กลับมาอีกครั้งด้วยความคิดถึง


ทุกๆ ย่างก้าวของคนเรา ควรเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง ชีิวิตจึงจะเดินหน้าได้

หลังจากที่ผมเคยเป็นสมาชิกของ gotoknow  อยู่พักหนึ่ง  แล้วก็ขาดการติดต่อไปเพราะปัญหาเรืองการจัดสรรเวลาของตัวเอง บวกกับปัญหาด้านเทคนิคของเวบ ที่ทำอย่างไรก็ไม่สามารถล๊อคอิน เข้าไปได้ เลยตัดสินใจสมัครใหม่ีอีกรอบ

แต่เดิม เคยใช้ชื่อ  คนไกล  ซึ่งเนื้อหาที่แลกเปลี่ยนจะเป็นเรืองราวของ สุขภาพจิตและการพยาบาลจิตเวช  ก็ได้รับการต้อนรับในระดับที่หน้าพึงพอใจ

มาวันนี้ ผมใช้ชือว่า  Recovery  เนืองด้วย  อยากจะสร้างเครือข่ายการเรียนรู้  ที่ว่าด้วยเรืองของ   การฟื้นฟูสภาพจิตสังคม สำหรับผู้ป่วย จิตเภทเท่านั้น

โดยคราวนี้ ผมตั้งใจไว้ว่า

  • จะมุ่งเน้นแนวคิด  Recovery model ของ Anthony (1993) ซึ่งเป็นแนวคิดใหม่ ที่ได้ัรับการยอมรับในวงการสุขภาพจิตจากหลายๆ ประเทศ
  • จะมุ่งเน้นเรืองแนวคิด การพัฒนาบริการสุขภาพจิตสำหรับผู้ป่วยจิตเภท ซึ่งเป็นผุ้ป่วยที่ถูกมองว่า hopeless เนื่องด้วยเสียงต่อการเป็นซ้ำได้ตลอดเวลา  แต่ในความเป็นจริงแล้ว  มีอีกหลายเรืองที่เรายังไม่รู้เกียวกับผู้ป่วยประเภทนี้
  • จะแลกเปลี่ยนเรี่ยนรู้งานวิจัยในเนื้อหาดังกล่าว ทั้งในและต่างประเทศ
จึงหวังว่า จะเป็นประโยชน์สำหรับผู้สนใจทุกท่าน

 

คำสำคัญ (Tags): #recovery model#schizophrenia
หมายเลขบันทึก: 158838เขียนเมื่อ 12 มกราคม 2008 06:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 00:02 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)

สวัสดปีใหม่ค่ะน้องคนไกล...recovery

  • ครูอ้อย มีน้องชาย หลาย คน แต่ 3 คนที่ชื่อ..คนไกล
  • คนไกลที่ 1  เรียนอยู่ประเทศออสเตรเลีย  เข้ามาทักทายและศึกษาเรื่อง ปูนแดงกินกับหมากที่ครูอ้อย เขียน
  • คนไกลคนที่ 2  ได้ทุนไปเรียนต่างประเทศ  สนใจเรื่องเว็บไซต์  การเรียนรู้ในแหล่งเรียนรู้ทางอินเทอร์เนต  เข้ามาอ่านบันทึกของครูอ้อยเกี่ยวกับการสอนภาษาอังกฤษ ระยะหนึ่ง
  • คนไกลคนสุดท้าย คือ น้องชายคนนี้ค่ะ
  • รักและคิดถึงทั้ง 3 คนค่ะ
  • หวังว่า จะได้อ่าน เรื่องราวสนุกๆจาก เรื่อง จิตเภท ที่ครูอ้อยสนใจด้วยนะคะ

ต้อนรับการกลับเข้ามา ในโลกนี้อีกครั้งค่ะ...

โชคดีปีใหม่ ตลอดปีและตลอดไปค่ะ

   สวัสดีค่ะอาจารย์  จากลูกศิษย์ ว.พระปกเกล้า

บันทึกนี้ดีมากค่ะ  คงนำไปปรับใช้ในชุมชนได้มาก

ขออนุญาตนำบล็อกเข้าแพลนเน็ตนะคะ

ยินดีต้อนรับกลับบ้านนะคะอาจารย์

เรียนคุณสุภาพรรณ 

ขอบคุณมากสำหรับการเข้ามาเยี่ยมเยียนในบลอค  ผมก็หวังเหมือนกันว่า อยากให้มีการแลกเปลี่ยนแนวคิดและการพัฒนาการดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชน ที่วันนี้ยังไม่มีกรอบแนวคิดที่ชัดเจนนัก

ในฐานะนักวิชาการจิตเวช ก็จะทำให้หน้าที่เผยแพร่และแลกเปลี่ยนความรู้ เพือให้เกิดการบูรณาการทั้งในภาควิชาการและภาคปฏิบัติ ครับ

เรียน น้องหนิง

ดีใจที่ได้เจอเพือนร่วมอุดมการณ์ที่่ต่างมีความสนใจที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิตให้กับผู้พิการ  เพราะวันหนึ่งผมก็ฝันว่า   บุคคลที่เคยป่วยด้วยโรคทางจิตจะได้รับสิทธิ์ทีเ่ท่ากับคนอื่นๆ  สิทธิ์ที่จะเรียน สิทธิ์ที่จะทำงาน  

มะก่อน เวลาทำสัญญาเรียน  สัญญาทำงาน และสัญญารับทุน ที่ระบุว่า

ข้าพเจ้ารับรองว่าไม่เคยมีประวัติเจ็บป่วยด้วยโรคทางจิตรุนแรง

ดูแล้วก็เฉยๆ เพราะคิดว่าเราคงไม่ป่วย  แต่ตอนนี้มารู้ว่า  ประโยคนั้น คือสัญญลักษณ์ของการกีดก้ันทางสังคม ของคนป่วยโรคจิต

จึงเป็นอีกเหตุที่อยากเขียนบลอคนี้ขึ้นมา

ปีใหม่นี้ขอให้หนิงและคนที่รักรอบตัว มีความสุข สมหวังนะครับ

ขอบคุณครับสำหรับการต้อนรับกลับเมืองไทย (แม้มิได้จากไปด้วยเหตุผลทางการเมืองก็ตาม อิอิ) 

สวัสดีที่นี่อีกครั้งนะคะ...

...

ดีใจค่ะ...ที่อาจารย์กลับมาอีกครั้ง...อาจารย์จะเป็นผู้นำสำคัญคนหนึ่งที่ลุกขึ้น...มาชักชวนพวกเรา..ให้หันกลับมามองและใส่ใจ เพื่อให้โอกาสในกลุ่มคน...ที่เราต่างมุ่งมั่นช่วยเหลือ...

กะปุ๋มนั้น ยึดหลักการช่วยเหลือตามแนวทางแห่งพรหมวหารสี่...ท้ายสุดของการช่วยเหลือที่เราได้ทำเต็มที่ คือ การค่อยๆ ประคองวางไว้อย่างไม่วางตา นั่นคือ ... แม้การช่วยเหลือจะสิ้นสุดลงด้วยเหตุปัจจัยใดใดก็ตาม...เราก็วางสิ่งนั้นลง แต่ก็ยังพร้อมที่จะช่วยเหลือเขาอยู่เมื่อเขาร้องขอเราอีกครั้ง...

......

ท่านพระพุทธเจ้าตรัสไว้ว่า... มนุษย์เราต่างเกิดมาด้วยการเจ็บป่วยอยู่สองอย่าง คือ การป่วยกายและการป่วยทางจิต มนุษย์นั้นไม่ทุกคนที่จะป่วยกาย... แต่มนุษย์นั้นทุกคนป่วยจิตใจ การป่วยนี้เริ่มต้นตั้งแต่การเกิดผ่านออกมาจากช่องคลอดมารดา สภาวะการเจ็บป่วยทางจิตใจนี้ก็ได้เริ่มเกิดขึ้นแล้ว...

หากเพียงว่าตามความเข้าใจเรามานิยามการเจ็บป่วน...ก็เอาตอนที่เราเริ่มสูญเสีย function ไปแล้ว... หากเราได้มอง...การเจ็บป่วยตั้งแต่เริ่มต้น... โอกาสแห่งการป่วยมากขึ้นจนไปถึงขั้นเสีย function ก็จะน้อยลง...

(^____^)

หวัดดียามเช้า กะปุ๋ม

ดีใจที่มีโอกาสได้เชือมโยงและแลกเปลี่ยนความรุ้กันอีกครั้ง

แม่นแล้ว  มีคนจำนวนหนึ่งที่ป่วยกาย  แต่มีอีกมากมายที่ป่วยใจ

ในฐานะผู้ชวยเหลือ  พวกเราก็คงต้องทำหน้าที่ต่อไปให้ดีที่สุด

ขอให้มีความสุขในการทำงานนะครับ 

ครูอ้อยมาทักทายค่ะ

  • เมื่อเช้านี้  ครูอ้อย  เติมน้ำมันเต็มถึง 1450 บาทค่ะ  อูยยยยยย..
  • กระเป๋า แบนไปเลย    ..แต่ ยังดีใจ ที่ได้แถมน้ำดื่มมา2 ขวด
  • ยินดีที่ได้ทักทายกับอาจารย์ค่ะ.....
  • สุขสันต์วันทำงาน และเรียน เรียน เรียน  เพียรศึกษา..

เฮ้อ!

 

ตื่นเช้ากันจังเลย

เพิ่งจะรู้ว่ากลับมาใหม่แล้ว มาถึงก็ดูท่าทางจะ hot hit นะคะเนี่ย

สู้ต่อไป

^___^

อรุณสวัสดิ์ ครับ ครูอ้อย  

ไม่เป็นไรนะครับ เติมน้ำมันเพือการดำรงชีพครับ  ถ้าไม่เติมน้ำมันจะได้น้ำสองขวดเหรอครับ  ถือซะว่า ซื้อน้ำสองขวดแถมน้ำมันนะครับผม   เอาเป็นว่า ผมแถมน้ำใจให้อีกสองคนรถบรรทุกเลยนะครับ

 

 

 

 

 

อรุณสวัสดิ์ ตอนสายๆ  สาวไอทีคนเก่ง IS

เหงาวะเลยแอบมาเปิดบลอคอีกครา  (เหตุผลที่ไม่ได้ไปปีนเขาด้วยมะวาน เพราะต้องปลุกปล้ำกับการทำบล๊อคใหม่ คริคริ)

ฝนตกหนักอีกแล้ว เซ็งเลยนะ แว่วๆ ว่าจะตกทั้งอาทิตย์อีกแล้วอะ

ขอให้เิร่มต้นสัปดาห์ด้วยความสุขนะครับ 

สวัสดียามเย็นๆ

เดี๋ยวๆ ตกลงไม่ได้ไปปีนเขาเพราะต้องจัดการปีเตอร์ไม่ใช่รึ เอ... ทำบล๊อคใหม่แน่รึ =_='

อาทิตย์นี้อากาศเย็นๆ อ่ะ พาลจะเป็นไข้

^__~

สวัสดีค่ะ อาจารย์

               เทียนทำงานด้านสุขภาพจิตเหมือนกัน แต่ยังไม่มีความรู้ลึกซึ้งมากนัก และบ่อยครั้งที่เป็นคนสุขภาพจิตเสีย โชคดีที่มีโอกาสอ่านบันทึกของอาจารย์ ตอนนี้กำลังศึกษาเรื่องการดูแลผู้ป่วยจิตเวชขณะอยู่ที่บ้านค่ะ

หวัดดีครับ คุณเทียน

ดีใจครับที่มีโอกาสได้เจอกับคนทำงาน ที่ดูแลผู้ป่วยจิตเวชในชุมชน  เอาเป็นว่า มีอะไรที่พอจะช่วยได้ ก็ยินดีครับ  เอาไว้มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะครับ

สำหรับเรืองการดูแลผู้ป่วยที่บ้านตอนนี้ำจำเป็นมาก เนืองจากนโยบายการลดจำนวนวันในโรงพยาบาล  ดังนั้นพยาบาลในชุมชน จึงต้องมีความรู้ความเข้าใจ เพือให้ผู้ป่วยได้รับการดูแลอย่างต่อเนือง

แล้วผมจะพยายามเพิ่มบันทึกเกียวกับเรืองนี้นะครับ 

เป็นกำลังใจในการทำงานนะครับ 

 

 

กลับมาอีกครั้งหนึ่ง

  • มาหา มาเก็บพลังใจ และขอกำลังใจ
  • กับพวกเดียวกัน เพื่อทำในสิ่งเดียวกันให้บรรลุจุดมุ่งหมาย

ขอบคุณค่ะ

 

หวัดดียามเช้าครับ ครูอ้อย  เข้ามาทักทายแต่เช้ามืดเลย

วันหยุดนี้พักผ่อนให้สำราญใจนะครับผม 

ตามครูอ้อยมาพบของดีอีกแล้ว

ขอบคุณครับสำหรับทุกบันทึก 

กราบขอบพระคุณ ท่าน  อาจารย์เต็มศักดิ์  ที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ

 ยินดีต้อนรับในหลายๆ วาระ

  • นักการศึกษา
  • นักสาธารณสุข
  • นักศึกษา (ที่เรียนรู้ตลอดชีวิต)
  • นักท่องเทียวใน  gotoknow
หวังว่าคงมีโอกาสไ้้ด้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ในโอกาสต่อๆ โดยเฉพาะในประเด็น   Death and Dying  ครับผม

ยินดีมากคะที่มีโอกาสได้รู้จักอาจารย์คนไกลคะ พยาบาลPCUก็มีเคสจิตเภทตอนนี้ยังเอาออกจากรพ.ไม่ได้เพราะครอบครัวมีปัญหาภายในและทัศนคติต่อการดูแลยังต้องพัฒนาสู่ความเป็นจริงพยาบาลกำลังพยามยามเรียบเรียงเรื่องราวเพื่อหาปมปัญหาที่แท้จริง  แต่รู้สึกว่าหินมากๆถ้าได้มือพยาบาลผู้เชี่ยวชาญด้านจิตเวช น่าจะช่วยให้พยาบาลชุมชนมีกุญแจเพิ่มมากขึ้นในการไขทีละปัญหา  ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะแล้วจะเข้ามาหารือคะ

ขอบคุณ คุณพยาบาล PCU ที่เข้ามาแลกเปลี่ยนเรียนรู้

ยินดีแลกเปลี่ยนประสบการณ์ โดยเฉพาะด้านการดูแลผู้ป่วยจิตเวชเรือรัง ครับผม

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท