จะรักกันไปทำไม
|
จะรักกันไปทำไม
อ้างอิง - ภาพ http://smcharity.multiply.com/ ในท่ามกลางความเหน็ดเหนื่อย ยามรู้สึกอึดอัด ทดท้อ หรือรันทดใจ คำถามจากความรู้สึก ที่เราจะถามตัวเองว่า จะรักกันไปทำไม ไม่ใช่คำถามเพียงถามเล่นเล่น เอามันส์เอาฮา หรือเพียงสนุกสนานผ่านชีวิตไปธรรมดาเท่านั้น บ่อยครั้งเราก็เฝ้าถามไถ่กันอย่างเอาเป็นเอาตาย เพียงเพราะข้ามคืนที่ผ่านมา อาจจะมีเพื่อนเราสักคน กำลังจะฆ่าตัวตาย เพียงเพราะคนรักตีจาก อาจไม่มากมายสำหรับผู้คนจิตใจเข้มแข็ง แต่รุนแรงหนักหน่วงสำหรับบางคน โดยเฉพาะคนที่ฝากหัวใจไว้กับคนอื่น เมื่อยามเผลอไปฝากใจไว้ให้คนอื่นดูแล หรือลืมคิดไปว่า ไม่มีใครจะเข้ามาดูแลใจให้ใครได้ดีไปกว่าตัวเรา แต่พูดไปทุกคนก็เหมือนรับรู้ เรื่องราวไม่ยากเย็นมากมาย แต่ต้องคอยถามใจ และคอยลำดับความรู้สึกตัวเองให้ดี เพราะวันดีคืนดี คำถามเจ็บปวดแทงใจเช่นนี้ อาจย้อนกลับมาทิ่มแทงให้ต้องเจ็บปวดใจ บ่อยครั้งคำถามง่ายง่าย ธรรมดาธรรมดานี้แหละ ที่ทำให้เราต้องคิดกันหนัก คิดกันนานไปกับชีวิตของเรา อยากอยู่อย่างไร อยากทำอะไร ทำไมต้องย้ายงานย้ายบ้านตามคนรัก ทำไมต้องมานั่งตกลงเจรจาว่าความกันให้นานสองนาน เจรจากันทีก็พาลจะทะเลาะเบาะแว้ง คู่ไหนคนไหนที่อธิบายกันได้เพียงพูดคุย ก็ดูง่ายและน่าอิจฉาสำหรับคนอื่น คนไหนคู่ไหนคุยไม่เป็น ก็ยิ่งจะพาลอึดอัดใจเพิ่มเติมมากขึ้น ยังไม่ต้องนับรวมกับความสามารถในการไกล่เกลี่ย เพื่อให้เรื่องราวขัดแย้งรุนแรงยุติ หรือสมานฉันท์ให้ชีวิตกลับมาปรองดองชื่นมื่น ยิ่งใครมีเพื่อนเยอะ และเป็นคนอารมณ์เย็น ทำให้เพื่อนได้ทุกอย่าง ยิ่งต้องพานพบกับเรื่องราวหนักใจของเพื่อน ที่ทำให้เราต้องคอยถามตัวเอง และคอยถามไถ่เพื่อนอยู่เสมอ ผมมีเพื่อนหลายคน ที่นิสัยอ่อนโยนต่อเพื่อนทุกคน กลับต้องคอยแบกรับภาระในการดูดซับอารมณ์ คอยนั่งฟังเพื่อนฝูงปรับทุกข์ ลำดับอารมณ์เจ็บช้ำให้ทยอยออกมา หรือกระทั่งต้องคอยเจรจาความในโทรศัพท์กับคนรักของเพื่อน เพื่อนในแบบนี้ทั้งน่ารักและน่าเห็นใจ ในความโอบอ้อมอารีซึ่งกินพื้นที่ชีวิตมากมาย เหมือนชีวิตต้องเพิ่มหน่วยความจำ เพิ่มหน่วยการทำงานพิเศษ
เพื่อคอยแนะแนวชีวิตอันละเอียดอ่อน คอยตักเตือนเพื่อนให้อยู่กับร่อง อยู่กับรอยทางที่ควรจะเป็น และคอยประคองเพื่อนยามเมามายไม่ได้สติกลับบ้าน ใครมีมิตรสหายเช่นนี้ นับเป็นหนึ่งในบุญชีวิต ที่สามารถเกิดมาท่ามกลางความรัก ความอบอุ่น และห่วงใยของเพื่อน แม้ว่าเพื่อนจะไม่สามารถแทนที่คนรัก แต่บ่อยครั้งก็แบกเรากลับไปนอนบ้านได้บ่อยครั้งกว่าคนรัก ยามเห็นผู้คนด่าทอ เห็นผู้คนโกรธเคืองระเบิดใส่กัน ไม่เท่านั้นที่ยังอาจมีการนินทาลับหลัง ยังไม่นับจุดเริ่มเพียงเล็กน้อย จากระเบิดทางอารมณ์ความรู้สึก ยามคนขับรถอารมณ์หงุดหงิดมักจะตะโกนด่าคนอื่นที่ตนไม่พึงใจ หรืออาจหนักหน่อยหากไม่สามารถควบคุมตนเองได้ ยามระเบิดอารมณ์ให้ของลับกับคนอื่น หากโชคร้ายทั้งสองฝ่าย เกิดเป็นมนุษย์โมโหร้ายทั้งคู่ เรื่องราวก็มักไม่จบลงด้วยดี เพราะการต่อยตีย่อมเกิดขึ้น และเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย ยังไม่ต้องนับกับความรุนแรงในระดับโครงสร้าง ความเกลียดชังบางอย่างอันฝังรากลึก บางเรื่องก็ฝังไว้จนเราหดหู่ ด้วยเรื่องราวเพียงง่ายดาย จากการดูถูกเหยียดหยาม ด้วยอคติในใจจากการแบ่งแยกและประณาม ไม่ใช่เพราะวิธีคิดเช่นนี้หรือ เราจึงได้เห็นผู้อยากแบ่งแยกดินแดนทั่วโลก ตัดหัวผู้คนที่ไม่รู้เรื่องไม่มีความผิดใดใด โดยอ้างว่าเป็นความชอบธรรมที่จะกระทำ และสิ่งที่ตนทำนั้นถูกต้อง ไม่ใช่เพราะความคิดเช่นนี้หรือ ที่ทำให้โลกเราวันนี้ เบี้ยวกันเห็นเห็น ไม่ใช่เบี้ยวกันเพียงทฤษฎีทางวิทยาศาสตร์ แต่เป็นโลกใบเบี้ยว ที่โย้ไปเย้มาเพราะหัวใจมนุษย์บิดเบี้ยว เพียงเพราะใจใครหลายคนในโลกแบกอคติแห่งชีวิต แบกความโกรธแค้น เคียดแค้นชิงชัง เพราะการทำร้ายทำลายผู้อื่น เพียงเพราะหัวใจเขาไร้รัก เพียงเพราะความจริงในชีวิตของเขาเหล่านั้นไร้ซึ่งความรัก ไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้หรอกหรือ ที่เรายังคงเชื่อมั่นผูกพัน ที่เรายังคงรักกัน เพราะเรารู้ว่าความรักนั้นดีงาม และ ความโกรธแค้นนั้นชั่วร้าย ไม่ใช่เพราะเหตุผลนี้หรอกหรือ
หมายเหตุ : ภาพถ่ายนี้เป็นผลงานสร้างสรรค์ และร่วมกันสร้างสรรค์ เพื่อสร้างชุมชนแห่งไมตรีจิต รวบรวมความช่วยเหลือ และน้ำใจไมตรี ในการสนับสนุนการทำงานของวัดพระบาทน้ำพุ หากสนใจ ภาพถ่าย ภาพโปสการ์ต สามารถติดต่อ ได้ที่ http://smcharity.multiply.com/ |
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น