นำเสนอ...การจัดการความเห็นแต่ละบันทึกใน GotoKnow


กราบสวัสดีครับทุกท่าน

        สบายดีกันนะครับ วันนี้ได้มีโอกาสมานั่งทบทวนถึงระบบในโกทูโนว์ เรื่องการจัดการบันทึกและพัฒนาการ ทำให้เห็นพัฒนาการที่ดีเกิดขึ้นมากมายครับ มีการเปลี่ยนแปลงระบบอยู่ตลอดเวลา วันนี้ผมได้มีโอกาสต่อยอดและอยากจะนำเสนอแนวคิดต่อไปนี้เรื่องการจัดการความเห็นของแต่ละบทความในโกทูโนว์ และการตอบคำถาม ลองอ่านกันดูนะครับ ความเห็นนี้เป็นเพียงข้อคิดเห็นเท่านั้นครับ ส่วนจะมีบทบาทในการนำไปปรับใช้หรือไม่นั้นอยู่ที่ว่า ดีหรือไม่และนำไปเขียนโปรแกรมต่อยอดได้หรือไม่ อย่างไรด้วยครับ

สถานการณ์ที่เป็นในอดีตและตอนนี้คือ

  • ในแต่ละบทความ จะมีความเห็นอยู่จำนวน 25 ความเห็นต่อหน้า จากเมื่อก่อนเปิดให้ทุกความเห็นอยู่ในหน้าเดียวกันหมด
  • กล่องตอบความคิดเห็นเมื่อก่อน เป็นแบบต่อท้ายอย่างที่เป็นตอนนี้ แล้วได้ปรับให้เป็นแบบหน้าต่างใหม่ Pop up windows และกลับมาสู่การเป็นอยู่ท้ายบทความเช่นเดิม
  • หากบทความน่าสนใจและคนมาแสดงความเห็นเยอะ และประเด็นต่อยอดหลากหลาย และเจ้าของบันทึกมาตอบคำตอบบางครั้งจะจ่ออยู่อีกหน้าถัดไป

ปัญหาหรือการปรับตัวในการใช้ระบบในความเห็นส่วนตัว

  • สำหรับการให้ในแต่ละหน้ามี 25 ความเห็นนั้นเป็นเรื่องที่ดีมากๆ เพราะจะช่วยให้ไ่ม่ต้องโหลดข้อมูลมาซ้ำๆ ตลอดและอืดในการแสดงผล โดยเฉพาะบันทึกบทความที่มีคนแสดงความเห็นมากๆ ซึ่งอันนี้ นำไปสู่ในการพัฒนาที่ดีขึ้นมากๆ เลยครับ
  • กล่องตอบความเห็น จะว่าไป ทั้งแบบที่วางไว้ใต้บทความ และ แบบกล่องหน้าต่าง pop up ขึ้นมา (เปิดหน้าต่างใหม่มาแบบก่อนหน้านี้) ต่างก็มีส่วนดีทั้งสิ้นครับ คือการอยู่ใต้บทความ ก็เปิดปั๊บตอบได้เลย ไม่ต้องรอโหลดหน้าต่างใหม่ ซึ่งจริง การรอโหลดนั้นได้ฝังอยู่ในการเข้ามาในบทความนั้นแล้วครับ เพียงแต่เรารอมาก่อนแล้ว และไม่ได้รู้สึกมาก เพียงแต่การตอบความเห็นนั้น ต้องเืลื่อนขึ้นลงเพื่อไปจับประเด็น หากตอบหลากหลายประเด็นจะจับได้หมดบ้างไม่หมดบ้างครับ
  • พอมาเป็นแบบ Pop up windows ก็รู้สึกแปลกๆ ในตอนแรก และรอโหลด ว่าไปก็ดีมากๆ เช่นกัน เพราะการโหลดบทความมา ไม่ต้องรอให้โหลดกล่องข้อความที่จะตอบมาด้วย หากจะเพียงแค่อ่านเฉยๆ ไม่เปลืองการโหลดมาแสดงผล หรืออื่นๆ แล้วหากสนใจจะคลิกตอบก็คลิกหน้าต่างขึ้นมา แน่นอนหลายๆ คนสะดวก หรือแปลกๆ ในเบื้องต้น แต่ใช้ๆ ไป หน้าต่างบทความก็จ่ออยู่ความเห็นนั้นๆ อีกหน้าจอก็กำลังตอบ ทำให้เราเลื่อนตอบประเด็นได้ครบ มีข้อดีร่วมอยู่ด้วยไม่น้อย โดยไม่ต้องเลื่อนไปมาให้เสียเวลา แต่บางคนก็สะดวกบ้างไม่สะดวกบ้าง
  • และท้ายที่สุด ก็กลับมาเป็นแบบห้อยไว้แบบครั้งเก่า คือห้อยไว้ในท้ายบทความ ส่วนตัวผมเองยอมรับว่ายังชอบทั้งสองแบบคือ บางครั้งเพื่อให้ได้แบบเดิมก่อนหน้านี้ ผมเปิด Notepad ขึ้นมาแล้วพิมพ์เลย จากนั้นค่อยคัดลอกไปวาง เพราะไม่งั้นจะเลื่อนขึ้นลงอยู่หลายๆ รอบกว่าจะได้กดส่งความเห็น  หรือบางครั้งผมใช้การไปคัดลอกประเด็นที่ท่านผู้นั้นแสดงความเห็นมาใส่ในกล่องข้อความที่จะตอบ แล้วตอบทีละประเด็น ก็ได้ครับ ทำได้หลากหลายครับ
  • ผมเลยมีความเห็นว่า น่าจะมีให้ทั้งสองแบบในส่วนนี้ คือ ใครใคร่จะคลิก pop up ก็คลิก ใครใคร่จะพิมพ์เลย ก็พิมพ์เลย
  • ต่อไปคือ หากมีคนมาแสดงความเห็นเยอะ การตอบคำถามหรือการตอบความเห็นจะไปอยู่ในอีกหน้าหนึ่งทำให้ความเห็นแยกกันอยู่ซึ่ง โดยปกติก็โอเค คือต้องตามอ่าน คนที่มาแสดงความเห็น ก็อยากมาดูว่าเจ้าของบันทึกจะตอบอย่างไร ก็วิ่งไล่กันดูว่าอยู่ตรงไหนในหน้าไหนจนกว่าจะเจอ หากในหน้าเดียวกันก็หาได้เจอง่ายครับ
  • ในประเด็นนี้ สำหรับ การส่งเสริมนำไปสู่การจัดหมวดหมู่ของความเห็น หรือการตอบความเห็นของญาติมิตร หากเราสามารถทำให้มีการคลิกแล้วตอบได้ที่ความเห็นนั้นๆ ได้ด้วย แล้วแปะความเห็นนั้นๆ ที่เจ้าของบันทึกมาตอบ ติดไว้กับการตอบของผู้นั้นด้วยเลย ก็จะไม่ต้องเลื่อนขึ้นลงมากๆด้วย และอาจจะไม่ต้องมี Pop up windows ในการแสดงความเห็นด้วย ทำให้ผู้อ่านท่านใหม่ มาแล้วก็เจอว่า ออมีการแสดงความเห็นแบบนี้ แล้วตอบไว้แบบนี้ ทำให้ประเด็นที่ยั่วยวนหรือเด่นมีคนร่วม ลปรร. ได้อีกเช่นกัน ทำให้บรรยากาศในประเด็นนั้นๆ หลากหลายขึ้น อาจจะคลิกตอบที่คนนั้นๆ แล้วมีการขยายพื้นที่ให้แสดงกล่องข้อความเพื่อตอบได้ด้วย (อันนี้ต้องดูว่าเป็นไปได้ไหมในการเขียนโปรแกรม แต่ผมเชื่อมือทีมงานครับ หากคิดว่าเป็นข้อดี) ต่อไปเราจะไม่ต้องกังวลในการวิ่งไปหาประเด็นและวิ่งหาคำตอบกันอีกแล้วหากได้แบบนี้
  • การตอบความเห็น จึงเป็นได้สองกรณีคือ การตอบความเห็นหลักแบบทั่วไป คือป้อนไว้แบบความเห็นจากบทความ หรือแบบที่สองคือแสดงความเห็นจากความเห็นของผู้มานำเสนอความเห็นไว้ โดยทุกคนสามารถร่วมกัน ลปรร. ในประเด็นย่อยๆ เหล่านั้นได้ อาจจะเป็นหนทางหนึ่งในการนำไปสู่การจัดการความรู้ในด้านนั้นๆ มากขึ้นด้วยก็ได้ เพราะเป็นการจัดการขมวดเรื่องเดียวกัน ให้อยู่ด้วยกัน
  • อื่นๆ จากการเขียนบทความในบล็อก ที่ผมสังเกตมาคือ บทความนั้นเขียนมาสักพักแล้วจะกลายเป็นบทความนิ่งทันที เว้นแต่ว่า จะมีแฟนคลับหรือผู้สนใจมาตามอ่าน จากแพลนเน็ต หรือจากบล็อกโดยตรง หรือค้นพบจากการค้นหา ถึงจะมีการขุดขึ้นมาอีกครั้งตามบริบท แนวทางการพรวนหรือการสร้างระบบพรวนอัตโนมัตินั้นก็ต้องช่วยๆ กันผูกและเชื่อมโยงกันต่อไปครับ
  • สำหรับความเห็นอื่นๆ หรือท่านมีความเห็นอย่างไร เชิญท่านบรรเลงได้เลยครับ

แนวคิดที่ผมเสนอด้านบนก็คือ

  • ส่วนของบทความหรือบันทึก ของเจ้าของบล็อก
  • ความเห็นที่ 1 (คลิกปุ่มเพื่อเรียกกล่องข้อความเพื่อตอบใต้ความเห็นได้)
    • คำตอบของเจ้าของบล็อกต่อความเห็นที่ 1
  • ความเห็นที่ 2 (คลิกปุ่มเพื่อเรียกกล่องข้อความเพื่อตอบใต้ความเห็นได้)
    • คำตอบของเจ้าของบล็อกต่อความเห็นที่ 2
    • คำตอบของญาติมิตร ต่อประเด็นในความเห็นที่ 2
  • ความเห็นที่ 3
  • ...
  • ....
  • ......
  • กล่องข้อความเพื่อตอบคำเห็นทั่วไปจากบทความ (อาจจะมีปุ่มให้คลิกหากต้องการจะ Pop up หน้าต่างเพื่อจับประเด็นในบทความต้นขั้วของผู้เขียนบันทึก)

ลองคิดกันเล่นๆ นะครับผม อาจจะมีข้อดีข้อเสียในด้านอื่นๆ จากความเห็นที่ผมเสนอไว้ด้านบนนี้ครับ 

        แน่นอนว่า การนำเสนอความเห็นนี้ กระทบต่อการออกแบบระบบฐานข้อมูลในส่วนของการจัดการความเห็นอย่างแน่นอนครับ เพราะต้องมีความสัมพันธ์เพื่อระหว่างความเห็นกับความเห็นด้วยกัน โดยที่มีความเห็นส่วนหนึ่งเป็นแม่ของความเห็นย่อยๆ ครับ แต่ผมก็เชื่อมือว่าทำได้ แต่กระทบแน่นอนครับ (ส่วนนี้คงแล้วแต่ว่าจะเกิดผลดีมากน้อยแค่ไหนครับ)

หมายเหตุ...ที่แยกมาเขียนไว้เป็นบันทึกใหม่แทนการไปเขียนไว้ในบันทึกของต้นกล้า ก็เพื่อจะรับความเห็นจากท่านอื่นๆ ด้วยครับ เพื่อถกกันก่อนนะครับ

กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับ

เม้ง 

หมายเลขบันทึก: 161705เขียนเมื่อ 27 มกราคม 2008 16:47 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:30 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

กราบสวัสดีครับท่านครูครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

        ในกรณีที่ผมตอบแบบกระทันหันแบบนี้ คือจะเป็นเรื่องที่ดีไม่มีปัญหา แต่เป็นไปได้ยากครับ ที่จะทำให้เกิดแบบนั้นและตอบสนองได้ทันเวลา

การตอบบทความในความเห็นของท่านครูอาจจะมีการจัดเรียงความเห็นย่อย อยู่ในกรอบที่เหลื่อมล้ำไปทางขวานิดหน่อยเพื่อให้รับรู้ว่านี่อยู่ในเรื่องต่อเนื่องเกี่ยวข้อกับความเห็นที่ 1 ประมาณนี้ครับผม

อิๆๆๆๆ  ตอนนี้ได้แค่คิดครับ... ช่วยทำบ่ได้ครับผม...

กราบขอบพระคุณมากๆ นะครับ 

สวัสดีค่ะ อ.เม้ง ได้ความรู้ดีค่ะ

ขอถามเพื่อเป็นวิทยาทาน

อยากเอารูปที่เป็นภูเขา เลากา เหมือน อ.เม้งทำน่ะ ทำอย่างไรคะ

มีรูปวิว สวย ๆ อยากทำมั่ง อิอิ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับคุณบัวบัวปริ่มน้ำ

  • ยินดีต้อนรับครับผม
  • ไว้ให้ทางทีมงานอนุญาตให้เพิ่มเติมและแต่งธีมกันเต็มที่ผมจะเขียนบทความแนะนำให้นะครับ ตอนนี้คาดว่าทางทีมยังแก้ไขระบบกันยังไม่ลงตัวนะครับ
  • เตรียมภาพกันเอาไว้ก่อนนะครับ ที่อยากจะวางในตำแหน่งต่างๆ นะครับ แล้วจะแนะนำให้นะครับ
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ 
สวัสดีค่ะน้องเม้ง พี่อยากให้จอกว้างแบบเม้ง แต่พอพี่ copy div#page-site {width: 100%;} div#page-owner {width: 97%;} จะให้แคบหรือกว้างก็ปรับค่าเอาที่ 97% นี่ล่ะครับ div#sidebar2 div.sidebar-left {width: 29%;} div#sidebar2 div.sidebar-left-compact {width: 27%;} div#sidebar2 div.sidebar-right {width: 70%;} จอก็แคบเหมือนเดิมเป็นเพราะอะไรน้า

ขอบคุณค่ะ

  • ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ครบทุกด้านเลยเนอะ
  • อย่างน้อย เราได้รู้เรื่อง IT กะเขาไปพร้อมๆ กัน แม้ว่า จะหัดทำแต่ทว่า...ก็อยากเรียนรู้ทุก ๆ ด้าน
  • เรียนรู้อย่างไรก็ไม่หมด ต้องค้นคว้า ศึกษา เพิ่มเติมตลอดเวลา
  • เพราะว่า ยุคนี้ สมัยนี้ IT รวดเร็วมาก เราต้องเป็นมนุษย์ IT เพื่อติดตามข่าวสารให้ทันเหตุการณ์
  • ขอบคุณอีกครั้ง ค่ะ จะคอยติดตามมาเก็บเกี่ยวความรู้นะคะ

 

 สวัสดีครับพี่อุบล จ๋วงพานิช

        อิๆๆๆ สบายดีนะครับ ผมกลัวจะโดนดุนะครับ เนี่ยเพราะว่าน้องมะปรางและทีมงานขอมาว่าอย่าเพิ่งแต่งธีมให้รอสักหนึ่ง อาทิตย์ก่อน เพราะทางทีมงานกำลังจัดการการเปลี่ยนแปลงและแก้ไขระบบอยู่ครับ เพราะทุกท่านคงยุ่งและเกรงว่าจะไม่มีเวลามานั่งตอบในส่วนการแก้ปัญหาของ CSS นั้นนะครับ

        เดี๋ยวจะโดนกล่าวหาว่าชี้โพรงให้กระรอกนะครับ แต่พี่ไม่ใช่กระรอก น่าจะชี้ทางได้นะครับ

สำหรับ การขยายหน้าจอนั้น ใช้ CSS นี้ได้เลยครับ อันนี้ผมคัดลอกมาจากโพรงเหมือนกันนะครับ เลยคิดว่าการปรับความกว้างหน้าจอนั้น น่าจะทำได้ก่อน และคงไม่กระทบกับระบบมากๆ หากมีปัญหาที่อาจจะส่งผลก็ให้เอา CSS นี้ออกนะครับ (เพียงแค่บรรทัดเดียวนะครับ)

div#page {width: 85%;}

 ตัวที่กำหนดความกว้างก็คือ 85% ในบรรทัดแรกนะครับ พี่แก้ไขตรงนั้น ก็จะได้ความกว้างมานะครับ ตามที่ต้องการ

สำหรับภาพใส่ส่วนต่างๆ เอาไว้ก่อนนะครับ จนกว่าทางทีมงานจะโอเคนะครับ จริงๆ ผมได้เขียนไว้ในบทความเก่าในลานทดสอบนะครับ 

ปล. หากเกิดปัญหาที่เกิดจาก CSS นี้ให้เอาออกนะครับ แต่ผมเชื่อว่าได้นะครับ ในโคดเิดิมของพี่นั้น ที่ไม่ได้เพราะว่า

ชื่อของ div#page-site {width: 100%;}   มันเป็นคนละตัวกับที่ทางทีมงานกำหนดใหม่ครับ

โดยเปลี่ยนจาก

div#page-site

เป็น

div#page
ขอให้สนุกนะครับ 

สวัสดีค่ะ ครูเม้ง

ป้าแดง ชอบทั้งสองแบบค่ะ

เห็นด้วยกับความคิดเห็นของครูเม้งค่ะ ว่ามี pop up ใช้ดูข้อความ แลกเปลี่ยนได้ง่ายกว้าง

ขอบคุณสำหรับ โค้ดด้วย ป้าแดงขออนุญาต เอาไปขยายหน้าจอบันทึกป้าแดงนะคะ

ขอบคุณค่ะ

สวัสดีครับคุณบัวปริ่มน้ำ

        ด้วยความยินดีครับ หากช่วยเหลือได้ครับ ขอให้สนุกในชุมชนแห่งนี้นะครับ สนุกในการทำงานนะครับ

สวัสดีครับคุณป้าแดงpa_daeng

        ขอบคุณมากครับ สำหรับความเห็นนะครับ คือสำหรับความเห็นสั้นๆ และตอบสั้นๆ นั้น ไม่ค่อยมีปัญหาในการจำความคิดไปตอบเท่าไหร่ครับ แต่สำหรับความเห็นยาวๆ นั้นจะกระทบพอสมควร แต่ยังไงก็ไม่เกินความพยายามนะครับ เราใช้ในส่วนที่มีและให้กำลังใจทีมงานไปเรื่อยๆ วันหนึ่งก็จะพัฒนาดียิ่งๆ ขึ้นไปครับผม

        สำหรับโค๊ดการขยายหน้าจอ ในหนึ่งบรรทัดนั้นผมคิดว่าคงไม่มีผลใดๆ กับระบบครับ และอีกอย่างผมเองก็ตัวใหญ่ครับ โดยเฉพาะขยายออกทางข้างครับ การให้อยู่ในกรอบ แบบเดิมทำให้อึดอัดนิดหน่อยครับ เลยกราบขออนุญาตปรับให้กว้างขึ้นตามห่วงยางรอบเอวนะครับ ฮิๆๆๆๆ

ขอบพระคุณมากครับ 

วันนี้มาทดลองทำดู ทำได้แล้วค่ะ

ขอบคุณค่ะ    คุณครูเม้ง....

สวัสดีครับพี่ อุบล จ๋วงพานิช

        ดีใจด้วยครับ และด้วยความยินดีนะครับผม

มีความสุขในการทำงานนะครับ
 

  • แวะมาเยี่ยมน้องค่ะ
  • สบายดีนะคะ

สวัสดีครับพี่ Bright Lily

        สบายดีนะครับพี่ ยินดีกับพี่ด้วยครับผม มีความสุขมากๆ นะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท