เบิร์ดที่รัก
เป็นความโชคดี ที่ได้เจอ น้องเบิร์ด คุณ ลิขิต มือทอง อ๊ะ มะใช่ มือ เพชร ละมั้ง
โชคดี อีกขั้นคือ น้องเบิร์ด มีจิตอาสา มาช่วยงานเวทีสัญจร ด้วย
ขอบคุณที่ช่วยมาเพิ่ม เรื่องคุณแม่ที่บังเอิญ มานั่งเก้าอี้ยาวกับผู้ป่วยอื่นๆ เพื่อรอลูกสาวพยาบาล(พี่เกด)ทำงานอยู่ และได้มีโอกาส ได้ฟังผู้ป่วยที่นั่งข้างๆชมลูกสาวให้ได้ยินเต็มๆ สองหู
อื้อ ฮือ เรากันฟังแล้ว ยอดจริงๆ
ถ้าได้ยินคนชมเอง หรือใครได้ยินและมาเล่าให้เธอฟังก็ คงจะดีใจ แต่คงจะไม่ แสนจะดีใจแบบสุดยอด เท่ากับคุณแม่ที่รักของเธอมาได้ยินอย่างนี้
สุข ของลูกยกกำลัง สอง สุขของแม่ก็ยกกำลังความภูมิใจไปอีก
คุณแม่พี่เขาจะมีความสุขล้นขนาดไหน (นึก แล้ว ยังอยากให้เป็นแม่เราบ้างเนาะ)
กลับมาที่โรงพยาบาล สังคมเล้กๆของเรา อีกที
เจ้าหน้าที่เรายังต้องการการให้กำลังใจ ในการทำความดีงาม อีกมากๆ
คนเล็ก คนน้อย ในโรงพยาบาลทุกจุด ทำดีกันอยู่ทุกวันทุกเวลา แต่ถ้าไม่มีใครยืนยันว่าดี ทำไป ปี สองปี สามปี สิบปีจนหลายสิบปี และยังสามารถทำต่อในสังคมแบบนี้ ได้ต่อเนื่องจนเดี๋ยวนี้
ต้องถือว่า จิตใจแข็งแรงมาก มีความอดทน อดกลั้น และการควบคุมตัวเองดีมาก เก่งมากๆ สมควรได้รับการยกย่องสรรเสริญ
ขณะที่รอบตัวเรา สังคมนี้ ยังมีคนทำไม่ดี ไม่งาม หรือบางคนเรียกได้เลยว่าทำชั่ว แต่กลับได้ดี มีให้เห็นมากมาย และสังคมยังหลง ชื่นชม คนร่ำรวย คนสร้างอิทธิพล
ความรู้สึกว่า ชั่ว ไม่เป็นไร โกงไม่เป็นไร ขอให้ ร่ำรวย ขอให้มีตำแหน่งใหญ่ๆ
หมอเอง อยากถามว่า
นี่มันอะไรกัน
ปล่อยให้ คนทำไม่ดี ได้ดีได้ยังไง
และ
ปล่อยให้คนดี ทำดีโดยไม่สนับสนุนได้ไง
คนตั้งใจทำดี ก็จะลดน้อยถอยลงเรื่อยๆ ในที่สุดจะเหลือคนดี เป็นบุคคลในอุดมคติ น้อยนิดเพียงหยิบมือเดียว
เรามาเพิ่ม กำลังใจ ให้ คนที่จิตใจแข็งแรง ทำดี ไม่หวังผลตอบแทนที่มีอยู่เต็มไปหมดในโรงพยาบาล เอามาเป็นตัวอย่าง เอาคุณค่าในตัวเขา เป็นตัวก่อความดี ให้ลุกลามขยายวงให้คนทำดี เสียสละเพิ่มขึ้น ต่อๆไป
วันจันทร์ ที่ผ่านมา ทีมจิตอาสาก็ นำเอาเวทีสัญจรไปก่อความดีให้คนรุ่นใหม่ นิสิตแพทย์ปี 4 ของเชียงราย 24 คน
น่าประทับใจในความคิดของคุณหมอใหม่มากๆ น้องเบิร์ด ลองอ่านที่นี่ นะคะ