ร่ายรำทักษะแห่งชีวิต
|
ร่ายรำทักษะแห่งชีวิต
อ้างอิง - ภาพ http://www.lomography.com/folkways ในยามเดินทาง ผมชื่นชอบเรื่องราวของผู้คน ชอบนั่งมอง ชอบสังเกตุ ชอบเรื่องราว ผมชื่นชอบเรื่องราวอันแวดล้อมผู้คน หากการมองนั้นไม่ก้าวล่วงไปในพื้นที่ส่วนตัวของเขา แต่เป็นการมองด้วยมิตรภาพ มองแล้วยิ้มให้กับผู้คน และมองด้วยความชื่นชมในแต่ละความงามที่ปรากฎ ยิ่งต่างบ้านต่างเมืองต่างถิ่นต่างกลิ่น เรายิ่งต้องมองด้วยความสงบ เฝ้ามองด้วยใจไม่กร้าวร้าว ครั้งหนึ่งเมื่อการเดินทางหลายสิบปีก่อน ขณะขออาศัยโบกรถขึ้นสู่เชียงใหม่ กระทั่งมาลงรถเพื่อขอโบกต่อ รถกะบะคันหนึ่งมาหยุดอยู่ตลาดกำแพงเพชร เลยจากทางแยกเข้าตัวเมือง บนเส้นทางถนนสายเอเชีย หลังจากกระโดดลงจากรถก่อนยกมือไหว้ขอบคุณคนขับใจดี กระทั่งมองนาฬิกาว่าตีสีเกือบจะตีห้า ฝั่งตรงข้ามเป็นตลาดเก่า ตลาดไม้เก่าริมแม่น้ำ ความคิดก็ไม่มากมายเท่ากับเติมท้อง ยิ่งเดินตลาดยามเช้า ยิ่งได้รับรู้และเข้าใจวิถีชีวิตผู้คน เห็นวิถีชีวิตจากสิ่งเล็กน้อยของจุดเริ่มต้นยามเช้า ในตลาดไม้เก่าก็เหมือนตลาดไทยทั่วไป มีทุกอย่างที่กินได้ เราเลือกนั่งร้านกาแฟเล็กเล็ก ที่มองไปทางใดก็อบอวลด้วยกรุ่นกลิ่น ทั้งกลิ่นฟืน กลิ่นกับข้าว และกลิ่นกาแฟ ยิ่งในยามหน้าหนาวเดือนธันวาคมที่เพิ่งกระโดดลงจากหลังรถกะบะ ไม่มีสิ่งใดยั่วยวนใจไปกว่ากาแฟ ร้านกาแฟเล็ก มีเก้าอี้นั่งอยู่สามโต๊ะ มีตาแก่แก่กำลังชงกาแฟร้อน ก่อนเราจะนั่งมีพี่ผู้ชายรอกาแฟแก้วร้อน ผมและเพื่อนอีกสองคนสั่งกาแฟร้อนสามแก้ว พร้อมกับเดินไปซื้อปาท่องโก๋ กับไก่ย่างและข้าวเหนียว ทุกอย่างเริ่มต้นอีกครั้ง เมื่อเห็นในแต่ละการชงกาแฟของตา ตาชงกาแฟได้อย่างละเมียด ค่อยรินน้ำร้อน หยิบแก้วอย่างใจเย็น ไม่ใช่ด้วยความแก่แต่เป็นความสงบ ทุกแก้วใช้เวลาชงได้ใกล้เคียงกันอย่างมาก เนิ่นนานอบอวลกรุ่นกลิ่นและงดงาม กาแฟร้อนแก้วนั้นงดงาม สำหรับผมแล้ว กาแฟแก้วนั้นงดงามอย่างมาก หอมหวลด้วยบรรยากาศและเรื่องราวของชีวิตอย่างมาก กลิ่นกาแฟในแต่ละเรื่องราวของตลาด ผู้คนเดินจับจ่ายไปมา ไฟส้มสลัวยามรุ่งสาง กลิ่นกำกับข้าว กลิ่นไก่ย่าง กลิ่นกาแฟ ทุกอย่างงดงามและลงตัว เป็นความงดงามที่โมเดิร์นเทรดมิสามารถสัมผัสได้
หลังข้อสรุปของชีวิต ในแต่ละครั้งของการเดินทาง หากไม่เหลือบ่ากว่าแรง ผมจะลุกตื่นยามเช้า เพื่อต้องการเดินชม นั่งมอง ร่วมรับรู้ความสุขของชีวิตอันเรียบง่าย จากตลาดยามเช้าในแต่ละท้องถิ่นชีวิต รับรู้ถึงการร่ายรำของชีวิต เห็นและมองเรื่องราวของผู้คน ซึ่งต่างกำลังแสดงนาฎกรรมแห่งชีวิต ยิ่งใหญ่และงดงาม หากเราได้เฝ้าสังเกตุและเฝ้ามอง สำหรับผมมีคำตอบให้กับภาพความงดงามเหล่านี้ หลังจากหลายสิบปีที่มองเห็นผู้คน ในแต่ละกิจกรรมชีวิต ผมชอบไปยืนมองเจ้าของร้านเกี๋ยวน้ำ พ่อค้าร้านก๋วยเตี๋ยว บังขายโรตี แม่ค้าผัดหอยทอด อาแป๊ะร้านข้าวมันไก่ และทุกร้านค้าอาหารการกิน ในทุกครั้งที่มองหรือเฝ้าซื้อของ เราจะรู้ได้ทันทีว่าร้านค้าเหล่านี้ มีชั่วโมงบินในชีวิตคนทำอาหารมาเพียงใด ในแต่ละกิริยาการร่ายรำ พ่อค้าข้าวมันไก่ ที่กำลังแบะไก่ตบเนื้อเลาะกระดูก ไล่สับไล่ตบเนื้อไก่ ก่อนปาดบนมีดอีโต้ใหญ่ แล้วปะเนื้อไก่ขาวนุ่มควันกรุ่นลงบนข้าวมัน ทุกอย่างเป็นการแสดงอันงดงามอย่างยิ่ง แน่นอนมีมาตรฐาน และมีความเป็นมืออาชีพ เป็นศิลปะการแสดงอันงดงามอย่างยิ่ง เป็นทักษะแห่งชีวิตจากเรื่องราวของผู้คน เมื่อเวทีของร้านรวงเหล่านี้ เหมือนเป็นลานการแสดงอันยิ่งใหญ่ งดงามและชวนมอง ในทุกครั้งที่มีโอกาสสังเกตุ เช่นเดียวกันกับที่เราจะสามารถรู้ได้ว่า ชั่วโมงบินเขามากน้อยเพียงใด รู้ได้ไม่ยาก เหมือนการสังเกตุตะหลิวร้านก๋วยเตี๋ยวราดหน้า หรือเคียงของพ่อค้าข้าวมันไก่ เมื่อเพียงมองการสึกกร่อนไปของวัสดุอุปกรณ์ และท่วงท่าการร่ายรำของพ่อค้าแม่ค้าทั้งหลาย ที่ล้วนเป็นนักแสดงทักษะชีวิตอันงดงาม ไม่ยากหากจะเฝ้าสังเกตุ เหมือนครั้งหนึ่งที่ผมเคยไปยืนปากค้าง มองพ่อค้าโรตีแห่งตลาดยามค่ำของเมืองปัตตานี ผู้คนเรียกร้านรวงโรตีนี้ว่า โรตีพั๊วะผะ เป็นพ่อค้าแขกโรตีที่มาดมั่นและเท่ห์มาก ทอดแผ่นโรตีบนเหล็กร้อนน้ำมัน พร้อมเคาะตะหลิว เคาะโต๊ะ ปาดเนื้อโรตีเป็นจังหวะ เคาะทุกจังหวะ ขยับทุกส่วนของร่างกาย เหมือนนั่งมองพ่อครัวใหญ่อาหารญี่ปุ่น ผัดเส้นอุด้ง พร้อมการแสดงโชว์บนหน้าเตา งดงามและงดงามอย่างมาก สำหรับทักษะชำนาญการ เมื่อชีวิตของนักแสดงเบื้องหน้าเตาไฟ ล้วนทำให้เราเห็นได้ชัดเจน ไม่ต้องหลบเลี่ยง ไม่ต้องเหนียมอาย เพราะสิ่งเหล่านี้เป็นชั่วโมงบิน และการเดินทางผ่านชีวิตอย่างยาวนาน ก่อนขับกล่อมเรื่องราวหน้าเตาไฟ ดุจศิลปะบรรเลงเริงรมย์การแสดง ให้ผู้รอซื้ออาหารการกินได้ชมการแสดงอันยิ่งใหญ่งดงาม เป็นการร่ายรำท่วงท่าด้วยพ่อครัวแม่ครัวฝีมือดี เป็นความง่ายและความงดงาม อันหมดจดของชีวิต
หมายเหตุ : ช่างภาพ Folkways ถ่ายภาพความงดงามของการแสดงในห้องครัว ที่ติดกระจกใส ให้ผู้คนผ่านไปผ่านมาได้แลเห็น ถึงการแสดงอันยิ่งใหญ่ ของศิลปะแห่งชีวิต ศิลปะแห่งอาหาร ในร้านแห่งหนึ่งของมหานครนิวยอร์ค |
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น