บันทึกประจำวัน ก่อนวันเลือกตั้ง (23 ธ.ค.50)


อย่านะครับ อย่าเบื่อ ... การเมืองนี่แหละมีผลกระทบต่อพวกเราทุกคน เราต้องทำหน้าที่ของเราพรุ่งนี้ให้ดีที่สุด แล้วก็ไม่ต้องคาดว่า คนที่เราเลือกจะแพ้หรือชนะ ให้มันเป็นไปตามกลไกของประชาธิปไตยก็พอ

คืนนี้ อากาศเย็นลง อุณหภูมิวัดตอนหัวค่ำได้ 17 องศาเซลเซียส กลางวันร้อนเปรี้ยง พี่หนิงแห่งร้านกาแฟมุมตึก ข้าง ๆ มหาวิทยาลัยบ่นว่า ร้อนมาก

คืนนี้ ผมมานั่งใช้ Free Internet ที่ร้านเฟรชมาร์ท ตั้งอยู่ตรงกลางระหว่างบ้านกับเมือง คุณเชื่อไหม ร้านนี้อยู่โดด ๆ ในอาคารพาณิชย์ 3 ชั้น มี 2 คูหา จาก 10  คูหา ฝั่งตรงข้าม คือ บ้านจัดสรร ชื่อ ในฝัน เป็นหมู่บ้านที่มีฝรั่งอยู่กับภรรยาคนไทยมากมาย โดยได้ความจากน้อง ๆ พนักงานของร้าน ซึ่งผมเองให้ความสงสัยว่า เอะ ทำไมร้านถึงได้ตั้งอยู่ทางโดดเดี่ยว เดียวดายแบบนี้ แถมในร้านมีแต่ของ Import ทั้งนั้น ซึ่งได้คำตอบแบบนั้น

ร้านนี้อยู่ห่างจากป้ายบอกเขตอำเภอเมืองเชียงใหม่ แค่ 20 ก้าว (ร้านนี้อยู่อีกอำเภอหนึ่ง) ทางขวามือ ส่วนทางซ้ายมือ อีกประมาณสัก 1 กิโลเมตร จะถึงแยกมหกรรมพืชสวนโลก ถนนราชพฤกษ์

ในร้านแห่งนี้ ผมกำลังหันหน้าออกไปทางถนนที่นาน ๆ ทีจะมีรถผ่านไปสักคัน แล้วก็จะมีรถเครื่อง รถยนต์มาแวะซื้อของตามโอกาสเรื่อย ๆ

วันนี้ ผมมีแขกพิเศษก่อนที่จะเปิด Notebook ใช้ Internet ที่มาก่อนผม คือ แมวสีส้ม ปลอกคอแดง 1 ตัว ที่กำลังนอนอย่างมีความสุข บนเก้าอี้สำหรับแขกที่ต้องการใช้งาน Internet ดังนั้น ขณะที่ผมกำลังพิมพ์บันทึกอยู่นี้ มันนอนอยู่ข้างซ้ายมือผม ในร้านก็เปิดรายการเพลงจากวิทยุเสียงกำลังเพราะ มันก็ไม่สนใจใคร หลับสบายเชียว (อิจฉามันนั่นเอง)

วันนี้ ผมได้ให้รางวัลปีใหม่ตัวเองเรียบร้อยแล้ว โดยผมตัดสินใจนำเงินเก็บของผมมาซื้อเป้ใส่ Notebook ที่ผมดูแลรับผิดชอบอยู่ของสาขาวิชา อิ อิ แน่นอน ผมไม่มี Notebook เป็นของตัวเอง ผมต้องการให้มันอยู่กับผมนาน ๆ เลยซื้อไว้ อีกประการสำหรับการเดินทางไกลที่ต้องนำมันไปด้วย เช่น การไปสอนแม่ฮ่องสอน ที่ค่อนข้างทุลักทุเลพอสมควร ห้ามถามว่า ราคาเท่าไหร่ เพราะมันแพงอยู่เอาการสำหรับฐานะของตัวเอง แต่ผมเลือกซื้อ เพราะว่าต้องใช้ ... เศรษฐกิจยังคงพอเพียงเสมอ ถ้าผมใช้มันคุ้มค่า

กว่าผมจะซื้อเป้อันนี้ได้ ผมใช้เวลาไปดูมากกว่า 10 ครั้ง เลือกอยู่นั่นแหละ ตกลงใจไม่ได้สักที กะว่าเงินพอเมื่อไหร่จะมาซื้อ นี่ถ้าผมรวย หรือมีเงินมรดกนะ ไม่ต้องคิดกันล่ะมั้ง

การใช้งาน Gotoknow ในช่วงเดือนนี้ ผมสังเกตได้ว่า มันค่อนข้างเงียบจริง ๆ อัตราการเข้า การเขียน การอ่าน น่าจะลดลงอย่างที่หลาย ๆ ท่านได้เล่าให้ฟังไว้

เป็นไปได้ไหมว่า นี่คือ เดือนแห่งการพักผ่อนและเดินทาง จึงไม่ค่อยมีคนอยู่ใช้กันอย่างหนาแน่นเหมือนเดิม ผมว่า ไม่น่าเกี่ยวข้องกับการปล่อยอิสระของ สสส. หรือ สคส. นะครับ ... หรือว่า มุขหมด ไม่รู้จะเขียนอะไรดี ก็ไม่น่าใช่ หรือไม่สงสัยผมจะเขียนไม่ได้เรื่องขึ้น พัฒนาการลดลง ข้อหลังสุดน่าใช่สุด ฮา ฮ่า

ฟังข่าวตอนเช้าวันนี้ รายการ "เรื่องเล่า เสาร์อาทิตย์" กระทรวงสาธารณสุขได้ออกมาประกาศว่า ปี 2549 คนไทยเป็นโรคเครียดการเมืองกันเยอะถึง 25 % หมายถึงว่า คนไทย 4 คน เป็นโรคนี้ 1 คน คุณเป็นกันหรือเปล่า ... ผมไม่เป็นแน่ ๆ แต่ไม่ใช่หมายถึง ไม่สนใจ แค่ไม่ได้เอามาเข้ามาคิดในชีวิตประจำวันแค่นั้นเอง แต่พอมองได้ วิเคราะห์ออก และนึกรำคาญพวกหลงชอบประชานิยมตะหงิด ๆ เหมือนบอกว่า โกงไปเลย แต่ที่โกงมาก็แบ่ง ๆ กันมั้ง ... ประเทศไทยคงกำลังจะเจริญล่ะมั้ง

แน่นอนหลังจากวันเลือกตั้งพรุ่งนี้ มีหลายคนเป็นห่วงถึงอนาคตของประเทศกันทั้งนั้น ผมว่ายังไงก็ได้ แต่อย่าทำให้ทางมันตันเหมือนคราวนี้แล้ว ... เลือกตั้งครั้งไหนไม่แย่เท่าครั้งที่ผ่านมา มีคนงดออกเสียงเป็นล้าน ๆ แต่รัฐบาลก็ไม่แคร์เสียงเหล่านี้ กลับบอกว่า นี่คือประชาธิปไตย ... อยากจะหัวเราะให้ท้องคับท้องแข็ง ถึงการเข้าข้างตัวเองนัก

การขึ้นสู่อำนาจแรก ๆ ไม่ค่อยรู้สึกอะไร แต่พออยู่นาน ๆ เข้า ก็เริ่มชินกับอำนาจ ใครมาให้ลง จะไปลงทำไมล่ะ อ้างเสียงประชาชน ก็จบ

แล้วทางตันก็ทำให้เกิด "รัฐประหาร" ที่มีแต่ดอกไม้ให้ทหารกันเต็มเมือง ตลกไหมล่ะ ... ปรากฎการณ์ที่ไม่เคยมีในโลก

เปิดดู ... รายชื่อผู้สมัครทั้งเขตและสัดส่วน ... พรรครัฐบาลเดิม เห็นชื่อกันชัด ๆ ว่า นักธุรกิจจอมโกง แต่เชื่อเหลือเกินว่า ก็ยังคงมีคนเลือกเขาอยู่ดี ไม่รู้จะเครียดไปทำไม แต่เซ็งอย่างเดียว คือ คนไทยเราไม่รู้จักเข็ดเนอะ

รายการทีวีมีแต่ SMS ว่า เบื่อการเมือง เซ็งการเมือง

อย่านะครับ อย่าเบื่อ ... การเมืองนี่แหละมีผลกระทบต่อพวกเราทุกคน เราต้องทำหน้าที่ของเราพรุ่งนี้ให้ดีที่สุด แล้วก็ไม่ต้องคาดว่า คนที่เราเลือกจะแพ้หรือชนะ ให้มันเป็นไปตามกลไกของประชาธิปไตยก็พอ

นี่เป็นบันทึกประจำวันที่ขอเก็บประวัติศาสตร์ชีวิตในวันที่ 22 ธันวาคม 2550 เอาไว้คนเดียว ไม่เกี่ยวกับใคร

ขอบคุณหากผ่านทางเข้ามาครับ

บุญรักษา ทุกท่าน :)

หมายเลขบันทึก: 155439เขียนเมื่อ 22 ธันวาคม 2007 22:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:05 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

สวัสดีครับ

มาทักทายบันทึกประวัติศาสตร์ของอาจารย์ครับ

ช่วงเลือกตั้งคนมาเที่ยวปายมากมายเข้าใจว่า คนเหล่านั้นเลือกตั้งล่วงหน้าแล้ว

มีปัญหา...

เลือกตั้งล่วงหน้าเยอะเกินไป  (ข่าวทางทีวี)...???

เช้าวันนี้ผมพาเพื่อนไปชมหมอกสวยเมืองปายตามภารกิจใจที่มีความสุข หมอกสวยไม่ซ้ำรูปแบบทุกครั้งที่ไป นี่คือเสน่ห์ของธรรมชาติครับ ต้นเหตุที่เรายังพอดีใจคือ เรายังคงมีธรรมชาติแบบนี้อยู่ ผลก็คือ หมอกสวยรังสรรค์ในช่วงเช้าก่อนตะวันฉาย

สถานการณ์ที่เปลี่ยนไป ไม่ว่าการเมืองไทย หรือ สภาวะสังคม ต่างก็เป็นพลวัตรที่มีพัฒนาการ

การกระทำ คือ กรรม ...วันนี้หากเราทำกรรมใด กรรมนั้นจะสนองเราในมิช้า

เราไปใช้สิทธิ์เลือกตั้ง...วันนี้ก็เพื่อดอกไม้ประชาธิปไตยในวันพรุ่งนี้และทุกวัน เกิดอะไรไม่ได้ก่นด่าสังคมเพราะเราได้ทำตามสิทธิ์นั้นแล้ว

วันนี้ผมได้ไปใช้สิทธิ์ในเวลาแรกของเปิดคูหา

เอกตั้งปีนี้แปลกครับ เห็นทหารเยอะแยะทุกหน่วยเลือกตั้ง แถมยังเต็มหมู่บ้าน

แปลกดีจริงๆครับ

 

--

ขอบันทึกไว้เป็นประวัติศาสตร์ครับ

ขอบคุณ ... คุณเอก ครับ

แวะมาร่วมบันทึกประวัติศาสตร์ด้วยคน

ฟังข่าวเลือกตั้ง ... ก็ไม่เจริญหูเจริญตากับพรรคประชานิยม

เมล์ไม่ต้องตอบนะครับ คุณเอก แต่ผมลงในความคิดเห็นแล้วล่ะ :)

บุญรักษา ครับ ซ๗

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท