ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน
ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน...ไม่ต้องเว้าวอนสอนสั่งให้ยากใจ...
ช่วงขับรถขึ้นสู่ยอดเขาบนเกาะยอผมมักจะเปิดหน้าต่างรถเพราะได้รับลมที่ปะทะเข้ามาแบบสบาย ๆ ในยามเช้าเช่นนี้ นึกถึงเรื่องใกล้ตัวที่เห็นเจ้าตัวเล็กมักมองการกระทำของเราแล้วชอบทำตามไม่ว่าจะเป็นการอ่านหนังสือหรือทานข้าว พวกเขามักจะทำเอาเป็นแบบอย่างไปจากพ่อ หรือแม่
เลยเกิดมุมคิดบันทึกเรื่องนี้ว่า...คำสอนใด ๆ ยากที่จะเข้าไปนอนอยู่ในจิตใจของเด็ก ๆ เท่ากับการกระทำของพ่อแม่ที่ลูกศึกษาสังเกตและทำตามเอาอย่างโดยไม่รู้ตัว
ดังนั้น ถ้าคุณได้เป็นพ่อหรือแม่ของลูก ๆ คุณจะทำตัวอย่างไร..? เพราะถ้าเรามีพฤติกรรมที่ชอบทำร้าย โมโห ชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เราชอบลักเล็กขโมยน้อยทำตัวเป็นโจรวายร้าย ถ้าเรามีพฤติกรรมเจ้าชู้สำส่อน เสเพล ( บ้าหญิง บ้าชาย )
ถ้าเราชอบโกหกหลอกลวงไร้สัจ กล่าววาจาเชื่อถือไม่ได้ หรือถ้าเราชอบดื่มเหล้าจนเมามายนอนกลางดินกินกลางทรายเพราะความเมาหมาเลียนปากก็ยังไม่รู้สึกตัวแล้วอย่างนี้
แล้วลูก ๆ ของเราเฝ้ามองและเอาเป็นแบบอย่างในทางชีวิตเขาอยู่นั้น คุณจะรู้สึกอย่างไร...
สิ่งทั้งหมดนี้เราอาจแกล้งตบตาหลอกคนอื่นได้แต่เราไม่สามารถหลอกตนเองได้เลย ด้วยเหตุผลดังกล่าวนี้จึงสรุปว่า...ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน ฮา ๆ เอิก ๆ
ความเห็น (11)
สวัสดีครับ
กรณี "ตัวอย่างที่ดี มีค่ากว่าคำสอน" ผมก็ใช้เป็นหลักในการสอนลูกครับ พ่อแม่ทำอะไร เขาแอบมอง และจะทำตามครับ
ที่ว่า "ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" ส่วนหนึ่งคงมาจากแนวคิดนี้นะครับ
ขอเพิ่มเติมครับ ผมว่าน่าจะขยายไปในวงกว้างนะครับ ในระดับชุมชน สังคม คือ ถ้าต้องการพัฒนาเด็กในเรื่องใด คนในชุมชน คนในสังคม ก็ต้องมีพฤติกรรมแบบนั้นให้เป็นตัวอย่าง ดีใหมครับ
สวัสดีคัรบ... ฝ่ายชอบค้าน...มาแล้วครับ
ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน <<<พูดได้>>> คำสอนที่ดีมีค่ากว่าตัวอย่าง
ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอนที่ดีไหม....ตอบยากใช่ไหม?
พระพุทธศาสนา มี พระพุทธเจ้าเป็นตัวอย่างเบื้องต้น
ถามว่า พุทธสาวกมองดูพุทธจริยาวัตรแล้วเป็นพระอรหันต์ หรือว่า พุทธสาวกฟังพระธรรมเทศนาแล้วเป็นพระอรหันต์ (พระสารีบุตรเป็นอัครสาวกด้านมีปัญญามากก็บรรลุธรรมหลังจากการรับฟังพระธรรมเทศนา)
พระพุทธเจ้าเป็นตัวอย่างที่ดี
คำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นคำสอนที่ดี
การเปรียบเทียบไม่ควรมีอคติ
ตัวย่างมีข้อจำกัดมากมาย ในเรื่องเวลา สถานที่ ปริมาณ(ทั้งตัวอย่างและผู้ทำตาม)
คำสอนไม่มีข้อจำกัดในเรื่องเวลา สถานที่ ปริมาณ
สวัสดีครับ คุณ
ผมชอบใจและอยากอ่านในมุมคิดของคุณ...ฮา ๆ เอิก ๆ
ดีครับที่ไม่ค้าน...กรณี...
คำสอนของพระพุทธเจ้าเป็นคำสอนที่ดี
แต่มุมคิดนี้ไม่แน่นะครับ...คำสอนไม่มีข้อจำกัดในเรื่องเวลา สถานที่ ปริมาณ
ดูคำสอนบางอย่างก็ล้าสมัยหมดเวลาไปแล้ว...
ขอบคุณครับ
แต่มุมคิดนี้ไม่แน่นะครับ...คำสอนไม่มีข้อจำกัดในเรื่องเวลา สถานที่ ปริมาณ
ในแง่ที่ว่า
ตัวอย่างสมมติเป็นคน เมื่อคนที่เป็นตัวอย่างตายไปแล้ว ตัวอย่างก็หมดหน้าที่ แต่คำสอน(ตัวหนังสือฯลฯ)จะยังมีบันทึกไว้ได้
สถาที่ หมายถึง ตัวอย่าง จะอยู่ได้แห่งเดียวในเวลาเดียวกัน แต่คำสอนจะปรากฏได้ในทีต่างๆ พร้อมกันได้
ปริมาณ หมายถึง ตัวอย่าง(สมมติพระพุทธเจ้า)มีได้คนเดียวหรือทีละคนก็มีแค่นั้น แต่คำสอนจะคัดลอกได้ตามต้องการ
สวัสดีครับ
มาย้อนดูอดีตครับ..mail..เดิมลืมรหัส