ผอ ใหม่ให้กำลังใจ ในเวทีสัญจรตึกนรีเวชกรรม

วันที่ 11 ม.ค. 2551 

คุณหมอต๋อย(สมศักดิ์)   และ

คุณอำนวยใหม่ซิงๆของเราคุณแจ๋ว สุจิตตรา นันทเจริญ

พร้อมด้วย น้องเบิร์ด จาก สุขศึกษา น้องเอ้ย จากศูนย์คุณภาพ ช่วยกัน สร้างบรรยากาศความปลอดภัย เปิดเวที เชื้อเชิญให้เล่า งานที่ภาคภูมิใจ ที่ทำแล้วรู้สึกดี  โดยเล่าถึงวัตถุประสงค์ทีมาเยี่ยมให้ทีมงานฟัง 

ทางหัวหน้าหน่วยงาน นรีเวช  คุณผ่องศรี จิตมโนวรรณ หรือพี่แจ้ของน้องๆ จัดมุม ให้เยี่ยมที่ โต๊ะกินข้าว ผู้ป่วย

สถานที่คับแคบนิดหน่อย แต่ไม่เป็นอุปสรรค ในการเล่าถึงการทำงานของทีมเธอ   

คุณผ่องศรี : บรรจุเข้ามาทำงานที่รพ.แห่งนี้ตั้งแต่ปี 2525 ชอบทำงานด้านแม่และเด็กตั้งแต่เป็นนักศึกษาพยาบาลทำงานด้านแม่และเด็กอยู่ 10 กว่าปี จึงย้ายมาอยู่ นรีเวชกรรม แรกๆก็ไม่ค่อยชอบเท่าไหร่เพราะชอบงานด้านแม่และเด็กมากกว่าแต่พออยู่มาสักพักก็รู้สึกรักงานในด้านนี้ค่ะ 

 ทำมาได้ 9 ปีกว่าย่างเข้าปีที่ 10  แล้ว ประทับใจในทีมงานที่ให้ความร่วมมือดีมาก ภูมิใจค่ะที่เราสามารถดูแลผู้ป่วยจนหายเป็นปกติได้

ก่อนที่ผู้ป่วยจะกลับบ้านทางเราก็จะมีนามบัตรเล็กๆ ให้ก่อนกลับเพื่อให้สามารถโทรมาปรึกษากับเราได้ ส่วนใหญ่ที่โทรมาปรึกษานี่จะเป็นเรื่องการตั้งครรภ์ในวัยเรียนมากกว่า

  ผู้ป่วยที่เราดูแลเขาจนหายดีแล้วบ้างก็นำผลไม้ หรือกระเช้าของขวัญมาให้อยู่เสมอบางทีก็ทำน้ำเงี้ยวมาเลี้ยง อย่างวันนี้   ก็มีคนคนทำน้ำเงี้ยวมาเลี้ยงเจ้าหน้าที่ในหน่วยงาน 1 หม้อค่ะ 

  

พี่บุญ : เดิมทีทำงานเป็นผู้ช่วยเหลือคนไข้ที่ ICU มาก่อนแล้วไปศึกษาต่อในด้านการพยาบาลพอจบมาก็อยากจะมาทำงานที่นรีเวชกรรมเพราะ เป็นเรื่องที่ใกล้ตัว พอมาทำงานที่นี่ก็ประทับใจค่ะทุกคนสามัคคีกัน  ดีใจที่เราสามารถดูแลผู้ป่วยจนปลอดภัยกลับบ้านได้ ผู้ป่วยทุกคนก่อนกลับบ้านก็จะมาขอบคุณเราที่เราให้ความช่วยเหลือดูแลเขาจนปลอดภัยและมีคำชมมาให้พวกเราที่ปฏิบัติงานอยู่ทำให้เรารู้สึกสุขใจค่ะ 

คุณฐิติสุดา : มาอยู่ที่นี่ เพราะว่าเป็นงานที่เราถนัด ทุกคนในหน่วยงานให้ความไว้วางใจกันเป็นกันเอง และที่สำคัญคือเราได้ช่วยเหลือผู้ป่วยให้ปลอดภัยโดยเฉพาะผู้ป่วยวิกฤต 

 อยากจะทำงานเชิงรุกเรื่องเพื่อนใจวัยรุ่น เพื่อสอนให้นักเรียนเข้าใจเรื่องโรคทางนรีเวชที่มีเพศสัมพันธ์ก่อนเวลาอันควรเพราะตัวเองก็มีลูกอยู่ในช่วงวัยรุ่นด้วย 

คุณวีนารัตน์ : ภูมิใจที่ได้ที่ได้ทีโอกาสเป็นวิทยากรถ่ายทอดความรู้ให้ผู้อื่น และให้คำปรึกษาทางโทรศัพท์ที่มีผู้โทรมาปรึกษา  เรามีศูนย์การทำงานอยู่ที่ OPD  นรีเวชกรรม ก็รู้สึกภูมิใจค่ะที่เราให้ความช่วยเหลือเขาได้ส่วนใหญ่ที่โทรมาปรึกษานี่จะเป็นเรื่องการคุมกำเนิด และการตั้งครรภ์ 

คุณกนกวรรณ : เพิ่งมาทำงานที่หน่วยงานแห่งนี้ได้เพียง 1 เดือน กำลังอยู่ในช่วงปรับตัวค่ะ ที่มาอยู่ในหน่วยงานแห่งนี้นี่มาด้วยความเต็มใจ ก็ได้เจองานใหม่ๆก็ประทับใจพี่ๆ ทุกคนที่ให้คำแนะนำในเรื่องที่ยังไม่รู้และไม่เคยเจอค่ะ 

คุณอัญชลี :  มาทำงานที่4 – 5 แล้วค่ะ เดิมทีทำงานอยู่ที่ศูนย์มะเร็งลำปาง ประทับใจที่พี่ๆ ช่วยดูแลน้องใหม่และคอยสอนงาน ก็เจอประสบการณ์ใหม่ๆ ภูมิใจที่ได้ดูแลผู้ป่วยทุกคนที่เข้ามาแล้วเขาสามารถกลับไปใช้ชีวิตในสังคมได้อย่างปกติค่ะ 

 

คุณรุจิรา : ย้ายมาจากหน่วยงานอายุรกรรมชาย 2 อยู่มาได้ปีกว่าแล้วค่ะตอนอยู่ที่ อช.2 ก็สนุกแต่ก็อยากลองเปลี่ยนงานดูบ้างจึงย้ายมาที่นี่พอมาแรกๆก็กังวลกลัวจะว่าจะทำไม่ได้ แต่พอมาจริงๆ พี่ๆ เขาก็สอนให้ทุกอย่างทำให้มีความมั่นใจในการทำงาน ผู้ป่วยส่วนใหญ่ของที่นี่ส่วนใหญ่จะผ่าตัดเนื้องอกที่มดลูก บางทีก็มีเรื่องทาง MED ด้วยทำให้เราสามารถให้คำแนะนำพี่เขาได้ ก็ภูมิใจค่ะ 

ป้าเพ็ญ : ทำงานที่นี่มา 28 ปีแล้วไม่เคยย้ายไปไหนเลย ทำที่นี่มาตลอดจะเกษียณปีนี้แล้ว 

น้องใหม่ : ทุกคนที่หน่วยงานแห่งนี้อัธยาศัยดีทุกคน ภูมิใจในเรื่องที่ตัวเองมีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วย เช่น เข็นOxygen เปิดวาวล์  เราจะ เตรียมการไว้รอเลย   อยู่งานอายุรกรรมมาก่อน ทำให้มีความรู้ทางด้านนี้ค่ะ 

คุณสดศรี : ทำงานมาเกือบ 20 ปี ประทับใจที่สามารถดูแลเครื่องมือให้พร้อมใช้และสามารถช่วยแพทย์ทำหัตถการได้ซึ่งตรงส่วนนี้พี่ๆ เขาจะสอนให้เรามีความรู้ในด้านนี้ทำให้สามารถปฏิบัติงานได้ดี 

คุณนงลักษณ์ : เป็นคนที่ไม่ชอบเลือด พอมาทำงานที่นี่ครั้งแรกมาเจอเลือดเกือบเป็นลม พอหลังๆ เริ่มชิน ก็มีความสุขใจที่ได้มีส่วนร่วมในการดูแลผู้ป่วยให้ดีขึ้นและหายจากโรคค่ะ 

วันนี้ พิเศษกว่าทุกรอบนะคะ   คุณ พบ พลวรรตได้ เรียนเชิญ ท่านผู้ อำนวยการ นพ สุทัศน์ ศรีวิไล  มาร่วมเยี่ยมในช่วงท้ายกับพวกเราด้วย ท่านนั่งฟังอยู่ครู่ใหญ่ แล้วเสริมว่า อาชีพทำงานในโรงพยาบาล มีความสุข ที่ได้ช่วยเหลือคนได้ตลอดเวลา  ท่านร่วมแจม เล่าเรื่องหนึ่งที่ท่านจำได้ดีว่า

 ตอนเดินทางจาก กรุงเทพมาเชียงใหม่โดยรถไฟคราวหนึ่ง  ภรรยาท่าน คุณ รุ่ง   เธอไปห้องน้ำ ก่อนรถจอดที่อุตรดิตถ์   ไปพบหญิงมีเลือดกองเต็มตัวเต็มพื้น ในห้องน้ำ   สอบถามว่า เพราะไปทำแท้ง มา   เลยลงรถไฟ กลางทาง หารถไปส่งโรงพยาบาล ซึ่งใช้เวลาพอควร เพราะคนรถก็ กลัว ไม่อยากไป    เมื่อพาไปส่งถึง โรงพยาบาล ไปฝากไว้ ในความดูแลแพทย์เวรที่บังเอิญ เป็นรุ่นน้องอีก

ส่งเข้านอนที่ตึกเรียบร้อย ก็เย็นแล้ว หารถกลับเชียงใหม่ไม่ทัน ท่านเลยไปแวะหาเพื่อน เก่า  ที่ไม่ได้เจอกันนานแล้ว และพัก ที่โรงแรมในอุตรดิตถ์  แต่พอนึกถึงวันนั้นก็มีความสุขทุกที ที่ได้ช่วยเหลือคนทุกข์ ลำบาก และยังได้เจอเพื่อนเก่าที่รักกันด้วย 

 

AAR

 เกินความคาดหมาย-     

      ทุกคนได้ถ่ายทอดความรู้สึกให้ผู้อื่นฟัง-        

  ภูมิใจที่ท่านผู้ใหญ่มารับฟัง-         

มีความเป็นกันเอง-         

ได้มีโอกาสพูดและแสดงความคิดเห็น-         

 คิดว่าจะเครียดแต่ไม่ใช่-         

ดีใจที่ได้รู้จักผอ.ใหม่-         

คนเข้าร่วมเยอะ-         

บรรยากาศไม่เครียด-         

บรรยากาศอบอุ่นอยากให้มีบ่อยๆ-         

ตอนแรก เจ้าหน้าที่ นั่งซ้อนกัน เป็นสอง สามแถว ไม่เห็นหน้ากันทั่ว พอ ขอให้ขยายวง นั่งไม่ให้ซ้อนกัน บรรยากาศดีขึ้นเยอะเลย-         

ทุกคนให้ความร่วมมือกัน 

ต่ำกว่าความคาดหมาย-         

ทีมงานมาช้า-         

เสียดายผู้บริหารของสูติกรรมไม่ว่างเลยไม่ได้มาร่วม-          เวลาน้อย

โครงสร้างตึกมีพื้นที่ใช้สอยคับแคบ

 ท่าน ผู้อำนวยการ ได้ให้กำลังใจผู้ปฏิบัติงานตอนท้ายสุดว่า

 “เวทีนี้ทำให้เรารู้ว่าสังคมยังมีคนดีเยอะ พอเราได้พูดทำให้เราไม่ลืมว่าเราเคยได้ทำสิ่งที่ดีๆ อะไรไว้บ้าง อาชีพอย่างเราทำความดีได้ทุกที่

อย่ามีความสุขคนเดียวให้มาเล่าสู่กันฟังจะได้มีความสุขมากๆทั้งผู้ฟังและผู้เล่า ให้ทำบ่อยๆเราจะได้มีความสุข”

[เบิร์ด]

สวัสดีค่ะคุณหมอหน่อย

เวทีนี้บอกให้รู้ว่าคับที่อยู่ได้ค่ะ อิ อิ อิ

รูปแบบการนั่งเป็นสิ่งที่เบิร์ดกังวลตั้งแต่แรกเลยค่ะ เพราะที่จำกัดทำให้พี่ๆตั้งเก้าอี้แบบเรียงซ้อนกันทำให้ผู้ที่อยู่ข้างหลังรู้สึกเป็นคนนอก แต่คุณหมอหน่อยได้ช่วยคลี่คลายปัญหานี้ ด้วยการขอให้เลื่อนเก้าอี้จนเห็นหน้ากันทั้งหมด ( เท่าที่จะทำได้ ^ ^ ) บรรยากาศเลยดีขึ้นทันตาเลยล่ะค่ะ คราวนี้ป้าเพ็ญไม่หลบหน้าคุณหมอต๋อยแล้ว ฮี่ ฮี่ ฮี่

ความผูกพันระหว่างคนทำงานด้วยกันทำให้เกิดสายใยเชื่อมใจสู่ใจที่แน่นเหนียว ผูกพันยาวนานจนพอถูกถามว่าถ้าจะย้ายจะยอมย้ายมั้ย เราก็ได้คำตอบที่น่ารักและเด็ดเดี่ยวอย่างที่สุดว่า " ไม่ " ^ ^

เรื่องเล่าของท่าน ผอ.ก็เป็นสิ่งที่เราชื่นใจที่ได้ฟัง และยินดีที่ท่านเป็นกันเอง น่ารักเป็นหนักหนา ส่งที่ท่านทิ้งท้ายไว้ทำให้เรายิ้มกว้างกันด้วยความภูมิใจเลยเนาะคะ..

อย่ามีความสุขคนเดียวให้มาเล่าสู่กันฟังจะได้มีความสุขมากๆทั้งผู้ฟังและผู้เล่า ให้ทำบ่อยๆเราจะได้มีความสุข

กรารับฟังผู้อื่นทำให้ใจของเราน้อมลงต่ำ ไม่ยึดติดกับตัวตน ..การบอกกล่าวเรื่องราวที่เราภูมิใจเป็นการเสริมสร้างความภาคภูมิใจในตนเอง ทำให้เรามีพลังที่จะก้าวเดินต่ออย่างมั่นคง ล้วนเป็นการกระทำที่ Win - Win ทั้ง 2 ฝ่ายเลยล่ะค่ะ

ขอบพระคุณมากค่ะสำหรับการทำให้ทราบว่าความสุขอยู่ใกล้ๆแค่นี้เอง

^                     ^

 

[พญ รวิวรรณ หาญสุทธิเวชกุล]

น้องเบิร์ด ที่รัก

มาพร้อมกับความอบอุ่น เลย

ดีใจ้ ดีใจ หละ ที่เบิร์ด มาเพิ่มเติม ข้อมูล และความรู้สึก

จะโทรหาเบิร์ด จะชวนมา ในเวทีสัญจร พิเศษ วงเล็ก จะชวนมาประชุม กรอบ และช่วยคิดระบบ ก็ มีเหตุให้ชุลมุนอยู่ ทุกครั้งๆ ไป

 ไม่ได้คุยกัน F2F ซะที

นะคะ