มิจฉาทิฐิ
บทความเรื่อง Follow the Money ในนิตยสารไทม์ ฉบับวันที่ 13 ก.พ.49 ทำให้ผมสะท้อนใจ
บทความบอกว่าในปี 2548 แรงงานย้ายถิ่น (ประเทศ) ส่งเงินกลับประเทศ 230,000 ล้านเหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 9.2 ล้านล้านบาท เท่ากับกว่า 6.5 เท่าของงบประมาณแผ่นดินของประเทศไทย
ตัวเลขนี้บอกอะไร คงมองได้หลายมุม
- แรงงานข้ามประเทศช่วยให้เศรษฐกิจของประเทศยากจนดำรงอยู่ได้
- แสดงการดิ้นรนของมนุษย์และความรักครอบครัว
ทนไปทำงานต่างแดน เพื่อส่งเงินกลับมาเลี้ยงครอบครัว
- เป็นกระแสกดดันทางสังคม ให้หัวหน้าครอบครัว
(ซึ่งบางกรณีเป็นผู้หญิง)
ต้องไปทำงานต่างแดนเพื่อส่งเงินกลับบ้าน
เอาเงินมาสร้างบ้านและซื้อของใช้ทันสมัย
เป็นการโชว์ความสำเร็จของครอบครัว
-
มองเป็นการไหลเวียนของเงินจากประเทศพัฒนาแล้วไปยังประเทศกำลังพัฒนาในส่วนของประเทศที่ยากจน
(ชนบท)
แล้วเงินนั้นก็ถูกดูดเข้าสู่ศูนย์กลางของประเทศผ่านการซื้อสินค้าทันสมัย
ผมมองต่างมุมว่าเป็นพยาธิสภาพของสังคมมนุษย์ เป็นมิจฉาทิฐิหรือความหลงผิดว่าการที่ครอบครัวแยกกันอยู่และหาเงินส่งไปให้ทางบ้านจับจ่ายใช้สอย มีบ้านตึกเป็นที่เชิดหน้าชูตา ในท่ามกลางกระท่อม เป็นความสำเร็จของครอบครัว
ผมมองว่าผู้บริหารประเทศที่ปล่อยให้มีสภาพเช่นนี้ในประเทศของตน เป็นการทำร้ายสังคมในระยะยาว เพราะจะบ่มเพาะค่านิยมผิด ๆ และทำให้เด็กและเยาวชนไม่ได้รับความรักและการเลี้ยงดูจากพ่อแม่ทางด้านจิตใจและอารมณ์ และเป็นค่านิยมที่ให้ความสำคัญต่อเงินมากกว่าความเป็นมนุษย์ เป็นค่านิยมที่ไม่สร้างทุนทางสังคมของท้องถิ่น
ไม่ทราบว่าผมคิดมากไปหรือเปล่า
วิจารณ์ พานิช
12 ก.พ.49
ไม่มีความเห็น