ความประทับใจในหนังสือ “เจ้านายเล็กๆ-ยุวกษัตริย์”


           เช้านี้พอมีเวลาว่างได้หยิบหนังสือพระนิพนธ์ของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ  เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา  กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์  2 เล่มมาเปิดดู คือ เจ้านายเล็กๆ-ยุวกษัตริย์ และ แม่เล่าให้ฟัง  แล้วเริ่มอ่านเรื่อง เจ้านายเล็กๆ-ยุวกษัตริย์ ก่อน  คิดว่าคงมีเวลาอ่านไม่นาน  แต่พอเริ่มอ่านไปได้ 10 กว่าหน้าก็วางไม่ลง  หลงไปอยู่ในโลกของหนังสือนานเท่าไรไม่รู้ อ่านรวดเดียวจนจบ 450 หน้าเลย
           ยอมรับว่าทรงนิพนธ์ได้ดีมาก  ทรงใช้ภาษาง่ายๆ  เขียนแบบบันทึกข้อเท็จจริงทั่วไป  แต่เป็นลำดับขั้นตอน  มีภาพประกอบตลอดเล่ม ไม่ยกยอหรือตำหนิใคร  คนอ่านอ่านแล้วสบายใจ  เกิดความรัก เทิดทูน ประทับใจในพระจริยวัตรของพระบรมวงศานุวงศ์ทุกประองค์มากที่สุด  โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สมเด็จพระศรีสวรินทิรา บรมราชเทวี(สมเด็จย่าของ ร.8 และ ร.9) ที่ทรงรัก ห่วงใยหลานๆอย่างที่สุด  และผู้ที่สมควรได้รับการยกย่องมากกว่าผู้ใดคือ สมเด็จพระศรีนครินทรา บรมราชชนนี(สมเด็จย่าของชาวไทย) ที่แม้ท่านจะเป็นเพียงสามัญชน ต้องประสบเคราะห์กรรมอันเนื่องจาก สมเด็จพระมหิตลาธิเบศร  อดุลยเดชวิกรม  พระบรมราชชนก  ทรงสิ้นพระชนม์ตั้งแต่พระธิดา พระโอรสทั้งสอง ยังทรงพระเยาว์  แม้จะมีชีวิตที่ลำบากในต่างแดน โอรส 2 พระองค์ร่างกายจะอ่อนแอ  แต่ก็สามารถอบรม เลี้ยงดูโอรสและธิดาให้เป็นคนดี เป็นคนเก่ง ด้วยความมานะ อดทนเหนือยิ่งสตรีใด 
            วิธีเลี้ยงดูและสั่งสอนบุตรธิดานั้นท่านสอนให้ต่อสู้กับชีวิต  ได้เรียนรู้พัฒนาตนเองเยี่ยงสามัญชนทั่วไป  ได้เล่นของเล่นต่างๆที่ช่วยสร้างเสริมการเรียนรู้  ได้สัมผัสกับธรรมชาติ  ได้เรียนรู้ในโลกของความเป็นจริงตลอดเวลา  ทำให้ยุวกษัตริย์ทั้งสองมีพัฒนาการที่ดี และมีน้ำพระทัยที่งดงาม ไม่ทะเยอทะยาน ไม่ถือพระองค์ว่าเป็นหน่อเนื้อเชื้อกษัตริย์
           ดังเช่นเมื่อตอนที่ ร.8 ได้รับเชิญให้ขึ้นครองราชย์หลายครั้ง สมเด็จย่าก็ทรงปฏิเสธหลายครั้ง ร.8 เองก็ไม่อยากเป็น
King  ดังเหตุผล 6 ข้อที่พระองค์ตรัสออกมาแม้จะดูเป็นเด็ก และฟังแล้วอดขำไม่ได้ว่า...
            1.เป็นเด็ก
             2.ไม่รู้จักอะไร
             3.ขี้เกียจ
             4.พระเก้าอี้สูงนัก แล้วนันท(คือชื่อ ร.8)ก็เป็นคนหลุกหลิก เดี๋ยวจะตกลงไป  พระยาพหลฯก็จะดุเอา
             5.เวลาไปไหนต้องกางร่ม  ทำให้ไม่ได้แดด
             6.จะเดินไปไหนก็มีคนเกะกะทั้งข้างหน้าข้างหลัง  วิ่งไม่ได้...

          มีสาระและข้อคิดดีดีอีกมากมาย ถ้าเล่าก็คงจะยาว  ไปอ่านเองดีกว่านะ...

             
หมายเลขบันทึก: 158449เขียนเมื่อ 10 มกราคม 2008 13:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 19 มิถุนายน 2012 22:03 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
ขอบพระคุณที่นำมาเล่าสู่กันฟัง แบ่งปันกันอ่านครับ
     ได้ไปอ่านบันทึกของนายบอนเช่นกัน  มีบันทึกที่น่าสนใจหลายเรื่อง โดยเฉพาะเรื่องการเรียน ป.เอกที่ญี่ปุ่นของน้องสาว ให้ข้อคิดถึงความอึดของการเรียนที่นั่นมากทีเดียว
แหม แอบไปอ่านเหมือนกันหรือครับ :))
ขอบคุณมากครับ
ขอบพระคุณครับที่นำหนังสือที่ทรงคุณค่ามาสรุปและแนะนำให้อยากเรียนรู้ยิ่งขึ้นครับ

อยากซื้อมาเป็นสมบัติของตนเองบ้างแต่ราคาหนังสือ ณ ปัจจุบันแพงเกินกว่าที่จะซื้ออ่ะ เมื่อก่อนไม่ได้สนใจอยากหาซื้อไว้

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท