วันนี้ดิฉันต้องตื่นตั้งแต่ตีหนึ่งค่ะ เพื่อที่จะไปทำงานกับคุณแม่ งานที่ทำก็คือ..ไปขายเสื้อผ้าช่วยคุณแม่ค่ะ
วันนี้ดิฉันได้ไปช่วยคุณแม่ทำงานได้ ก็เพราะมีเรียนตอนบ่ายสองค่ะ มีเรียนวิชาเดียวค่ะ
ทุกๆ วันหยุด ดิฉันต้องไปทำงานกับคุณแม่ตลอดค่ะ และวันไหนที่มีเรียนตอนบ่าย ก็จะไปช่วยคุณแม่เสมอค่ะ เพราะว่า....ดิฉันไม่ได้ขอเงินคุณแม่มาเรียนค่ะ ต้องไปทำงานหาเงินเอง ไม่งั้นคุณแม่ก็จะไม่ช่วยเรื่องนี้เลยค่ะ
คุณพ่อคุณแม่จะมีภาระหนักที่สุด..คือ..พี่ชายดิฉัน พวกเค้าต้องส่งเงินไปให้พี่ชายดิฉัน ทุกเรื่อง.......
แต่สำหรับดิฉันแล้ว ดิฉันรู้สึกดีซะอีก ที่คุณพ่อคุณแม่ สอนให้ดิฉัน รู้จักค่าของเงิน ว่ามันต้องลำบากแค่ไหนกว่าจะได้มาใช้จ่ายในทุกวันนี้ และท่านยังสอนให้รู้จักถึงความอดทน และความยากลำบากด้วยค่ะ ดิฉันรู้สึกภูมิใจมากค่ะ เพราะตั้งแต่เข้าเรียนอุดมศึกษามานี้ ดิฉันช่วย คุณพ่อคุณแม่แบ่งเบาภาระ เรื่องค่าใช้จ่ายภายในบ้านเยอะเลยค่ะ....
........วันไหนที่จะต้องไปทำงาน วันนั้นดิฉันจะต้องนอนดึกไม่ได้ ก็เพราะต้องตื่นตั้งแต่ตีหนึ่งทุกวันค่ะ
.........แต่ก็อดคิดถึงเพื่อนๆ ไม่ได้ค่ะ ว่าป่านนี้พวกเค้าคงจะนอนหลับ ภายใต้ที่นอนนุ่มๆ ผ้าห่มที่อุ่นๆ ..................
. 
