คงต้องปรับวิธีการนำเสนอ


ยังใส่ภาพประกอบในบล๊อกไม่เป็น
ลูกสาวเข้ามาอ่านแล้วบอกว่า   เนื้อหาที่นำเสนออาจดูแข็งไป   เป็นภาษาวิชาการแทนที่จะพูดคุยกันธรรมดา  ใช้ภาษาอ่านง่ายๆหรือยกตัวอย่าง   มีภาพประกอบบ้าง   ทบทวนดูแล้วก็คงจะเป็นจริงตามนั้น   เพราะเห็นมีแต่คนเข้ามาอ่าน  แต่ไม่มีใครเข้ามาคุยด้วยเลย   จึงไม่รู้ว่าสิ่งที่นำเสนอไปนั้นเป็นอย่างไร   ยากไปง่ายไปหรืออ่านแล้วไม่เข้าใจ   เมื่อไม่มีใครทักวิจารณ์   จึงไม่รู้ว่าจะเขียนต่อไปหรือจะหยุดพักชั่วคราวไว้ก่อน   แต่ลูกสาวก็ให้กำลังใจว่าเขียนต่อเถอะ   อย่างน้อยลูกก็จะช่วยวิจารณ์เอง   แต่บอกตรงๆว่ายังใช้งานใช้เครื่องมือหลายอย่างใน g2k ไม่คล่อง   ยังใส่ภาพประกอบไม่เป็น  แต่ก็ได้พยายามหาข้อมูลจากของผู้รู้ท่านอื่นอยู่   หรือหากท่านผู้ใดจะกรุณาแนะนำ  ก็ยินดีและขอขอบคุณล่วงหน้ามา ณ ที่นี้ด้วยครับ   
หมายเลขบันทึก: 162656เขียนเมื่อ 1 กุมภาพันธ์ 2008 10:06 น. ()แก้ไขเมื่อ 20 มิถุนายน 2012 14:15 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (19)

แวะเข้ามาครั้งแรก

เป็นมือสมัครเล่นครับ

เห็นด้วยครับว่าเข้ามาควรจะทักทายกันหน่อย

แล้วเข้ามาใหม่ครับ 

  • ขอบคุณครับคุณสมชาย สำหรับการทักทายและกำลังใจครับ
  • วันหลังคงได้แลกกันเยอะๆ นะครับ เพราะหลังจากนี้จะเขียนเกร็ดให้เยอะขึ้นครับ (ตามใจลูกสาวเค้า)

สวัสดีค่ะคุณสมเจตน์

 ยินดีที่รู้จัก และกรุณาไปเยี่ยมที่บล็อกของ "ตันติราพันธ์" ดิฉันเองเข้ามาเป็นสมาชิก gotoknow ได้หนึ่งปีค่ะ ค่อยๆเรียนรู้ไป แรกๆเขียนมีคนอ่านไม่เท่าไหร่เลยค่ะ แถมไม่ค่อยมีใครเขามาทักทายอีก เพิ่งรู้ว่า เวลาคนทักทาย ก็ไม่รีบตอบ หลังๆเขาเลยไม่มา หยุดเขียนไประยะหนึ่ง หลายเดือนค่ะ จู่ๆก็นึกอยากเขียน ประสบการณ์ที่ไปปฏิบัติธรรม ปลีกวิเวกคนเดียวมา แล้วก็มีคุณเกษตรยะลา เข้ามาทักว่า ทำไมหายไปนาน และว่ารออ่านอยู่ เท่านั้นเอง ความที่คิดไปเองว่า ไม่มีใครสนใจเราก็หมดไป มีกำลังใจ เขียนแทบทุกวันเลยค่ะ เข้าไปทักทายคนอื่นด้วย เลยได้เพื่อน พี่ น้อง มามากมาย จนทุกวันนี้ และยังได้รู้จักท่านพลเดช แต่งกลอนประกอบภาพ จนกลายเป็นหนังสือทำบุญ ตามบันทึกนี้ค่ะ

   ถ้ามีสิ่งใดที่ติดขัด ยินดีให้คำแนะนำ เท่าที่ทำได้ค่ะ

  • ขอบคุณครับคุณหมอตันติราพันธ์ 
  • คุณหมอมีต้นทุนเยอะนะครับ เห็นได้จากกลอนนั้นใช้ศัพท์แต่ละคำนั้นแทนความหมายได้กินใจ
  • ขอบคุณสำหรับข้อแนะนำครับ คงต้องพยายามอีกมากๆ
  • ขอคำแนะนำเรื่องใส่ภาพด้วยได้ไหมครับ    

คุณสมเจตน์คะ

 ลองเข้าไปในบันทึกคุณมะปรางเปรี้ยวนะคะ แล้วเลือกดู วิธีใช้งาน gotoknow เธอจะมีคู่มือบอกไว้หลายๆเรื่อง ลองทำดู แต่ถ้าขัดข้อง ช่วยบอกนะคะ จะอธิบายเพิ่มเติมให้ค่ะ

  ไม่ทราบคุณสมเจตน์ทำงานที่เดียวกับนายช่างใหญ่หรือไม่ เห็นที่ทำงานเหมือนกัน ท่านเก่งมากเลยค่ะเรื่องลงรูป อธิบายต่อตัว จะเข้าใจง่ายขึ้นมากเลยค่ะ

สวัสดีค่ะคุณสมเจตน์

ตามหลังพี่รุ่งมาคุยด้วยค่ะ ใส่ภาพในบล็อกคงมี 2 แบบคือ copy จากเว็ปอื่นมา กับนำภาพขึ้นในไฟล์อัลบั้มของเรา

แบบแรกคือการ copy ภาพจากเว็ปอื่นมานั้นก็เป็นแค่ไฮไลท์ภาพที่ต้องการในเว็ปนั้นๆ คลิกขวาเลือก copy แล้วนำมา paste เวลาที่เราเขียนบันทึกค่ะ ( อย่าลืมขออนุญาตเจ้าของก่อนนะคะ ^ ^ )

แต่แบบที่ 2 ที่เป็นการนำภาพส่วนตัวหรือภาพที่เราเลือกสรรแล้วขึ้นบันทึกก็ทำแบบนี้ค่ะ

1. คลิกตรงเมนูของ somjet_m ตรงแถบสีฟ้าข้างใต้แถบสีน้ำเงินข้างบน

2. เลือกไฟล์อัลบั้ม ..> นำภาพขึ้น ..> ตรงช่องเขียนว่าไฟล์ใหม่ ให้คลิกเลือกภาพตรงคำว่า browse เมื่อได้ภาพที่ต้องการแล้ว ใส่รายละเอียดของภาพตรงช่องสี่เหลี่ยมขาวใหญ่ โดยเป็นรายละเอียดสั้นๆ อาจบอกว่าเป็นภาพเกี่ยวกับอะไร ก็ได้ค่ะ...และตรงบันทึกคำสำคัญก็ใส่คำที่เกี่ยวข้องกับภาพลงไปแบบเวลาที่เราใส่ในบันทึกค่ะ..เรียบร้อยแล้วคลิกที่คำว่าี่นำไฟล์ขึ้นจะอยู่ข้างล่างมุมขวามือค่ะ

3.  การนำภาพที่เอาขึ้นไฟล์อัลบั้มเรียบร้อยแล้วมาใส่ในบันทึก ให้คลิกตรงคำว่าแสดงผลใต้ภาพที่เราต้องการ  และลากไฮไลท์ภาพ คลิกขวาเลือก copy แล้วนำมาวางในส่วนของบันทึกที่เราเขียนได้เลยค่ะ  แต่ถ้านำมาใส่ในบันทึกเก่าอย่าลืมเข้าไปที่แก้ไขบันทึกก่อนที่จะนำภาพมาวางนะคะ ^ ^

หวังว่าคงพอจะช่วยได้บ้างนะคะ  เอาใจช่วยค่ะ..และชื่นชมครอบครัวน่่ารักครอบครัวนี้มากนะคะ ลูกสาวให้กำลังใจคุณพ่อได้น่าเอ็นดูเหลือเกิน

ขอบคุณมากๆนะคะที่กรุณาเข้าไปทักทาย ยินดีที่ได้รู้จักและขอให้สนุกกับมิตรภาพบน g2k ค่ะ ^ ^

 

 

%e0%b8%81%e0%b8%b4%e0%b8%99%e0%b8%99%e0%b8%ad%e0%b8%99

  • ขอบคุณครับ คุณเบิร์ด และคุณตันติราพันธ์  ที่กรุณาให้คำแนะนำ   ขออนุญาตให้เป็นครูเลยครับ   ภาพนี้ทดลองทำตามขั้นตอน  ชื่อภาพว่า  กินนอน 
  • ใช่ครับผมทำงานที่เดียวกันกับนายช่างใหญ่  แต่ส่วนมากจะคุยกันเรื่องอื่น   ใกล้เกลือกินด่างแท้ๆ    

 

สวัสดีค่ะคุณสมเจตน์

ปรบมือให้เลยค่ะ เก่งจริง ^ ^

เจ้าตัวเล็กนี่ก็น่าเอ็นดูทำเอาหัวเราะก๊ากเลยค่ะ  กินแบบนี้แม่เบิร์ดจะเรียกว่ากินเป็นหว่านนาเลย คือเกลื่อนเชียว แถมเหวี่ยงซ้ายขวา...555 ดูท่าจะหวงของเอาการอยู่นะคะเนี่ย ^ ^ 

ส่วนเรื่องเป็นครูนั้นมิกล้ารับค่ะ ขอเป็นเพียงผู้ร่วมเรียนรู้ด้วยกันดีกว่าค่ะ.. 

สวัสดีค่ะP

ยินดีต้อนรับค่ะ เคยเข้ามาอ่าน แตยังไม่ได้ทิ้งรอยไว้ ว่างๆเชิญมาเยี่ยมที่บ้าน บ้างนะคะ

สวัสดีค่ะ

 เข้ามาชื่นชม ความสามารถชั่วหริบตาค่ะ เก่งมากๆ ภาพที่นำมาให้ดูสุดยอดอีก คุณเบิร์ดเธอเก่ง แนะนำเข้าใจดี

 เราเป็นเพื่อนกันดีกว่าค่ะ ไม่กล้าเป็นครู รู้น้อยค่ะ

  • ได้แวะไปทักทายคุณSasinanda แล้วมีข้อมูลที่ผมชอบอ่านหลายเรื่อง  แต่มีเวลาน้อยจึงไม่ได้อ่านรายละเอียด  วันหน้าจะขอเข้าไปอ่านอีกครับ 
  • ไม่น่าเชื่อว่าหลังจากบ่นท้อใจ  ก็มีผู้ใจดีกรุณาเข้ามาให้กำลังใจ  โดยเฉพาะคุณตันติราพันธ์และคุณเบิร์ด  แถมยังแนะนำเกี่ยวกับเทคนิคการใส่ภาพให้อีก  ขอบคุณจริงๆ
  • เมื่อวาน(๒กพ.)ตอนบ่ายผมไปธุระกับนายช่างใหญ่   ได้คุยกันเกี่ยวกับเรื่องแนะนำเทคนิคต่างๆที่คุณตันติราพันธ์แนะนำแล้ว   หนังสือคนหนึ่งวาด คนหนึ่งแต่ง ก็ได้มาจากนายช่างใหญ่นี่แหละให้มา  จึงได้มีโอกาสพบกับเพื่อนๆที่ดีมีน้ำใจเพิ่มขึ้น

 

สวัสดีค่ะคุณสมเจน์

   ยินดีที่คุณสมเจตน์ได้อ่านหนังสือทำบุญ แค่มีจิตอนุโมทนา ก็ได้รับผลกุศลแล้วค่ะ

 แต่ก่อนจำได้ ตัวเองเขียนบันทึกแล้ว แทบไม่มีคนเข้ามาอ่าน ก็ได้พบกัลยาณมิตรแบบนี้แหละค่ะ ให้กำลังใจกันมา เลยได้เขียนแทบทุกวัน ไม่เข้ามาก็คิดถึงพวกพ้องค่ะ

 นายช่างใหญ่ท่านเก่งหลายอย่าง ทีดิฉันตามไม่ทัน แต่ก่อน ท่านเขียน วันละสองสามบรรทัด ก็เข้าไปอ่านของท่าน แต่เดี๋ยวนี้ ลองนายช่างใหญ่หายไป เดี๋ยวหมู่คณะ จะตามหาเลยค่ะ

 ขอให้มีความสุขกับสังคมสะอาดแห่งนี้ค่ะ ไม่มีบุญ คงไม่ได้มาเจอกัน

อาจารย์สมเจตต์คะ

        แล้วรูปกินนอนหว่าน   ถ่ายจากมุมภาพไหนค่ะ  ถึงออกมาน่ารักน่าเอ็นดูแบบนี้

              ลูกสาวอาจารย์ให้กำลังใจคุณพ่อดีจง    บันทึกน้าหถ่ายรูปคู่กันมาลงนะค่ะ                            
เป็นเกียรติอย่างยิ่งค่ะ ที่อาจารย์อุตส่าห์เข้ามาเยี่ยมเยียนบล๊อก ต้องขอเป็นลูกศิษย์อาจารย์ด้วยคนนะคะ(ที่จริงคงเป็นตั้งนานแล้วค่ะ เพราะแอบ serch เอาข้อมูลจากทางเนทและน่าจะหนังสือของอาจารย์ด้วยนะคะไปสอนนักศึกษาเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ อิอิ)
เรื่องความสนใจของนักศึกษา เป็นอย่างที่อาจารย์ให้ความเห็นจริงๆค่ะ แต่ในหนึ่งห้องเมื่อเรามองเข้าไปดีๆ อาจมองตรงไปไม่ได้นะคะ คงต้องหักเหหรือเลี้ยวเบนบ้าง เราจะเจอคนที่สนใจสัก 3-4 คน ก็ชื่นใจมากแล้วค่ะ
ขอบพระคุณสำหรับคอมเมนท์นะคะ เรื่องบล็อคยังมิได้ถอดใจใดๆ แต่เนื่องด้วยข้อจำกัดในเรื่องของเวลา งานรัดตัวมากค่ะ (ถ้าเป็นภาษาวัยรุ่นสมัยนี้ เขาจะใช้ว่า งานเยอะมากมาย...ค่ะ)
ปิดเทอมนี้คงพอมีเวลาให้หายใจบ้าง แล้วอย่างไรจะกลับมาอัพบล็อคแน่ๆ ค่ะ
โปรดติดตามด้วยใจระทึกพลัน...อิอิ
ขอบพระคุณอาจารย์ค่ะ

ตอนที่เรียนปริญญาตรี  ผมเรียนการสื่อสารมวลชน เป็นวิชาโท  คณะมนุษย์   ม.เชียงใหม่ (ปี  2511)  เคยผ่านการทำสื่อมาบ้าง ปัจจุบันเขียนบทความลงหนังสือพิมพ์ 

-  ได้แวะมาอ่านเรื่องคุณสมเจตน์แล้วขอบอกว่า  คุณมีแนวคิดดีแล้วละ..เพียงแต่เพิ่มประสบการณ์อีกนิ๊ดคุณจะเป็นมือโปรในไม่ช้า.....คอยดูสิ...

ด้วยความปราถนาดีจาก   .....ลุงหนาน   พรหมมา

ขอบคุณ ลุงหนานพรหมามากครับ  ที่กรุณาชี้แนะ  เรื่องของลุงหนานอีกหลายเรื่องที่น่าสนใจ   แล้วผมจะเข้าไปแวะเยี่ยมบ่อยๆ

สวัสดีค่ะ คุณสมเจตน์

ทิงนองนอยกะต๊ะติ๊งโหน่งถือเป็นเทคนิคหนึ่งในการนำเสนอด้วยพอไหวไหมคะ

ขอบคุณที่แวะไปทักทายกันนะคะ

อ๋อค่ะ

 

สวัสดีครับคุณอ๋อ

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยม ระยะนี้ฝนฟ้าคะนอง พายุพัดกระหน่ำ เรื่องราวการสนทนาระหว่างนอย กับโหน่ง ก็ไม่แพ้กันเลย   เป็นห่วงว่าฟ้าอาจจะผ่า  แต่ก็ขอเป็นกำลังใจให้ปลอดภัย  มีข้อสนทนาดีๆมาให้อ่านกันต่อไปๆๆๆๆ  

อ๋อมากราบขอบพระคุณและสวัสดีคุณลุงสมเจตน์ อยากเป็นทางการนะคะ ที่เป็นห่วงนอยกับโหน่งค่ะ จะกางร่มทุกครั้งระวังฝนค่ะ ส่วนลมคงทำอะไรไม่ได้ เพราะทั้งหนักทั้งแน่นค่ะคุณลุง ขอบพระคุณค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท