Tag คิด(ไม่)ถึง ...นักวิชาการอารมณ์ดี
ได้รับ ฉันได้รับ Tag คิด(ไม่)ถึง จาก
หากไม่ทำการบ้านส่ง มีหวังถูกตีก้นลาย....
ผู้นำสั่ง....ไม่ทำได้ที่ไหน เดี๋ยวไม่เจริญ....
........................................................................................................
“Gotoknow เป็น พลังที่มีชีวิต หรือภาษาอังกฤษคือ Vitality forceGotoknow จะอยู่ได้เพราะมีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ตลอดเวลา มีการเจริญเติบโตทางความคิดและปัญญา และมีการให้ความเอื้ออาทรดูแลซึ่งกันและกันของมวลสมาชิก”
เคยอ่านบันทึกหนึ่ง....เมื่อปีกว่าๆมาแล้ว(มั้ง) ของผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อ อ.จันทรรัตน์ (ไม่รู้ว่า ตอนนี้บันทึกนั้นหายไปไหนแล้ว....)
ความรู้สึกตอนนั้นคือ ท่านเป็นคนสมบูรณ์แบบและจริงจังกับชีวิต(มากๆ)...ตรงข้ามกับฉันที่ดูไร้สาระมาก(ไปหน่อย).... เคยคิดว่า หากพบกัน....ท่านจะยิ้มเป็นมั้ย?....
บันทึกของท่าน เป็นบันทึกที่พยายามจะให้ความรู้ผู้หญิงโดยแท้.... women's health
และเมื่อพบกันที่KMเชียงใหม่...ตัวเป็นๆ... กลับพบว่า ... อารมณ์ฮาของท่านก็ยังมีเหมือนเราๆ แถมใส่ใจในสุขภาพพวกเราอีกด้วย....
ไม่เชื่อลองมาดูบันทึกเก่าๆที่เราไปเฮฮาด้วยกัน ในงานKMเชียงใหม่ซีคะ....
ตลกเก็บตกงานKMเชียงใหม่.....เรื่องของ “เด็กหลงทาง” และ
เมื่อ"จอร์ช กับ ซาร่า"มาพบกัน...ในงาน KM เชียงใหม่(สู่ KMแห่งชาติ...ครั้งที่ 4)
บันทึกนี้ zoom หาตัวเอง ของท่าน ยืนยันคำตอบได้เป็นอย่างดีค่ะ
…..เสียดายที่ คุณหมอวัลลภ ท่านปรีกวิเวกในช่วงนี้....ไม่งั้นจะTag..นักวิชาการอารมณ์ดีท่านด้วย......
………………………………………………………………………………………………………
“เอ็นทรานซ์เข้า คณะวิศวกรรมศาสตร์ (E๔๒) ม.เกษตรศาสตร์ บางเขน (KU๔๖) จำได้ว่าตอนไปรายงานตัวมีแต่นิสิตชายเต็มไปหมด มีผู้หญิงยืนรวมกระจุกอยู่ไม่ถึง ๑๐ คน รุ่น๔๒ มีผู้หญิง ๑๐ คน กับผู้ชาย ๔ สาขา (ไฟฟ้า โยธา เครื่องกล อุตสาหการ) น่าจะประมาณ ๓๐๐ คน แรกๆ ก็ culture shock เพราะไม่เคยเรียนห้องเดียวกันกับเพื่อนผู้ชายเยอะๆ”
อีกท่านหนึ่งที่ดูเป็นนักวิชาการจ๋า....ไม่แพ้ท่านแรก อ.กมลวัลย์
เคยคุยกับท่านในบันทึกที่ท่านเล่าเกี่ยวกับการศึกษาไทย ใน นานาสาระกับอุดมศึกษาไทย แต่ภาพสุดท้ายกลายเป็นคนอารมณ์ดี หาที่ติมิได้...
ดูจากการโต้ตอบในบันทึก เบื้องหน้าและฉากหลัง (ต่อ ๓) แด่...ครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์ ในบล็อกเรื่องเล่าจากอาจารย์ ของ อ.พิชัย กรรณกุลสุนทร
คิด(ไม่)ถึงจริงๆ...ว่านักวิชาการ จะหาญกล้ามาฮาแต๋วแตก... เรียกว่าเล่นกัน แซ้ดดด....เป็นเด็กๆ มาแล้วในงาน KMเชียงใหม่...
.........................................................................................................
.......อย่าให้ความเครียดมาทำลายความสุข ที่ท่านอาจหาได้ง่ายๆใกล้ตัวค่ะ......
ความเห็น (18)
ขอบคุณพี่ติ๋วมากๆ ที่ร่วมสนุกกันครับ
ผู้นำคนนี้ ไม่ตีก้นลาย และไม่บ้าคำสั่งด้วยครับ ความเป็นผู้นำ เริ่มต้นจากการมีคนยินยอมพร้อมใจให้นำ แต่ก่อนจะไปถึงจุดนั้น คงต้องพิสูจน์กันหลายอย่าง แต่งตั้งไม่ได้ มอบหมายไม่ได้ครับ ผู้ที่คิดว่าความเป็นผู้นำมาพร้อมกับตำแหน่ง ก็คงจะมีชีวิตอยู่แต่ในนามบัตรมั๊งครับ
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
มารับ tag และความคิด(ไม่)ถึง ของพี่หญิงใหญ่ค่ะ ^ ^
เห็นเราเป็นนักวิชาการหรือนี่ อิอิ
ถ้าสักเมื่อหลายปีก่อนอาจจะใช่ เดี๋ยวนี้วิชาการลดลงไปเรื่อยๆ (รู้สึกเหมือนยิ่งแก่ยิ่งรู้น้อยอ่ิะ)
(ประ)เดี๋ยวขอ(ดิฉัน)ไปวางมาดนักวิชาการเขียน tag คิด(ไม่)ถึง ก่อนนะคะ
วงเล็บเยอะจัง อิอิ ^ ^
สวัสดีค่ะ คุณ Conductor
- ขอบคุณอย่างเหลือเกินค่ะ ที่กรุณาเน้นย้ำว่าผู้นำใช่ว่าจะบ้าคำสั่ง... ไม่เหมือนสมัยก่อนที่ความรู้สึกว่าผู้นำคือหัวหน้า ภาพของหัวหน้าจึงติดมาในลักษณะของการสั่งการเป็นส่วนใหญ่... ซึ่งระบบราชการยังติดตรงนี้กันมากค่ะ
(ไอ้ที่ว่า...
หากไม่ทำการบ้านส่ง มีหวังถูกตีก้นลาย....
ผู้นำสั่ง....ไม่ทำได้ที่ไหน เดี๋ยวไม่เจริญ........น่ะ..ล้อเล่งงง......)
สวัสดีค่ะ น้องรอง
- มารับไม้Tag(ซะดีๆ).... ก็ดีแล้วค่ะ อยากให้น้องรองร่วมสนุกกับเราค่ะ ตอนนี้ดูบ้านเราหงอยๆไปมากเลยนิ
- แล้วจะคอยอ่านค่ะ
หากพบกัน....ท่านจะยิ้มเป็นมั้ย?....
555...555 หัวเราะเลยค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณติ๋วที่ tag คิด(ไม่) ถึง ขอไปตั้งตัวก่อนนะคะ ^^
- ผมไม่รู้เรื่องอ่ะครับ
- แต่มาขำด้วยครับ
- เง้อ อิอิ
สวัสดีครับ พี่ กฤษณา
- แวะมาแอบดูคนเค้าคิดถึงกันคร้าบ
ขอบคุณครับ :)
แวะมาส่งการบ้าน เอ๊ย..ชวนไปอ่านบันทึกคิด(ไม่)ถึง จริงๆ นะเนี่ย ค่ะ
หายเร็วๆ นะคะ
สวัสดีค่ะ คุณสร้อย
- ระดับคุณสร้อย...ต้องถอยไปตั้งตัวด้วยรึ....ลุยเลยค่ะ......
- จะคอยอ่านบันทึกคุณสร้อยค่ะ
สวัสดีครับ คุณ suksom
- ใหม่ๆก็ไม่ค่อยรู้เรื่องอย่างนี้แหละค่ะ...เหมือนพี่.....เดี๋ยวพอนานวันไป เพื่อนๆจะช่วยสอน....เก่งขึ้นๆ...เดี๋ยวก็รู้เรื่องไปเองแหละ.....อิ...อิ....
สวัสดีค่ะ คุณ Wasawat Deemarn
- เห็นน้องรอง(อ.กมลวัลย์)ชื่นชมในตัวท่านอย่างมากๆค่ะ ทราบแล้วก็ชื่นชมท่านตามไปด้วยค่ะ....
- ยังคิดถึงเพื่อนๆอีกหลายคนเลยค่ะ ที่เงียบไปโดยเฉพาะชาวใต้...
สวัสดีค่ะ น้องรอง
- ไปแอบอ่านการบ้านแต่ไก่โห่ค่ะ...เยี่ยมจริงๆ.....
- ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วงสุขภาพของพี่...สักสองสามวันคงดีกว่านี้ค่ะ
- ตอนนี้อากาศแย่มากๆ...ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
- สวัสดีครับพี่
- ผมก็อยาก Tag ท่าน อ.กมลวัลย์ เหมือนกันเพราะว่าท่านอาจารย์เป็นสุดยอดของการตอบความคิดเห็น ท่านอาจารย์ตอบได้แตกฉานมาก ใส่ทั้งขอมูล ข้อเท็จจริง บทวิเคราะห์ แจ่มเลยครับ
- ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะพี่ติ๋ว
มาขอบพระคุณ Tag ที่น่ารักและเต็มไปด้วยมิตรภาพบันทึกนี้นะคะ ..และเห็นด้วยสุดๆว่าทั้ง 2 ท่าน..เป็นนักวิชาการอารมณ์ดีจริงๆแหละค่ะ ^ ^ ...
อารมณ์ดีแบบนี้เลยล่ะค่ะ อิ อิ อิ
Some people come into our lives and quickly go. Some stay for awhile and leave footprints on our hearts. And we are never, ever the same.-- มิตรภาพ อบอุ่น งดงามเสมอนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะที่ร่วมคล้องสายใยแห่งความคิดถึงและมองเห็นว่าลึกกว่าข้อความคือจิตเจตนาที่ดีงามและการกระทำที่น่ารักเหลือเกิน...ขอบพระคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ คุณสุดทางบูรพา
- เราหัวอกเดียวกัน....ของแบบนี้เค้าเรียกว่าใครดีใครฉกก่อน...อิ...อิ...(พี่ติ๋วล้อเล่งงง...ค่ะ)
- ในGotoKnowมีของมีค่าอยู่มากมายค่ะ สุดแต่ว่าใครจะพึงพอใจแบบไหน ชอบแบบไหนค่ะ
- ...จริงๆพี่มีความลับจะบอกคุณอีกอย่างนึง...(อย่าไปบอก อ.กมลวัลย์นะคะ)....ตอนยังไม่เจอกันน่ะ พี่เดาว่าน่าจะเป็นหญิง ประมาณกลางคน...เฉยๆ เฮี้ยบๆ....ประมาณว่า...."นี่เธอ...ปิดประตูเบาๆหน่อยได้มั้ยยะ...." แต่พอเจอตัวจริง(ลับหลังคุณพ่อคุณแม่)..โฮ......เข้าเซ็ทพี่กับซูซานเลย...ปานว่ารอกันมาแต่ชาติปางก่อน....
- อยากบอกว่าทั้งทีม KM เชียงใหม่นี้....ทุกท่านเลยค่ะที่มันหยดติ๋งๆเช่น อ.Handy อ.แป๋ว อ.ลูกหว้า น้องอึ่งอ๊อบ น้องเอก และน้องๆชาวเชียงใหม่ อาจารย์ผู้ใหญ่หลายท่านก็ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่(ไม่หุบ)ค่ะ เช่น พ่อครูบาฯ อ.พิชัย คุณหมอวัลลภ...แม้แต่ อ.ประพนธ์ และอีกหลายๆท่านที่มิได้เอ่ยนาม (ว่าแล้วอยากเอาภาพเก่าๆมาเล่าเพราะความคิดถึงจังเลยค่ะ)
สวัสดีค่ะ คุณ เบิร์ด
- พี่ติ๋วก็อยากขอบคุณคุณเช่นกันค่ะ ที่เป็นผู้ริเริ่มให้เกิดบรรยากาศเก่าๆกลับคืนมา...ทำให้เราได้หวนนึกถึงอดีตของเราค่ะ....
- ...และขอบคุณคำชื่นชมที่แวะมามอบให้ค่ะ(กลัวเป็นเบาหวาน เพราะเพื่อนบอกว่าใครชมมากๆจะเป็นเบาหวานน่ะค่ะ...อิ...อิ..)
- กว่าจะมาเป็นวันนี้ มันใช้เวลาไม่น้อยเลยกับความสัมพันธ์ที่พวกเราช่วยกันสร้างขึ้นมาค่ะ....พี่ติ๋วยังอยากTagอีกหลายท่านที่คิดถึงค่ะ น้องอึ่งอ๊อบ และเพื่อนๆทางเหนือ น้องกะปุ๋ม อ.แป๋ว และเพื่อนชาวอิสาน คุณรัตติยา คณไมโต และเพื่อนๆชาวใต้อีกเยอะแยะ
- ....และเหนือกว่าการรู้จักกันด้วยข้อความในบันทึก นั่นคือการได้พูดคุย และใช้ชีวิตด้วยกัน(แม้ในช่วงเวลาสั้นๆ....) ทำให้เรารู้จักกันมากขึ้น ความสัมพันธ์เราแน่นแฟ้นขึ้น...(ว่าไปแล้วหากมีการจัดเสวนา G2K เราไปเปิดรีสอร์ทริมทะเล เอาใกล้ๆกรุงเทพฯก็ได้ จับทุกคนขังในบ้านกันสักสองคืน ปล่อยให้เมาท์กันให้เจ็บคอไปเลย ท่าจะดีแฮะ.... เอ้า..แม่กระรอกน้อย...รับไปดำเนินการมั้ยคะ)
สวัสดีค่ะ คุณสร้อย
- ขอบคุณคุณสร้อยที่ร่วมสนุกกันค่ะ ตามไปอ่านแล้วค่ะ