ระหว่างวันที่ ๑๔ – ๑๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๐ ณ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี จังหวัดนครราชสีมา หรือเมืองโคราช เมืองย่าโม ชาวเครือข่ายห้องสมุดอุดมศึกษา จากหลากหลายสถาบัน ได้รวมตัวกันใน งานสัมมนาความร่วมมือระหว่างห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษา ครั้งที่ ๒๕ ในประเด็น เรื่อง "มาตรฐานเพื่อการจัดการ และการบริการสารสนเทศ "
การมาร่วมสัมมนาในครั้งนี้ ชาวห้องสมุดมหาวิทยาลัยนเรศวร เดินทางมา ๑๐ ชีวิตด้วยกัน (ปุ๊ก ศศิธร มาสมทบอีก ๑ รวมเป็น ๑๑ คน) โดย ผอ.ได้เดินทางมาก่อนล่วงหน้าหนึ่งวันเพื่อประชุมกับกลุ่ม ข่ายงานห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษาส่วนภูมิภาค ซึ่งอาศัยการที่เรามาพบกันอยู่แล้ว เป็นที่ประชุมภูริเน็ต ไปด้วยในคราวเดียวกัน
เมื่อก้าวเข้ามาในอาคารประชุม เจ้าภาพให้การต้อนรับอย่างอบอุ่น การลงทะเบียนเจ้าภาพได้จัดการลงทะเบียนตามลำดับตัวอักษรของชื่อผู้เข้าร่วมสัมมนา ทำให้การลงทะเบียนเป็นไปด้วยความรวดเร็ว และแยกห้องรับเอกสารออกต่างหาก โดยเมื่อยื่นป้ายชื่อที่ได้รับมาเจ้าหน้าที่ก็จะปั๊มและเซ็นชื่อกำกับว่าได้รับเอกสารไปแล้ว ผมลองเปิดดูว่าในกระเป๋าเอกสารมีอะไรอยู่บ้างจึงหนักจัง ก็พบว่ามี รายการสิ่งของที่ทางเจ้าภาพทำเป็นใบเล็กๆ ว่าในกระเป๋าประกอบไปด้วย อะไร ก็พบว่า ในกระเป๋า ประกอบด้วย
• เอกสารการสัมมนา
• กำหนดการสัมมนา
• แฟลช ไดร์ 1 GB
• แบบประเมินการสัมมนา
• แบบแจ้งการเข้าฟังการบรรยาย
• บัตรเชิญร่วมงานเลี้ยงรับรอง
• แผ่นพับการแสดง “วิมายนาฏการ”
• โปรแกรมทัศนศึกษา
• แผนที่การเดินทางมามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
• ปากกา
• สมุดฉีก
• แก้วน้ำ
• แฟ้มศูนย์หนังสือจุฬา-มทส.
• กระเป๋า BookNet
• เอกสารบริษัทวิทยพัฒน์
แค่เข้ามานั่งยังไม่ทันสัมมนา ก็รู้สึกได้ว่าเจ้าภาพเตรียมการได้อย่างดียิ่ง เพราะมีการติดป้ายที่โต๊ะสัมมนาว่าโซนนี้สำหรับวิทยากร ส่วนบนเวทีที่เป็นจอฉายก็ไม่มีการติดป้ายให้เห็นเพราะ เจ้าภาพได้ติดป้ายงาน ที่ด้านข้างพนังห้องแทน และงานนี้ประธานในพิธี ศ.ดร.วิจิตร ศรีสอ้าน ก็ไม่ได้เดินทางมาเปิด แต่ใช้เทคโนโลยีบันทึกเทปมาเปิดการสัมมนาแทน
ดังนั้นการสัมมนาครั้งนี้ ในช่วงเช้าสัมมนาสมาชิกจึงมีเวลาเหลือมาก คือฟังวิทยากรช่วงเช้า แค่ ๑๐.๓๐ น.ก็พักเบรก และทานอาหารว่าง ทานกลางวันอีกทีตอน ๑๑.๓๐ น. แต่ก็ดี ช่วงนี้เองเป็นช่วงที่พี่น้อง เครือข่ายชาวบรรณารักษ์ ได้ทักทายพูดคุยกัน เหมือนเป็นงานรวมญาติ อย่างที่หัวหน้าภาคบรรณารักษ์ที่ ม.ทักษิณ ได้ให้คำนิยามของงานนี้ไว้
- ความรู้สึกคงไม่ต่างจากกระบี่สีชมพูและพี่moonlightเลยค่ะ เพราะงานนี้เหมือนงานรวมญาติวิชาชีพเดียวกัน ซึ่งปกติแม้ในปีเราจะมีการเจอหน้ากันไม่น้อยกว่าปีละ 2 ครั้ง แต่ปีนี้นับได้ว่า งานวารสารฯได้เจอพี่ๆต่างสถาบันจริงๆค่ะ
- ได้รับความรู้มากมายเหมือนทุกๆปีเลยค่ะ
- ประทับใจการต้อนรับของเพื่อนๆ พี่ชาวมทส. และการแสดงที่พิมาย(ขนาดเป็นตนโคราชเพิ่งเคยได้ดูเลยนะเนี๊ยะ)
- ที่ดีใจสุดๆเห็นจะเป็นได้แวะบ้านด้วยนะแถมยังได้อวดฝีมือผัดหมี่โคราชของแม่ด้วย 5555
ไม่เคยไปประชุมแบบนี้กับเค้าเลย แต่พอนึกบรรยากาศออกเพราะว่า คนเล่าบรรยายซะ....