ผมได้มีโอกาส ได้รวบรวมกำกายของผมที่มีอยู่ ปีนขึ้นภูกระดึง ด้วยความอยากรู้ อยากเห็น อยากสัมผัส จึงตัดสินใจทำโครงการประชุมสัมนาที่บนเขากระดึง
ซึ่งการเดินทางในครั้งนี้ คณะครูการศึกษานอกโรงเรียนอำเภอพระยืน 20 ชีวิต ได้ร่วมเดินทางกัน ออกจากอำเภอพระยืน ตอนเช้าตรู่ของวันที่ 18 ธันวาคม 2550 ซึ่งก่อนหน้านั้น ได้เป็นกรรมการหน่วยเลือกตั้งล่วง 2 วัน พอเสร็จเดินทางลงกรุงเทพเพื่อประชุมสัมนากับคณะกรมคุ้มครองสิทธิ กระทรวงยุติธรรม ที่คุรุสภา หลังเสร็จประชุมตีรถกลับทันที่ ถึงพระยืนก็ 6 โมงเย็น เช้าวันที่ 18 เดินทางต่อมาที่อุทยานภูกระดึง
เหนื่อยก็เหนื่อย แทบเอาตัวไม่รอด แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น อยากสัมผัส ต้องไปให้ได้ ไปแล้วคุ้มเกินค้ม พักอยู่ 3 วัน วันแรกเดินกว่าจะถึงซำแฮก...แฮกจริงๆ กว่าจะถึงที่พักเดินขึ้น 2 โมงเช้าถึงที่พักจริงปาเข้าไปบ่าย 3 โมง สุดยอดจริง เดินวันที่สอง 28 กิโลเมตร ทำได้ไง เพราะไม่มีเจ้าหน้าที่นำทาง .....เดี๋ยวฉบับหน้าผมจะเล่าให้ฟังต่อโปรดติดตามแล้วกัน ....ไปเจอสิ่งที่ตื่นเต้นมากมายเดี๋ยวมาครับ..
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครู
หนูอยากไปมั่งจังเลย แต่ไม่มีโอกาสสักที เอาไว้ให้คุณพ่อกับคุณแม่พาไปเจ้าค่ะ แต่ว่าคงจะอีกนาน ภูกระดึง เป็นอีกหนึ่งสถานที่ท่องเที่ยวที่หนูอยากไปมากๆเลยเจ้าค่ะ ชอบธรรมชาติมากๆ
รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ --------> น้องจิ ^_^