ผู้อาวุโสเซ็ง

เซ้ง เครียด เบื่อ เศร้า เหงา ซึม ทุกข์ ต้องรีบแก้ไข

สวัสดีครับ ในอาทิตย์ที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสดูแลคุณแม่ผมหลังผ่าตัดเปลี่ยนข้อสะโพก ระยะ 3 อาทิตย์หลังการผ่านตัดเป็นระยะที่ต้องให้การดูแลมากเป็นผิดพิเศษ เพราะว่าหากเกิดดูแลไม่ดี อาจทำให้เกิดอาการสะโพกหลุดได้ คุณแม่ผมจึงต้องนอนอยู่บนนาน ทำให้เกิดอาการ เบื่อ เซ็ง ซึมเศร้า เนื่องจากท่านเป็นคนชอบทำกิจกรรมโดยเฉพาะการเดิน สิ่งผมต้องรีบแก้ไขเพราะหากเป็นเช่นนี้อยู่นาน อาจส่งผลต่อสุขภาพกายและจิตใจตามได้ การแก้ไขเบื้องต้น คือ ผมต้องคิดกิจกรรมให้ท่านทำ เพื่อให้เกิด การผ่อนคลาย เช่น

เลือกภาพจากคอมพิวเตอร์ รูปสัตว์แปลกๆ ภาพตลก ภาพศิลปะ clip video ที่สะสมไว้ให้ดูแก้เหงา บางรูปคุณแม่ดูไม่เข้าใจ ก็อธิบาย

เลือกเกมส์ที่ฝึกทักษะการใช้มือของลูกหลานมาให้เล่น เช่น ตัวต่อ แม่เหล็ก แล้วเติมด้วยการทำสมาธิ เซ็ง...หนอ เบื่อ...หนอ

เมื่ออารมย์ดี ขึ้นก็ทำให้เกิดใจสู้ ชูสองนิ้วได้

แต่เมื่อได้กลับมาพักที่บ้าน ก็ยังเดินไม่ได้ ต้องนอน ฝึกเดินเป็นระยะ ความเบื่อ ความเซ็งก็ตามมา

ผมกับหลานต้องร่วมถ่ายรูปแสดงให้เห็น คนหน้าตาบูดบึ้งกับคนยิ้มแย้ม อย่างไหนน่าดูกว่ากัน แล้วเพิ่มเติมว่า ถ้าผู้ป่วยหน้าบึ้ง คนดูแลหน้าบึ้ง บ้านทั้งบ้านก็บึ้งใหญ่ หากไม่อยากให้บ้านบึ้ง ต้องช่วยกันยิ้ม ทำใจให้เป็นสุข ต้องทำใจ มีเจ็บ มีไข้ มีหายแล้วผมหารูปผู้ป่วยที่ต้องนอนบนเตียงนานๆ เค้าทุกข์กว่าคุณแม่ผมอีก

ภาพที่คุณแม่เล่นตุ๊กตาจากการ์ตูนของลูกผม นำมาเรียงต่อกัน จับ...หนอ หยิบ...หนอ วาง...หนอ ปล่อย...หนอ

เมื่อกลับมาที่บ้าน ผมและคุณแม่ จึงต้องทำความตกลงร่วมกันว่าในแต่ละวันเราจะทำกิจกรรมอะไรร่วมกันดี เพื่อให้แต่ละวันที่ผ่านไปมีความสุข และได้ประโยชน์ ดังตารางเวลาต่อไปนี้ ติดไว้ที่ฝาผนังเหนือที่นอน

ช่วงที่ผมชอบมาก คือ แม่เล่า ลูกฟัง เพราะได้รู้เรื่องราวต่างในอดีตของครอบครัวเรามากขึ้น เช่น คุณทวด คุณยาย เป็นคนอย่างไร ทำอาชีพอะไร เลี้ยงดูแม่ผมอย่างไร แม่ตอนเด็กๆเป็นอย่างไร ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ครอบครับเราประสบอะไรบ้าง นอกจากนี้ผมยังให้ลูกๆและหลานผมมานั่งฟัง(ในวันหยุดหรือตอนเย็นหลังเลิกเรียน) ทำให้เกิดความอบอุ่มากขึ้น ส่วนช่วง ลูกเล่า แม่ฟัง  ผมไม่ค่อยได้ทำ เพราะ คุณแม่หูตึง เล่าแล้วคุณแม่รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง ผมจึงจะวาดรูปการ์ตูนให้ดู แล้วตอบปัญหาว่าผมวาดรู้อะไรแทน

ภาพคุณแม่มีกำลังใจดี และตารางกิจกรรมที่ตกลงกันไว้

นอกจากนี้กิจกรรมที่ลดความเครียดที่คุณแม่ทำ คือ การออกกำลังกาย การสวดมนต์ ทำนั่ง นอน ยืนสมาธิ (ได้บ้าง ไม่ได้บ้าง เนื่องจากร่างกายเจ็บปวด ใจเลยไม่ได้สมาธิ คุณแม่บอกว่า มันหนอ...ไม่ออก หนอ...ไม่ได้) สำหรับการอ่านหนังสือ ฟังธรรมะ ทำไม่ค่อยได้ เนื่องจาก สายตาเสื่อม (รอการรักษาต่อไป) หูเสื่อม ฟังเพลง หรือ ธรรมะไม่สะดวก มีเสียงซ่าคล้ายฝนตก เสียงจิ้งหรีดอยู่ในหู ต้องกินยารักษา กรณีนี้ยังทำการรักษาอยู่

สำหรับท่านที่อ่าน หากมีกิจกรรมที่แนะนำ เพื่อลดความเครียด แก้เซ็ง ขจัดทุกข์ ขอเชิญแนะนำด้วยครับ

[ดอกแก้ว]

กิจกรรมดูแลผู้ป่วย น่ารักดีคะ นำไปใช้ได้

ขอบคุณคะ

[พี่เอื้อย]

รักน้องต้อมจัง!!  โมทนาบุญกับความกตัญญูของน้องต้อมนะคะ ขอให้เจริญรุ่งเรืองยิ่ง ๆ ขึ้นไป สาธุ ๆ ๆ ...

[สิบเอ็ด]

สวัสดีครับอาจารย์  เข้ามาทักทายครับผม

เป็นภาพกิจกรรมที่น่าสนใจมากครับ อาจารย์เป็นลูกที่กตัญญอยากให้ทุกคนเอาเป็นตัวอย่าง คุณแม่ก็น่ารักอีกด้วย มีการเล่าเรื่องในอดีตที่เราไม่รู้ให้ลูกหลานได้ฟังน่าสนใจมากครับ ถือว่าเป็นครอบตัวอย่างเลยนะครับ

[รศ.ดร. เพชรากร หาญพานิชย์]

เรียน คุณดอกแก้ว พี่เอื้อย และ คุณสิบเอ็ด

ขอบคุณครับ สำหรับกำลังใจและพรที่ให้ ครับ