....วันที่เขาสุข...
...ในวันที่เขามีสุขสนุกสนาน
ทำไมฉันร้าวรานอยู่อย่างนี้
ในวันที่ผู้คนต่างยินดี
น้ำตาฉันรินไหลปรี่รดหัวใจ....
....ทุกคนต่างเสพสุขไม่ทุกข์ร้อน
ฉันร้าวรอนรุมเร้าเศร้าหวั่นไหว
เขายินดีปรีดาด้วยดีใจ
ฉันหลบมุมแอบร้องไห้เพียงลำพัง....
....เขามีสุขฉันมีเศร้าเหงาเพราะรัก
เจ็บปวดช้ำอย่างหนักถูกหักหลัง
ฉันรักเธอ-เธอรักเขา-เศร้าเพพัง
ฉันจึงนั่งดูเขาสุขอย่างทุกข์ทน...
ความเห็น (3)
หากรินชลเนตรได้ จงรินเถิดเอย
ทรายกรวดปวดปัถพิน ชุ่มชื้น
ดวงใจบ่ใช่หิน จงเจ็บ เถิด นอ
ยิ่งเจ็บยิ่งใจฟื้น ยิ่งฟุ้งขจรฝัน
ขวัญเอยเคยจิบน้ำ ใจหนาว
โลกมอบของขวัญคราว โศกสร้อย
ผ่านรัตติกาลยาว พบรุ่งอรุณแล
แขวนชีพประทีบน้อย สว่างร้อยรวีสมัย
--------------------
ให้กำลังใจอาจารย์หนึ่ง ขอให้อบอุ่บ มีความหวัง และพลังใจ พรุ่งนี้มีแสงตะวันที่อุ่นนุ่มให้สัมผัสเสมอ เมื่อผ่านคืนมืดมิดนี้ไป ขอจงอดทน
เป็นกาพย์ กวี ของ ไพวรินทร์ ขาวงาม
"ร่องรอยความใฝ่ฝัน ระหว่างการเดินทาง ๒๕๔๙ - ๒๕๓๒"
