เภสัชกรที่ดีของชุมชน

งานจะสำเร็จอยู่ที่การประสานภารกิจร่วมกัน

ที่ผ่านมาได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับหน่วยงานในหลายๆ เวทีในมหาวิทยาลัย ทำให้รู้ว่างานใดงานหนึ่งจะสำเร็จนั้นไม่ได้อยู่ที่ใครคนใดคนหนึ่ง หน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่ง แต่อยู่ที่การประสานภารกิจร่วมกัน เนื่องด้วยวลัยลักษณ์เรามีปรัชญาการทำงานแบบรวมบริการประสานภารกิจใน 4 ภารกิจ คือ การเรียนการสอน การบริการวิชาการ วิจัยและศิลปะวัฒนธรรม ตนเองในฐานะปฏิบัติงานในหน่วยงานสนับสนุนยึดหลักการทำงานนี้มาตลอด

และการร่วมงาน ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับหน่วยงานต่างๆ ในมหาวิทยาลัยทำให้เราทราบในระบบ กระบวนการทำงาน เรียนรู้บริบท ระบบงานในมหาวิทยาลัยซึ่งส่งผลดีมากในการทำความเข้าใจบริบทของมหาวิทยาลัย เพื่อการพัฒนาคน พัฒนางานและพัฒนาองค์กร

เนื่องด้วยสำนักวิชาเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยวลัยลักษณ์ เป็นสำนักวิชาที่เปิดใหม่ รับนักศึกษาปีนี้เป็นปีแรก จำนวน 92 คน แต่ด้วยทีมอาจารย์ที่มีไฟ มีเป้าหมายในการผลิตเภสัชกรที่ตอบสนองความต้องการของชุมชน ดูแลชุมชน จึงจัดหลักสูตรให้นักศึกษาได้สัมผัสชุมชน จึงถูกชักชวนให้ช่วยสนับสนุนการจัดโครงการ "เภสัชเรียนรู้ชุมชน"ซึ่งเป็นโครงการที่ได้รับการสนับสนุนจากแผนงานเครือข่ายเภสัชศาสตร์เพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ (คภ.สสส.)
มีวัตถุประสงค์ ดังนี้

1. เพื่อสร้างจิตสำนึกสาธารณะให้กับนักศึกษา

2. เพื่อให้นักศึกษาได้เรียนรู้โครงสร้างชุมชน การจัดการ ความสัมพันธ์ภายในและการสร้างชุมชนเข้มแข็ง

3. เพื่อพัฒนาทักษะการใช้ชีวิตในชุมชน การอยู่ร่วมกับชุมชน และการปฏิบัติงานในชุมชน

4. เพื่อให้นักศึกษาเรียนรู้การสร้างเสริมสุขภาพจากภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งมีจุดเริ่มต้นจากการสร้างความเข้มแข็งของชุมชนเอง 

ซึ่งมีลักษณะของการจัดโครงการฯ โดยให้นักศึกษาเข้าไปอยู่ร่วมกับชุมชน ได้เรียนรู้การใช้ชีวิต ศึกษาพฤติกรรมของชุมชนและความเป็นอยู่ของชุมชน รวมถึงปฏิบัติงานร่วมกับคนในชุมชน ที่ประชุมย้ำกันมากคะ ถึงวัตถุประสงค์การจัดโครงการครั้งนี้ว่า ...เราไม่ต้องการเปลี่ยนชุมชน แต่เป็นการเข้าไปเรียนรู้และปรับตัวให้เข้ากับชุมชน เรียนรู้สิ่งที่ชุมชนเป็นและที่ชุมชนมี เพื่อพัฒนาทักษะการใช้ชีวิตในชุมชนของนักศึกษา และนำมาประยุกต์ใช้ในการเรียน และการสอนของอาจารย์ เพื่อสร้างจิตสำนึกให้นักศึกษาเป็นเภสัชกรที่ดีของชุมชนต่อไป

คณะทำงานของโครงการฯ  เสนอให้มีการคัดเลือกชุมชนเป้าหมายที่จะเข้าไปจัดทำโครงการโดยมีหลักเกณฑ์ดังนี้

1.  ขนาดของชุมชน ควรมีพื้นที่ที่เหมาะสมกับการจัดโครงการฯ          

2. ระยะทางระหว่างชุมชนกับมหาวิทยาลัย  (กรณีที่เลือกชุมชนที่หางไกล  และต้องใช้เวลาเดินทางมากกว่าพื้นที่ใกล้เคียง หรือรอบ ๆ มหาวิทยาลัย) ทั้งนี้ เพื่อสามารถตอบคำถามกับ คภ.สสส. เกี่ยวกับเหตุผลในการเลือกชุมชน

3. ความพร้อมของชุมชน (ที่พัก/อาหารการกิน/พื้นที่สำหรับจัดกิจกรรมของโครงการ) เพื่อให้สามารถรองรับจำนวนนักศึกษา และคณะทำงานของโครงการฯ ประมาณ 100 คน         

4.  ความร่วมมือของผู้นำชุมชน (การให้ความสนใจ และอยากมีส่วนร่วมกับโครงการฯ)

5.  ที่ผ่านมาเคยมีหน่วยงานใดบ้าง ที่เข้าไปทำกิจกรรมร่วมกับชุมชน

6.  ผลกระทบที่เกิดขึ้นกับชุมชน หลังจากที่เคยมีหน่วยงานเข้ามาทำกิจกรรม (มีความบอบช้ำเกิดขึ้นกับชุมชนหรือไม่)

7.  ความคิดเห็นของนักศึกษาเกี่ยวกับชุมชนเป้าหมาย

8.  กิจกรรมภายในชุมชนในช่วงเวลาที่จัดโครงการฯ

ทั้งนี้ คณะทำงานได้กำหนดวัน เวลา และสถานที่ ในการสำรวจพื้นที่กลุ่มเป้าหมาย เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการจัดทำโครงการฯ โดยพิจาณาตามหลักเกณฑ์ที่วางไว้ โดยมีชุมชนเป้าหมาย 3 แห่ง ดังนี้

1. พื้นที่ของตำบลไม้เรียง อำเภอฉวาง จังหวัดนครศรีธรรมราช

2. พื้นที่ของตำบลเขาย่า อำเภอศรีบรรพต จังหวัดพัทลุง

3. พื้นที่ของตำบลทะเลน้อย อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง         

โดยจัดคณะทำงาน ซึ่งประกอบด้วยอาจารย์ เจ้าหน้าที่ และนักศึกษา ร่วมเดินทางไปสำรวจพื้นที่ ระหว่างวันที่ 7-8 กุมภาพันธ์ 2551 ทั้งนี้ ได้นัดหมายคณะทำงานเพื่อประชุมเตรียมความพร้อมในการออกสำรวจพื้นที่ ในวันอังคารที่ 5 กุมภาพันธ์ 2551 และนัดประชุมหลังเสร็จสิ้นการสำรวจพื้นที่เพื่อพิจารณาคัดเลือกชุมชนในการจัดทำโครงการ ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2551

[บอย สหเวช]

สวัสดีน้องเม 

• เครือข่ายเภสัชศาสตร์นี้เข้มแข็งดีครับ ผมติดตามอยู่เหมือนกัน ที่มน.มีคณะเภสัชฯ ที่มีการจัดโครงการที่รับงปม.ของสสส.อย่างต่อเนื่อง
• การเรียนรู้ยุคนี้ โดดเดี่ยวไม่ได้ครับ ต้องเรียนรู้แบบเป็นทีม

[ปิติกานต์ จันทร์แย้ม : อิสระทำให้โอกาสอยู่กับเรา]

สวัสดีคะพี่บอย

• การได้เข้าร่วมเป็นส่วนหนึ่งของทีมงาน หรือการที่เราได้ทำงานกับผู้อื่น ทำให้เราได้ยกระดับความคิด ยกระดับพฤติกรรมและยกระดับจิตใจ
• ขอบคุณพี่บอยมากคะที่ให้คำแนะนำ และสร้างกำลังใจ เพื่อพร้อมที่จะเป็นผู้ร่วมเรียนรู้ เพราะการเรียนรู้จากการร่วมงานในครั้งนี้นอกจากเป็นการรวมบริการประสานภารกิจของสำนักวิชาเภสัชให้บรรลุผลสำเร็จแล้ว ตนเองยังคงได้ประสบการณ์ที่ดีจากการได้ลงมือทำจริง ซึ่งหาอ่านไม่ได้จากหนังสือ