เช้าวันที่ ๑๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๙

วันนี้หนู KM ได้ออกเดินทางจากจังหวัดนครศรีธรรมราช เพื่อมาทำภาระกิจอันสำคัญยิ่งก็คือ การลงพื้นที่ ซึ่งจังหวัดแรกที่เราจะลงก็คือ จ.สมุทรปราการ
 ในการเดินทางครั้งหนู KM ก็ได้เดินทางมาพร้อมกับคุณพ่อ (คุณภีม) แต่เมื่อมาถึง กทม. เราก็แยกทางกันเดินคนละทาง เพราะคุณพ่อก็ไปงานของคุณพ่อ ส่วนคุณลูกก็ต้องทำงานของลูก เมื่อส่งคุณพ่อที่ ม.ธรรมศาสตร์ เสร็จแล้วหนู KM ก็นั่งแท็กซี่ต่อเพื่อที่จะไปลงที่ ม.ราชภัฏวไลยอลงกรณ์  ในระหว่างการเดินทางก็ได้ประสานกับ อ.เอก เพราะว่า อ.เอกจะเป็นคนรับหนู KM เพราะว่า อ.เบียร์ ไม่อยู่ มีภาระกิจที่ จ.เชียงใหม่
 เมื่อมาถึงหน้า ม.ราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ก็ได้โทรศัพท์หา อ.เอก ว่าจะให้หนู KM ไปพบที่ตรงไหน อ.เอกบอกว่า ให้มาหาที่คณะมนุษย์ศาสตร์ฯ ห้องปรัชญา เมื่อมาถึงหน้า คณะมนุษย์ศาสตร์ หนู KM ก็ลงจากรถ และก็เดินเข้ามาในคณะ ก็ได้สอบถามอาจารย์ที่เดินผ่านไปมาแถวนั้นว่าห้องปรัชญาไปทางไหน ก็ได้รับคำตอบที่ดี (ขอบคุณคะ)
 เมื่อมาถึงหน้าห้องปรัชญา ก็ชะเง้อคอมองหา อ.เอก โชคดีที่ อ.เอกนั่งอยู่ในห้องทำงาน มิหนำซ้ำยังอยู่หน้าประตูพอดี ก็เป็นอันว่าเรามาหา อ.เอก เจอ
 เมื่อมาเจอกันทำการทักทายกันเสร็จเรียบร้อย อ.เอก ก็ได้หนู KM เอาสัมภาระไปเก็บที่ห้องพักของ อ.เอก ก่อน เพราะว่าไม่ต้องถือพะรุงพะรัง
 จากนั้นเราก็เดินทางออกจากห้องปรัชญาเพื่อที่จะเอาสัมภาระไปเก็บห้องพัก อ.เอก หนู KM ก็เดินตามหลัง อ.เอกไปที่ห้องพัก ใช้ระยะเวลาการเดินทางประมาณ 5-7 นาที (เหนื่อยเหมือนกันคะ) ระหว่างทางที่เดินก็สังเกตเห็น ม.ราชภัฏฯ อยู่ในช่วงระหว่างกำลังสร้างอาคารอยู่ 1 หลัง และเจอนักศึกษาเดินผ่านไปมา สังเกตดูเพื่อนักศึกษาพบ อ.เอก ก็ทำความเคารพด้วยการยกมือไหว้ แสดงว่านักศึกษาที่ ม.ราชภัฏฯ ยังมีมารยาทดีอยู่
 เมื่อถึงที่ห้องพักของ อ.เอก หนู KM ก็เอากระเป๋าสัมภาระเก็บเรียบร้อยแล้ว อ.เอก ก็พาหนู KM ไปรับประทานอาหารเช้าที่โรงอาหาร 2 โดย เมื่อสั่งอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว อ.เอก ก็ขอตัวไปทำงานต่อแล้วเมื่อหนู KM รับประทานอาหารเสร็จก็ให้เดินทางไปหา อ.เอก ที่ห้องปรัชญา (แต่ดูจากสีหน้าและแววตา อ.เอก คงกลัวว่า หนู KM จะหลงทาง จึงถามเพื่อความมั่นใจอีกครั้งว่าเดินกลับถูกหรือเปล่า แต่หนู KM เสียอย่างไม่ห่วงคะ สบายมาก) เมื่อ อ.เอก กลับไปที่ห้องทำงานแล้ว ก็ลงมือรับประทานอาหาร
 เมื่อรับประทานอาหารเสร็จ ก็เดินทางมาหา อ.เอก ที่ห้องปรัชญา และก็รบกวนให้อาจารย์พาไปหาคอมพิวเตอร์เพื่อที่จะทำงาน ระหว่างที่นั่งทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ อ.เอก ก็เดินวนไปวนมาหลายรอบ เพราะคงจะเป็นห่วงว่าหนู KM จะโดนไล่ที่ เพราะว่าหน้าไม่คุ้นเคย จะว่าเป็นนักศึกษาก็ไม่ใช่ จะว่าเป็นอาจารย์ก็ไม่ใช่อีก และก็เดินมากำชับอีกว่า ถ้าเกิดเจ้าหน้าที่ถาม ให้ตอบว่ามาทำงานให้ห้องปรัชญา
 นั่งทำงานไปได้สักพัก ก็มีเจ้าหน้าที่เข้ามา หนู KM ก็กลัวอยู่เหมือนกันแต่ก็ใจดีสู้เสือ แต่เจ้าหน้าที่เขาก็ไม่ได้เข้าว่ามาอะไร (สงสัย อ.เอก คงไปบอกไว้แล้ว) หนู KM เล่าเรื่องสัพเพเหระอยู่นานเลยคะ (ขอบคุณคะ)
 ซึ่งตามแผนการที่วางไว้ วันนี้ในช่วงเช้า เราจะทำการสัมภาษณ์ คณะอาจารย์ที่ทำงานโครงการพื้นที่ จ.สมุทรปราการ แต่เนื่องจากอาจารย์ติดภาระกิจสอน ก็เลยต้องขอเลื่อนเวลาเป็นตอนค่ำแทน