สิ่งที่ดีใจที่สุดของครูคือลูกศิษย์ได้ดิบได้ดี
เมื่อเร็ว ๆ นี้ ครูสุได้รับ miss call เป็นสิบสาย เนื่องจากครูสุชอบลืม เก็บมือถือไว้ที่บ้านบ่อยมาก (ซึ่งเป็นนิสัยไม่ค่อยดีเลย) เห็นเบอร์แปลกเบอร์หนึ่งโทรเข้ามาซ้ำ ๆ ก็เลยโทรกลับ ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นเบอร์โทรศัพท์ของลูกศิษย์เก่าที่อยู่จังหวัดแม่ฮ่องสอน โทรมาหา เสียงนั้นครูสุจำได้ว่าเป็นเสียงของ อดีต เด็กชายกมล หรือ กุ๋ย นักเรียนที่ครูสุเคยสอนที่โรงเรียนบ้านนาปู่ป้อม กมลโทรมาบอกว่า ได้รับโควต้าเข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง วิชาเอกภาษาอังกฤษ วุฒิครู และบอกว่า "ครูครับอีกหน่อยผมจะได้เป็นครูภาษาอังกฤษเหมือนครูแล้วนะครับ" ครูสุได้ยินเข้ารู้สึกดีใจและตื่นเต้นมาก ไม่คาดคิดมาก่อนว่านักเรียนที่เราเคยสอนไปเมื่อก่อนจะชอบภาษาอังกฤษและได้เรียนวิชาเอกนี้
ครูสุยอมรับการปลูกฝังให้นักเรียนชอบภาษาอังกฤษนั้นยากมาก ๆ บางคนเรียนภาษาอังกฤษเก่ง แต่ไม่ได้สนใจ บางคนสนใจตอนประถมศึกษาเท่านั้น (เพราะเนื้อหามันยังง่ายและสนุกอยู่ไง) พอไปอยู่มัธยมภาษาอังกฤษถดถอยไปเลย
อ้อ..ยังมีลูกศิษย์อีกคนที่เพิ่งจบไปเมื่อปีกลาย คือ เด็กชายนพดล ที่ครูสุส่งเสริมให้ทำโครงงานภาษาอังกฤษ ซึ่งปัจจุบันได้ไปเรียนที่โรงเรียนเวียงแหงวิทยาคม ก็กลายเป็นคนเก่งภาษาอังกฤษ ล่าสุดเห็นว่าแข่งขันโครงงานภาษาอังกฤษระดับเหรียญทองอีก นพดลบอกกับครูสุว่าปีนี้เขาจะได้เกรด 4 วิชาภาษาอังกฤษแน่ ๆ
นี่แหละสิ่งที่ครูสุภูมิใจที่สุด คือ นักเรียนที่ครูสุสอนมาได้ดี ได้ก้าวหน้า ประสบความสำเร็จในชีวิต ถึงแม้ว่าครูสุอาจจะไม่ใช่ครูที่สอนดีมากมายอะไร แต่ก็ดีใจกับศิษย์ทุกคน และที่ดีใจมากกว่านั้นคือศิษย์เก่าของครูสุจะโทรมาหาครูสุประจำ ครูสุประทับใจมากที่ยังมีนักเรียนนึกถึงเสมอ
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ ครูสุ
- แหม ! บล๊อกสวยงาม น่ารักจริง ๆ นะค่ะครูสุ เห็นแล้วอดที่จะเข้ามาขีด ๆ เขียน ๆ ไม่ได้
- คนเป็นครูอย่างเรา ๆ ก็อย่างนี้แหละค่ะ ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้ครู ดีใจเท่ากับได้เห็นความสำเร็จ ของลูกศิษย์
- ผู้เขียนเองก็เคยประสบ และมีความรู้สึกเดียวกันกับครูสุ มันเป็นความปลาบปลื้ม ดีใจอย่างบอกไม่ถูก ที่เด็กน้อย ๆ คนหนึง ที่เราเคยสอน เคยบ่น เคยดุ เคยว่า (พลั้งตีบ้างประปราย อิอิ..) เมื่อหลายปีก่อน ..ในวันนี้เค้ากลายเป็นพยาบาลสาวสวย ในชุดสีขาว หมวกขาว และ เดินยิ้มเข้ามาทักทาย
- ครั้งแรกที่เห็น รู้สึกเหมือนกัน ว่าคุ้น ๆ นะนี่ พยาบาลสาวสวยคนนั้น เดินเข้ามายกมือไหว้ สวัสดี มาจับมือเรา "คุณครูจำหนูได้มั๊ยค่ะ.. หนู............ไงค๊ะ " เท่านั้นแหละ ทั้งครู ลูกศิษย์กอดกันกลม และแอบมี น้ำตาแห่งความปลาบปลื้ม ปะปนมา...
- แต่ที่ยังข้องใจไม่หายจนบัดนี้ คือ...พยาบาลคนนั้น ตอนนี้สาวและสวยกว่าคุณครู ซะมากมาย ไม่เห็นฝุ่น..อิอิ..
- เฮ้อออ...นี่แหละน๊า ...สังขาร...
"JasmiN"
- คงจะจริงนะคะ...
- ทุกครั้งที่ ญ.ปุ้ย โทร.ไปหาครูที่เคยสอนครูจะดีใจมาก เพราะน้ำเสียงท่านสดชื่นอย่างที่เราไม่เคยได้ยินตอนเด็กๆ อิอิ
- วันเกิดหรือปีใหม่ก็ติดต่อกัน...ครูจะส่งข้อความาอวยพรเสมอ ซึ่งถือเป็นความผูกพันมากๆ ค่ะ
- พูดแล้วคิดถึงครูจังเลย - - อยากกลับไปหา
- อยากเป็นครูให้ได้อย่างครูของญ.ปุ้ยและครูสุที่ได้ให้สิ่งดีๆ กับนักเรียน
- ญ.ปุ้ย
หวัดดีค่ะครูสุ
ครูแอนเคยเจอเรื่องเดียวกันนี้มาบ้างแล้วเหมือนกันค่ะ...เลยเข้าใจความรู้สึกของครูสุขณะนั้นเลย ...เป็นปลื้มใช่มั๊ยคะ... ที่เค้าบอกว่าเค้าชอบวิชาภาษาอังกฤษโดยเริ่มจากที่เราสอน และเค้าก็อยากเป็นครูภาษาอังกฤษแบบที่เราเป็น
แต่ลูกศิษย์ครูแอนบางรายเค้าก็ไม่เป็นครูนะคะ เค้าเรียนภาษาอังกฤษในเรื่องการโรงแรมน่ะค่ะ ซึ่งก็ต้องใช้ภาษาอังกฤษเยอะอยู่ บางรายเมล์มาหาและบอกว่าเค้าชอบภาษาอังกฤษมาตั้งแต่ที่ครูสอนผมเลยทำให้ผมมาถึงจุดนี้ได้เพราะผมชอบภาษาอังกฤษ แค่นี้ก็เป็นปลื้มแล้วใช่มั๊ยคะครู
เป็นกำลังใจให้ครูนะคะ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครูสุ สุดหล่อ
น้องจิแวะมาเยี่ยม และมาดีใจด้วยคน ที่ลูกศิษย์ได้ดิบได้สุก เอ๊ย ได้ดิบได้ดี คิคิ รักษาสุขภาพด้วยนเจ้าค่ะ ศิษย์ดีเพราะครูดี เจ้าค่ะ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ---->น้องจิ ^_^
สวัสดีค่ะ ครูสุ
น่หล่ะค่ะ ค่าตอบแทนที่แท้จริงจาก วิชาชีพ นี้ ค่ะ
สวัสดีครับครูแอน Lioness_ann
ลูกศิษย์ของครูสุก็มีเยอะที่ไม่ชอบภาษาอังกฤษ บางคนชอบแต่ก็ไม่ได้อยากเป็นครู บางคนอยากเป็นครูแต่ก็วิชาอื่น (หลากหลาย) น้อยคนที่จะมาเป็นอย่างเรา ว่า อยากเป็นครูภาษาอังกฤษเหมือนครูจังเลย ครูสุถือว่าตัวเองโชคดีมาก ๆ เลยครับ
ขอบคุณครูแอนนะครับที่มาให้กำลังใจ Thank you หลายเด้อ
สวัสดีครับ น้องจิ แซ่เฮ ^๐^!
- ตอนนี้ดีขึ้นเดินได้เกือบคล่องแล้วครับ
- ทุกวันนี้ครูสุก็ยังคิดอยู่ว่า
- "สักวันหนึ่ง ศิษย์จะรู้ว่า ครูดี..." (มีศิษย์อีกหลายสิบ(หรือหลายร้อย)ชีวิตที่ยังไม่รู้.......ฮือ ๆ )
- ขอบคุณมากครับ
สวัสดีครับ ครูปูสู้ตาย!
ขอบคุณครับ... ค่าตอบแทนที่ได้จากการเป็นครูที่แท้จริงก็คือลูกศิษย์ได้ดีอย่างที่ครูปูบอกนั่นแหละครับ