วันที่ 6 Story Telling and Spontaneous Writing กับการเปิดเผยความในใจ
บันทึกฉบับนี้เป็นฉบับสุดท้ายแล้วค่ะ คนเขียนก็สนุกและประทับใจกับการนั่งทบทวนเรื่องราวดีๆ
วันที่ 6 ของการเรียนรู้เป็นวันสุดท้าย ได้เรียนเรื่องความสัมพันธ์ของธาตุทั้ง ห้าของมนุษย์ ดิน น้ำ ไม้ ไฟ ทอง ก่อนที่จะรำมวยจีนตั้งแต่เช้า อ.คนไร้กรอบมาร่วมออกกำลังกายตอนเช้าด้วย หลังจากที่เมื่อคืน อ. อยู่คุยกับ อ.ที่สอนมวยจีน และ อ.จากมหิดลจนถึง ตีหนึ่ง ไม่รู้เอาพลังมาจากไหนกัน รุ่งขึ้นยังตื่นมาออกกำลังกันแต่เช้าอีก อ.ที่สอนรำมวยจีนให้กำลังใจดีมาก บอกว่าพวกเรารำได้เป็นธรรมชาติ ไม่ฝืนเกร็งเหมือนสองสามวันแรก
หลังอาหารเช้า เริ่มต้นกิจกรรมร้องเพลง Rose เนื้อหาพูดถึงความกลัว และความรัก พอเห็นเนื้อร้องจากหนังสือเพลง รู้แล้วว่าวันนี้ต้องได้คุยเรื่องความกลัวแน่เลย ถ้าเรามัวแต่กลัวไม่กล้าเผชิญ เราก็จะไม่ได้เรียนรู้
วันนี้พี่ที่มาสอน Voice Dialogue กลับมาอีก เพื่อเล่าประสบการณ์เรื่องความตายที่สัมผัสจากเพื่อนสนิท และแม้แต่ตัวเองเคยเฉียดใกล้ความตายมาแล้ว ตอนแรกฟังก็งง พูดเรื่องนี้ทำไม รู้แต่เล่ามา ก็ตั้งใจฟังและคอยอยู่ว่าจะเป็นอย่างไรต่อไป บทสรุปของเรื่องเล่านี้ที่ได้รับทราบในช่วงเวลาต่อมาก็คือ เป็นการสอนให้เราเตรียมเผชิญหน้ากับความตาย โดยคิดว่าเขาคือเพื่อนที่สักวันหนึ่งเราจะได้เจอ ถ้าเจอแล้วให้จ้องมองเข้าไปในดวงตาของเขาเหมือนเพื่อนรักของเราคนหนึ่ง จนเรารู้สึกว่าไม่มีอะไรที่น่ากลัว น่ากังวลเลย การหยิบยกเรื่องความตายมาเล่า หรือกล่าวถึง คงเป็นเพราะคิดว่าน่าจะเป็นหัวข้อเรื่องที่ทุกคนกลัวเหมือนกัน
กระบวนกรท่านอื่นช่วยเสริมราวกับกำลังวงบรรเลงเพลง ออเคสตร้า "ถ้าเราต้องการความกล้าเผชิญ เราต้องสร้างพลังฐานกายของเราให้แข็งแกร่ง นั่นก็คือท่ามวยจีน ม้านั่ง กำหมัดชก เป็นท่าหนึ่งที่ทำให้ไตแข็งแรง "
อีกท่าน เสริมว่า " รับรู้ รู้ตัว กล้าเผชิญกับความกลัว ไม่ตัดความกลัว แต่ใช้พลังที่เกิดจากความกลัวเป็นตัวขับเคลื่อนให้เรากล้าทำ"
เสร็จแล้วให้ทุกคนในวงจับมือกัน ส่งมอบความรักความปรารถนาดีให้กับคนที่ช่วยสนับสนุนค้ำจุนเรา รวมทั้งคนที่ทำให้เรายากลำบาก ส่งผ่านพลังนี้ไปถึงคนในครอบครัว ที่ทำงาน สังคม มนุษย์โลก
******************************************************************
ฉากสุดท้ายที่พวกเราทุกชีวิตมาอยู่ร่วมกันก็คือ เปิดพื้นที่ให้แต่ละคนพูดถึงตัวเอง อะไรคือต้นน้ำของเรา อะไรเป็นแหล่งกำเนิด พลังขับเคลื่อนของเราไปสู่สิ่งที่เราต้องการ ชีวิตข้างหน้าเราใฝ่ฝันที่จะทำอะไร โดยให้เราเริ่มจากการเขียนออกมาใส่กระดาษก่อนที่จะมาแบ่งปันกันในวง ช่วงเวลานี้เป็นช่วงเวลาที่อารมณ์ของคนในวงมีความหลากหลายเหลือเกิน บางคนทำให้เกิดความประทับใจ บางคนทำให้เกิดพลังความมุ่งมั่น บางคนสร้างความสนุกสนาน เฮฮาจนน้ำหูน้ำตาไหล บางครั้งเกิดความอ่อนไหว เปราะบาง เหตุการณ์ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นได้จากการสั่งสมประสบการณ์ร่วมกันนับตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย
สำหรับตัวเองคิดว่าสิ่งที่ค้างคาใจ ค่อยๆ คลี่คลาย โดยเฉพาะการนั่งเขียนผ่านการใคร่ครวญจากก้นบึ้งบนพื้นฐานของการสะสม รับรู้ประสบการณ์เรื่องเล่าของกระบวนกร ประทับใจในคำคมของ อ.ที่สอนมวยจีน "ถ้าเราเข้าใจตัวเอง รับรู้ตัวตนของเราอย่างแท้จริง ธรรมชาติจะเป็นผู้จัดการทุกอย่างให้เราเอง"
ความเห็น (17)
- ขอบคุณค่ะที่เล่าประสบการณ์ดีๆ ให้ได้เรียนรู้
- แอบเป็นขาประจำข้อความของคุณมานานแล้ว แต่ไม่ได้ทิ้งร่องรอยไว้
- เห็นด้วยอย่างยิ่งกับคำพูดที่ว่า "ถ้าเราเข้าใจตัวเอง รับรู้ตัวตนของเราอย่างแท้จริง ธรรมชาติจะเป็นผู้จัดการทุกอย่างให้เราเอง"
- เพลงเพราะจังครับ ขออนุญาตก๊อบโค๊ดาไปใส่ในบล๊อกแกงค์ นะครับ
-
หาความสุขใส่ตัวดีกว่า เดี๋ยวก็ตายกันแล้ว?
- ติดตามอ่านจนจบ Citrus เขียนได้ดีมากๆ ขอบอก อ่านแล้วเข้าใจดีครับ
- ดูณุปแล้วคิดถึง นายทวีสิน และ อ. วรภัทร์ อิอิ
ขอกล่าวคำว่า สวัสดีและขอบพระคุณ
อาจารย์ 
1. อัญชลี อุชชิน
ที่ให้เกียรติ สละเวลาติดตามอ่านเรื่องราวของ citrus ค่ะ รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งเลยค่ะ ที่ได้พบ อาจารย์ผ่านทาง blog เข้าไปอ่านประสบการณ์การเป็นวิทยากรของ อาจารย์เหมือนกัน
เข้ามาอ่าน ดีมากค่ะ ประสบการณ์นี้ ทำให้คนอื่น ได้เข้าใจตัวเราเองมากขึ้นค่ะ
สวัสดีค่ะ 
2. คุณ กวินทรากร
ยินดีที่ได้พบมิตรใหม่ค่ะ
เพิ่งได้ความรู้ว่า คนอื่นมา copy code เพลงจาก blog เราได้ด้วยหรือคะ ทำยังไงเอ่ย เผื่อวันหลังพี่จะได้ไปแอบ copy ของคนอื่นบ้างอ่ะค่ะ
เพลงนี้ เป็นของวง ดิอินโนเซ็นท์ นานเป็นสิบๆ ปีแล้วค่ะ
สวัสดีคุณหมอ 
3. คนชอบวิ่ง อีกรอบค่ะ
ขอบพระคุณจากใจจริงสำหรับคำชม และการให้คุณค่ากับการอ่านจนจบค่ะ
ตั้งใจจะเขียนสั้น แต่กลัวคนอ่านไม่เห็นภาพ พยายามเล่าให้ละเอียด เลยออกมาเป็นแบบนี้อ่ะค่ะ
สวัสดีค่ะ พี่
5. Sasinanda
ไม่ว่าเวลาไหนมักจะพบพี่ทุกครั้งไป เป็นแฟนพันธุ์แท้ของ G2K จริงๆ เลยค่ะ
ขอบพระคุณพี่ที่แวะมาเยี่ยมเยียนให้กำลังใจอย่างสม่ำเสมอค่ะ
- แวะมาเก็บเกี่ยวครับ..คุณส้ม...อ่านครบ ทุกตอนแล้วครับ ยอดเยี่ยมตามเคย
- ฝากความระลึกถึงท่าน..คนไร้กรอบ และ คนดอย ด้วยครับ
พี่ citrus เขียนเก่งจัง อ่านเพลินเลย ขอบคุณนะครับ ^ ^
เพิ่งมีโอกาสเข้ามาอ่าน เยี่ยมมากเลยค่ะพี่ส้ม ...... ขอบคุณพี่ส้มมากที่ช่วยบันทึกเรื่องราวดีดีให้พวกเรา
Key Learning : Good learning always comes at the end / at the conclusion. We cannot get it through short cuts especially for the experiential learning course like this.
Challenge : Only a few people in a normal organization are aware of the above fact !!!
Thank you very much for sharing your experience. I really enjoy reading every part krub......
ชอบประโยคสุดท้ายจังครับพี่
ขอบคุณสำหรับบันทึกดีๆ ครับ
สวัสดีค่ะ อ. 
9. Panda
เพื่อนร่วมเดินทางไปทัวร์ญี่ปุ่น
น้องเอก น้องพ็อพ ผู้ร่วมกิจกรรมรุ่นนี้ด้วยกัน
ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม ผู้ร่วมเดินเส้นทางเรียนรู้ร่วมกัน
ขอบคุณทุกท่านค่ะที่ตั้งใจอ่านกันจนจบ คงเลือกเก็บเกี่ยวสิ่งที่เป็นประโยชน์กันได้บ้างนะคะ รู้สึกว่าตัวเองอาจจะเรื่อยเปื่อย และเปลือยอารมณ์เยอะไปหน่อย ก็โปรแกรมนี้ต้องใช้ observing and sensing skills มากๆ รู้ตัว รู้ตนให้ได้ เรื่องราวจึงออกมาเป็นแบบนี้ล่ะค่ะ
Dear KP
Thank you very much indeed ka. You left valuable reflection and fruitful ideas in all series of my story. I appreciate it ka.
You make me get more in this learning journey after our discussion, my lovely boss. Thank you again for this opportunity ka.
โอ้ววว เพิ่งตื่นรู้ว่า KP คือท่านใด อิจฉาพี่ citrus จัง ^ ^
แน่นอนจ้ะ น้องเอก
พี่จึงต้องรีบตอบ และตอบเป็นภาษาอังกฤษออกสู่สาธารณะเป็นครั้งแรก ทั้งๆ ที่ไม่ค่อยจะแข็งแรง
โปรดอย่าอิจฉาพี่เลยน้องเอก ต้องขอบคุณทุกคนค่ะ พี่ว่ากลุ่ม IF ของพวกเราก็เป็นตัวอย่างที่ดีของผู้ผ่านกระบวนการเรียนรู้เหมือนกัน มาช่วยกันทำงานจนเกิดความผูกพันกัน