ตำรวจบ้าน.......ที่ยังหลงเหลือ
คำว่าแผนชุมชน ที่ชาวบ้านทั้งหลายยังไม่เข้าใจ แต่มันกลับมีอิทธิพล ต่องบประมาณที่พวกเขาจะได้รับ หลายครั้ง ที่เมื่อมีงบลงมา ถึงหมู่บ้าน ชุมชน แต่เมื่อถามว่า มีแผนชุมชน หรือเปล่า .......? แหละนั่นถ้า เขาส่ายหน้า ก็แปลว่า ไม่ได้รับงบนี้
ผู้เขียนเป็น ข้าราชการคนหนึ่ง ที่ทำงานในชุมชน แต่ก็ไม่ได้รับผิดชอบ การทำแผนชุมชนโดยตรง แต่ถ้าไม่เข้าไป ร่วมรับรู้ และระดมสมองช่วยทำ งานด้านสาธารณสุข ที่จำเป็น ต้องอาศัยงบ ที่นอกเหนือจาก งบของสาธารณสุข ก็จะขาดหายไป
เมื่อวาน จึงเป็นโอกาสดี ที่ได้เข้าไปร่วมกระบวนการ"ทำแผนชุมชน" วิทยากร เก่ง เพราะสามารถ ทำให้แต่ละชุมชน มองเห็นจุดเด่น จุดอ่อน ในหมู่บ้านตนเอง และเมื่อนำยุทธศาสตร์ บริหารบ้านเมืองมาจับ ทำให้ทุกชุมชน มีแผนครอบคลุม ทุกด้าน รวมถึงงานสาธารณสุข ที่ผู้เขียนรับผิดชอบด้วย
ที่จริงมีหมู่บ้านรับผิดชอบ ๒ หมู่ แต่ผู้เขียน ก็อยู่ฟังทั้ง ๑๐ หมู่ ออกมาเสนอแผนของตน ขณะที่นั่งฟัง ผู้นำชุมชนออกมาพูด มาเล่าความเป็นอยู่ ในหมู่บ้านของตน แล้วก็คิดหาวิธี แก้ไขปัญหาในหมู่บ้านของตนเอง บางโครงการไม่ได้ต้องการงบประมาณอะไรเลย ความคิดของชาวบ้านไม่ซับซ้อน พูดแล้วเข้าใจง่าย ทำง่าย มีบางโครงการ ที่เขาแบ่งปันกันเอง โดยไม่หวังผลตอบแทน เช่น อีกหมู่บ้านหนึ่ง ไม่มีแหล่งน้ำ เพื่อใช้ทำประปาหมู่บ้าน ก็จะมีหมู่บ้านใกล้เคียง อนุญาต ใช้แหล่งน้ำร่วมกันได้ เพียงแต่ มาช่วยกันขยาย ช่วยกันรักษา เท่านั้น
ผู้เขียน คิดแบบข้าราชการชั้นผู้น้อยว่า ถ้าใครกำลังมองว่า ประเทศชาติเรา กำลังเข้าสู่วิกฤต ขาดความมั่นคง เศรษฐกิจตกต่ำ อะไรก็ตาม แต่ที่นี่ ตำบลเขาคันทรง ตำบลเล็กๆ อาจเป็นภาพสะท้อน แทนได้อีกหลายหมู่บ้าน ว่า เขามีกลวิธีการ สร้างความมั่นคง ให้เกิดแก่ วิถีชีวิตชุมชนบ้านนอกได้พอสมควร อยากยกตัวอย่างสักโครงการ ที่ผู้เขียน ยกให้เป็น โครงการเด่นในใจของผู้เขียน ที่มีผู้นำสูงอายุคนหนึ่ง ออกมาพูด และเสนอของบประมาณ จากรัฐบาลหรือเทศบาล ก็ได้
คุณลุงออกมาพูด อย่างฉาดฉาน มั่นใจ เพราะกิจกรรมนี้ คุณลุงคงทำด้วยความตั้งใจ มานาน แค่ฟังโครงการ ผู้เขียนก็รู้สึกทึ่งแล้ว "โครงการต่อต้านยาเสพติด" ที่หลายหมู่บ้าน คงเริ่มท้อกันแล้ว แต่นั่น ไม่ใช่หมู่บ้านของคุณลุง เพราะลุงเล่าว่า ผมออกตรวจจุด มั่วสุมในพื้นที่ทุกคืนมิได้ขาด ครั้งแรก เขานำไปอบรม เรียกว่าตำรวจบ้าน ใหม่ๆ ก็ออกตรวจกันหลายคน คึกคัก ต่อมา เนิ่นนานเข้า บ้างก็มีธุระ มีภารกิจ ก็ค่อยๆ ห่างหายหน้ากันไป หลายหมู่บ้าน อาจไม่มีแล้ว การออกตรวจของตำรวจบ้าน เพราะทราบว่าหลังๆ แม้แต่ค่าน้ำมัน ก็แทบจะไม่มี รถส่วนตัว น้ำมันส่วนตัว ที่สุด ก็ต้องจบกันไป อย่างไม่ต้องสืบหาสาเหตุ
ฟังแล้ว ก็เห็นใจ กับการเปลี่ยนแปลง และรูปแบบของโครงการ นโยบาย ที่ไม่ค่อยได้รับการสนับสนุนต่อเนื่อง แต่กลับจะมีการคิด รูปแบบใหม่ๆ เกิดขึ้นมาเสมอ
เมื่อฟังคุณลุงกล่าวมาถึงจุดช่วงสำคัญ คือการของบประมาณ ที่ผู้เขียนเชื่อว่า ใครก็ตาม ถ้ามีอำนาจอนุมัติงบสนับสนุน จะต้องรีบเซ็นอนุมัติทันที ก็โถ...คุณลุงบอกว่า ปีนี้ คนออกลาดตระเวณ เหลือผม และเพื่อน เพียงสองคน ที่ยังทำงานทุกคืนไม่ได้ขาด หวังจะป้องปราบ กระบวนการยาเสพติด ไม่ให้มามั่วสุม ในหมู่บ้าน ปีนี้ ผมอยากจะขอค่าใช้จ่าย เป็นค่าน้ำมันสัก ๑๒,๐๐๐ บาทเถอะครับ ผู้เขียนลองคำนวนตัวเลข ๑๒,๐๐๐ บาท หารด้วยการทำงาน ๓๖๕ วัน ก็ตกค่าใช้จ่าย เป็นค่าน้ำมัน ตามที่คุณลุงว่า เพียง วันละ ๓๒.๘๗ บาท เท่านั้น
นี่คือแผนชุมชน แผนที่ชุมชน ต้องการงบประมาณ ให้เขาเถอะค่ะ และอยากจะขอฝากไว้อีกสักหน่อย การเบิกจ่ายเงินงบประมาณ สำหรับชาวบ้าน อย่าให้มันยุ่งยาก ลำบากใจ ที่เที่ยวเอา ระเบียบการจ่ายเงิน ของทางราชการมาจับถึ่ยิบ จนเกรงว่า ถ้าเป็นเหมือนที่ผ่านๆมา คุณลุง อาจไม่กล้าของบ เพราะแค่ลาดตระเวณทุกวัน ก็เหนื่อยยาก พอสมควรแล้ว แต่การของบยากกว่า แล้วอย่างนี้วันที่คุณลุงหมดกำลัง ก็อย่าว่ากันนะ .....
ความเห็น (12)
สวัสดีครับคุณตันติราพันธ์
แบบนี้แหละครับ...ประเทศไทยจึงขาเกือบหัก
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะนายช่างใหญ่
อยู่ในจุดเล็กๆ ที่มุมมองอาจแคบ และเป็นประโยชน์ ต่อการบริหารบ้านเมืองได้น้อย แต่ภาพที่เห็นชัดเจน เหมือน ภาพที่นายช่างใหญ่ส่งมาแหละค่ะ การสร้างคนดี คนมีความรับผิดชอบ นับว่ายาก แล้ว แต่การ รักษาเขาเหล่านั้นยากยิ่ง ทำอะไร แม้จะอ้างว่า สนับสนุนอยู่ แต่ขอให้เกิดจาก ความตั้งใจจริง ตั้งใจ จะให้เขาใช้งบ ก็ให้ใช้ได้จริงๆ ก็เท่านั้นแหละค่ะ
วันนี้มีความสุขสดชื่นกับวันครู ขอบคุณครูทุกท่าน ที่สอนให้คิดเป็นค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- เรื่องตำรวจบ้าน ขอให้ความเห็นหน่อยค่ะ
- ความจริงพวกเขามีหน้าที่แค่เป็นผู้ช่วยเหลือเจ้าพนักงาน ไม่มีอำนาจหน้าที่ในการตรวจค้นจับกุมผู้ใด
- แต่มีบางคนที่ ละแวกใกล้ๆบ้านนะคะ กระทำการเกินอำนาจหน้าที่ของตนโดยไม่รู้หน้าที่
- ฉะนั้น อยากให้เขาระวังนิดนึง
- อาจมีผู้ที่รู้กฎหมายมีการแจ้งความจับกุมท่านอาสาสมัครที่กระทำเกินอำนาจหน้าที่ อาจจะกลายเป็นเดือดร้อนค่ะ
- ท่านอาสาสมัครช่วยเหลือเจ้าหน้าที่บ้านเมืองเป็นสิ่งที่ควรยกย่องอย่างมาก
- แต่ต้องระวังด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะ
มีเหมือนกันค่ะที่พบเห็น แต่ที่จริงแล้ว เจ้าหน้าที่ที่รับผิดชอบ ต้องทำความเข้าใจเป็นอย่างดี และควรร่วมปฏิบัติงานด้วย
ขอบคุณค่ะที่ให้ได้มองเห็น อีกมุมหนึ่ง ที่อาจเป็นข้อควรคำนึง
สวัสดีครับ
ขอเสริมนิดหนึ่งว่า การที่จะรองบประมาณจากราชการอย่างเดียวนั้น คงไม่ใช่ทางออกที่ดี
อาจจะต้องแนะนำให้คิดและคิดให้มากๆ วิธีที่จะหางบประมาณ จากภูมิปัญญาชาวบ้าน จากตัวอย่างของชุมชนอื่นๆ จากชุมชุนในประเทศอื่นๆ ที่มีตัวอย่างมากมาย
ยิ่งถ้าบอกว่า คิดเป็นวันแล้ว วันละสามสิบกว่าบาท ก็ยิ่งน่าจะมีทางออกในทางที่เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมของชุมชนนั้น
การเป็นข้าราชการ บางครั้งก็มานั่งนึกว่า ทำให้ไม่ค่อยมีหัวทางด้านค้าขายเลย แต่เท่าที่ดูคนของประเทศที่พัฒนาแล้วและกำลังพัฒนาเช่นอินเดียเป็นต้น ด้วยการที่ต้องแข่งขันกันสูง ทำให้ต้องหาทางรอดโดยการคิด จนสามารถหาทางออกที่ยืนได้ด้วยตัวเอง
ในวันครู ลองดูนะครับ ว่าจะสามารถแนะนำคนในชุมชนให้พึ่งตนเองในวิธีการที่เหมาะสมได้อย่างไร
ด้วยความปรารถนาดี
สวัสดีค่ะ
เป็นคำแนะนำที่ดีค่ะ ก็มองและคิดกันคนละจุด การเชื่อมต่อจุดกันได้จึงเป็นคำจำกัดความของคำว่าพัฒนาแล้ว การได้รับการฝึก ในการรับผิดชอบตนเอง ช่วยเหลือตนเอง ก็เป็นแนวทางหนึ่งที่ต้องแก้ไขและส่งเสริม และ กับการได้รับการถ่ายทอดให้เป็นผู้ให้ยาก การสร้างกราะแห่งการเข้าถึง ในหลายๆด้าน ก็อาจต้องปรับปรุง
ทั้งหมดทั้งสิ้น ไม่ได้โทษใคร เพราะตัวเอง ก็เป็นผู้หนึ่งในวนวังนั้นๆ
การที่อยู่ในจุดเดียว อาจทำให้มองไม่เห็นทางสว่างอื่น เหมือนที่ท่านได้ชี้แนะให้ ต้องขอขอบพระคุณ กับการเป็นครูให้ ทั้งทางโลก และทางธรรม จะพยายามจดจำ และมองไปให้ไกล นอกกรอบให้ได้ เพื่อพัฒนาจิตตนก่อนใครค่ะ
ขอบคุณค่ะคุณครู
ขอต่ออีกนิดหนึ่งครับ
บางครั้ง มองดูคนที่ค้าขายหรือหารายได้ในวิถีชีวิตทั่วไป ก็รู้สึกว่าช่างเก่งจริงนะที่รู้จักเอาของมาขาย แต่ละรายก็มีความคิดที่ไม่เหมือนกัน
ที่อินเดีย ก็เหมือนกัน กล่าวกันว่าคนอินเดียขายเก่งหรือหารายได้เก่งตั้งแต่เด็ก อะไรที่จะเป็นรายได้ กำไรน้อยกำไรมาก ก็ทำทั้งนั้น
ความคิดและจินตนาการ จึงสำคัญมาตั้งแต่เด็ก
โลกปัจจุบันนี้ ที่เคยกว้างเพียงใด ก็ไม่เกินความสามารถของมนุษย์ที่จะเรียนรู้ได้ หากถูกช่องทาง
ในอินเตอร์เน็ต มีการสร้างนวตกรรมใหม่ๆ ทั้งสำคัญและไม่สำคัญ มากมายในแต่ละวันครับ ซึ่งคนที่เข้าถึง สามารถนำไปเป็นความคิดเพื่อที่จะต่อยอดต่อไปได้ ซึ่งเรื่องนี้ คนต่างชาติบางประเทศชำนาญมากในการต่อยอดแบบนี้
ผมเห็นว่าคนไทยระดับทั่วไปยังไม่ใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้เลยหรือน้อยมาก
ก็เป็นสิ่งที่ต้องปรับปรุงและพัฒนาไปครับ
สงสัยวันนี้เป็นวันครู เลยอยากจะร่วมคิดมากหน่อย
จินตนาการจึงสำคัญมาก และต้องเริ่มตั้งแต่เด็ก
ผมจึงนำมาใช้ประโยชน์ในครอบครัว โดยสนับสุนนให้ลูกๆ ใช้จินตนาการอย่างเต็มที่
คิด....ตามด้วย อะไร เมื่อไหร่ อย่างไร ที่ไหน และทำไม
จากนั้นสรุปเป็นเรื่องเพื่อที่จะเล่าให้คนอื่นฟัง เป็นนักเล่าเรื่อง
ดีขึ้นมาอีกก็คือมีภาพประกอบเรื่องด้วย ต้องทำ story board ให้ดูทุกครั้ง ทำให้ลูกๆ กลายเป็นนักเล่าเรื่องและนักวาดการูตูนไปแล้ว........
ทุกวันนี้ บ้านคือโรงเรียนสร้างจินตนาการครับ พ่อแม่ต้องเป้นครูที่ดีด้วย
เพราะฉะนั้นในชุมชน ก็มีกลุ่มสร้างจินตนาการได้ มีการ Show and Tell
ได้ เช่นที่โยคีน้อยทำนั้นถือว่าดีมากแล้วครับ
ในประเทศเพื่อนบ้านของเราที่ก้าวหน้าไปมากนั้น เพราะเขาวางระบบการศึกษาตั้งแต่เด็กเอาไว้ดีมาก ก็เรียกว่าเอาระบบที่ดีที่สุดในโลก(ขณะนั้น)มาใช้กับคนในประเทศของเขา
ขณะนี้ อินเดีย ก็เป็นเช่นนี้ ได้ระบบการศึกษาที่ดีจากการเป็นอาณานิคม และนำเอาระบบการศึกษามหาวิทยาลัยที่ดีที่สุดของโลกในปัจจุบันมาเสริมอีกอย่างแข็งขัน
ที่ผมประทับใจประเทศเพื่อนบ้านมาก ก็ตรงที่ว่า เขามีหน่วยงานที่คิดอนาคต10-20 ปีโดยเฉพาะ ซึ่งคนพวกนี้ต้องเก่งและมีจินตนาการสูง
มีหน้าคิดอย่างเดียวคือคิดถึงในอนาคต จะเป็นอย่างไร เกิดอะไร จะใช้ระบบ วิธีการอย่างไรจึงจะอยู่ในอนาคตนั้นอย่างเหมาะสม
คนไทยเองก็ทำได้ คนไทยเองก็เก่งไม่แพ้ชาติอื่น
ก็เป็นการร่วมด้วย ช่วยกันคิดนะครับ....ในวันครู
ด้วยความปรารถนาดี
คุณครูคะ
เพิ่งจะกลับจากไปส่งพัสดุ งวดสุดท้าย สำหรับการสั่งซื้อหนังสือทำบุญ ที่เรียกว่าเป็นโครงการ จากจินตนาการก็น่าจะได้นะคะ ที่เริ่มจากการได้ไปพบเห็นกุสินาราคลินิก ของคุณครู แล้วก็จินตนาการไกลจนถึง การช่วยเหลือเกื้อกูล กันข้ามประเทศ ซึ่งต่อมา ก็มีคนที่มีความคิด จินตนาการที่จะข้าม น้ำข้ามทะเลไปช่วยงานด้วย โครงการที่ร่วมคิดฝันกัน ก็มีรูปร่าง เป็นเรื่องราวในเวลาต่อๆมา
ที่สำคัญ เครื่องมือ การจัดหาทุน ก็เป็นการนำจินตนาการ ที่มีคนหนึ่งวาดภาพ อีกคนแต่งกลอนบรรยาย ส่วนคนที่ร่วมบุญ ก็ไม่ทราบมาก่อน ว่าจะมาจากทางไหนบ้าง รู้ตัวอีกที หนังสือ ก็หมดแล้ว
เชื่อในพลังคิดฝันของมนุษย์ค่ะ และที่ประสบกับตัวเอง บ่อยๆ ก็คือ เมื่อจะลงมือทำสิ่งใด มันเหมือนเกิดภาพ แห่งความสำเร็จแล้ว การลงมือทำ เป็นเรื่องที่ทำตามมา
ก็คิดคล้ายคุณครูแหละคะ การมีส่วนร่วม ทำให้คน เกิดจินตนาการ ทางด้านดีได้ ถือเป็นสิ่ง ที่สมควรทำ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด เคยมองคนอย่างลึกซึ้งมากๆเหมือนกัน ว่า เหตุใดจึงเป็นเช่นนั้น คิดได้อย่างไร แล้วก็พบว่า เขาเริ่มต้นจาก การคิดฝันทั้งสิ้น เคยเห็นลูกตอนเล็กๆ ชอบรื้อ เครื่องเล่นเทป ออกมาดู กองท่วมตัว แล้ววันหนึ่งเมื่อโตขึ้น เขาก็ชอบการประกอบ คอมพิวเตอร์ เขียนโปรแกรม หากินได้จนทุกันนี้
บางครั้ง เขาคิดอะไรได้ แต่เป็นสิ่งที่เราไม่รู้เรื่อง เขาก็ขอให้นั่งฟัง แล้วจะสรุป่ว่า มันดี ไม่ดีอย่างไร สิ่งสุดท้ายนี่เราเข้าใจ ฉนั้น การส่งเสริม การสร้างจินตนาการ บางครั้ง แค่การร่วมรับรู้ รับทราบความรู้สึกนึกคิด ความสำเร็จ ของกันและกัน ก็เป็นประโยชน์มากแล้วค่ะ
ในวันครูขอให้คุณครูพลเดช ได้มีความเมตตาต่อศิษย์ มากยิ่งๆขึ้นไปนะคะ ขอกราบขอบพระคุณค่ะ
ในวันครู
ขอกราบระลึกถึงพระคุณของครูบาอาจารย์และคุณครูทุกท่าน
สุมิตรชัย
สวัสดีครับพี่รุ่ง
แผนชุมชน น่าจะมีความเป็นชุมชนให้สูงเข้าไว้ ไม่น่าติดกับรูปแบบการวางแผน แต่สุดท้ายเราก็จับรูปแบบเข้าไปใส่ในการคิดของชาวบ้านอยู่ดี
ที่จริงข้อมูลของการเปลี่ยนแปลงของชุมชนในประเทศไทยมันคืออะไร ชุมชนมีปัญหาอะไรกันแน่ รูปแบบของกระบวนทัศน์ทางการพัฒนาของชาวบ้านเขาเป็นอย่างไร
ไม่รู้นะครับ อาจจะตอบได้ในมุมของการทำงานของแต่ละคน แต่ชาวบ้านยังงง ๆ อยู่ รวมถึงคนที่อยู่บนหอคอยก็ไม่รู้อยู่ดี
สุดท้ายเราก็พัฒนากันแบบขั้นตอนทางราชการอยู่ดีครับ
ขอบคุณครับ เป็นกำลังใจให้พี่ครับ วันนี้ผมเองก็ให้คำปรึกษากับผู้นำชุมชนในการทำแผนชุมชนบ้างนิดหน่อย
ร่วมรำลึกถึงคุณครูบาอาจารย์ ทุกท่านเช่นกันค่ะ คุณพลเดช
สวัสดีค่ะน้องสุมิตรชัย
เป็นสิ่งที่เราคนทำงาน ประสบเสมอ เพราะเราอยู่กึ่งกลาง การใช้รูปแบบของทางราชการนั้น ไม่เป็นไร แต่คนที่นำมาปฏิบัติ ควรใช้แบบบูรณาการ ให้การทำงานนั้น เป็นไปได้มากที่สุด รวมถึงการใช้งบประมาณตามสิทธิ์ ของผู้เสียภาษีควรได้รับ
คนละมุมจริงๆค่ะ แต่ขอให้กำลังใจน้องเช่นกัน ตราบใด ที่ยังรักจะทำงานชุมชนเหมือนกัน ก็คงต้องช่วยเหลือ ให้เขาได้รับผลประโยชน์ร่วมกันมากที่สุด
ประสบการณ์จะทำให้เราแกร่ง และเป็นข้าราชการที่ดีค่ะ