ได้อะไรบ้างจากอีดิ้ลอัฎฮา ปีฮิจเราะห์ศักราช 1428

วันนี้ตรงกับวันที่ 10  เดือนซุลฮิจยะฮ์  ฮ.ศ. 1428  เช้าไปละหมาดที่มัสยิดใกล้บ้าน  คนไปเยอะมากล้นสุเหร่า  หลายคนต้องละหมาดในเต้นท์ที่ทางสุเหร่าเตรียมไว้ด้านข้าง  ก่อนละหมาดก็เข้าไปนั่งกล่าวสรรเสริญอัลเลาะห์ (ซ.บ.) ภายในมัสยิด  จนได้เวลา 9 โมง  พิธีละหมาดก็เริ่มขึ้น  หลังจากการละหมาดเสร็จสิ้น 2 ร่อกาอัต (รอบของการปฏิบัติละหมาด)   จากนั้นนั่งฟังคุตเบาะฮ์ (คำสอน) ปีนี้ได้แง่คิดดีๆ จากคุตเบาะฮ์หลายเรื่อง

ประการแรก  การประกอบพิธีฮัจย์นั้น  เป็นบทบัญญัติข้อสุดท้ายของหลักศาสนปฏิบัติ (หรือที่เรียกว่า รูก่นอิสลามซึ่งประกอบด้วย  การกล่าวปฏิญานตน  การละหมาด  การบริจาคทรัพย์  การถือศีลอด และบำเพ็ญฮัจ)    อัลเลาะห์ (ซ.บ.) บังคับเฉพาะผู้ที่มีความสามารถที่จะเดินทางไปทำพิธีได้ ทั้งกำลังกายและกำลังทรัพย์    การบำเพ็ญฮัจนั้น เท่ากับเป็นการปลดเปลื้องบาปที่แต่ละคนทำไว้   คนที่ไปทำฮัจมาแล้ว  ก็เปรียบเสมือน  ทารก ที่เกิดใหม่   ผมเลยคิดต่อเอาเองว่า  คล้ายๆกับ format หรือล้างไวรัสที่ติดในคอมพิวเตอร์    แต่ว่าประเด็นสำคัญกว่านั้นจากคุตเบาะฮ์  คือ  การประพฤติ  การเพียรทำความดีตามหลักศาสนาที่ต้องปรับเปลี่ยนให้ดีกว่าเดิม  ไม่เช่นนั้น  ฮัจที่ไปทำมาก็ไม่มีประโยชน์อะไร

ประการที่สอง   กล่าวถึง ฮาดิษ (คำกล่าวของท่านศาสดา)  หนึ่งในเรื่อง "บุคคลล้มละลาย" ในโลกอาคีเราะห์  (โลกหน้า เป็นโลกแห่งพิพากษาตามความดีที่แต่ละคนทำไว้)  ว่า  คนนั้น  แม้ว่าเป็นคนที่ทำความดีโดยการปฏิบัติศาสนกิจครบถ้วน  เช่น ทำละหมาดครบ  ถือศีลอดไม่เคยขาด  บริจาคทรัพย์ครบตามเกณฑ์ที่กำหนด   แต่หากเขาผู้นั้นเป็นคนที่กล่าวให้ร้ายผู้อื่น   ทำร้ายผู้อื่น    ความดีของเขาจะถูกนำไปให้แก่ผู้ที่ถูกเขากระทำ   และหากความดีของเขาไม่เพียงพอที่จะหักล้าง   ความชั่วของผู้ที่ถูกกระทำจะถูกย้ายมาเพิ่มให้แก่เขาผู้กระทำแทน