ครูเอ
จันทลักษณ์ a ใหม่จันทร์แดง

เรื่องเล่าจากชาวค่าย


อาบน้ำ..

เมื่อหลายวันก่อนไปมีโอกาสเข้าร่วมงานชุมนุมลูกเสือสามัญ และสามัญรุ่นใหญ๋ โดยโรงเรียนในอำเภอสันกำแพงและอำเภอแม่ออนร่วมกัน โดยมีท่านผู้อำนวยการประดิษฐ์ ศรีไกรภักดิ์ ทำหน้าที่ผู้บังคับบัญชาค่าย ในที่นี้มีพี่น้องครูอำเภอแม่ออนและอำเภอสันกำแพงเป็นจำนวน 100 กว่าท่านและเหล่าลูกเสือเนตรนารีมากกว่า1,400 นาย เรียกว่าอุ่นหนาฝาคั่ง ชาวค่ายพวกเรากาเต้นท์นอนตามมุมต่าง ในเขตโรงเรียนออนเหนือซึ่งมีอาณาบริเวณที่กว้างขวาง (  ตามหาแทบไม่เจอ ถ้าไม่มีโทรศัพท์คงแย่แน่เลย ) ในค่ายมีการตกแต่งค่าย มีการหุงหาอาหารรับประทานกันเอง ดูมีชีวิตชีวา มีความสุข-ทุกข์ที่ได้ทำงานร่วมกัน เด็กๆคงจดจำเรื่องราวนี้เล่าขานต่อๆกัน  มีกิจกรรมเข้าตามฐานต่างๆ มีฐานเดินทางไกล ฐานทัศนศึกษาและผจญภัย ฐานประดิษฐ์สร้างสรรค์  ( ทำตุง และโคมไฟ )ฐานบำเพ็ญประโยชน์และยาเสพติด ทุกฐานล้วนน่าสนใจ และในคืนสุดท้ายมีการชุมนุนรอบกองไฟ เหล่าลูกเสือเนตรนารีทั้ง6 ค่ายย่อย ทั้ง6 ค่ายย่อยก็จะเตรียมเสนอการแสดงชุดพิเศษที่แต่ละค่ายได้เตรียมไว้ โดยมีท่านประธานสภาวัฒนธรรมจังหวัดเชียงใหม่ เปิดการชุมนุมรอบกองไฟในครั้งนี้ มีคณะวิทยากรที่มีความสามารถจากวิทยาลัยเทคนิคเชียงใหม่ ตลอดระยะเวลาในการอยู่ค่ายครั้งนี้ ในค่ายย่อยของครูเอมีทั้งหมด 3 โรงเรียนร่วมกัน มีจำนวน 250 นาย ผู้กำกับผู้ดูแลลูกเสือ- เนตรนารี จำนวน 21 ท่าน เหนื่อยกันมาก เพราะพวกเรามาอยู่ร่วมกันมากๆ ปัญหาก็มาก เดี๋ยวป่วย เดี๋ยวเจ็บ ฯลฯ

ตอนบ่ายจัด อากาศร้อนมาก มีพิธีสวนสนาม ก็เป็นลมกันแทบทุกนาที ลูกเสือ-เนตรนารีร่วงกันที่ละคนสองคน แต่ที่น่าประทับ คือ เนตรนารีบางคนป่วยนะค่ะ แต่ไม่ยอมกลับบ้าน จะขออยู่ค่าย   จนไม่ดีขึ้น คุณครูก็โทรตามผู้ปกครองไปเอากลับบ้าน บางคนต้องนำส่งโรงพยาบาล พี่ๆพยาบาลก็ดูแลเป็นอย่างดี  วุ่นวายจ้าละหวั่น แต่ทุกอย่าก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ผู้ปกครองบางคนมาฝากของให้ลูกทุกวัน ถ้าไม่ห้ามเข้ามา ผู้คนคงจะเยอะมาก

มีเรื่องตอนไปอาบน้ำ ก็จริงๆแล้วลูกเสือ-เนตรนารี ต้องอาบน้ำในค่าย โดยทุกค่ายสร้างห้องอาบน้ำและนำถังน้ำมารองรับเป็นจุดๆ และได้ขอความช่วยเหลือจากรถดับเพลิงของอบต.บรรทุกน้ำสำหรับอาบล้างภาชนะ ต้องขอขอบคุณพี่ๆอบต.ออนใต้ อบต.ออนกลาง เป็นอย่างยิ่งมา ณ. ที่นี้ด้วยค่ะ  และด้วยพวกเราเป็นเจ้าภาพก็เลย ขออนุญาตนำเนตรนารีไปอาบน้ำตามบ้านนักเรียนใกล้เคียง เพื่อลดการใช้น้ำในค่าย ระหว่างที่รอสาวน้อยทั้งหลายอาบน้ำ ก็คุยกับผู้ปกครอง ครูเอก็เหลือบไปเห็น อะไรขาวๆ หน้าห้องน้ำในสวนของผู้ปกครอง ปรากฏว่า....เป็นก้น.... ของนักเรียนคนหนึ่ง เธอออกมาจากห้องน้ำโดยไม่ใส่อะไรเลย  ครูเอก็ตะโกนถามว่า  ใคร...ทำไมหนูไม่ใส่ผ้าเช็ดตัว ..และมีอีก2 คน กำลังเช็ดตัวอยู่ โอ้โฮ..ดีนะ ที่ไม่อาบน้ำในค่าย เพราะที่ค่ายเป็นห้องอาบน้ำชั่วคราว ที่นี้ละยุ่งแน่เลย เฮ้อ...พอเห็นหน้าเท่านั้น โอ้ย.....ตาย ลูกสาวห้องครูเอเอง ป.4 เฮ้อ...ตาเกือบเป็นกุ้งยิงแล้วสิ..อิอิ..และพอเสร็จจากเข้าค่ายนี้ ปรากฏว่าบางคนของหาย บางคนได้ของเพิ่ม เอากางเกงไป3ตัว เกินมาอีก1 ตัว และไม่รู้ว่าเป็นของใคร บางคนเสื้อลูกเสือหายไปกลางอากาศ เหลือแต่กางเกง บางคนใส่แต่รองเท้าแตะ เพราะว่าทำถุงเท้าหาย  โธ่ ...เด็กหนอเด็ก .งานนี้ครูผู้กำกับคงแย่หากไม่ได้โรเวอร์จากวิทยาลัยเทคนิคสันกำแพง  จำนวน 50 นาย ที่คุมประตูทางเข้าออก และช่วยตามฐานต่างๆ โดยเท่าที่ทราบมา ครั้งแรกจะไม่เอาโรเวอร์มาช่วย ตอนแรกไม่ชัดเจนในงบประมาณ ก็เลยบอกไปว่าอาจไม่มีงบประมาณให้  เมื่อสอบถามแล้วคณะโรเวอร์บอกว่า ด้วยความมีน้ำใจของน้องโรเวอร์บอกว่าไม่เป็นไร  ก็ยังมีจิตอาสา น่ารักมากๆ  ขอบคุณสำหรับจิตอาสาของน้องโรเวอร์จากวิทยาลัยเทคนิคสันกำแพง ขอบคุณ สุขาเคลื่อนที่ของ อบจ.เชียงใหม่ ที่ได้ ปลดเปลื้องความทุกข์ ให้ความสุขแก่ทุกคน ขอบคุณโรงเรียนออนเหนือเจ้าภาพสถานที่ หลังจากเสร็จงานเหนื่อยในการเก็บกวาดอีกนี้เก็บอีก 1 วันค่ะ  และผู้กำกับโรงเรียนทุกคนที่เสียสละ เวลาส่วนตัวอันมีค่าของทุกคนมาดูแลนักเรียน และร่วมกันทำกิจกรรมครั้งนี้ได้สำเร็จ และที่อำนวยความสะดวกในค่ายครั้งนี้ในที่สุดพวกเราก็ ผ่านพ้นทุกอย่างไปได้ด้วยดี ทุกคนมีความสุขและเดินทางกลับสู่อ้อมกอดของผู้ปกครอง และครอบครัว.....

หากผิดพลาดประการใดก็ขออภัยมา  ณ..ที่นี่ด้วยค่ะ

หมายเลขบันทึก: 161775เขียนเมื่อ 27 มกราคม 2008 23:19 น. ()แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน 2012 16:38 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (13)
  • เป็นเรื่องเล่าที่มีชีวิตมากครับ  ครูเอ
  • นึกแล้วก็คิดถึงวันเหล่านี้ของตนเองในวัยเด็กไม่ได้
  • จำได้ชัดเจนเลยว่าเคยได้เดินแถวลัดเลาะไปตามลำน้ำ... บนบ่ามีสัมภาระมากพอประมาณ   และต้องเดินกันเป็นหมวดหมู่ ...
  • สนุกมากตอนอาบน้ำกันทีละเยอะ ๆ  หนาวสั่นสะท้านไปทั้งตัว  และการอาบน้ำในลักาณะเล่นน้ำในลำน้ำนั้นมันก็ช่างเต็มไปด้วยความชื่นมื่นเป็นที่สุด
  • การประกอบอาหารด้วยการเชือดไก่แล้วต้มในหม้อใหญ่นั้นเป็นความท้าทายของบรรดาลูกเสือมาก  แต่ผมก็ไม่เคยฆ่าสัตว์ตัดชีวิตเลยนะครับ
  • ตกดึก  มีบางกลุ่มโชคร้ายโดนเพื่อน ๆ  ขโมยเอาหม้อต้มไก่ไปซ่อน  เดือดร้อนครูต้องสอบสวน
  • เรื่องราวเหล่านี้มีคุณค่าและความหมายกับผมมาก
  • .....
  • มีความสุขมาก ๆ นะครับ, ครูเอ

ขอบคุณค่ะที่ร่วมแสดงความคิดเห็น ครูเอก็ประทับใจมากในการอยู่ค่ายพักแรม แต่ละครั้งแตกต่างกับไป แต่ครั้งนี้เป็นค่ายที่ใหญ่มากๆ ไม่เคยร่วม แบบค่ายรวมๆอย่างนี้ ตื่นเต้นเวลาต้องเดินสวนสนาม ผ่านประธานในพิธี ยังไม่ได้เดินเยี่ยมค่ายอื่นเลย เพราะไม่ค่อยมีเวลามาก จะมีเวลาก็ตอนดึก แต่ต้องมีการประชุมย่อยในค่ายเพื่อสรุปงานในวันนี้และวางแผนในวันพรุ่งนี้ พอเสร็จก็ง่วง จะหลับก็เด็กไม่หลับอีกแล้ว ต้องเดินรอบเต็นท์ ขู่ให้เด็กนอน บางคนนอนไม่ได้ เพราะตอนกลางแอบเอาขนมมาทานในเต้นท์ และ..มด...มานอนด้วยค่ะ  อิอิ บอกแล้วไม่ฟัง..

ทุกวันนี้ยังมีแคมป์ไฟให้เล่นรอบกองไฟหรือเปล่าครับ....

ผมว่านั่นคือสุดยอดของชีวิตของคนค่ายที่น่าจดจำมากที่สุดอีกเรื่องเลยทีเดียว   แต่ผมแสดงออกไม่เก่งในเรื่องการแสดงละคร  กระนั้นก็เป็นหัวหน้าหมู่เสมอ   ทุกวันนี้เลยตีกลอง,ร้องเพลง, เต้นรำก็ไม่ได้  ไปออกงานสังคม   เกรง ๆ หวั่น ๆ จะโดนโค้งไปรำหน้าเวที ...

ล่าสุดผู้บริหารสถาบันหนึ่งที่สนิทกัน  เดินมาแซวอย่างน่ารักว่า  นั่งเป็นคนแก่อยู่ได้..  ผมเลยตอบแบบซื่อว่า "ครับ, แก่แล้ว .."

นำเพลงที่ครูเอชอบมาให้ฟังแล้วครับ ที่ http://gotoknow.org/blog/fortune/161611#530122

ขอให้มีความสุขกับเสียงเพลงนะครับ

P ขอบคุณค่ะอ.แผ่นดิน

ก็มีบางค่ายย่อยที่ใช้กองไฟจริงๆ บางค่ายก็ใช้หลอดไฟแทนค่ะ อ.แผนิดนจำได้ไหมค่ะ สัญญาณ นกหวีด ป๊ด .ปิ๊ด ..ปิ๊ด  .. ปี๊ด.......... ( นาย..หมู่..มา..นี่........)  อิอิ

P  ขอบคุณสำหรับบทเพลงค่ะ

แอบไปเปิด MVดูอีกรอบ  ค่ะ......

......  ก็ยังดีที่...ที่ยังหลงเหลือ ความคิดถึง มีแต่...คิดถึง...จริงๆ ฝากบอกดวงดาว  คนของความคิดถึง (  เขา ชื่อว่า ถวิล แปลว่า  ...คิดถึง ..ค่ะ )

ขอโทษ อ.แผ่นดิน  พิมพ์ชื่อผิดค่ะ 

สวัสดีครับครูเอ..

            หายไปหลายวัน  กลับมาพัฒนาขึ้นเยอะเลย...เขียนได้ย้าว...ยาว อ่านแล้วสนุกดี ได้บรรยากาศ ทำให้นึกถึงวัยเด็กที่ไม่อาจหวนกลับได้...ถ้ากลับมาได้เขาเรียก...ทารก...อิอิ

                                                   ขอบคุณครับ

สวัสดียามดึก ค่ะ นายช่างใหญ่

ขอบคุณค่ะ ช่วยแนะนำด้วยนะคะ  การเขียนบันทึกเป็นศาสตร์ และศิลป์ คนต้องมีจินตนาการและอยู่ในภาวะอารมณ์ที่พร้อมในเชิงบวก ใช่ไหมค่ะ

สวัสดีครับ ครูเอ

                      เป็นบันทึกที่ดีมากๆ ครับ

                      อ่านแล้ว  เห็นภาพ  เห็นบรรยากาศ

                      เด็กๆ  ต้องประทับใจมาก

                       ครูเอได้ให้เด็กเขาบันทึกประสบการณ์แห่งความประทับใจไว้บ้างหรือเปล่าครับ

                                           ขอบคุณครับ

สวัสดีครับครูเอ

บันทึกเหมือนว่าตัวอักษรมีชีวิตทีเดียวครับ

มาเตือนความจำ ย้อยอดีตคนสูงวัยได้ดีแต้ๆ

สวัสดีครับครูเอ

บันทึกจากความรู้สึกจริง ๆ ได้กลิ่นไอชาวค่ายชัดเจนครับ

พี่สาวที่บ้านก็เป็นวิทยากรลูกเสือชาวบ้าน..มีเรื่องเล่าสนุก ๆมาเล่าให้ฟังบ่อย ๆ ส่วนเด็ก ๆในหมู่บ้านก็เรียนกันหลายโรงเรียน..ช่วงนี้ก็เป็นฤดูเข้าค่าย เด็ก ๆแยกย้ายกันเข้าค่ายแต่ละแห่ง ผู้ปกครองก็ได้รับประสบการณ์ที่แตกต่างออกไปครับ

เสร็จงานแล้วอย่าลืมดูแลสุขภาพนะครับ

 P ขอบค่ะ small man

กำลังให้เด็กบันทึกมาส่งค่ะ แล้วจะเอามาเล่าสู่กันฟังนะค่ะ

 

P  ดีใจที่ ท่าน paleeyon แวะมาเยี่ยมค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ  คนสูงวัย.....แต่มากไปด้วยประสบการณ์... (  คนจะแก่...แก่ความรู้..ใช่อยู่นาน  คนจะรวยรวยศีลทาน...ใช่บ้านโต) อิอิ

P  ขอบคุณค่ะ  ท่านเกษตร ( อยู่ ) จังหวัด

ค่ะ.  ช่วงนี้เป็นเทศกาล เข้าค่ายลูกเสือ หลังจากเรียนในโรงเรียน เราก็จะมีการฝึกภาคปฏิบัติ  ในนักเรียนนำความรู้มาใช้จริง เป็นวิชาที่บรูณาการสาระการเรียนรู้ได้ทุกสาระค่ะ  พอกลับจากค่าย ก็แย่หน่อยค่ะ   ดีที่ไม่เป็นไข้ แค่เพลียๆค่ะ  ขอบคุณค่ะ  ท่านก็รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ อากาศช่วงนี้เริ่มเย็นลง เชียงใหม่ตอนนี้สวยมากค่ะ

โห...อ่านแล้ว..นึกถึงอดีตซึ่งนานมั่กๆๆๆๆ

ตั้งแต่สมัยเป็นเนตรนารีโน่นแน่ะ

เป็นความทรงจำที่ประทับใจค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท