เรื่องเล่าสอนใจ กาแฟ กับถ้วยกาแฟ
ปีใหม่นี้ได้รับสิ่งดีจากเมลเพื่อน อยากนำมาเล่าสู่เพื่อน ๆ ฟัง เป็นข้อคิดสำหรับการเริ่มต้นสิ่งดี ๆ ในปีใหม่นี้นะคะ
เรื่องเล่าสอนใจ กาแฟ กับถ้วยกาแฟ
ที่มหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง แห่งหนึ่งของสยามประเทศ บรรดาศิษย์เก่าที่จบจากสถาบันนี้ แยกย้ายกันไปประกอบอาชีพ มีชื่อเสียงในวงสังคม ตามวงการต่างๆ มากมาย มีทั้งที่ประสบความสำเร็จเป็นอย่างดี และที่กระท่อนกระแท่น ยังดิ้นรนอยู่ในหน้าที่การงานก็เยอะ เนื่องในวาระ ที่อาจารย์พ่อซึ่งเป็นที่เคารพ ของศิษย์เก่าทุกคน เกษียณอายุ บรรดาศิษย์เก่า จึงถือเป็นโอกาสดี ที่จะกลับไปเยี่ยมสถาบัน เพื่อเลี้ยงสังสรรค์และรำลึกถึงอาจารย์พ่อ
หลังจากกินเลี้ยงกันมาได้พักใหญ่ วงสนทนาก็เริ่มเปลี่ยนไปเป็นการบ่นพร่ำเกี่ยวกับความเครียด ในการทำงานและปัญหาชีวิต แต่ละคน มีปัญหาแตกต่างกันออกไปมากบ้างน้อยบ้าง อาจารย์พ่อฟังปัญหาของลูกศิษย์ทุกคนอย่างตั้งใจ รับฟังโดยไม่มีคำวิจารณ์ หรือนำเสนอความเห็นของอาจารย์เลยแม้แต่น้อย
เมื่อฟังปัญหาของลูกศิษย์จบทุกคน อาจารย์พ่อเสนอเลี้ยงกาแฟกลุ่มลูกศิษย์เก่า ท่านเดินเข้าไปในครัว และออกมาพร้อมกับกาแฟเหยือกโตและถ้วยกาแฟ แบบต่างๆ บ้างเป็นถ้วยกระเบื้องบ้าง เป็นถ้วยพลาสติก และบ้างทำด้วยแก้ว มีถ้วยกาแฟหลายใบที่เป็นแบบพื้นๆ ธรรมดา บางใบ สวยวิจิตรสูงค่า
อาจารย์ ชงกาแฟใส่เหยือกมาให้แล้ว พวกเธอจัดการรินใส่แก้วดื่มกันเองนะ บรรดาลูกศิษย์ มองถ้วยกาแฟหลากหลาย ด้วยความสนใจ แล้วพากันเลือกถ้วยกาแฟพร้อมๆ กับรินกาแฟออกมาจากเหยือกใส่ถ้วยต่างกันออกไปเอามือไว้
เมื่อลูกศิษย์ทุกคนต่างมีถ้วยกาแฟในมือกันทุกคน แล้วอาจารย์พ่อ กล่าวว่า
"ลองดูถ้วยกาแฟในมือของพวกเธอ กับถ้วยกาแฟที่เหลืออยู่ในถาดซึ่งไม่มีคนเลือกสิ สังเกตุกันรึเปล่า…. ถ้วยสวยๆ แพงๆ ถูกเลือกไปหมด เหลือไว้แต่ถ้วยแบบธรรมดาราคาถูก เป็นเรื่องปกติ…ที่พวกเรามักจะเลือก สิ่งที่ดีที่สุดโดยลืมคิดถึงความต้องการที่แท้จริงของเราและ นี่คือที่มาของความเครียดและปัญหาทั้งหลายในชีวิต"
ความจริงวันนี้สิ่ง ที่พวกเราต้องการแท้จริงคือกาแฟ ไม่ใช่ถ้วยกาแฟ แต่จิตสำนึกกลับ นำพาเราไปเลือกที่ถ้วย มิหนำซ้ำยังคอยชำเลืองมองถ้วยของคนอื่นๆ อีกด้วย
หากชีวิตคือกาแฟ หน้าที่การงาน ตำแหน่งต่างๆ ในสังคม ก็คือ ถ้วยกาแฟ มันเป็นเพียงเครื่องมือ อุปกรณ์ช่วยหยิบจับหรือประคองชีวิตของเรา มันไม่ได้ทำให้เนื้อหาจริงๆ ของชีวิต เปลี่ยนไป บางครั้ง….การมัวเพ่งที่ถ้วยใส่กาแฟ มันก็จะทำให้เราลืมใส่ใจกับรสชาติของตัวกาแฟ
ถ้ารู้จักชีวิตที่แท้จริง….ของหรือตำแหน่งหน้าที่ มันก็แค่ส่วนเคลือบ ไม่ใช่เนื้อหาหรือแก่นแท้ที่สำคัญของชีวิต
สุขใจกับการใช้ชีวิตด้วยความพอเพียงนะคะ เริ่มต้นในวันนี้ ดีกว่าไม่มีการเริ่มต้นค่ะ
ความเห็น (13)
- โอย มาคมความคิดแต่เช้า
- คนโดยทั่วไปไม่ได้มองแบบที่เรามองไงครับ
- สังคมจึงมีแต่ความเครียด
- ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆครับพี่
สวัสดีปีใหม่ 2551 ค่ะ น้องรัก
- เรื่องนี้ ได้ข้อคิดมากเลยค่ะ
- สำหรับครูอ้อย ก็คล้ายๆกันค่ะ อยู่ที่ไหน ก็ทุกข์ไปหมด หากเราคิดถึงมัน
- ดังนั้น อยู่ที่ใจเราเท่านั้นที่สุขค่ะ ไม่เกี่ยวกับที่ไหน จริงไหมคะ
- ครูอ้อยดื่มกาแฟจาก ถ้วยพลาสติคก็อร่อยค่ะ เพราะอยากดื่มกาแฟค่ะ
คิดถึง และรักเสมอค่ะ
- ขอบคุณข้อคิดดีๆรับปีใหม่
- บางครั้งเราเองก็ลืมที่จะนึกถึง กาแฟ ที่เราต้องการ มัวแต่ไปหลงไหลที่ถ้วยกาแฟจริงๆด้วยนะคะ
- สาระสำคัญของงานเป็นเรื่องจำเป็นกว่าตำแหน่งหน้าที่ แต่ ปถุชน คนธรรมดามัก คิดถึงตำแหน่งมากกว่า
น้องชายครับ
บางครั้งพี่ก็ยังเลือกถ้วยกาแฟที่สวยงามเพื่อให้เข้ากับรสชาดของกาแฟ แต่อย่างไรก็ตามกาแฟถ้าอร่อยอยูในถ้วยแบบไหนก็อร่อยทั้งนั้นค่ะ
ครูอ้อยคะ
มีความสุขกับการดื่มกาแฟด้วยรสชาดของกาแฟเช่นกันค่ะ
พี่บุญคะ
สวัสดีปีใหม่ มีความสุขตลอดปี ตลอดไปนะคะ
ลาภ ยศ สรรเสริญ คือสิ่งนอกกาย จิตภายในเป็นสุขสำคัญค่ะ
- บางครั้ง ครูอ้อย ก็อยากจะเลือก ถ้วยกาแฟที่สวยและ กาแฟที่รสชาติดี
- แต่ ครูอ้อยไม่มีโอกาสได้เลือกค่ะ
- คงเป็นเพียงแค่ กาแฟอร่อย สำหรับคนอย่างครูอ้อย ก็พอเพียงแล้วค่ะ
ชอบประโยคนี้มากค่ะพี่
เริ่มต้นในวันนี้ ดีกว่าไม่มีการเริ่มต้นค่ะ
้้เริ่มต้นเรียนรู้ เริ่มต้นปฏิบัติ ^ ^
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
เจ้าของบ้านงานยุ่งปีใหม่รึปล่าวค่ะ
มีความสุขมากๆนะค่ะ
อืม น่าสนใจมากเลย ที่จริงเราต้องการในส่งที่ไม่จะเป็นมากมาย ทำให้เกิดความทุกข์ขึ้นมาจริง ๆ น่ะแหละ กินกาแฟแต่ไม่รู้รสกาแฟ แค่ต้องการถ้วยกาแฟสวยหรู แต่ครูน้องก็เลือกถ้วยสวยอยู่ดีแหละค่ะ ก็ของมันชอบ ......
- สวัสดีค่ะพี่อึ่งอ๊อบ
- บันทึกนี้อ่านแล้วได้ข้อคิดดี ๆ มาก ๆ ค่ะ
- คิดถึงพี่เสมอ ขอบคุณค่ะพี่
เหมือนเขาเป็นตัวประหลาด
เพราะเขาไม่มีถ้วยกาแฟอยู่ในมือ
เพื่อนเก่าคนนึง อดรนทนไม่ได้เลยเข้าไปถาม บุรุษผู้ไม่มีถ้วยกาแฟในมือ ว่า
"ทำไม คุณไม่หยิบมาสักถ้วยหล่ะ"
บุรุษผู้ไม่มีถ้วยกาแฟในมือ ตอบว่า
"ผมเพิ่งรับประทานอาหารอิ่มพอดี เพิ่งดื่มน้ำเปล่าไปอีกแก้ว เลยไม่อยากได้กาแฟ
และที่สำคัญ กลัวนอนไม่หลับ คืนนี้น่ะครับ
ว่าแต่ แก้วกาแฟที่คุณถือ ดูสุภาพและสำรวมดีจริง"
เพื่อนเก่าที่ถือแก้วสุภาพและสำรวม จึงตอบว่า
"ผมเคยได้ยินรุ่นพี่ เล่าเรื่องนี้ให้ฟังมาแล้วครับ เลยเลือกแก้วใบนี้..."
เตือนให้เรามีสติดีครับ
อิอิ พี่อึ่งอ๊อบจ๋า ถ้วยใส่กาแฟ หรือ...? เรื่องเดียวกันแหงๆ
ตามมาอ่านจ้า