ย้อนหลังไปเมื่อ 19 ปีที่แล้ว ผมไปใช้ชีวิตอยู่ที่ฟิลิปปินส์ วันหนึ่ง เกิดความรู้สึกอยากวาดภาพมาก ปรกติเป็นคนชอบขีดเขียนลากปากกาวาดลายเส้นไปตามเรื่อง ไม่ได้เรียนมาทางศิลปะเลย แต่วันนั้นเกิดอยากวาดสีน้ำมันมาก โดยที่ไม่รู้จริงๆ ว่าสีน้ำมันเขาผสมกันอย่างไร วาดอย่างไร แต่เมื่อตัดสินใจก็ออกไปซื้อสีและอุปกรณ์สีน้ำมัน กรอบผ้าใบหลายขนาดครบชุดมาจากร้าน จากนั้นก็วาดๆๆๆๆๆ หลายคืนหลายวัน บางคืนไม่ได้นอนเลยทั้งคืน จนเกือบ 2 สัปดาห์ผ่านไป ผมมีภาพสีน้ำมันบนกรอบผ้าใบเป็นร้อยภาพ......จากนั้นก็หยุดวาดไปนานภาพสีน้ำมันส่วนใหญ่ที่ผมวาดเป็นภาพในใจ เกี่ยวข้องกับการปฏิบัติธรรมของตัวเอง และถือว่าเป็นนักวาดภาพสมัครเล่นจนถึงทุกวันนี้
ภาพข้างบนเป็นภาพหนึ่งในช่วงนั้น
ก็ตามแต่จินตนาการครับ
ด้วยความปรารถนาดี
คนเราล้วนมีใจเป็นใหญ่ มีใจเป็นประธาน ฉะนั้นจะเลือกอะไร มันอยู่ที่ใจ
อยู่ที่ใจ
จุดสำคัญจุดหนึ่งของชีวิต
ที่ลิขิตด้วยกรรมมาอย่าสงสัย
ทำให้เกิดเหตุการณ์บันดาลใจ
ว่าจะเลือกทางใดให้ไตร่ตรอง
ทางหนึ่งนั้นสรรหามาทางโลก
สุข ทุกข์ โศก ตั้งท่ามาสนอง
ขนสมบัติพัสถานนั้นมาครอง
ถูกบ่วงของโลกรัดอึดอัดใจ
อีกทางหนึ่งเย็นกายสบายจิต
ไม่ยึดติด ปล่อยวาง ทางแจ่มใส
ใครเลือกเดินทางนี้ไม่มีภัย
สมบัติใจ ได้มาก.....จากเห็นธรรม
จึงมีทางสองแพ่งไว้ในโลกหล้า
กติกา สุข-ทุกข์ มอบ ตอบคำถาม
จิตอ่อนแอก็แพ้ใจไปตามความ
ถ้าจิตงาม ก็จะรอดตลอดไป
เรียน คุณพลเดช
ขอชื่นชมฝีมือวาดภาพทุกภาพเลยค่ะ รวมทั้งเนื้อหาสาระจากอินเดียที่มีประโยชน์มากค่ะ
ด้วยความเคารพ
โสภนา
ขอบคุณคุณโสภนาครับ
ภาพและบทกลอนเหล่านี้ จะอยู่ในหนังสือ "หนึ่งคนวาดหนึ่งคนแต่ง" ที่จะเชื่อมสัมพันธ์และเชื่อมบุญระหว่างไทยกับอินเดียครับ