ท่านผู้ชมเคยเป็นเหมือนไร้นามแบบนี้ไหม
แบบว่า ดูการหาเสียงแล้วสงสารคนไปหาเสียง
แปลกไหม...ไร้นามคิดสงสารเขาทำไมไม่รู้ซิ
ยิ่งดูบางคนต้องไปทอดกล้วยแขก...บางคนเตะบอล ชู๊ตบาส
กลางคืนคงเมื่อยเนื้อเมื่อยตัว น่าดู
อันที่จริงการทำอย่างนั้นเขาอาจจะสนุกก็ได้...มั้ง...นานๆ ได้ทำ..หรืออาจะเป็นครั้งแรกที่ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ
แต่ไร้นามว่า ถ้าเขาอยากเอาดีทางทอดกล้วยแขก...น่าจะไปหาเรียนหรือไม่ก็ไปฝึกงานสักพักดีกว่า....เรียนจบแล้วก็มาเขียนบล็อกเผื่อแพร่ความรู้ให้คนอื่นรู้ด้วยยังจะดีกว่าซะอีก
แต่ถ้าเขาอยากโชว์ความสามารถ..แหม..มันกำลังแปลว่า...คนเป็นนายกคือคนที่ทำได้ทุกอย่าง ตั้งแต่เตะปี๊บไปจนถึงตอแหล...เอ๊ย....ขออภัยใช้คำไม่สุภาพ
สรุปคือไร้นามสงสารคนไปหาเสียงแบบนั้น...เหนื่อยก็เหนื่อย ..แถมทำให้ดูเป็นพวกชอบลองผิดลองถูก...แย่งงานจากคนอื่น...หรือไม่ก็ดูเป็นคนอวดเก่งไปทุกเรื่อง.....เฮ้อ..แบบนี้ถ้าเลือกไปยิ่งจะไปทำให้เขาเหนื่อยกว่าเดิมหรือเปล่าก็ไม่รู้...เพราะก็คงไปเดินล้วงลุยงานเสมียน..เหมือนไปลุยทอดกล้วย???
ไร้นามเลยนึกถึงเพลงนี้เลย
How many roads must a man walk by...before they can call him a man
""""ไร้นามไม่ได้แตะการเมืองนะท่านผู้ชม...ไร้นามสงสารนักการเมือง....ต่างหาก...
ไม่มีความเห็น