อีกหนึ่งฟากฟ้า
แม้พี่หมอจะไม่อยู่ให้เราได้พูดคุยอีกต่อไปแล้ว... หากทว่า "ความดี" ที่พี่หมอทำไว้จะยังคงอยู่ในใจเราเสมอ
บ่ายแก่ของเมื่อวาน
เรามัววุ่นอยู่กับงาน
จนไม่ทันได้ยินเสียงโทรศัพท์ มาเห็นอีกทีว่ามีสายที่เรียกเข้าและไม่ได้รับนั้นก็เย็นพอควรแล้ว...หนึ่งในสายที่ได้โทรกลับไปและได้พูดคุยเป็นคนสุดท้ายคือพี่ทิวาพร...พี่ที่เราเคารพรักและทำงานขับเคลื่อนด้านชุมชนเข้มแข็งมาด้วยกันยาวนานนับสิบปี
หลังจากกล่าวสวัสดีปีใหม่... อวยชัยให้พรกันแล้ว พี่ทิวาพรได้หารือกับเราเรื่องการถอดบทเรียนการทำงานของเครือข่ายป่าชุมชนต้นน้ำภาคตะวันตกและงานศูนย์ปราชญ์ชุมชนบ้านท่ามะขามที่กาญจนบุรี เป็นเพราะเสียงของพี่เค้าขาดหายเป็นช่วง ๆ เหมือนสัญญาณไม่ต่อเนื่อง เราจึงถามว่า “พี่ทิอยู่ที่ไหนหรือคะ คลื่นไม่ค่อยดีเลยค่ะ ได้ยินไม่ค่อยชัด”.... “พี่กำลังเดินทางค่ะ...” เป็นคำตอบที่เราคุ้นชินเพราะพี่ทิวาพรลงทำงานกับชุมชนในพื้นที่เสมอ
หากแต่ประโยคถัดมาที่ทำให้เราต้องตั้งใจฟังมากขึ้น “อาจารย์ตุ้มทราบข่าวหมอฟากฟ้าหนึ่งหรือยังคะ พี่กำลังเดินทางไปงานคุณหมอ” “งานอะไรหรือคะพี่ทิ” เราถามกลับแบบงง ๆ ก็เมื่อเดือนที่แล้วเพิ่งโทรคุยกับพี่หมอนี่นะ ไม่เห็นพี่หมอบอกเลยว่าจะมีงานอะไร ที่ไหน...
“คุณหมอฟากฟ้าหนึ่งเสียชีวิตแล้วค่ะ มีพิธีที่ปฐมอโศก...” พี่ทิยังไม่ทันพูดจบประโยคเรารีบถามกลับ “พี่หมอเสียชีวิตแล้วหรือคะ เป็นอะไรคะ เมื่อไหร่คะ” ...บทสนทนาจากนั้นเราจำรายละเอียดไม่ค่อยได้ รู้แต่ว่า... งานพี่หมอจะเริ่มประมาณหนึ่งทุ่ม และเราบอกพี่ทิวาพรว่า “...แล้วพบกันที่ปฐมอโศกนะคะพี่ทิ”
เราไปถึงที่ปฐมอโศก...สถานที่ที่เราเคยคุ้น เมื่อพระอาทิตย์ลาลับขอบฟ้า อากาศที่เริ่มกลับมาหนาวเย็นทำให้เรารู้สึกสะท้าน เราพารถเข้าไปจอดหน้าอาคารสีเขียวที่เรามักเรียกเล่น ๆ ว่า “ตึกปรุงยา” บรรยากาศรอบตัวไม่ได้แตกต่างไปจากทุกครั้งที่เรามาเยือนสถานที่แห่งนี้ หากแต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือความรู้สึกลึก ๆ ภายในใจ...ความรู้สึกเยือกเย็นและว้าเหว่...เราบอกกับตัวเองว่า “ต่อไปนี้ เราจะไม่ได้เจอพี่หมออีกแล้ว...”
พี่หมอฟากฟ้าหนึ่ง อโศกตระกูลหรือทันตแพทย์หญิงวิจิตร คงเกียรติไพบูลย์ เป็นนักเรียนเก่าเตรียมอุดมศึกษา หลังจากเรียนจบจากจุฬา พี่หมอมิได้แสวงหาลาภยศหรือชื่อเสียงเงินทองเฉกเช่นวิถีชีวิตของคนทั่วไป หากแต่พี่หมอได้อุทิศตัวทำงานให้พี่น้องในชุมชนชนบทยาวนานนับยี่สิบปี “หมอเจ สูงเนิน” เป็นสมญานามที่เพื่อนพ้องน้องพี่คุ้นเคย... จากนั้นพี่หมอได้อุทิศชีวิตทำงานเพื่อพระพุทธศาสนา โดยเป็น “แกนนำ” ที่ได้บุกเบิกและพัฒนาดินแดนแห่งธรรมในพื้นที่ภาคตะวันตกที่รู้จักกันในนามของ “ปฐมอโศก”
พี่หมอฟากฟ้าหนึ่งเป็นที่รัก เคารพ และศรัทธาของทุกผู้คน ด้วยอัธยาศัยและน้ำใจอันแสนงดงาม เราหวนคิดไปถึงวันคืนที่มีโอกาสได้พบ ได้รู้จัก ได้รักและได้เรียนรู้สิ่งต่าง ๆ มากมายจากพี่หมอ เรื่องราวในความทรงจำที่เรามีกับพี่หมอผุดขึ้นภาพแล้วภาพเล่า...โอ้ละหนอ การจากพราก...
ช่วงเวลาที่เรานั่งสงบนิ่งอยู่เบื้องหน้าภาพของพี่หมอ เรามีเพียงถ้อยคำที่สื่อสารผ่านใจ... “ขอพี่หมอเดินทางสู่สุขคติอย่างมีความสุขนะคะ ขออย่าได้เป็นห่วงเป็นใยหรือกังวลสิ่งใดในภพชาตินี้อีกเลย บุญกุศลที่พี่หมอได้กระทำมาทุกภพทุกชาติ และที่ได้กระทำในภพชาตินี้ ขอจงส่งผลดลบันดาลให้พี่หมอบังเกิดในภพภูมิที่ดีตลอดไปตราบกระทั่งถึงซึ่งพระนิพพาน บุญกุศลที่ตุ้มได้ทำมา ขออุทิศกุศลผลบุญนั้นให้พี่หมอด้วยค่ะ ขอให้พี่หมอได้รับรู้และอนุโมทนาบุญด้วยนะคะ และหากมีสิ่งหนึ่งประการใดที่อาจเคยผิดพลาดล่วงเกินต่อกัน ด้วยเจตนาก็ดีหรือไม่เจตนาก็ดี ขอได้โปรดอโหสิกรรมซึ่งกันและกันด้วยค่ะ...”
เรานัดหมายกับพี่หมอว่า หลังปีใหม่จะพาพี่หมอและทีมงานไปดูงานที่มูลนิธิข้าวขวัญ สุพรรณบุรี เพื่อที่ข้าวใน “ทุ่งนาแรงรัก...แรงฝัน” ของพี่หมอจะได้โตเร็ว ๆ ให้ผลผลิตที่ดีโดยไม่ต้องใช้ปุ๋ยใช้ยา
แม้วันนี้พี่หมอจะไม่มีโอกาสได้ไปสุพรรณกับเราแล้ว และแม้พี่หมอจะไม่อยู่ให้เราได้พูดคุยอีกต่อไปแล้ว หากทว่า "ความดี" ที่พี่หมอทำไว้จะยังคงอยู่ในใจเราเสมอ...
สำหรับพิธี "สลายร่าง" ของพี่หมอจะมีขึ้น ณ ปฐมอโศก ในวันอาทิตย์ที่ ๖ มกราคม ๒๕๕๑ ที่จะถึงนี้
ขอฝากข่าวคราวของพี่ที่เรารัก...พี่หมอฟากฟ้าหนึ่งผ่านทาง G2K ด้วยค่ะ สมาชิกท่านใดที่เคยคุ้นกับพี่หมอ โปรดช่วยกันบอกต่อและบอกต่อด้วยนะคะ... ขอบคุณมากค่ะ
หมายเลขบันทึก: 157297เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2008 22:12 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 พฤษภาคม 2012 08:12 น. () สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (5)
สุมิตรชัย
ขอร่วมแสดงความเสียใจครับ
ขอให้ดวงวิญญาณคุณหมอเดินทางไปอย่างสง่างามด้วยบุญบารมีที่ทำมา
ขอคารวะแด่งาน แด่ความคิด แด่พลัง แด่ความกล้าหาญ ของคุณหมอด้วยครับ
ขอบคุณมากค่ะคุณสุมิตรชัย
ตัวเองแน่ใจว่าดวงวิญญาณของพี่หมอได้เดินทางสู่สุคติโลกสวรรค์ ด้วยว่าระหว่างที่มีชีวิต ทุกก้าวย่าง ทุกคำพูดและทุกความคิดของพี่หมอ ล้วนแล้วแต่เป็นไปเพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่นและสังคม...
พี่หมอเป็น "คนต้นแบบ" ที่พวกเราภาคภูมิใจมากค่ะ
มาร่วมแสดงความเสียใจด้วยค่ะ อ.ตุ้ม ขอให้กำลังใจค่ะ
น้อง อนงค์
สวัสดีค่ะน้องอนงค์
ขอบคุณสำหรับ "กำลังใจ" ค่ะ
การจากไปของพี่หมอ ทำให้พี่ได้ปรารภเหตุ ชีวิตนี้เป็น "ของน้อย" นัก...ต้องจัดสรรเวลาของชีวิตใหม่ เพื่อที่จะพยายามใช้เวลาที่เหลืออยู่ ซึ่งไม่รู้จะยาวนานเพียงใดนั้น ทำใน "สิ่งดี ๆ " ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ
น้องอนงค์สบายดีนะคะ ขอให้ "บุญรักษา" ด้วยค่ะ
roboy iron man
ผมเป็นนักเรียนของชาวอโศกครับ คิดถึงอาหมอมากๆ