ชายหนุ่มผู้ผิดหวังในความรักกำลังเดินเหม่อลอยอยู่ภายในสวนสาธารณะแห่งหนึ่ง ซึ่งในสวนนนั้นเอง ก็มีม้านั่งเก่า ๆ ตัวหนึ่งว่างอยู่ เค้าก็เลยประคองกายอันปวดร้าวเดินเข้าไปเพื่อนั่งพักคลายความโศกเศร้า สักพักก็มีชายชราเดินเข้ามาด้วยใบหน้าอันแจ่มใสเดินเข้ามาทักทายพร้อมกับหย่อนกายนั่งลงข้าง ๆ เค้า จากนั้นชายชราผู้นั้นก็เอ่ยถามเด็กหนุ่มว่า
ชายชรา : ทำไมทำหน้าเศร้าจัง
เด็กหนุ่ม : ไม่มีอะไรหรอกครับ ก็นั่งคิดอะไรเพลิน ๆ
ชายชรา : มีเรื่องอะไรไม่สบายใจก็เล่าให้คนแก่ฟังบ้างก็ได้ คิดเสียว่าฉันเป็นที่ระบายก็ได้
เด็กหนุ่ม : หันหน้าพร้อมกับครุ่นคิด จากนั้นเด็กหนุ่มก็เลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ชายชราฟัง
ถึงเรื่องราวที่เด็กหนุ่มได้เจอะเจอมา สรุปเนื้อความว่า เค้านั้นได้รักอยู่กับหญิง
สาวนางหนึ่งแล้วจู่ ๆ หญิงสาวที่เคยรักกันมากมาเปลี่ยนไปโดยที่เค้าไม่เคยคิด
มาก่อนจึงทำให้เค้าต้องมานั่งคิดหาเหตุผลของเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น
เมื่อชายชราได้ฟังเรื่องทั้งหมด จึงเอ่ยขึ้นว่า การมีความรักเป็นเรื่องที่ดี แต่หากเสียความรักนั้นไป แน่นอน ความทุกข์ก็เกิดขึ้น แต่เจ้าจงคิดเถิดว่าการที่เป็นอิสระนั้นเป็นสิ่งที่จำเป็นยิ่งกว่า สำคัญยิ่งกว่า เมื่อเด็กหนุ่มได้ฟังดังนั้นจึงทำให้งงกับคำพูดของชายชรา เด็กหนุ่มจึงพูดว่า
เด็กหนุ่ม : อิสระเหรอลุง ผมไม่เข้าใจในอิสระที่ลุงพูด
ชายชรา :อิสระของชีวิตงัยล่ะ จะทำอะไรก็ต้องคำนึงถึงอิสระชีวิตของตัวเองไว้ก่อน
เด็กหนุ่ม : ผมก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
ชายชรา :หันหน้ามามองพร้อมกับถอนหายใจ
เด็กหนุ่ม : ทำหน้างง
ชายชรา :เงยหน้าขึ้นบนท้องฟ้า พร้อมกับพูดว่า เมื่อก่อนลุงก็เคยมีความรัก
และความรักนั่นแหละที่เป็นตัวทำลายอิสระชีวิตลุง
เด็กหนุ่ม : ยังงัยเหรอครับ
ชายชรา :ข้าก็เหมือนเอ็งนั่นแหละ ข้าก็เคยมีคนรัก แล้วก็ต้องเสียคนรักไปอย่างเอ็งนั่นแหละ
ทั้ง ๆ ที่ข้าเองก็ไม่เคยทรยศในความรักที่ข้ามีให้กับคนรักของข้า ข้าพยายามที่จะ
ทำใจยอมรับการสูญเสียนั้นแล้ว แต่มันก็ทำไม่ได้เมื่อรู้ว่ามันไม่ได้สูญเสียเพราะข้า
เด็กหนุ่ม : อ้าว...ลุง แล้วมันเป้นเพราะคนรักของลุงเหรอครับ
ชายชรา :ใช่ ครั้งก่อนเมื่อตอนรักกัน เราเคยสัญญาต่อกันว่าจะมั่นในรักตลอดไป หากใคร
ผิดสัญญา ก็จะต้องสูญเสียทุกอย่าง นั่นหมายรวมถึงชีวิตของคน ๆ นั้นด้วย
เด็กหนุ่ม : จ้องหน้าชายชรา พร้อมกับขมวดคิ้วนั่งฟังอย่างตั้งใจ
ชายชรา :เล่าต่อว่า เมื่อข้ารู้ว่าคนรักของข้ามีคนใหม่ ข้าก็รับมันไม่ได้ เพราะตลอดเวลา
ข้าเองไม่เคยแม้แต่จะคิดนอกใจคนรักข้าแม้เพียงสักครั้ง เมื่อข้าคิดได้เช่นนั้น
มันยิ่งทำให้ข้ายิ่งปวดใจ ข้าจึงคิดที่จะทำลายความรักของข้าด้วยความเกลียด
แต่ทำยังงัยข้าก็ทำไม่ได้ เพราะข้ารักคนรักของข้าเหลือเกิน
เด็กหนุ่ม : แล้วงัยต่อครับลุง
ชายชรา :ข้าก็เลยนึกถึงคำสัญญาที่เคยให้ใว้ต่อกัน จากนั้นข้าก็คิดว่าหากรอให้คำสัญญา
นั้นเป็นจริงข้าก็คงรอไม่ไหวแน่ ข้าก็เลยทำให้สัญญานั้นเป็นจริงด้วยตัวของข้าเอง
เด็กหนุ่ม : ทำงัยครับลุง
ชายชรา :จ้องมองหน้าเด็กหนุ่ม พร้อมกับบอกว่า ข้าเพิ่งพ้นคุกมาไม่นานนี่เอง
จากเหตุที่ข้าก่อขึ้น เพื่อทำสัญญานั้นให้เป็นจริง
เด็กหนุ่ม : ทำท่าตกใจ
ชายชรา :แล้วเจ้าล่ะ คิดยังงัยกับเรื่องของข้า
เด็กหนุ่ม : น่าสงสารครับ
ชายชรา :สงสารตัวเจ้าเองเถิด หากคิดจะทำอะไรต่อไป ก็จงนึกถึงเรื่องข้องข้าให้ดี ๆ ล่ะ
เชื่อข้าเถอะ ก็อย่างที่ข้าว่านั่นแหละ อิสระของชีวิตงัยล่ะ จงรักษามันให้ดี
จากนั้นก็ลุกขึ้นพร้อมกับพูดว่า ข้าหวังว่าวันพรุ่งนี้ ข้าคงจะได้พบกับเจ้า
ที่นี่อีกนะ อย่าลืมกลับไปคิดซะล่ะ ที่ข้าพูดน่ะ แล้วชายชราก็เดินจากไป
เด็กหนุ่ม :ทำหน้างง ๆ กับเรื่องราวที่ได้ฟัง พร้อมกับครุ่นคิดถึงคำที่ชายชราพูดทิ้งท้ายใว้
วันต่อมา ชายชราก็กลับมาที่สวนเหมือนเดิม นั่งรอจนพลบค่ำ ก็ไม่เห็นเด็กหนุ่มคนนั้นอีกทำให้ชายชรากลับไปด้วยความผิดหวัง พร้อมกับบ่นพึมพำกับตัวเองว่า "นี่แหละความรัก" มันเป็นตัวการที่จะทำร้ายคนที่รักและคนที่ถูกรักได้ทุกเวลา
ปล.ขอขอบคุณสำหรับนิยายเรื่องสั้นจากหนังสือ เรื่อง "สัมผัสรัก"
กำลังจาบอกอะไรหรือเปล่าคะเนี่ย