ความประทับใจที่มีต่อครู : ครู…แสงสว่างกลางใจศิษย์

 ครูคือภาพความจริงสิ่งที่พบ         ศิษย์น้อมนบกราบลงที่ตรงหน้า

รากแก้วแห่งความดีมีเมตตา              ครูนำพาหยั่งรากลึกตรึกกมล
เป็นต้นกล้าชั้นดีที่เห็นได้                   สังคมไทยร่มเย็นนั้นเป็นผล
แผ่กิ่งก้านกว้างไกลได้ยินยล              ไทยทุกคนมีครูดีชี้แนวทาง             
         ครูในความรู้สึกยังแจ่มชัด อบอุ่น ประทับใจอยู่เสมอ คำถามง่าย ๆ สั้น ๆ แต่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ ความห่วงใย “ไม่สบายหรือเปล่าจ๊ะ” “ทำการบ้านเสร็จไหม” “ทานข้าวเช้ากับอะไร”“เข้าใจไหม” และอีกหลาย ๆ ประโยค ซึ่งล้วนแต่อาทร ทุกประโยค ทุกอิริยาบถของครูเหมือนแถบบันทึกภาพชั้นดีฉายกลับไปกลับมาในใจไม่เคยสะดุด
      ครูเป็นผู้อุทิศตนต่อความไม่รู้ ความไม่ถูกต้อง ความทุกข์ ความลำบากของผู้ที่ได้ชื่อว่าศิษย์ ครูเป็นผู้มีความอดทนสูง เพราะว่าจะสอนคนหนึ่งคนให้รู้หนังสือ อ่านออกเขียนได้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยแต่ครูทำได้ นอกจากให้ความรู้ครูยังให้ความรักต่อศิษย์ทุกคนโดยเท่าเทียมกัน ให้ความหวังดี ความปรารถนาดี ให้คุณธรรมที่จะดำรงตนในสังคมได้อย่างปลอดภัยสงบสุข ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ให้ด้วยความบริสุทธิ์ใจไม่ต้องการสิ่งตอบแทน อยู่ใกล้ครูแล้วสุขใจ ทุกข์ใด ๆ ครูแก้ไขให้ได้เสมอ
    ครูมีแต่รอยยิ้มหวานละมุน ทุกเวลา ทุกนาที ครูเป็นของศิษย์ ของชุมชนเป็นแบบอย่าง เป็นลายไทยสูงค่างามวิจิตร ให้มอง ให้ค้นหาความอ่อนช้อยไม่รู้เบื่อ กี่สิบปีก็ไม่เคยลืมรักครู สิบนิ้วนี้กราบลงแทบเท้าครูด้วยความเคารพรัก ด้วยความรู้สึกตื้นตันและเทิดทูนครูปูชนีย์ของศิษย์ ตาบนิรันดร์     
     นางสุรีย์  เทียนศิริ  อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์

[ว่าที่ ร.ต. วุฒิชัย สังข์พงษ์]

ซาบซึ้งทั้งบทกลอนและบทความอย่างสูงครับ

[ด.ช. ศุวสิน]

ดีครับอ่านและได้ความรู้ครับ

[irisa]

ขอเทิดทูนบูชาครู...ด้วยใจรักและบูชาเช่นกันค่ะ

[สุรีย์ เทียนศิริ]

ขอบคุณนะคะที่นำผลงานชิ้นรักมาลงให้คนที่รักคุณครูได้ร่วมระลึกถึงคุณครูผู้มีพระคุณ อ่านครั้งใดน้ำตาซึมทุกที รักครูค่ะ

[นางสาว เบญจวรรณ ศักดานุกูล]

ซาบซึ้งมากเลยค่ะ .........คิดได้ไงคะเนี่ย

ความคิดลำเลิศสุดๆค่ะ

รักครูเพิ่มเป็น100เท่าเลยค่ะ

รักครูสุรีย์มากเลยค่ะ

[ชนะเลิศ เทียนศิริ]

สุดซึ้ง แม่ผมเนี่ยสุดยอด

[นางสาวเบญจวรรณ]

รักที่ให้ใช่จะเป็นแค่วันนี้ รักทั้งปีรักแม่ครูไม่แปรผัน รักที่ให้แม่ครูจะนิรันด์ รักทุกวันรักครูฉันไม่ผันแปร .............................................................................. เมื่อก่อนตอนเด็กๆ หนูคิดว่าคำว่า"ครูก็มีหน้าที่ก็แค่สอนหนังสือนักเรียนไปวันๆ สิ้นเดือนก็ได้เงิน สบายมาก ใครๆก็เป็นได้"

  แต่ตอนนี้ ณ ปัจจุบันหลังจากหนูได้จบการศึกษาจากที่โรงเรียนบ้านดอนไม้ไฟ ได้เรียน ได้อยู่ ได้กิน ได้เล่น และได้อะไรหลายๆอย่างจากที่นี่ เป็นเวลาสิบเอ็ดปี หนูก็ได้รู้สึกรัก รู้สึกผูกพันกับโรงเรียนนี้ กับคณะครูทุกคน
  สาเหตุที่รักและผูกพันกับโรงเรียน คณะครู เพราะคุณครูได้ให้อะไรกับหนูมากหมาย หลายสิ่ง หลายอย่าง ซึ่งไม่มีครูที่ไหนให้ได้อย่างนี้ สอนให้รู้จักเสียสละ มีน้ำใจ มีความเป็นผู้นำ ความกล้าที่จะแสดงออกในสิ่งที่ดี กล้าที่จะทำ พูด คิด ในสิ่งที่ดี ให้ทั้งความรัก ความห่วงใย อบอุ่นทุกครั้งที่มาเรียน เป็นกำลังใจยามท้อ เป็นพ่อแม่ยามอ่อนล้าฯ
   หนูแค่อยากจะบอกว่าคำว่าครูมีค่ากว่าที่คุณคิด ครูคือแม่ ครูคือแสงสว่างกลางใจศิษย์จริงๆถ้าคุณไม่เชื่อ คุณกล้าไหมที่จะพิสูตร ว่าครูให้คุณมากกว่าความรู้จริงๆ

                                                                  ด้วยรักและเคารพอย่างสูง
                                                   นางสาว เบญจวรรณ               ศักดานุกูล
                                         ประธานนักเรียนโรงเรียนบ้านดอนไม้ไฟ ม.3 รุ่น 14 ปี 2554

[สุบสบวเ]

หนูคุณครูในโรงเรียนทุกคนนะคะ

[ณพาพร]

ไอคนรักครูกูอยากบอกว่าครูไว(อ่านเร็วนะ)