แต่ถ้าเรารู้จักที่จะรักษาน้ำใจนั้นไว้บ้าง เรียนรู้ที่จะรัก เรียนรู้ที่จะทะนุถนอมความรักนั้นไว้ ไม่คิดถึงความรู้สึกของตนเองเป็นหลัก ไม่เห็นแก่ตัวจนเกินไป พยายามที่จะพูดคุยกัน ปรับความเข้าใจกัน ทะนุถนอมน้ำใจกัน ความรักนั้นคงจะอยู่ดังเดิม
ด้วยความรักที่มีและความปราถนาดีที่ให้
ความรักเป็นสิ่งที่ดี อยุ่ที่เราจะใช้ความรักอย่างไร
เรียน คุณหนึ่งตะวัน
ผมเห็นด้วยอย่างยิ่ง การอ่านหนังสือ ไม่แตกต่างอะไรกับการอ่านคน ผมย้ายไปทำงานที่ใด มักจะบอกกับพรรคพวกว่า ผมกำลังอ่านหนังสือเล่มใหม่ ในสถานที่ใหม่
แต่การหนังสือกับการอ่านคน มีข้อแตกต่างที่ควรจดจำอยู่อย่างหนึ่ง คือ การอ่านหนังสือ บางทีเราไม่ต้องอ่านจบ ก็สามารถคาดเดาได้ว่า จะจบอย่างไร แต่การอ่านคน เราไม่มีทางคาดเดาได้เลย ถ้าไม่อ่านจนถึงหน้าสุดท้ายของคน
แวะเข้ามาให้กำลังใจน้องนะครับ
สวัสดีค่ะ
คุณสำเนา ขอบคุณน่ะค่ะที่เข้ามาทักทายและเป็นกำลังใจ ยินดีที่รู้จักค่ะ
สวัสดีค่ะผอ. สมนึก โทณผลิน ขอบคุณน่ะค่ะที่เข้ามาทักทายและให้กำลังใจ ดีใจมากเลยค่ะที่คนกศน.ไม่ทิ้งกัน ค่ะผอ.บางคนอ่านจนชั่วชีวิตก็ไม่จบยื่งอ่านยิ่งน่าสนใจและค้นคว้า
สวัสดีค่ะคุณหนึ่งตะวัน
มายินดีกับหนังสือชีวิตที่เริ่มบทใหม่ของคุณหนึ่งตะวันนะคะ..หนังสือชีวิตจึงเป็นสิ่งที่เราเขียนด้วยตัวเราเอง ด้วยน้ำตา ด้วยหยาดเหงื่อ ด้วยความรัก ด้วยความฝัน ด้วยทุกสิ่งที่มีในหนึ่งชีวิต
คุณค่าของชีวิตจึงไม่ได้มีแค่การใช้ชีวิตอย่างไรเท่านั้นแต่ยังสามารถสืบทอด จดจาร บอกต่อจากปากสู่ปาก จากรุ่นสู่รุ่นได้อีกด้วย..การใช้ชีวิตให้ดีงามจึงเป็นสิ่งที่ท้าทายและผลที่ได้ก็คุ้มค่าอย่างยิ่งเนาะคะ
ขอบคุณมากค่ะสำหรับข้อคิดที่ดีๆ
สวัสดีค่ะคุณเบิร์ด นานมากน่ะค่ะที่ไม่ได้ติดต่อกัน คิดถึง อ่านแล้วตอบกลับด้วยจ๊ะ