชว์  ก่อนที่ TITV จะถูกยุบไป..อาจารย์ฝากข้อคิดสำหรับการดำรงตนเองในปี 2551 ง่ายๆไว้ว่า

           พอเพียง...

สาระ.....

สันโดษ...
ทำประโยชน์เพื่อส่วนร่วม...

 

นับว่าประโยคเดียวของพี่ลัด...สามารถอธิบายคำว่า พอเพียงและสาระได้อย่างดี..คำว่าสาระ..อาจารย์สนองให้ความหมายว่า..นาฬิกา เรือนละ เป็นแสนที่คุณไตรภพพิธีกรรายการใช้ กับราคา 200 ที่อาจารย์ใช้..สาระมันอยู่ที่ไหน?...สาระอยู่ที่เวลาที่เราใช้.และใช้ประโยชน์สำหรับดูเวลา..ใช้ได้เหมือนกันรึเปล่า..จึงต้องดูที่สาระ (ประโยชน์)

 

ทันทีที่ฟังจบในวันนั้น...สิ่งที่เราคิดคือ การใช้เวลาให้เป็นประโยชน์ และการตรงเวลา..สำหรับการอยู่ร่วมกันเป็นเรื่องสำคัญมากกว่านาฬิกาเสียอีก..นาฬิกาคือสัญลักษณ์  คือสมมุติ...ความจริงชีวิตคนเรามีนาฬิกาชีวิตที่ดี...มากๆว่าเวลาไหนควรทำอะไร?...กำหนดได้ด้วย  Bio-Clock นับว่า...บันทึกวันนี้ของฮูโต๋..ต้องขอบคุณสนทนาธรรมะแบบไม่รู้ตัว...นอกวัด..ของพี่ลัด..ก็ทำให้เราได้สติต้องมาบันทึกไว้..เ.....มีเริ่มเขียนแล้วก็จบการเขียน เป็นเช่นนี้นี่เอง...