ภาพเขียนฝีมือของอาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต สวยงามละเมียดละไมได้อารมณ์ เป็นที่เลื่องลือ และความสามารถของอาจารย์ไม่ว่าจะทำอะไรนั้นก็หาผู้เทียบได้ยากเพราะสิ่งที่อาจารย์จับนั้นราวกับสำเร็จได้ด้วยเทวดา
เมื่อต้นเดือนธันวาคมโชคดีมากที่อยู่ๆก็มีผู้มาชวนไปชมการซ้อมหุ่นกระบอก"ตะเลงพ่าย"ของอาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต และคณะ ที่บ้านของอาจารย์ในซอยเอกมัย ซึ่งปัจจุบันบ้านนั้นได้กลายเป็น "มูลนิธิ จักรพันธุ์ โปษยกฤต" ไปแล้ว
ขอบอกว่าไม่ใช่ใครๆก็จะเข้าไปชมได้นะคะ เพราะเขาไม่ได้โฆษณาหรือเชื้อเชิญ แต่จะมีผู้ที่เกี่ยวข้องกับอาจารย์ไม่ทางใดก็ทางหนึ่งได้รับการอนุญาตให้ไปชมการซ้อมซึ่งมีปกติมีประจำทุกเดือน และผู้คนเหล่านี้อาจชวนญาติหรือมิตรสหายของตนไปร่วมชมโดยส่งชื่อแจ้งให้ทางมูลนิธิฯทราบล่วงหน้าว่าแขกที่มาเป็นจาก "สาย"ไหน
อย่างนี้ไม่เรียกว่าโชคดี มีบุญที่ได้ไปชม ก็ไม่ทราบว่าจะเรียกว่าอะไรนะคะ
ปกหน้าและปกหลังหนังสือบทร้องที่ใช้ในการซ้อมหุ่นกระบอก"ตะเลงพ่าย" ซึ่งทุกคนที่ไปชมการซ้อมจะได้รับแจกฟรี คนละเล่ม ผู้ที่อนุเคราะห์การพิมพ์แจกคือ คุณชุลิตา อารีย์พิพัฒน์กุล บริษัท ศรีสารา จำกัด เจ้าของนิตยสาร "พลอยแกมเพชร" นั่นเอง
การซ้อมนั้นเป็นการบรรเลงสดด้วยปี่พาทย์วงใหญ่ และร้องสด อาจารย์ฯท่านเล่าว่า เฉพาะการการซ้อมร้องและปี่พาทย์โดยที่ยังไม่มีการเชิดหุ่น ได้ทำมาในสองปีแรก ปีที่สามจึงจัดการไหว้ครูและซ้อมพร้อมหุ่นบางส่วน ปีนี้เป็นปีที่สี่ การซ้อมนั้นซ้อมประจำทุกเดือน มีผู้ไปเฝ้าชมการซ้อม รอว่าเมื่อไหร่อาจารย์จึงจะเปิดการแสดงเต็มเรื่องอย่างเป็นทางการเสียที อาจารย์ฯตอบว่าก็ยังบอกไม่ได้ค่ะ
เนื้อเรื่องคร่าวๆคือการที่พระมหาธรรมราชาจะขอพระนเรศวรที่ถูกนำไปเลี้ยงเป็นเหมือนตัวประกันหลังจากเราเสียกรุงครั้งที่หนึ่งแก่พม่า ให้กลับคืนกรุงศรีอยุธยา โดยส่งพระสุพรรณกัลยาไปแลก
บทหุ่นกระบอกเรื่องตะเลงพ่ายนี้ ประพันธ์โดย คุณวัลลภิศร์ สดประเสริฐ ใช้เวลาหลายปีทีเดียว มีภาษาพม่าในบางช่วงทั้งบทพูดและบทร้อง ลีลาฟังเสนาะและสนุกมาก รับรองว่าไม่มีที่ไหนทำได้วิเศษเช่นนี้
การซ้อมทำกันที่ชั้นล่างหรือใต้ถุนบ้านของอาจารย์ฯนั่นเอง คิดว่าการชมการซ้อมได้ดูอย่างใกล้ชิด เห็นผู้เชิด เห็นผู้บรรเลงปี่พาทย์ และทีมผู้ร้อง ทั้งภาพและเสียงที่ปรากฎอยู่เบื้องหน้าทำให้ขนลุกและรู้สึกถึงความรักชาติ ภูมิใจในชาติอย่างบอกไม่ถูก
ขออภัยที่ภาพเล็กไปหน่อยค่ะ ภาพนี้อาจารย์ฯ กำลังเชิดหุ่นพระสุพรรณกัลยา ที่เห็นตรงกลางภาพขาวๆน่ะค่ะ
แค่ได้เห็นตัวหุ่นใกล้ๆด้วยตาตนเองก็ปลื้มแล้ว เพราะวิจิตรบรรจงเหลือหลาย ทั้งการปักไหม ปักอัญมณี การทำเครื่องทรง เครื่องแต่งกายของหุ่นแต่ละตัว การทำเครื่องประกอบฉาก ทั้งร่ม ฉัตร และศัตราวุธ
คนเชิดหุ่นส่วนมากเป็นคนหนุ่มคนสาวที่มาฝึกหัดด้วยใจรัก เห็นคุณค่าของศิลปการแสดงในแขนงนี้ คนเชิดแต่ละคนต้องเล่นบทเชิดหุ่นหลายตัว (และทำอีกหลายอย่างเช่น ยกโต๊ะ เก็บถ้วยชาม เสิร์ฟน้ำตอนอาหารกลางวัน)
อาจารย์กล่าวว่าการซ้อมในแต่ละครั้งจะมีหุ่นใหม่ๆเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ หรือหุ่นที่ได้รับการปรับปรุงให้ดีขึ้น สมจริงขึ้น
ที่หุ่นยังไม่เสร็จครบทุกตัวเพราะต้องทำอย่างประณีตมาก กลไกของหุ่นได้รับการออกแบบให้ทำท่าทางได้อย่างน่าพิศวง เช่น จากนิ้วมือตรงๆห้านิ้ว ก็ให้จีบมือได้ ทำมืออ่อนได้ ชี้นิ้วได้ หุ่นพระนเรศวรนั้น มีมือที่กำชักพระขรรค์ออกมาจากฝักและเก็บพระขรรค์ลงฝักได้ การเคลื่อนไหวของหุ่นดูอ่อนช้อย
ฉากสนุกที่ทุกคนตั้งตาคอยคือฉากพระนเรศวรทรงสุบินว่าสู้กับจระเข้ใหญ่ และฉากประลองไก่กับพระมหาอุปราชา จระเข้นั้นเขาทำตัวได้สัดส่วน ฟาดหางได้ด้วย และไก่ชนนั้นเวลาพระนเรศวรอุ้มก็สามารถลูบขนไก่ ขนก็ลู่ตามมือ มีลายละเอียดให้ชื่นชมทุกส่วน
นี่ขนาดแค่การซ้อม ที่หุ่นยังไม่เสร็จหมดทุกตัวนะคะ
การซ้อมนั้นเริ่มตั้งแต่เช้าราวเก้าโมงครึ่ง เสร็จราวสี่โมงเย็น เพราะการซ้อมมีการพักเป็นระยะๆ โดยเฉพาะพักรับประทานอาหารกลางวัน ซึ่งทุกคนที่ไปชมจะทานอาหารที่บ้านอาจารย์ฯฟรีค่ะ หากออกไปอาจเสียเวลาเดินทาง อาหารนั้นผู้ที่มาชมซ้อมจะช่วยกันเป็นเจ้าภาพจัดหามา ว่าของอร่อยกันมาเป็นเจ้าๆ ทั้งอิ่มตา อิ่มใจ และอิ่มอร่อยท้องด้วย ทั้งคาวและหวาน มีเหลือเฟือ แถมซ้อมเสร็จสี่โมงเย็นยังมีอาหารว่างก่อนกลับด้วย (ภาพนี้จากนิตยสารพลอยแกมเพชร ฉบับที่๓๗๕)
หากท่านผู้อ่านรู้สึกว่าภาพที่เห็นช่างกระจิดริด ไม่เพริศพรายเต็มตา และที่เล่ามาก็ยังไม่จุใจ ขอแนะนำให้ไปหานิตยสาร "พลอยแกมเพชร" ฉบับที่ ๓๗๕ วันที่ ๑๕ กันยายน ๒๕๕๐ เกือบทั้งฉบับกล่าวถึง การแสดงหุ่นกระบอก "ตะเลงพ่าย" ทุกแง่ทุกมุม ทำให้พลอยแกมเพชร ฉบับนี้เป็นฉบับหายากยิ่ง วางจำหน่ายไม่กี่วันก็หมด คงต้องขอยืมกันอ่านแล้วค่ะ
การฟื้นศิลปะหุ่นกระบอกอย่างวิจิตรนี้ ไม่เพียงแค่เป็นการฟื้นฟูการแสดงหุ่นกระบอก แต่ยังทำให้ศิลปะอีกหลายอย่างได้รับการฟื้นฟูให้ปรากฏเด่นชัด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของดนตรีไทย เพลงไทย ความรู้เรื่องการทำเครื่องแต่งกายตัวละคร และการเย็บปักถักร้อย ตลอดจนประวัติศาสตร์ที่ทำให้เราได้รู้และภูมิใจในรากของตนเอง
หุ่นทั้งหมดอาจารย์จักรพันธุ์ โปษยกฤต ท่านตั้งใจว่าเมื่อแสดงเสร็จแล้วจะเก็บเข้าพิพิธภัณฑ์ จัดแสดงเป็นสมบัติของชาติให้ลูกหลานไทยได้รู้จักและจดจำ
ขอถือโอกาสนี้สวัสดีปีใหม่ท่านสมาชิกG2Kทุกท่าน ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลกอำนวยพรให้ทุกท่านพบแต่สิ่งดีๆ มีความสุข มีพลังกายและใจที่จะช่วยกันสร้างสรรค์สังคมไทย -ชาติไทยให้มีเอกลักษณ์ และรุ่งเรืองสืบไปค่ะ
เป็นบุญตานะคะ ที่ได้ชม
ขอบคุณที่นำภาพมาให้ดูและเล่าให้ฟังค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สวัสดีครับ
ตามมาชมหุ่นกระบอกครับ เคยเห็น อ.จักรพันธุ์ วาดหุ่นกระบอกสวยๆ และเชิดหุ่นได้อ่อนช้อย งดงาม
ชอบปกหนังสือ เขียนตัวมอญ(พม่า)แปลง ได้บรรยากาศเดิมๆ
เคยอ่านงานของท่านในพลอยแกมเพชร คุณวัลลภิศร์ ด้วย งดงามจริงๆ
สวัสดีปีใหม่ครับ ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ บุญความดีทั้งปวงดลบันดาลให้ คุณพี่และครอบครัว มีความสุขตลอดไปนะครับ
ใครจักผูกโลกแม้ รัดรึง
เหล็กเท่าลำตาลตรึง ไป่หมั้น
มนตร์ยาผูกนานหึง หายเสื่อม
ผูกเพื่อไมตรีนั้น แน่นเท้าวันตาย
ขอให้อาจารย์และครอบครัว จงประสบแต่ความสุข เจริญรุ่งเรือง มีบุญกุศลที่ทำไว้ ห่อหุ้ม ปกปักรัษา ตลอดไปนะคะ
นำภาพการนุ่งห่มของกุลสตรีโบราณมาฝากค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์
ขอขอบคุณอาจารย์สำหรับเรื่องเล่าเรื่องนี้ ชอบมากๆ เพราะพี่หลงไหลในภาพวาดของ อ.จักรพันธุ์ โปษยกฤต โดยเฉพาะภาพในวรรณคดี สวยงามอ่อนช้อยมากๆ เป็นศิลปะไทยที่สวยงามมากๆ ซึ่งเคยคิดว่าน่าจะมีการเผยแพร่มากๆ จะได้ทำให้เยาวชนรุ่นหลังเห็นถึงความสวยงาม และร่วมกัน รัก รักษ์ ส่งเสริมศิลปะไทยเราให็อยู่นานเท่านาน
ตัวละครหุ่นกระบอกในภาพจากหนังสือสวยงามมากๆ เห็นแล้วอยากขนลุกค่ะ สวยจริงๆ หากละครเรื่องนี้เปิดแสดงเมื่อไหร่อยากให้เปิดแสดงแบบเดินสายทั่วประเทศค่ะ จะได้เปิดโอกาสให้คนในทุกภูมิภาคได้ชื่นชมเป็นบุญตากันให้มากๆค่ะ
ปีใหม่นี้ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายดลบันดาลให้อาจารย์มีความสุข สุขภาพแข็งแรงตลอดไปนะคะ
โชคดีที่ได้ร่วมชื่นชมการซ้อมหุ่นกระบอกค่ะ
เป็นศิลปะการแสดงที่หาดูได้ยากมากในปัจจุบัน ...ขอบคุณอาจารย์มากค่ะ....
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายในสากลโลกอำนวยพรให้อาจารย์พบแต่สิ่งดีๆ มีความสุข มีพลังกายและใจที่จะช่วยกันสร้างสรรค์สังคมไทย -ชาติไทยให้มีเอกลักษณ์ และรุ่งเรืองสืบไปค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สวสดีค่ะ...พี่นุช...
....
ถือเป็นความโชคดีดั่งที่น้องออตว่าน่ะคะ...ที่ได้มาอ่านในบันทึกนี้...
พี่นุชโชคดีที่ได้..ไปดูการซ้อมและกะปุ๋มก็โชคดีที่ได้มาอ่านบันทึกเรื่องเล่าของพี่นุช...เมื่อกาลเวลาผ่านไป...ได้ย้อนกลับมาอ่านก็ยังทรงคุณค่าแห่งความงดงามของที่มาที่ไปของการแสดง "หุ่นกระบอก"...
....
หลวงตาท่านบอกว่า "ปีใหม่" ก็เปรียบเสมือน "วันสมมติ" อีกวัน แต่กะปุ๋มก็ปรารถนาดีที่จะขอนำพร...มาสู่พี่นุชและครอบครัวนะคะ
ขอให้พี่นุชเจริญในธรรมนะคะ
(^_____^)
กะปุ๋ม
สวัสดีค่ะอาจารย์
ต้องขอขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่นำเนื้อหาสาระและรูปภาพหุ่นกระบอกตะเลงพ่ายมาไห้อ่านและชมถือเป็นความโชคดีต่อ ๆ กันมาเช่นกันค่ะ
ในปีใหม่ที่จะมาถึงนี้หนูก็ขอให้อาจารย์จงมีแต่ความสุข มีสุขภาพที่แข็งแรง และสมหวังในสิ่งที่อาจารย์ปรารถนาทุกประการนะคะ
ขอบคุณคุณอุบล ที่มาสวัสดีปีใหม่กันตรงนี้ ตัวเองหายไปนาน ได้กลับมาพบปะกันอีก ดีใจค่ะ และยินดีที่เรื่องที่นำมาฝากเป็นที่ถูกใจค่ะ
คุณธวัชชัยมีความรู้เรื่องไทยและเรื่องโบราณมากนะคะ เห็นตัวหนังสือที่ปกยังทราบว่าเป็นอย่างภาษามอญ(แปลง) พี่เป็นพวกรู้นิดๆหน่อยๆ ริมๆรั้วค่ะ แต่ชอบเพราะความงามนำมาก่อน
ขอบคุณในคำอวยพรนะคะ ขอให้พรนั้นมีแด่คุณธวัชชัยและครอบครัวเช่นกันค่ะ
คุณพี่ศศินันท์ มอบโคลงความหมายลึกซึ้ง คำอวยพรและภาพที่งดงามมากมาให้ ขอบพระคุณอย่างยิ่งค่ะ ตอนนี้หายเกือบเป็นปกติ มีไอตอนกลางคืนนิดๆ แต่รู้สึกสดชื่นกับอากาศมากค่ะ วันสองวันนี้เย็นและมีลมพัดแรง ต้นสนุ่นใบเขียวเต็มที่เต็มต้นใบพริ้วสะบัดตามลมเห็นหลังใบเป็นสีเงิน มองเพลินทีเดียว
ดีใจที่แผนที่ที่วาดส่งไปคุณพี่ดูออก รอต้อนรับอย่างง่ายๆสบายๆอยู่นะคะ
สวัสดีค่ะคุณออต เรื่องตะเลงพ่ายนี้ พอนำมาทำเป็นการแสดงหุ่นกระบอก ทำให้เกิดความเข้าใจประทับใจและภูมิใจในความเป็นคนไทย เป็นเอกราชกว่าสมัยที่เคยเรียนเสียอีกค่ะ
เรื่องจบลงตรงที่พระนเรศวรทรงยุทธหัตถี มีชัยชนะต่อพระมหาอุปราชา เมื่อพระมหาอุปราชาสิ้นพระชนม์บนคอช้าง ทหารพม่าก็ถอยทัพอัญเชิญพระศพกลับพม่า
อยากให้ได้ยินการบรรเลง บทร้องและบทเจรจาด้วยกันจังเลย อาจารย์จักรพันธุ์ท่านบอกว่าเป็นดนตรีไทยทางใหม่ บทร้องที่มีภาษาพม่าและดนตรีแปลกและน่าฟังมากๆเลยค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะอาจารย์แป๋ว ภาพอาจารย์เสริมบรรยากาศเทศกาลปีใหม่มากเลยค่ะ
ขอบพระคุณในคำอวยพรและโพสการ์ดดอกไม้งาม ชอลดอกตรงกลางขวามือมากค่ะ ตอนไปสกลนครเขาบานอยู่เรี่ยดิน สีแจ่มมากๆ ไม่ทราบชื่ออะไรนะคะ
หุ่นกระบอกตะเลงพ่ายนี้ เมื่อไหร่คณะจะพร้อมเปิดแสดงก็ไม่ทราบนะคะ อยากให้คนไทยทุกคนได้ชมด้วยกัน ขนลุกจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะน้องกะปุ๋ม ภาพใหม่ หน้าตาสดใสเชียว ใครๆก็พากันเปลี่ยนภาพรับปีใหม่เนอะ สงสัยพี่ต้องเปลี่ยนบ้าง กลัวผู้มาเยี่ยมบล็อกเบื่อเสื้อชุดเดิม
ดีใจที่มาร่วมกันชื่นชมศิลปะของไทย เรื่องราวของไทยด้วยกัน โดยเฉพาะงานที่กลั่นมาจากอาจารย์จักรพันธุ์ ท่านเป็นคนของแผ่นดินจริงๆค่ะ ได้พบและไปกราบสวัสดีตัวจริงท่าน ยังนึกว่าเหมือนพบเทวดาเลยค่ะ
ขอบคุณในคำอวยพร ขอให้บุญรักษาน้องกะปุ๋มเช่นกันค่ะ พอเข้าใจธรรมะ(บ้าง) ทำให้เห็นความสำคัญของงานรื่นเริงแบบนี้น้อยลงทุกทีนะคะ
ขอบคุณในยิ้มแสนกว้างด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกั๊ตฯ ใช่ค่ะสมัยนี้หาชมการแสดงหุ่นกระบอกได้ยากมาก และหุ่นกระบอกของอาจารย์จักรพันธุ์ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ยากเหลือเกินเพราะเป็นงานวิจิตรระดับชาติ เป็นงานแสดงถึงวัฒนธรรมของแผ่นดิน ท่านแสดงเรื่องสามก๊กไปเมื่อปี ๒๕๓๒ แล้วก็มาถึงตะเลงพ่าย ที่ยังไม่มีกำหนดเปิดแสดงค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
รอคนรถค่ะ เขาลากลับบ้าน คงจะไปวันที่ 2ค่ะ ช่วงบ่าย จะโทรไปConfirmอีกทีด้วยค่ะตอนนี้พักผ่อนมากๆนะคะ เพราะเวลาไอ จะเพลียมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปริญากรณ์ ดีใจจังที่พบกันอีกครั้งนี้
ขอบคุณในคำอวยพรนะคะ เทศกาลปีใหม่ที่โรงเรียนคงได้จัดงานฉลองกับเด็กๆกันไปแล้วซีคะ
ขอให้พรที่มอบให้มานั้นมีแด่คุณปริญากรณ์เช่นกันค่ะ
อาจารย์ขจิต เปลี่ยนรูปใหม่ทำหน้าหล่อกว่าเดิมรับปีใหม่นะคะ
ตอนนี้อาจารย์ตั้งมูลนิธิจักรพันธุ์ โปษยกฤต การส่งเสริม ถ่ายทอดและสืบทอดศิลปะนั้นมีค่าใช้จ่ายมากมาย แค่การซ้อมแต่ละครั้ง พี่เห็นแล้วยังนึกว่าคงเป็นเงินไม่ใช่น้อย มีผู้มีจิตศรัทธาบริจาคเงินเข้ามูลนิธิพอสมควร ท่านบอกว่าไม่ทราบจะขอบคุณและตอบแทนอย่างไร ท่านจึงจัดภาพสำเนาพระบรมฉายาลักษณ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระนางเจ้า เป็นภาพวาดทรงพระอิริยาบถยืนขนาดเท่าภาพต้นแบบ ภาพละองค์แต่เป็นคู่กัน งามมากๆ มอบให้ผู้บริจาคตั้งแต่หนึ่งหมื่นบาทขึ้นไป โชคดีที่คนข้างกายพี่เขาก็ได้ภาพสำเนานี้มาชุดหนึ่ง ภาพฝีมือท่านจริงๆพี่คงไม่มีปัญญาซื้อแล้วค่ะ
สวัสดีปีใหม่ ขอให้อาจารย์มีความสุข เบิกบานใจตลอดปีใหม่เช่นกันค่ะ
มากราบสวัสดีปีใหม่พี่นุชค่ะ..และก็ส่งคำอวยพรไว้ ที่นี่นะคะ
สวัสดีค่ะน้องแจ๋วแหว ไปมาแล้วค่ะ คงจะสวนกัน ใจตรงกันจริงๆ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณหมอ ขอให้คุณหมอมีความสุข เป็นหนุ่มหล่อ สุขภาพดีและ อารมณ์ดีเช่นนี้ไปอีกนานๆนะคะ
นับแต่วันที่พบกันในที่ประชุมฯ นุชชีพจรลงเท้ามาก ว่าจะคัดภาพส่งมาสั่งปฏิทิน ยังไม่ได้ทำเลยค่ะ
มาสวัสดีปีใหม่ครับ
งดงามจริงนะครับ เป็นบุญตาด้วย...
มีความสุขมาก ๆ นะครับ
ขอบคุณค่ะอาจารย์ยูมิที่มาทักทายปีใหม่กัน
พลอยแกมเพชร ฉบับล่าสุดนี้ อาจารย์จักรพันธุ์ท่านได้เขียนเล่าถึงการซ้อมหุ่นกระบอกในครั้งนี้เช่นกันค่ะ มีเหตุการณ์และรายละเอียดที่น่าสนใจมาก
ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆเช่นกันค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ คุณสิงห์ป่าสัก ขอบคุณที่มาแวะอวยพร มากันทั้งคณะ ได้รับความสุขเหลือล้นเลยค่ะ
ขอให้คุณและคณะได้รับพรที่เป็นเลิศทุกประการและมีความสุขในทุกๆวันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกฤษณา เป็นความสุขของผู้เขียนเช่นกันนะคะที่ได้นำเรื่องที่ผู้อ่านชื่นชอบตรงกันมาเสนอ จะตามไปอ่านเรื่องที่คุณกฤษณาเขียนไว้เช่นกันค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
หากอาจารย์มีโอกาสและเวลาได้อ่านพลอยแกมเพชรฉบับบที่บอก จะทราบรายละเอียดทุกอย่าง เบื้องหน้าเบื้องหลัง โอย แสนมหัศจรรย์ กว่าจะมาเป็นหุ่นแต่ละตัว
ฉบับบใหม่อาจารย์จักรพันธุ์เขียนเล่าถึงการซ้อมในวันที่ ๒ ธันวาคม ซึ่งเป็นวันที่พี่ไปชม มีหนุ่มเชิดหุ่นคนหนึ่งเป็นลม ล้มลงไปโดนของล้มลงอีก เสียงดังมาก เพิ่งทราบว่าอะไรเป็นอะไรก็ตอนได้อ่านค่ะ
คณะจะซ้อมหุ่นครั้งต่อไปวันที่ ๒๗ มกราคม นี้ ปกติเขาซ้อมทุกอาทิตย์สุดท้ายของเดือน
อยากให้อาจารย์และทุกท่านที่ชื่นชมศิลปะไทยได้มีโอกาสชมการซ้อมด้วยกันจังเลยค่ะ
นำภาพมาฝากอาจารย์ค่ะ รู้สึกเป็นของอาจารย์จักรพันธุ์
สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณนาย
สวัสดีค่ะ อ. ดร. นุช
วันที่ 11 มค.51 ที่แผนกฯ กุมาร และ ภาคฯ กุมาร ได้จัดปีใหม่ควบกับวัน
เด็ มีละครหุ่นเชิดของนศ. พยาบาลซึ่งเด็กชอบมากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเกศนี ดีจังเลยค่ะที่ได้ใช้ศิลปการแสดงของไทยมาแสดงให้เด็กๆได้ชม น่าชื่นชมคนคิดและผู้แสดงนะคะ คงต้องซ้อมกันไม่น้อย
ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ อ้อ เป็นสิ่งที่หาชมได้ยากจริงๆค่ะ ได้มีโอกาสไปเห็นจึงอยากมาเล่าแบ่งปันความสุขกันค่ะ
ขอบคุณค่ะ
ยินดีที่ได้อ่านค่ะ
หลงตาไปไม่ได้มาตอบอาจารย์ วัชราภรณ์ อาจหาญ ขอโทษนะคะที่ทิ้งไว้นาน
ต้องขอบคุณอาจารย์ที่เข้ามาอ่านค่ะ อาจารย์และทีมงานคงเหนื่อยมากในการจัดการให้ผู้สนใจเข้ามาชมการซ้อมหุ่นในแต่ละเดือนให้ได้รับความสะดวก ได้ไปชมสองครั้ง ประทับใจกับทุกสิ่งที่พบค่ะทั้งการแสดง และผู้คน