เมื่อวันที่ 4 ธันวาคม 2550 ช่วงเช้าไปงานวันคนพิการ ที่ รร.น่านปัญญานุกูล เห็นนิทรรศการที่ทางโรงเรียนแห่งนี้ ให้เด็กที่บกพร่องการได้ยินมาวาดภาพ ผมสังเกตแววตาพวกเขามีความสุขในการวาดภาพ การประดิษฐ์ดอกไม้ การเพ้น ได้จดข้อมูลไว้
ช่วงบ่ายวันเดียวกัน เดินทางไปที่หอศิลป์ริมน่าน เพราะที่นี่มีงานถ่ายทอดความรู้จากวิทยากรทรงภูมิความรู้ คือ อ.ชัยวัฒน์ ถิรพันธุ์ ประธานสถาบันการเรียนรู้และประชาสังคม จัดกันมาตั้งแต่วันที่ 2 - 4 ธันวาคม 2550 ทำให้คิดถึงเรื่องเด็กกับงานศิลปะ ที่พบพวกเขามาเมื่อช่วงเช้า แน่นอนผมจะต้องให้เด็กพิการรู้จักกับคุณวินัย ปราบริปู ในโอกาสต่อไปให้ได้ด้วย
เด็กโรงเรียนน่านปัญญานุกูล ( เดิมชื่อ โรงเรียนพิเศษ ) จำนวนร่วม 400 คน มีทั้งบกพร่องแขนขา สติปัญญา การได้ยิน ฯลฯ เหล่านี้ การให้พวกเขาได้เรียนรู้และส่งเสริมงานศิลปิน จะเป็นผลดี ในงานผมอดไม่ได้ที่ต้องจับไมค์สอบถามคุณสัญชัยฯ ผู้แทนจากศูนย์พัฒนาฝีมือแรงงาน จ.น่าน เกี่ยวกับหลักเกณฑ์ในการส่งเสริมอาชีพ
คุณสัญชัยฯ เขาตอบไว้ชัดและได้บอกแนวทางที่เป็นประโยชน์ จะขอเป็นส่วนหนึ่งในการเชื่อมประสานให้ เพื่อส่งเสริมให้เด็กพิการได้เรียนรู้งานศิลปะ เ เพื่อให้พวกเขานำความรู้ และแนวทางได้จะได้จากวิทยากรภายนอกไปประกอบอาชีพเมื่อเป็นผู้ใหญ่ภายหน้าต่อไป.
ขอบพระคุณค่ะอาจารย์
ที่น่าน จัดงานวันคนพิการ หลังเพื่อนเลยนะคะ แถวๆนี้จัดกันตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนแล้วค่ะ
สวัสครับคุณหนิง ก็ว่าเมื่อมีโอกาสไปร่วม ไม่อยากให้เสียโอกาส ใช้เวลาให้ทรงคุณค่าที่สุด จับประเด็นได้หลาย ๆ เรื่อง จะประสานเพื่อให้เกิดการขับเคลื่อนต่อไปครับ ขอมีส่วนร่วมในการสนับสนุนบ้างเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่าที่โอกาสและเวลาจะเอื้ออำนวย