ทำไมเราต้องวิพากษ์นักการเมือง
|
ทำไมเราต้องวิพากษ์นักการเมือง
ฟังเรื่องราวคำถามย้อนกลับ ของคุณสมัคร สุนทรเวช หรือนักการเมืองท่านอื่น ยามไม่อยากตอบ เบี่ยงเบนเรื่องราว แอบประเด็นบอกกล่าว ยิ่งคิดจะตอบนักการเมืองไทยเหล่านี้ ถึงภาระหน้าที่ประการหนึ่งของประชาชน และสื่อมวลชน ยามตั้งคำถามกับนักการเมือง ว่าหลักการของประชาธิปไตย และหลักสำคัญของการมีส่วนร่วมทางการเมือง ในโลกยุคนี้ ไม่ใช่โลกที่เราจะต้องพินบพิเทาคลานเข่าเข้าหานักการเมือง ดังนั้นเราคนไทยทั้งหลาย ซึ่งมีลมหายใจและสิทธิการเลือกตั้ง บนแผ่นดินถิ่นเกิดถิ่นนี้ จึงยังคงต้องถามท่านต่อไป โดยที่ท่านจะพึงพอใจ หรือมิพึงพอใจ ไม่ใช่สาระสำคัญที่จะขัดขวางหรือหยุดยั้งคำถามของประชาชนต่อนักการเมืองไปได้ เพราะเวทีนี้ไม่ใช่ของท่านเพียงลำพัง ไม่ใช่เวทีซึ่งนักการเมืองคนใด จะสามารถกระทำการต่อแผ่นดินนี้ได้เพียงพอใจของตนเองเท่านั้น แผ่นดินนี้เป็นของคนไทยทุกคน ดังนั้นทุกคนจึงมีสิทธิจะถามถึงสิ่งที่ท่านจะทำ คิด และรับปากกับประชาชน หากนักการเมืองทั้งหลาย จะตีฝีปากตอบคำ ว่าต่างคนต่างมีหน้าที่ ทำไมไม่ทำหน้าที่ ผมจะยืนขึ้นตอบด้วยเสียงดังฟังชัดว่า สิ่งเหล่านี้คือหน้าที่ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งทางการเมือง แห่งราชอาณาจักรไทย คือสิ่งที่คนไทย ผู้มีสิทธิถอดถอนนักการเมือง พึงจะกระทำ ไม่พึงหลีกเลี่ยงหากเห็นความเสี่ยง อันเกิดจากความฉ้อฉล ไม่สุจริต และยึดติดมายาเพียงความคิดตน ซึ่งอาจนำพานโยบายประเทศสู่ความล่มจม หรือก่อให้เกิดความเสียหายต่อบ้านเมือง ดังนั้นเราทุกคนจึงมีสิทธิจะรู้ มิใช่เพียงให้ท่านทั้งหลาย ซึ่งอาจตัวว่า เป็นตัวแทนของปวงชนชาวไทย ขโมยอำนาจอาญาสิทธิ์ของประชาชนไป เมื่อตนเองก้าวเข้าสู่สภา กระทั่งนำอำนาจเหล่านั้นไปสมอ้าง และตั้งโต๊ะเจรจาต่อรองผลประโยชน์เฉพาะตน เฉพาะกลุ่มพวก ดังนั้นท่านทั้งหลายโปรดจงเข้าใจเถิด ว่าทำไมประชาชนวันนี้ ต้องถามท่านเสียงดัง กระทั่งทำให้สื่อมวลชนต้องถามท่านเสียงดังไปด้วย เพราะเมื่อประชาชนอยากรู้ สื่อมวลชนจึงต้องนำเสนอความอยากรู้ เพราะเป็นสิทธิในการรับรู้ข้อมูลข่าวสารและสมองท่าน สิ่งที่อยู่ในสมองของท่าน สิ่งที่ท่านคิดจะทำ คิดจะกล่าว คิดจะปฏิบัติ เหมือนเป็นหนึ่งคำมั่นสัญญา ซึ่งท่านได้ฝากไว้ตั้งแต่วันแรกที่เสนอตัวลงสมัครรับเลือกตั้ง หากท่านมิพึงใจจะตอบ ก็พึงกรุณาหลีกทางให้ผู้อื่นได้เข้ามาทำหน้าที่เหล่านี้แทนเถิด แทนที่จะขวางทางผู้สามารถปฏิบัติได้ ในความจริงอันเจ็บปวด ของการเมืองระบบตัวแทนในแผ่นดินนี้ ประชาชนหลายพื้นที่ หลายท้องถิ่นแผ่นดินไทย ต่างรับรู้ดีถึงความไม่ชอบธรรม และความฉ้อฉลของนักการเมือง ซึ่งนำอำนาจประชาชนไปกระทำย่ำยี ไปต่อรองผลประโยชน์กับกลุ่มพวกกลุ่มการเมือง กลุ่มนายทุน จนกระทั่งนำทรัพยากรแผ่นดิน สมบัติแผ่นดินมาแบ่งปันเฉพาะตัวเฉพาะกลุ่ม ไม่ได้นำมาสู่ผลประโยชน์โดยรวมของประชาชน
การเรียกร้องและบอกกล่าว การประท้วงและตั้งคำถามต่อภาครัฐหรือนักการเมือง คือหน้าที่ประการหนึ่งของประชาชนพลเรือนไทย ซึ่งถือว่าเป็นหน้าที่อันดีงาม เพื่อสร้างให้เกิดคำถาม เกิดการตรวจสอบ เกิดความสมดุลย์ในระบบการเมืองการปกครอง แม้ท่านจะเป็นตัวแทนของปวงชนชาวไทย แต่ท่านทั้งหลายไม่ใช่ความถูกต้อง ดังนั้นสิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่ท่านพึงตระหนัก ท่านทั้งหลายเป็นตัวแทนปวงชนชาวไทย แต่ไม่ใช่เป็นความถูกต้องสมบูรณ์ ดังนั้นเมื่อท่านไม่ใช่ความถูกต้องสมบูรณ์ ท่านจึงต้องตอบคำถามของประชาชน และสื่อมวลชน ที่จะเฝ้าถามไถ่ท่าน ถึงสิ่งที่กำลังคิด กำลังกระทำ หรือกระทำดำเนินการ การท้วงติง ซักถาม สอบถาม หรือไล่เรียงว่าแต่ละเรื่องราวเป็นเช่นไร เป็นการมีส่วนร่วมของประชาชน ที่สมบูรณ์แบบที่สุด ดังนั้น คุณสมัคร สุนทรเวช ท่านโปรดเข้าใจเถิดว่า ยุคสมัยนี้ ไม่ใช่ยุคสมัยที่เรียกท่านว่า เป็นจางวาง หรืออำมาตย์ แต่ท่านเป็นนักการเมือง เป็นผู้ที่เสนอตัวเป็นตัวแทนของปวงชนชาวไทย ท่านต้องเข้าใจถึงคำถามประชาชน มากกว่าบิดเบือนฉ้อฉล หรือพยายามถามแย้งเพื่อไม่ต้องตอบคำถามประชาชน หรือพยายามอารมณ์เสียแบบไร้วุฒิภาวะ อารมณ์ไม่ดีไม่งามเพียงเพราะเชื่อว่าคนอื่นไม่ดี แล้วเชื่อว่าตนเองดี ตนเองถูกต้อง อย่าพึงคิดเช่นนั้น เพราะท่านไม่ใช่ดวงอาทิตย์ ที่ประชาชนจะต้องโคจรรอบคำกล่าวจากปากของท่าน ประชาชนไม่จำเป็นต้องเชื่อในตรรกะความคิด และคำพูดของท่าน วิธีการอธิบายถึงความดี ความถูกต้องในคำพูดของท่าน ไม่ใช่ที่สุด ท่านไม่ใช่ความถูกต้อง ทุกคนจึงสามารถสอบถามท่านได้ และสามารถตรวจสอบคำพูด คำกล่าวและการปฏิบัติงานของท่านได้ ยุคสมัยนี้ ประชาชน ประชาสังคม ผู้คนในแต่ละกลุ่มวิชาชีพ เผ่าพันธุ์ เชื้อสายบนแผ่นดินไทย ผู้ได้รับการรับรองว่าเป็นคนไทย โดยสิทธิเสรีภาพของการอยู่บนผืนแผ่นดินนี้ มีโอกาสหายใจบนแผ่นดินนี้ จึงควรมีสิทธิจะถามนักการเมือง มากกว่าฟังคำด่าคำบริภาษของท่าน ท่านพึงเข้าใจถึงสิ่งเหล่านี้ ก่อนสิ้นอายุขัยของท่าน เถิด
|
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น